Associated Press

Το πυροβολικό της Γεωργίας βάλλει κατά της πρωτεύουσας της Νότιας Οσετίας

Η φωτιά του πολέμου άναψε από χτες στην πρωτεύουσα και στα περίχωρα της αυτόνομης Δημοκρατίας της Νότιας Οσετίας. Τα πρώτα αποτελέσματα καταγράφηκαν κάπως αδρά απ' τα διεθνή δίκτυα: «Πολλές εκατοντάδες» άμαχοι νεκροί, ακόμη περισσότεροι τραυματίες και πρόσφυγες που προσπαθούν να επιβιώσουν απ' τα διασταυρούμενα πυρά γεωργιανών και ρωσικών δυνάμεων. Σύμφωνα δε με τον Πρόεδρο της Νότιας Οσετίας, Εντουαρντ Κοκόιτι, έως χτες βράδυ είχαν σκοτωθεί «περισσότεροι από 1.400 άνθρωποι»...

Διεθνή και τοπικά δίκτυα μετέδιδαν εικόνες μεγάλης καταστροφής απ' την πρωτεύουσα της Νότιας Οσετίας, Τσχινβάλι: Εκατοντάδες κατεστραμμένα - απ' τα γεωργιανά πυρά - κτίρια που είτε είχαν ισοπεδωθεί, είτε είχαν τυλιχτεί στις φλόγες. Εκεί, δυνάμεις του γεωργιανού στρατού υποστήριζαν ότι είχαν εξασφαλίσει πλήρως τον έλεγχο.

Στο μεταξύ, η γεωργιανή ηγεσία «δικαιολόγησε» τη σφαγή λέγοντας ότι μόνο έτσιθα «επανέλθει η συνταγματική νομιμότητα» σε μία περιοχή που η Τιφλίδα θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα της, ενώ οι (ρωσικής υπηκοότητας και καταγωγής) κάτοικοί της προσδιορίζουν τη γη τους τουλάχιστον ως ανεξάρτητη...

Ολα ξεκίνησαν χτες τα ξημερώματα. Τότε εξαπολύθηκε μεγάλη πολεμική επιχείρηση των δυνάμεων του γεωργιανού στρατού που προετοίμαζε από καιρό - με τη στρατιωτική, οικονομική και πολιτική υποστήριξη των ΗΠΑ - η κυβέρνηση του Μιχαήλ Σαακασβίλι. Οπως φάνηκε χτες, ήταν η μέρα που η γεωργιανή ηγεσία ζήτησε τα ρέστα της: α) για την αποστολή 2.000 στρατιωτών στο Ιράκ (αν και χτες αναγκάστηκε να ανακοινώσει πως αποσύρει τους μισούς λόγω του πολέμου....) και β) για τις ενέργειες με στόχο την ένταξη στο ΝΑΤΟ παρά τις αντιδράσεις της Μόσχας.

Η αφορμή που χρησιμοποίησε ο Γεωργιανός Πρόεδρος ήταν, όπως ισχυρίστηκε, ο βομβαρδισμός περιοχών της χώρας του από ρωσικά στρατιωτικά αεροσκάφη... Αν και μόλις ένα μήνα πριν, περίπου 1.000 Αμερικανοί πεζοναύτες εκπαίδευαν επί γεωργιανού εδάφους τους Γεωργιανούς στρατιώτες σε τεχνικές πολέμου... Ετσι, ο Σαακασβίλι προσπάθησε να μεταθέσει την ευθύνη για την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στη Μόσχα, που σαν έτοιμη από καιρό βρήκε την ευκαιρία που περίμενε για να στείλει στην περιοχή ισχυρές δυνάμεις στρατού.

