ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι συντηρητικοί, οι δημαγωγοί και η δημόσια γη

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οι συντηρητικοί βλέπουν τη γη σαν ένα μέσο για να γεμίσουν τα θησαυροφυλάκια της κυβέρνησης. Αυτή η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εκποιήσει κάθε δημόσιο αγαθό που είναι δυνατόν να πουληθεί»!

Αυτό δήλωσε στο βρετανικό περιοδικό «Ιντιπέντεντ» ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, σε μια προσπάθεια να αναδείξει τη διαφορετικότητα της πολιτικής του κόμματός του από αυτήν που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ο Γ. Παπανδρέου, όμως, φαίνεται να ξεχνά (ή θέλει να «ξεχνά») ότι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ η ίδια «συντηρητική» αντίληψη γενικού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας επικρατούσε.

Να θυμηθούμε ότι επί ΠΑΣΟΚ η Εταιρεία Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε. παραχώρησε μια σειρά από ξενοδοχεία - «φιλέτα» στο μεγάλο κεφάλαιο, μεταξύ των οποίων αυτό στο Λαγονήσι, αλλά και το καζίνο της Πάρνηθας που βρίσκεται μέσα στην καρδιά του εθνικού δρυμού εξασφαλίζοντας και τις επεκτάσεις του μέσα σ' αυτόν;
Να θυμηθούμε ότι το πρωτόκολλο παράδοσης της Λίμνης Βιστoνίδας στη Μονή Βατοπεδίου φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή υφυπουργού του ΠΑΣΟΚ, για να ξεκινήσει από κει και πέρα το ατέλειωτο πάρτι κερδοσκοπίας επί κυβέρνησης ΝΔ;
Να θυμηθούμε ότι έτερος υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ προξένευε την πανέμορφη περιοχή του Καϊάφα Ηλείας σε διάφορους ομίλους για να κατασκευαστεί πολυτελές ξενοδοχείο, γήπεδο γκολφ, συνεδριακό κέντρο κ.ά.;
Να θυμηθούμε ότι ένα από τα σημερινά «όνειρα» του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ για την ανασυγκρότηση των πυρόπληκτων περιοχών είναι η εμπορευματοποίηση του χώρου της Αρχαίας Ολυμπίας;

Οσο και να θέλει ο Γ. Παπανδρέου ο λαός δε «μασάει». Γιατί και μνήμη έχει και γνώση και εμπειρία για να καταλάβει και ποιος ακολουθεί συντηρητική πολιτική και ποιος είναι δημαγωγός.

Η δικαίωση του ΣΥΝ...

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που επιβάλλει την αναγνώριση των πτυχίων των ΚΕΣ, αποτελεί δικαίωση των μακρόχρονων «αγώνων» του ΣΥΝ. Αυτή είναι η αλήθεια και γι' αυτό προφανώς στον ΣΥΝ επιστρατεύουν ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων για τη «δημόσια δωρεάν Παιδεία» για να διασώσουν το «προφίλ» τους από το απόλυτο τσαλάκωμα.

Γιατί, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δε λέει τίποτα διαφορετικό από εκείνα που έλεγε το 2002 ο Αλ. Αλαβάνος, ως ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, όταν καλούσε την Κομισιόν να πάρει μέτρα επειδή στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται η κοινοτική οδηγία για τα κολέγια! Ο ΣΥΝ μπορεί, λοιπόν, να περηφανεύεται ότι «πρωτοστάτησε» για να αναγνωριστούν τα πιστοποιητικά των ΚΕΣ, τα οποία πιστοποιητικά μάλιστα χαρακτήριζε ως «πανεπιστημιακούς τίτλους αλλοδαπής»!

... και η αθώωση της ΕΕ

Βέβαια, επειδή ο οπορτουνισμός θέλει να τα έχει καλά και με το «χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα», κάνει σα να μην έγιναν ποτέ όλες αυτές οι παρεμβάσεις, σα να μην έχει ο ΣΥΝ θέσεις ταυτόσημες με την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η ΕΕ. Αλλωστε, ακριβώς επειδή θέλει να αθωώσει την ΕΕ και την πολιτική της, επικαλείται την «αρχή της επικουρικότητας» για το θέμα της αναγνώρισης των κολεγίων.

Ο ΣΥΝ παριστάνει τον «Κινέζο» και μιλάει «άλλα γι' άλλα» για να σπείρει τον εφησυχασμό, ότι δήθεν με διαφορετικούς κυβερνητικούς χειρισμούς, η «καλή» ΕΕ δεν επιβάλλει την αναγνώριση των κολεγίων...

Ωστόσο, ο ΣΥΝ γνωρίζει ότι τα ΚΕΣ δε θεωρούνται κομμάτι του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας υποδοχής - της Ελλάδας στην προκειμένη περίπτωση - και η αναγνώριση των πιστοποιητικών που παρέχουν, πατάει στις «ελευθερίες» του Μάαστριχτ. Τις οποίες ελευθερίες όσο και αν θέλει να κάνει ότι το ξεχνάει, ο ΣΥΝ τις έχει υπερψηφίσει...

