Υπόθεση όλων των εργαζομένων πρέπει να γίνει η νέα επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ στην πολιτιστική κληρονομιά, μέσω και του αντιδραστικού σ/ν για το νέο Μουσείο Ακρόπολης. Αυτό ήταν το μήνυμα της επιτυχημένης, προχτεσινής 24ωρης απεργίας του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και της συγκέντρωσης στη Βουλή, στην οποία παραβρέθηκε η βουλευτής του ΚΚΕ Λίλα Καφαντάρη.

Η απόσυρση του νομοσχεδίου, της τροπολογίας που μεταφέρει κονδύλια του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων στον Οργανισμό Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού, το Ταμείο Διαχείρισης και την Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων, της τροπολογίας για το Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων Εκτέλεσης Αρχαιολογικού Εργου («που μεταφέρει την ευθύνη της προστασίας των μνημείων από την Αρχαιολογική Υπηρεσία σε ιδιωτικού δικαίου φορέα»), το άμεσο κλείσιμο του ΟΠΕΠ ΑΕ και η μεταφορά των λειτουργιών και του προσωπικού του στο Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, η άμεση αύξηση του αρχαιολογικού επιδόματος, τα επιδόματα ευθύνης και η πληρωμή των οδοιπορικών, αποτελούν ζητήματα άμεσης πάλης κατά της εμπορευματοποίησης του πολιτισμού.

Οι αρχαιολόγοι τονίζουν ότι οι «πραγματικοί στόχοι των εμπνευστών του νομοσχεδίου» για το Μουσείο Ακρόπολης φάνηκαν στη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Ο βουλευτής της ΝΔ, Μάριος Σαλμάς, «υποστήριξε ότι πρέπει τα Μουσεία "να γλιτώσουν από τους αρχαιολόγους" (sic!) και να διοικηθούν από μάνατζερ, που θα εξασφαλίσουν οικονομική ευελιξία και αυτοτέλεια». Καταγγέλλουν τα «επιχειρήματα» (λ.χ. του προέδρου του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης), Δ. Παντερμαλή, περί «αναποτελεσματικότητας του δημοσίου», όταν η Αρχαιολογική Υπηρεσία και τα δημόσια μουσεία «επιτελούν τεράστιο έργο με ελάχιστες πιστώσεις, χάρη στην αυτοθυσία των εργαζόμενων», ενώ οφείλονται 2 εκατ. ευρώ για τις εκτός έδρας μετακινήσεις και 10 εκατ. ευρώ στις Υπηρεσίες για τις άμεσες ανάγκες. Κι όμως το ΥΠΠΟ διαθέτει 6 εκατ. ευρώ για τα εγκαίνια του Μουσείου Ακρόπολης! Επίσης, ενώ οι μισθοί των αρχαιολόγων «παραμένουν καθηλωμένοι χρόνια», το σ/ν προβλέπει «προκλητική αμοιβή 112.000 ευρώ ετησίως για τον γενικό διευθυντή του Μουσείου Ακρόπολης!».

Ο ΣΕΑ θα πραγματοποιήσει νέα 24ωρη απεργία την ημέρα συζήτησης του νομοσχεδίου στη Βουλή, ενώ τα μέλη του «δε θα πραγματοποιούν πλέον καμία εκτός έδρας μετακίνηση (για αυτοψίες, συνεδριάσεις συμβουλίων, λοιπές υπηρεσιακές ανάγκες), εφόσον δεν υπάρχουν εγκεκριμένες πιστώσεις». Αν ψηφιστεί το ν/σ, ο ΣΕΑ θα προσφύγει στο ΣτΕ. Καταγγέλλει τέλος την αυταρχικότητα της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟ, που επιχείρησε να ποινικοποιήσει την απεργία προσφεύγοντας στο δικαστήριο. Τελικά, η απεργία κρίθηκε «παράνομη», αλλά όχι και «καταχρηστική».

Την καλύτερη (καλλιτεχνικά - εμπορικά) χρονιά του «Θεάτρου Τέχνης» τα τελευταία τέσσερα χρόνια χαρακτήρισε το 2007-2008 ο καλλιτεχνικός διευθυντής Διαγόρας Χρονόπουλος, σημειώνοντας ότι σήμερα τα χρέη είναι ελάχιστα. Ο Δ. Χρονόπουλος, απαντώντας σε δημοσιεύματα περί λήξης της θητείας του, είπε ότι δεν υπάρχει θητεία (δεν είναι διορισμένος από το υπουργείο). Σχετικά με την πρόταση του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου - Χορού να υπογραφεί προγραμματική σύμβαση για την επιχορήγηση του «ΘΤ» με 1.200.000 ευρώ, είπε ότι το ΔΣ του θεάτρου θα αναμένει ολοκληρωμένη πρόταση του ΕΚΕΘΕΧ. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΕΚΕΘΕΧ με την πρόταση περί προγραμματικής σύμβασης «φωτογραφίζει» δύο πρόσωπα που θέλει να διορίσει στο «τιμόνι» του «ΘΤ». Προς τι άραγε, αυτό το αιφνίδιο «ενδιαφέρον» του ΥΠΠΟ, ενώ δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του;

Το φετινό ρεπερτόριο περιλαμβάνει δύο επαναλήψεις, δύο συμπαραγωγές, μια φιλοξενία («Ο Μαρξ στο Σόχο»), μια παιδική παράσταση («Ο Μολυβένιος στρατιώτης» του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, σκηνοθεσία Δημήτρης Δεγαΐτης) και επτά νέες παραγωγές.