Ανταποκριτές ρωσικών σταθμών μετέδιδαν εικόνες απ' τα κομβόι δεκάδων ρωσικών τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης και άλλων στρατιωτικών οχημάτων που περνούσαν τα σύνορα. Οι ίδιες πηγές μετέδιδαν πως «δεκάδες Ρώσοι εθελοντές ξεκινούσαν απ' το Βλαντικαφκάζ της (ρωσικής) βόρειας Οσετίας για να βοηθήσουν τους αδελφούς τους στο νότο»... Αλλωστε, ο Ρώσος Πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ήταν ξεκάθαρος: «Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον ομοσπονδιακό νόμο, η Ρωσία υποχρεούται να προστατεύσει τη ζωή και την αξιοπρέπεια των Ρώσων πολιτών όπου και αν βρίσκονται»...

Οι ξένες αντιδράσεις απ' τις φωτιές του πολέμου στον Καύκασο περιορίστηκαν σε υποκριτικές εκκλήσεις για «ψυχραιμία» και παύση πυρός με την επίκληση της υποτιθέμενης «ολυμπιακής εκεχειρίας», όπως έκανε πρώτος ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Γκι Μουν... Το ΝΑΤΟ δεν πήρε ξεκάθαρα θέση υπέρ της Γεωργίας ζητώντας «παύση πυρός» (πιθανώς εξαιτίας εσωτερικών αντιθέσεων - όπως οι πρόσφατες γαλλογερμανικές αντιρρήσεις που ανέβαλαν στην τελευταία ΝΑΤΟική σύνοδο κορυφής την ένταξη της Γεωργίας). Η γαλλική προεδρία της ΕΕ ζήτησε «διάλογο όλων των πλευρών σαν τη μόνη λύση στην κρίση», ανακοινώνοντας ότι καταβάλλει πυρετώδεις προσπάθειες για εκεχειρία... Οι ΗΠΑ είπαν ότι στηρίζουν την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας, ζήτησαν την «άμεση κατάπαυση πυρός» στη Νότια Οσετία ανακοινώνοντας την αποστολή απεσταλμένου... Και όλα αυτά ενώ υποτίθεται... διανύουμε περίοδο «ολυμπιακής εκεχειρίας».

Μιλώντας στο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό «902», ο Ελισσαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του τμήματος Διεθνών Σχέσεων, σημείωσε απαντώντας στην ερώτηση για τις συγκρούσεις στη Νότια Οσετία, σημείωσε: «Η Γεωργία εδώ και πολύ καιρό αντιμετωπίζει ουσιαστικά, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, ένα μεγάλο πρόβλημα εδαφικής ακεραιότητας. Δύο περιοχές της η Νότια Οσετία και η Αμπχαζία έχουν κηρύξει την ανεξαρτησία τους και δε δέχονται την εξουσία που προέρχεται από την Τιφλίδα, την πρωτεύουσα της Γεωργίας. Το 1992 - '93 η Γεωργία προσπάθησε με στρατιωτικό τρόπο να καταλάβει αυτές τις περιοχές χωρίς αποτέλεσμα. Ετσι σήμερα μιλάμε για δύο κρατίδια που έχουν αποσχιστεί από το έδαφος της Γεωργίας που επιδιώκουν την ένωσή τους με τη Ρωσική Ομοσπονδία και ήδη πάνω από το μισό του πληθυσμού έχει πάρει ήδη τη ρωσική υπηκοότητα. Επίσης, πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχει η Βόρεια Οσετία, η οποία είναι αυτόνομη δημοκρατία στο εσωτερικό της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτή η σύγκρουση έχει σχέση με τις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή του Καυκάσου, τους αγωγούς που είναι να περάσουν από την Κασπία Θάλασσα που φέρνουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο προς τη Δύση και βεβαίως με την προσπάθεια παραπέρα ενσωμάτωσης αυτών των χωρών στις διάφορες ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τους ανταγωνισμούς που προκύπτουν από αυτές τις προσπάθειες».

