Οσα δεν είπαν στις συγχαρητήριες επιστολές τους προς τον Μπ. Ομπάμα οι Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου για τους επιδιωκόμενους «εθνικούς στόχους», τα είπε όλα το «Βήμα». Στο χτεσινό πρωτοσέλιδο σχόλιό του με τίτλο «Τα εθνικά συμφέροντα», η πρωινή του συγκροτήματος σπεύδει να προσδιορίσει με σαφήνεια ποιες πρέπει να είναι οι επιδιώξεις και τα «αιτήματα» από τη νέα αμερικανική διοίκηση. Γράφει συγκεκριμένα: «Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, οι διπλωματικές μας προσπάθειες πρέπει τώρα να έχουν στόχο τον επαναπροσδιορισμό της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, καθώς καλλιεργήθηκε επίμονα (και σε βάρος μας) το σχέδιο αντιρωσικού κλοιού, με "πιόνια" σαν τα Σκόπια, την Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο και την Τουρκία». Σε ό,τι αφορά το στόχο της διπλωματίας, δηλαδή «τον επαναπροσδιορισμό της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ» στην περιοχή, καμία έκπληξη. Αποτελεί πάγια τακτική των τελευταίων δεκαετιών με στόχο να υπηρετούνται τα συμφέροντα της εγχώριας πλουτοκρατίας στην ευρύτερη περιοχή, επιλέγοντας το με ποιον σύμμαχο ιμπεριαλιστή μπορεί αυτή η επιδίωξη να υλοποιείται πιο αποτελεσματικά.

Προχτές το βράδυ, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας έδωσε συνέντευξη Τύπου στις Σέρρες. Ξεκίνησε, λοιπόν, λέγοντας: «Παρά τη σημερινή συννεφιά, σήμερα εκπέμφθηκαν μηνύματα ελπίδας και αισιοδοξίας (...) ότι υπάρχει ένα ολοένα και διευρυνόμενο κοινωνικό αίτημα να μπει τέρμα σε μια πολιτική (...). Στην πραγματικότητα, η υποψηφιότητα του Μπάρακ Ομπάμα κατάφερε να συμπυκνώσει σε συμβολικό επίπεδο τη σύγκρουση με το μέχρι σήμερα κατεστημένο (...). Αυτό που έχει σημασία είναι ότι βρισκόμαστε σε μια αλλαγή εποχής (...) που σηματοδοτεί την ανάγκη να περάσουμε σε μια εντελώς νέα φάση, όπου τη ζωή μας δε θα την ορίζει η ανεξέλεγκτη και ασύδοτη λειτουργία των αγορών, αλλά κυρίαρχο στοιχείο θα είναι οι κοινωνικές και ανθρώπινες ανάγκες (...). Κοινωνική ανάγκη να δούμε επιτέλους μια ριζικά διαφορετική πολιτική. Μια ριζικά διαφορετική κατεύθυνση (...). Η ανάγκη του κόσμου ήταν αυτή ακριβώς που οδήγησε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού εκατομμύρια ανθρώπους να πάνε να ψηφίσουν, μέχρι που έφτασαν σε ποσοστά ρεκόρ. Ηταν η ανάγκη για μια μεγάλη αλλαγή»!

Είναι βέβαιο ότι οι λαοί, ανάμεσά τους κι ο αμερικάνικος, έχουν ανάγκη από μια μεγάλη αλλαγή. Αλλά είναι εξίσου βέβαιο ότι αυτή δεν μπορεί να την εγγυηθεί ο Μπ. Ομπάμα. Δεν μπορεί να την εγγυηθεί καμία κυβέρνηση, όσο χαρισματικό ηγέτη κι αν διαθέτει, που εκπροσωπεί πολιτικά το μεγάλο κεφάλαιο, που στηρίχτηκε απ' αυτό για να το στηρίξει. Μεγάλες αλλαγές υπέρ τους μπορεί να εγγυηθούν οι ίδιοι οι λαοί, αν παλέψουν για να τις επιβάλουν, αν πιστέψουν στη δύναμή τους. Ενα ισχυρό λαϊκό κίνημα, ανασυνταγμένο σε αντεπίθεση, θα εκπέμψει πραγματικά μηνύματα αισιοδοξίας και όχι η αλλαγή φρουράς στο πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης, σε οποιαδήποτε χώρα.