Στο «Υπόγειο»: «Η μέθοδος Γκρόνχολμ» του Τζόρντι Γκαλθεράν και «Το αμάρτημα της μητρός μου» του Γεωργίου Βιζυηνού (20/10). «Ηθοποιοί» του Γιώργου Σκούρτη, γραμμένο για το χώρο του «Υπογείου». Σκηνοθεσία: Θόδωρος Γράμψας. Παίζουν: Αγγελος Αντωνόπουλος, Ελισάβετ Μουτάφη, Μάνος Ζαχαράκος, Ελένη Δαφνή (6/11). «FEEL GOOD» του Alistair Beaton. Σκηνοθεσία: Διαγόρας Χρονόπουλος (5/2/2009). «Ο Μαρξ στο Σόχο» του Χάουαρντ Ζιν, με τον Αγγελο Αντωνόπουλο (2/2/2009).

Θέατρο οδού Φρυνίχου: «Αθήνα - Μήλος π.Χ.» του Αυγερινού Φραγκούλη. Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης (30/10). «ΝευρΟδύσσεια "και σάμπως όνειρο η ψυχή γυρίζει"». Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου (11/11). «Καημός» του Καρόλου Κουν. Νεανικό ποίημα του Καρόλου Κουν. Θα ερμηνεύει κάθε Δευτέρα και Τρίτη διαφορετικός ηθοποιός - παλαιότερος και νεότερος του «Θεάτρου Τέχνης». Ανάμεσά τους οι: Κώστας Καζάκος, Αιμίλιος Χειλάκης, Χρήστος Λούλης, Μάνια Παπαδημητρίου. Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη (19/1/2009). «Το παιχνίδι του έρωτα και της τύχης» του Πιερ Καρλέ ντε Σαμπλέν Μαριβό. Μετάφραση: Γιάννης Βαρβέρης. Σκηνοθεσία: Εύης Γαβριηλίδης (29/1/2009). «Γέννεσις 2» του Ιβάν Βιριπάεφ, από το θίασο «Κανιγκούντα». Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης (Μάρτης 2009).

«Ξεμπέρδεψε» με τις πολιτιστικές υποδομές η κυβέρνηση και ετοιμάζεται για ...πολιτιστική «ανάπτυξη»! Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις του υπουργού Πολιτισμού, Μ. Λιάπη, μετά την προχτεσινή σύσκεψη στο ΥΠΠΟ για το «πολιτιστικό» σκέλος του νέου κοινοτικού «πακέτου» μέχρι το 2013.

Ο υπουργός είπε ότι «η νέα περίοδος θα ξεφύγει από τα στενά περιθώρια της πολιτικής για την ανάπτυξη των υποδομών, που σε μεγάλο βαθμό καθόρισε το Β΄ και το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης» και «έμφαση» θα δοθεί στην «περιφερειακή διάσταση των παρεμβάσεων». Δηλαδή: «Τα έργα πολιτιστικής κληρονομιάς θα απλώνονται στις περιφέρειες των νομών, ενώ του σύγχρονου πολιτισμού στα μεγάλα αστικά κέντρα».

Ο διαχωρισμός αυτός υποτάσσεται στην ευρύτερη στρατηγική της ΕΕ και της κυβέρνησης για εμπορευματοποίηση του πολιτισμού. Ετσι, το «βάρος» για την πολιτιστική κληρονομιά στις περιφέρειες, διόλου «άσχετο» είναι με τις δηλωμένες προθέσεις ιδιωτικών φορέων (με τη μορφή «μη κυβερνητικών οργανώσεων») να εμπλακούν στη χρήση αρχαίων θεάτρων και όχι μόνο. «Οι αρχαιολογικοί χώροι τον 21ο αιώνα δεν μπορούν να παραμένουν μαυσωλεία (...) Να συνδέσουμε τους αρχαιολογικούς χώρους με το σύγχρονο πολιτισμό, με καθημερινές δράσεις (...) Να τον αξιοποιήσουμε προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών, με αναπτυξιακό προγραμματισμό και πολιτισμική ανάπτυξη», είπε ο υπουργός.

Αυτά τα «ωραία» λόγια κρύβουν ένα θεσμικό πλαίσιο που δίνει στις δημοτικές επιχειρήσεις την αρμοδιότητα «διαχείρισης» της πολιτιστικής κληρονομιάς, με ιδιωτικοοικονομικούς όρους, σε συνδυασμό με τη νομοθεσία περί «πολιτιστικής χορηγίας» και τη γενικότερη κατεύθυνση για σταδιακή «απονέκρωση» της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Γεγονότα που συνδέουν τον πολιτισμό με το τουριστικό, καταρχήν, κεφάλαιο, σε αντίθεση και με το ισχύον Σύνταγμα.