Απαντώντας στην ερώτηση σχετικά με τους λόγους που οδήγησαν στη σημερινή όξυνση με στρατιωτικές επιχειρήσεις και νεκρούς αμάχους, ο Ε. Βαγενάς, τόνισε:

«Πρέπει να πούμε ότι οι συγκρούσεις αυτές έχουν άμεση σχέση με τα σχέδια να ενταχθεί η Γεωργία στο ΝΑΤΟ. Κάνει, δηλαδή, η κυβέρνηση της Γεωργίας προσπάθεια να ξεπεράσει με βίαιο τρόπο το πρόβλημα της εδαφικής ακεραιότητας που έχει, να δείξει ότι έχει το λόγο σε όλη την επικράτεια της Γεωργίας και ως την επόμενη σύνοδο του ΝΑΤΟ από καλύτερες θέσεις να διεκδικήσει την ένταξη σε αυτόν τον ιμπεριαλιστικό οργανισμό. Από την άλλη μεριά, βέβαια, είναι γνωστό ότι η Ρωσία έχει δηλώσει τη διαφωνία της για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, και την ένταξη της Γεωργίας και της Ουκρανίας σε αυτό, έχει τις δικές της διακρατικές ενώσεις στην περιοχή, και είναι φανερό ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, για να εμποδίσει μια τέτοια εξέλιξη. Σε συντομία, μπορούμε να πούμε ότι η παραπέρα διεύρυνση του ΝΑΤΟ, να καταλάβει νέες περιοχές και χώρες, έχει οδηγήσει στην όξυνση της κατάστασης, στη νέα αιματοχυσία που υπάρχει στην περιοχή. Δυστυχώς, η κατάσταση είναι τέτοια, ώστε αυτό που λέει το ΚΚΕ εδώ και πάρα πολύ καιρό επιβεβαιώνεται. Ποιο πράγμα; Οτι στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού ο πόλεμος είναι μια πραγματικότητα. Ο ιμπεριαλισμός γεννάει τον πόλεμο. Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι πώς προκύπτουν οι πόλεμοι αλλά το πότε θα συμπέσουν οι συνθήκες, ώστε αυτό να γίνει. Και εδώ βλέπουμε ότι η προσπάθεια της Γεωργίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά και η αντιπαράθεση που υπάρχει με τη Ρωσία για τον έλεγχο της περιοχής, οδηγούν σε αυτήν τη νέα σύγκρουση».

Στο ερώτημα αν όλα αυτά είναι μακρινά για τη χώρα μας, το στέλεχος του ΚΚΕ σημείωσε με έμφαση: «Δεν είναι καθόλου μακρινά, γιατί συνδέονται με αυτό που οι Αμερικάνοι λένε Μεγάλη Μέση Ανατολή, που ξεκινάει από τη Βόρεια Αφρική και φτάνει ως τη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο και την Κασπία, είναι η προσπάθεια να ελέγξουν την περιοχή και στα σχέδια αυτά των ιμπεριαλιστών βλέπουμε ότι και η ελληνική φρεγάτα πάει στον Περσικό Κόλπο. Δυστυχώς, η χώρα μας είναι μέλος του ιμπεριαλιστικού οργανισμού του ΝΑΤΟ και στην ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ και εμπλέκεται με όλες αυτές τις εξελίξεις. Εχουν σχέση και με τα σχέδια που γίνονται στα Βαλκάνια, για τη δημιουργία νέων κρατών, για την αλλαγή συνόρων, έχουμε το παράδειγμα του Κοσσυφοπεδίου και την παρέμβαση που κάνει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ και έχουν σχέση και με την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο εξωτερικό. Εχουμε στρατεύματα και στο Κόσσοβο και το Αφγανιστάν και υπάρχει μια ανοιχτή πόρτα, ας το πούμε έτσι, εμπλοκής της χώρας και του ελληνικού λαού σε αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις. Οσο, λοιπόν, επεκτείνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και για το μέλλον των αγορών και των δρόμων των πηγών ενέργειας, κανένας δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Εδώ χρειάζεται ο ελληνικός λαός να βγάλει συμπεράσματα από τις εξελίξεις και να δραστηριοποιηθεί στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και να απαιτήσει, εδώ και τώρα, καμία εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να απαιτήσει τον απεγκλωβισμό της χώρας μας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις».