Με προτάσεις «ασπιρίνες» για τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά που στον πυρήνα τους έχουν τη διασφάλιση των συμφερόντων του τραπεζικού κεφαλαίου, επιχειρεί το ΠΑΣΟΚ να πείσει ότι το δικό του «σχέδιο» για τους δανειολήπτες είναι ποιο ...«κοινωνικό» από το αντίστοιχο της κυβέρνησης.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όπως και αυτή της ΝΔ, εφάρμοσαν μια σκληρά αντιλαϊκή πολιτική με «πάγωμα» μισθών και συντάξεων, που οδήγησε χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους στον τραπεζικό δανεισμό και σήμερα το ΠΑΣΟΚ, παρακάμπτοντας αυτή τη... λεπτομέρεια, έρχεται να μοιράσει προτάσεις για τη δήθεν «διασφάλιση» των δανειοληπτών.

Η υπεύθυνη οικονομίας του ΠΑΣΟΚ Λ. Κατσέλη, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χτες ανέφερε ότι το ΠΑΣΟΚ «δεν πρόκειται να ψηφίσει επί της αρχής το σχέδιο νόμου που έχει καταθέσει η κυβέρνηση για την προστασία των δανειοληπτών, τουλάχιστον με την παρούσα μορφή του». Η ίδια δήλωσε ότι «το σχέδιο νόμου της ΝΔ είναι προσχηματικό και δεν παρέχει ουσιαστική προστασία στους δανειολήπτες που χάνουν τα σπίτια τους και σε αυτούς που υποφέρουν από τον ανατοκισμό και τις αθέμιτες και καταχρηστικές πρακτικές των τραπεζών».

Η ίδια, χωρίς να θίγει τα συμφέροντα των τραπεζών παρουσίασε τις εφτά θέσεις του ΠΑΣΟΚ που θα καταθέσει σαν τροπολογίες στο νομοσχέδιο, με τις οποίες όπως υποστήριξε μεταξύ άλλων «θα δίνονται λύσεις στο θέμα των κατασχέσεων, των πλειστηριασμών». Η Λ. Κατσέλη κάλεσε την κυβέρνηση να αποδεχτεί τουλάχιστον τις τροπολογίες για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς, με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ προτείνει την «απαγόρευση της κατάσχεσης κύριας κατοικίας» και τη «δυνατότητα του οφειλέτη να ζητεί ανακοπή της κατάσχεσης τουλάχιστον μέχρι και πέντε εργάσιμες ημέρες πριν τη διενέργεια του πλειστηριασμού».

Δήλωσε για την κρίση: «Δικαιωνόμαστε, αλλά με όρους που δε θα θέλαμε να δικαιωθούμε»! Διότι - συμπλήρωσε - είχαν προβλέψει ότι «δεν είναι μονόδρομος η επιλογή της ανεξέλεγκτης λειτουργίας της αγοράς»! Οτι, δηλαδή, υπάρχει και ο δρόμος της ελεγχόμενης λειτουργίας της αγοράς...

Και παρακάτω ο Αλ. Τσίπρας εκτίμησε: «Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει ανάγκη για αλλαγή στρατηγικής και αλλαγή πολιτικής. Το μεγάλο ερώτημα για μας είναι αν οι αλλαγές αυτές στην κατεύθυνση της διακυβέρνησης θα είναι προς την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, προς την αναδιανομή του πλούτου που παράχθηκε όλα αυτά τα χρόνια ή θα είναι στην κατεύθυνση μιας ακόμα μεγαλύτερης σκλήρυνσης». Να αλλάξει κατεύθυνση η διακυβέρνηση... Οταν το πηδάλιο θα εξακολουθεί να βρίσκεται στα χέρια των μονοπωλίων. Τι ζητά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Να πεταχτεί κανά κοκαλάκι στη φτωχολογιά για να μη διακινδυνεύσει η «κοινωνική συνοχή», η εξουσία δηλαδή του κεφαλαίου.

Γι' αυτή την εξουσία αγωνιούν. Και το ομολογούν χωρίς περιστροφές: «Είναι σαν να έχουμε έναν οργανισμό που έχει ακατάσχετη εσωτερική αιμορραγία κι εμείς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα μεταγγίζοντάς του μεγάλες ποσότητες αίματος. Το ζήτημα είναι να λύσουμε την εσωτερική αιμορραγία», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΝ.

«Η αδυναμία του δικομματισμού είναι δομική διότι δεν έχει απαντήσεις (...) θεωρούσε - και το πίστεψε - ότι η απελευθέρωση της αγοράς θα δώσει λύσεις. Θεωρούσε - και το πίστεψε - ότι η απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων θα δημιουργήσει ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Είδαν όμως, δυστυχώς - και λέω δυστυχώς γιατί δεν είναι ευχάριστα αυτά τα πράγματα - ότι οι αντιρρήσεις και οι θέσεις της Αριστεράς δικαιώθηκαν». Θύμα πλάνης ο δικομματισμός. Πίστεψε ότι μ' αυτή την πολιτική θα δημιουργούνταν ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας, γι' αυτό άλλωστε και την εφάρμοσε. Είχε καλές προθέσεις, αλλά έσφαλε! Κάτι για το οποίο πολύ λυπάται η «ανανεωτική αριστερά». Που δικαιώθηκε, παρότι κι αυτή έβαζε το χεράκι της και την υπογραφούλα της σε συνθήκες που άνοιγαν τον Ασκό του Αιόλου.