Associated Press

Χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους της Πράγας τον περασμένο Ιούλιο, διαμαρτυρόμενοι για την υπογραφή της συμφωνίας για την «ασπίδα» ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Τσεχία

Μετά την απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών και της κυβέρνησης της Τσεχίας να προχωρήσει στην απαγόρευση της νεολαιίστικης οργάνωσης το 2006, ήρθε και η σύμφωνη γνώμη του δικαστηρίου, επειδή - όπως ισχυρίστηκε - η ΚΕΝ προωθεί την αντικατάσταση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής με την κοινωνική ιδιοκτησία. Οπως τόνισε ο Μίλαν Κράιτσα, «οι αντικομμουνιστικές και αντιδραστικές ενέργειες ενάντια στην οργάνωση και στα μέλη μας αυξάνονται» και ανέφερε το παράδειγμα της κατάσχεσης των υλικών της οργάνωσης κατά την τελευταία πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, αλλά και τη σύλληψη μελών της ΚΕΝ σε συγκέντρωση της ένωσης σωματείων «CMKOS» ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας της χώρας, επειδή κρατούσαν πικέτες που έφεραν την υπογραφή της ΚΕΝ.

«Αυτό το διάστημα οι τσέχικες αρχές ξεκίνησαν έρευνες και ανακρίσεις στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Βοημίας - Μοραβίας επειδή στο πρόσφατο συνέδριο του κόμματος - τον περασμένο Μάη - συμμετείχαν και μέλη της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας», τόνισε χαρακτηριστικά ο Τσέχος νεολαίος κομμουνιστής. Παράλληλα, σημείωσε και την τεράστια καμπάνια που διεξάγουν σειρά μέσα ενημέρωσης στη χώρα ενάντια στην ΚΕΝ, με πρόσφατο παράδειγμα πρωτοσέλιδο εφημερίδας που αναρωτιόταν τους λόγους για τους οποίους παραμένει δραστήρια η οργάνωση παρά την απαγόρευσή της.

Ωστόσο, ο Μίλαν Κράιτσα διαβεβαίωσε ότι οι νεολαίοι κομμουνιστές στην Τσεχία, παρά την απαγόρευση, «θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των διεκδικήσεων της πλειοψηφίας της νεολαίας - των φοιτητών, μαθητών, των νέων εργαζομένων και των ανέργων - ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης που προχωρά στην κατάργηση όλων των κατακτήσεων της προηγούμενης σοσιαλιστικής περιόδου, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις αλλαγές που προωθεί στην εκπαίδευση και τις συντάξεις». Επίσης, υπογράμμισε ότι η ΚΕΝ δραστηριοποιείται ενεργά και στο κίνημα ειρήνης, υπερασπιζόμενη την εθνική ανεξαρτησία της χώρας, ενάντια στα σχέδια της εγκατάστασης του συστήματος ραντάρ της λεγόμενης αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ στην Τσεχία.

«Βρισκόμαστε μαζί με το λαό που η πλειοψηφία του - τουλάχιστον το 70% - αντιτίθεται στα σχέδια αυτά. Πρόσφατα, μάλιστα, η κυβέρνησή μας προχώρησε και στην υπογραφή της συμφωνίας με τις ΗΠΑ», ενέργεια που ωστόσο θα πρέπει να επικυρωθεί και από το κοινοβούλιο, στο οποίο όμως η κυβέρνηση δεν έχει την πλειοψηφία. «Το πιο πιθανό είναι να μεταθέσουν τη συζήτηση για αργότερα, δηλαδή μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν το φθινόπωρο στη χώρα», ώστε να μην εκφράσουν οι ψηφοφόροι την αντίθεσή τους στο ζήτημα της «ασπίδας» στην κάλπη για τις τοπικές εκλογές.

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος της ΚΕΝ αναφέρθηκε στις δραστηριότητες της οργάνωσης για το ζήτημα της «ασπίδας», όπου μεταξύ άλλων έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές συζητήσεις με τους Τσέχους πολίτες, συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες, ενώ οι υπογραφές που έχουν συγκεντρώσει ξεπερνούν ήδη τις 180.000 υπογραφές. Πρόσθεσε επίσης ότι «θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε δραστήρια μαζί με κοινωνικές και μαζικές οργανώσεις, αρκετούς πολιτικούς και άλλες προσωπικότητες ενάντια σ' αυτά τα αμερικανικά σχέδια που έχουν την έγκριση της τσέχικης κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Τέλος, ο Μίλαν Κράιτσα σημείωσε την ιδιαίτερη χαρά του που βρέθηκε στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ, τονίζοντας ότι είναι ευχάριστο να βλέπει κανείς «κομματικά μέλη να είναι με τους νεολαίους και να τους μαθαίνουν για την ιστορία του Κόμματος, τους αγώνες του δίπλα στον ελληνικό λαό, την πάλη για το σοσιαλισμό», ενώ τόνισε επίσης ότι είναι ιδιαίτερα επιμορφωτικό και για τις ξένες αντιπροσωπείες των άλλων κομμάτων και νεολαιίστικων οργανώσεων που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ και στο γιορτασμό των 90 χρόνων του ΚΚΕ και των 40 χρόνων της ΚΝΕ.

Στο πλαίσιο αυτής της θεσμικής συμβατικής υποταγής, διαμορφώνεται το σύμπλεγμα της εσωτερικής, οικονομικής, αμυντικής κ.λπ. πολιτικής. Κάτω απ' αυτήν τη διαπιστωμένη πραγματικότητα, οι κυβερνήσεις του ευρωμονόδρομου προσαρμόζουν αποφάσεις κι ενέργειες υποτασσόμενες στο ευρωενωσιακό δόγμα, που λάθρα ονόμασαν «κεκτημένο». Το μοναδικό περιθώριο που τους δίνεται είναι η προσπάθεια να «κολλήσουν» στο ευρωενωσιακό συμφέρον, που ως συνήθως κυριαρχείται από τους κατά κανόνα ισχυρότερους, το δικό τους ιδιαίτερο συμφέρον.

Αυτό γίνεται με την τεχνική της πολιτικής προσαρμογής. Απόδειξη γι' αυτό είναι ολόκληρη η σταθερή αμετακίνητη δογματική πολιτική της «διείσδυσης» που εφαρμόζεται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τη διάλυση των Λαϊκών Δημοκρατιών στα Βαλκάνια.

Ειδικά αυτά τα σώματα εκτός των συνόρων σημαδεύουν τόσο την οικονομική «διείσδυση» που συντελείται, όσο κι εκείνη που σχεδιάζεται και προσδοκάται να γίνει, όπως, π.χ., Αφγανιστάν, Περσικός Κόλπος κ.λπ. Τώρα στα σκαριά βρίσκεται η μελέτη παρουσίας στην περιοχή Κασπίας - Καυκάσου, στο πλαίσιο μιας ρωσο-ευρωενωσιακής πολλαπλής συνεργασίας. Ολη η συμπεριφορά του ελληνικού καπιταλισμού από τις αρχές του 1990 αποκαλύπτει τους νέους δρόμους διεκδικήσεων, στο πλαίσιο πάντα της ευρωατλαντικής συμμαχίας και ιδιαίτερα του ευρωενωσιακού εταιρισμού.