Κατρακύλα χωρίς όριο

Η κατάντια του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και των εκπροσώπων του δεν έχει όριο. Αυτοί που συνειδητά υπονομεύουν τους εργατικούς αγώνες, φτάνουν στο σημείο ακόμα και να αποκηρύξουν με ψηφίσματα (!) τις απεργιακές κινητοποιήσεις, προκαλώντας ωμά την εργατική τάξη, τους αγώνες και το δίκιο της. Είναι χαρακτηριστική η απαράδεκτη απόφαση για καταψήφιση της απεργίας στις 21 Οκτώβρη από την πλειοψηφούσα - πασοκικής καταβολής - παράταξη του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ στην Κέρκυρα. Η πλειοψηφία τάχθηκε κατά της απεργίας σαν αντίδραση στο «ρίξιμο» του μέλους και προέδρου του ΔΣ στο Σύλλογο Γεράσιμου Βλάση και στη μη «αναρρίχησή» του στο αξίωμα του προέδρου στο νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ! Την ίδια ώρα δηλαδή που η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα οξύνεται και επιτάσσει την ανάπτυξη ακόμα πιο μαζικών ταξικών αγώνων, οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού αναλώνονται στο πιο προσφιλές τους «σπορ», αυτό της διαμάχης για την καρέκλα, ορμώμενοι μάλιστα από εσωκομματικές διαμάχες και έριδες. Μια καρέκλα που σε κάθε περίπτωση χρησιμοποιούν για να υπερασπίζονται από τη σκοπιά της στρατηγικής τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της.

Συζητάμε για το σοσιαλισμό

Στο επίκεντρο του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ βρίσκεται το ζήτημα της ολόπλευρης ισχυροποίησης του Κόμματος, πώς δηλαδή το Κόμμα θα γίνει πιο ισχυρό, πιο ικανό να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις, να ανταποκριθεί στα αυξημένα καθήκοντα που απορρέουν από τον ίδιο το ρόλο του. Στο κέντρο της προσοχής, δηλαδή, βρίσκεται: Τι κόμμα και τι κίνημα χρειάζεται σήμερα η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, τι Κόμμα και τι κίνημα χρειάζεται για την αντεπίθεση, για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου που θα ηγηθεί της πάλης για τη Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία.

Ηδη δόθηκαν στη δημοσιότητα και οι Θέσεις για το σοσιαλισμό. Πολλοί μας λένε ότι έχετε δίκιο για το σοσιαλισμό, αλλά μπορεί να εγκαθιδρυθεί; Ενας απ' τους παράγοντες που συμβάλλει σ' αυτή τη μεγάλη απογοήτευση, είναι η αντεπανάσταση, η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη. Ετσι η ΚΕ αποφάσισε ότι με το πρώτο θέμα του Συνεδρίου απαντάμε σε σημερινά ζητήματα και ανοίγουμε την προοπτική του αύριο και με το δεύτερο θέμα του σοσιαλισμού δημιουργούμε προϋποθέσεις για να δοθεί μια επιστημονική, χωρίς συναισθηματισμό απάντηση τόσο στις αιτίες της ανατροπής όσο και στη δικιά μας αντίληψη για το σοσιαλισμό. Η αναζωογόνηση του οράματος του σοσιαλισμού σήμερα είναι ακόμα περισσότερο επιτακτική.

Για το ΚΚΕ η διερεύνηση των παραγόντων που οδήγησαν στην αντεπανάσταση είναι καθήκον που απορρέει από το Πρόγραμμα του Κόμματος, τον τελικό σκοπό της πάλης του, που είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας. Είναι καθήκον που ως κόμμα της εργατικής τάξης όχι μόνο δεν μπορούμε να το παραπέμψουμε στο μέλλον, αλλά το θεωρούμε καθήκον καθημερινής συστηματικής δουλειάς με στόχο να γίνεται υπόθεση πάλης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η σοσιαλιστική οικοδόμηση είναι πάλη για την αλλαγή των σχέσεων παραγωγής, για την αναδιοργάνωση όχι μόνο των οικονομικών σχέσεων αλλά και των ιδεολογικών, πολιτιστικών κλπ., δηλαδή, όλων των κοινωνικών σχέσεων. Με αυτή την έννοια, η κοινωνική επανάσταση εκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και διεξάγεται μέσα σε συνθήκες ταξικής πάλης.

Επομένως, το κείμενο με τις Θέσεις για το σοσιαλισμό αποτελεί όπλο της καθημερινής πολιτικής πάλης. Η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού αναδεικνύονται μέσα από τις αντιφάσεις του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Το βασικό κριτήριο που προσδιορίζει ότι έχουν ωριμάσει οι αντιφάσεις του καπιταλισμού είναι η όξυνση της βασικής του αντίθεσης, που είναι: Η κοινωνικοποίηση της παραγωγής, της εργασίας, και η ατομική - καπιταλιστική ιδιοποίηση του προϊόντος, με τη θεώρηση ότι ο άνθρωπος και η εργατική του δύναμη είναι η σπουδαιότερη παραγωγική δύναμη. Αυτή η αντίφαση μπορεί να επιλυθεί μόνο αν αντιστοιχηθούν οι σχέσεις παραγωγής με το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, αν κοινωνικοποιηθούν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, αν υπάρξει σχεδιασμένη χρησιμοποίησή τους από τη σοσιαλιστική εξουσία σε όφελος των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου. Επομένως, η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού όχι μόνο υπάρχουν και σήμερα, αλλά έχουν αναδειχτεί ακόμα πιο πολύ, ανεξάρτητα από το συσχετισμό δύναμης.