Ο ισραηλινός στρατός «εκφράζει» την αποφασιστικότητα της πολιτικής ηγεσίας για «ειρήνευση», με δολοφονίες ακριβείας, τραυματισμούς, συλλήψεις, αποκλεισμούς δρόμων, κακοποιήσεις συλληφθέντων, κατεδαφίσεις σπιτιών. Η, δε, πολιτική ηγεσία, διά του πρωθυπουργού Ολμέρτ, δηλώνει «δεσμευμένη» στην «επίτευξη οριστικής λύσης μέσα από διαπραγματεύσεις». Παράλληλα βέβαια, χωρίς καμία απολύτως διαπραγμάτευση, εννοείται, επεκτείνει τους εποικισμούς επί παλαιστινιακού εδάφους (δημιουργώντας τετελεσμένα επί του εδάφους όσον αφορά τα τελικά σύνορα), διακηρύττει ότι αιώνια ισραηλινή πρωτεύουσα θα είναι η ενιαία Ιερουσαλήμ και θεωρεί «λήξαν» το ζήτημα της επιστροφής των προσφύγων.
Τα δίκαια αιτήματα του πολυετούς αγώνα του παλαιστινιακού λαού για ελευθερία και ανεξαρτησία δεν μπορούν να υλοποιηθούν μέσα από τα δείπνα και τα εργασιακά προγεύματα ούτε του «ειδικού απεσταλμένου» του Τόνι Μπλερ, ούτε τις πιέσεις για το φαίνεσθαι της κυρίας Ράις, ούτε τις συναντήσεις των Ολμέρτ και Αμπάς. Αυτή η παράσταση, που δε θίγει καν το ζήτημα της κατοχής, έχει, ήδη, κλείσει πολλά χρόνια «ζωής» χωρίς αποτελέσματα.
Μπορεί τα θανατηφόρα ατυχήματα, το πρώτο 6μηνο του 2008, να αυξήθηκαν σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2007, μπορεί οι νεκροί και οι βαριά τραυματίες να είναι περισσότεροι από πέρσι, όμως το υπουργείο Εσωτερικών, θριαμβολογεί για την εντατικοποίηση των ελέγχων της Τροχαίας, η οποία «έχει συμβάλει στη μείωση της τροχαίας παραβατικότητας στους περισσότερους επιμέρους τομείς».
Σύμφωνα λοιπόν με το υπουργείο, για όλα φταίνε οι οδηγοί, τους οποίους και η Τροχαία, με την εντατικοποίηση των ελέγχων προσπαθεί να συνετίσει - όπως λέει - με τα φορομπηχτικά και καθαρά εισπρακτικά πρόστιμα του νέου ΚΟΚ. Παρόλα αυτά, επισημαίνεται πως η μείωση της παραβατικότητας, δε δημιουργεί την προοπτική διαχρονικής περιστολής του προβλήματος. Αν και το πρόβλημα «δεν αποτελεί μόνο αστυνομικό ζήτημα και δεν αντιμετωπίζεται καταλυτικά μόνο με αστυνομικά μέτρα», ωστόσο, το υπουργείο τονίζει πως θα αναπτυχθεί περαιτέρω επιχειρησιακή δραστηριότητα με τη συγκρότηση συνεργείων ελέγχου!
Τα στοιχεία της Τροχαίας όμως, δείχνουν πως μεγάλο μερίδιο ευθύνης στα τροχαία δυστυχήματα έχει η κακή οδική υποδομή της χώρας, με πρώτες και... χειρότερες τις Εθνικές Οδούς στις οποίες χάνονται και οι περισσότεροι άνθρωποι.
Τεράστιες είναι οι ελλείψεις προσωπικού στη Νομαρχία Αθηνών, όπως παραδέχεται και η ίδια η διοίκησή της. Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 3.657 οργανικές θέσεις που προβλέπονται στη Νομαρχία, σήμερα υπηρετούν μόλις 1.452 μόνιμοι υπάλληλοι. Το φαινόμενο της έλλειψης μόνιμου και, σε περιπτώσεις που χρειάζεται, εξειδικευμένου προσωπικού υπάρχει από τη «γέννηση» της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (ΝΑ), οπότε και κλήθηκε χωρίς προσωπικό και μέσα να διεκπεραιώσει κρατικές υποθέσεις. Ομως, αντί οι ηγεσίες (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) του συλλογικού οργάνου των νομαρχών να διεκδικήσουν ακριβώς αυτό για το οποίο ενίοτε διαμαρτύρονται - τύποις προφανώς - μόνιμο δηλαδή προσωπικό, συμφώνησαν και συμφωνούν στην πρόσληψη ομήρων συμβασιούχων, στη μερική απασχόληση. Οι όποιες, λοιπόν, «διαμαρτυρίες» ακούγονται κατά καιρούς από διάφορους νομάρχες μάλλον υποκριτικές φαντάζουν, όταν μάλιστα στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ για ανακύκλωση της εργασίας, για προσλήψεις προσωπικού με σύμβαση έργου ή με ημερομηνία λήξης.
Σε μέγα θέμα ανέδειξαν τα ΜΜΕ την επιλογή των οργανωτών της κινεζικής τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων να αντικαταστήσουν το κοριτσάκι που πραγματικά ερμήνευσε το τραγούδι με το οποίο μπήκε στη Φωλιά του Πουλιού η ομάδα της Κίνας, με ένα το οποίο ο σκηνοθέτης θεώρησε «πιο όμορφο»...
Αλήθεια, όμως, είναι η μόνη ψευδαίσθηση που επιστρατεύτηκε για χάρη του θεάματος όλα αυτά τα χρόνια, από τότε που οι Ολυμπιακοί εμπορευματοποιήθηκαν και έγιναν παιχνίδι χορηγών; Οσο «άκυρη» και αν ήταν η επιλογή ενός όμορφου κοριτσιού που τραγουδούσε με τη φωνή ενός άλλου παιδιού, αποτυπώνει τη σκληρή και αποτρόπαια αλήθεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 21ου αιώνα. Των Αγώνων της ντόπας, των χορηγών, των διαφημιστικών, των κάλπικων ρεκόρ, του θεάματος και των πολέμων, που απέχει από τον αθλητισμό και τον πολιτισμό γενικότερα που έχει ανάγκη ο άνθρωπος.