«Οσο περισσότερο ωριμάζει στον κόσμο η ανάγκη για ενότητα και κοινή δράση της αριστεράς, τόσο πιο σπασμωδικά αντιδρά ο Περισσός. Το ΚΚΕ (...) αντιδρά όπως να 'ναι, το τελευταίο που σκέφτηκαν ήταν να αναστηλώσουν το άγαλμα του Στάλιν και να κρυφτούν από πίσω». Τα παραπάνω δήλωσε μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής», ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας. Προφανώς, δεν έχει όχι μελετήσει αλλά ούτε καν δει έστω το εξώφυλλο των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριό του. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ δημιουργεί στο κεφάλι του μια πραγματικότητα για το ΚΚΕ, τέτοια που να τον βολεύει και να τον βοηθά να της αντιπαρατεθεί. Και πάνω κει οικοδομεί την αντιΚΚΕ λογική του. Γιατί μόνον έτσι μπορεί να την επιβάλει. Ας κάνει τον κόπο να μελετήσει τις Θέσεις της ΚΕ για το 18ο Συνέδριο. Και μετά, αν μπορεί, ας αντιπαρατεθεί στο πραγματικό τους περιεχόμενο. Από τη σκοπιά της δικής του πολιτικής. Αυτής που μιλά για «ενότητα και κοινή δράση» που έχει κατά νου ο ίδιος και το κόμμα του, πέρα και έξω από τη στρατηγική για τη φιλολαϊκή διέξοδο. `Η ας αντιπαραθέσει τη δική του στρατηγική, του «ηθικού» καπιταλισμού. Που είναι και πολλαπλά επιζήμια για το λαό και το λαϊκό κίνημα. Εκτός και αν έχει, ήδη, διαβάσει τις Θέσεις του ΚΚΕ και κατάλαβε με την πρώτη πως δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί, γι' αυτό και ακολουθεί τον πάγιο δρόμο του φτηνού δημαγωγού, δηλαδή διαμορφώνει «θέσεις» όπως τον συμφέρει και απαντά σ' αυτές που ο ίδιος διαμόρφωσε για κάποιες εντυπώσεις της στιγμής. Οσον αφορά το γεγονός ότι ο Στάλιν έρχεται και ξανάρχεται σαν καραμέλα που κοντεύει να λιώσει στο στόμα των στελεχών του ΣΥΝ, από μόνο του φτάνει σαν απόδειξη πως τους πονάει η δυνατότητα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και, άρα, πως άλλα πράγματα έχουν στο μυαλό τους.
Πόσο πιο ξεκάθαρα, άραγε, μπορούν να εκφράσουν εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την ευρω-υποταγή τους στην ΕΕ; Τόσο ντόρο υποτίθεται ότι έχουν ξεσηκώσει ενάντια στην αναγνώριση των ΚΕΣ (τα οποία οι ίδιοι ζητούσαν πριν από μερικά χρόνια να αναγνωριστούν), αλλά καταλήγουν σε προτάσεις ίδιες με αυτές της κυβέρνησης ή σε προτάσεις ανέφικτες, σύμφωνα με τη νομιμότητα της ΕΕ, την οποία επικαλούνται.
Γράφει ο Ν. Θεοτοκάς στην κυριακάτικη «Αυγή»: «...Με βάση την ευρωπαϊκή νομική τάξη δεν είναι δυνατό να μην ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία η οδηγία»... «Ο μόνος νόμιμος τρόπος διασφάλισης των προβλέψεων του άρθρου 16 του ελληνικού συντάγματος είναι η ρητή και κατηγορηματική απαγόρευση των εμπορικών συμφωνιών δικαιόχρησης (...) η ένταξη των λειτουργιών των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών στην κατηγορία της άτυπης μεταλυκειακής επαγγελματικής κατάρτισης καθώς και η επαναφορά των νομικών ρυθμίσεων που δεν επέτρεπαν τη χρήση από αυτές τις επιχειρήσεις των παραπλανητικών όρων "Πανεπιστήμιο, Κέντρο, Σχολή, Οργανισμός, Κολέγιο, Ινστιτούτο, Ακαδημία"».
Από τις τρεις προτάσεις του, οι δυο τελευταίες υλοποιούνται από το νόμο για τα κολέγια, που ψήφισε η κυβέρνηση το καλοκαίρι. Η πρώτη είναι απραγματοποίητη, αφού με βάση την ευρωπαϊκή νομική τάξη (βλέπε τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ που ψήφισε ο ΣΥΝ) δεν μπορεί να εμποδιστούν οι συμφωνίες των επιχειρήσεων.
Ας το πάρουν, επιτέλους, χαμπάρι: Χωρίς ανυπακοή και ρήξη με την ΕΕ, δεν μπορεί να βρεθεί λύση.