H επίθεση κατά των μεταναστών εργατών έχει αναμφισβήτητα ενταθεί τους τελευταίους μήνες. Αυτό εκφράζεται με μια σειρά αποφάσεις και οδηγίες της ΕΕ, αλλά και τις πρακτικές που ακολουθούνται από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, όπως είναι και η Ελλάδα. Πρόκειται για στοχευμένη αντεργατική επίθεση με καθαρά ταξικό περιεχόμενο. Και όχι - όπως απλοϊκά ισχυρίζονται κάποιοι «προοδευτικοί» - για ρατσιστικές πολιτικές. Η τελευταία αυτή ερμηνεία κρύβει απλά την ταξική στόχευση ότι το κεφάλαιο βγαίνει κερδισμένο από την αντιμεταναστευτική πολιτική.

Γι' αυτό το λόγο, οι τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ διαμορφώνουν μια κατάσταση, όπου: Εντείνεται η καταστολή της λεγόμενης «λαθραίας» μετανάστευσης, ενισχύεται η φύλαξη των συνόρων - χωρίς να «λυπούνται» τα χρήματα -, ενθαρρύνεται η ελεγχόμενη μετανάστευση και παράλληλα βαθαίνει η εκμετάλλευση των μεταναστών εργατών. Μια κατάσταση προσαρμοσμένη στα καπιταλιστικά κέρδη, ακόμα πιο βάρβαρη για τους μετανάστες αλλά και τους ντόπιους εργάτες.

Το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, που εγκρίθηκε τον περασμένο Οκτώβρη κατά τη διάρκεια Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, προβλέπει για τους λεγόμενους παράνομους μετανάστες: 18μηνη κράτηση με απαγόρευση ακόμα και νόμιμης επανόδου στο κράτος - μέλος που τους απέλασε για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Στήνεται χαφιέδικος μηχανισμός που προβλέπει την ενδεχόμενη μη απέλαση αλλοδαπού που θα συνεργάζεται με τις Αρχές. Ενιαιοποιεί τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου χωρίς παρεκκλίσεις. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι και το γεγονός ότι στην Ελλάδα από τις 20.692 αιτήσεις ασύλου, που υποβλήθηκαν το 2007, εγκρίθηκαν οι 140.

Στο Σύμφωνο γίνεται μνεία στο ότι πρέπει να διατεθούν όλα τα αναγκαία μέσα στον Frontex, προκειμένου να εκπληρώσει την αποστολή του για έλεγχο των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ και όχι απλώς των συνόρων των κρατών - μελών. Μπαίνουν οι βάσεις για τη δημιουργία «Ευρωπαϊκού Δικτύου Περιπολιών» και «Ευρωπαϊκής Δύναμης Ακτοφυλακής».

Παράλληλα, το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων ενέκρινε στην Ελλάδα στις 18/12/2008 το ποσό των 148 εκατ. ευρώ για «επενδύσεις που θα ενισχύσουν την ικανότητα (της χώρας) να αντιμετωπίζει την αύξηση της παράνομης μετανάστευσης στα χερσαία και θαλάσσια εξωτερικά σύνορά της».

Εχει ενδιαφέρον να δει κανείς ποιος είναι «νόμιμος μετανάστης» για την ΕΕ. Μια ματιά αρκεί για να διαπιστωθεί ότι «νόμιμος» είναι ο κυριολεκτικά «κομμένος και ραμμένος» στις ανάγκες της εργοδοσίας. Ολοι οι μετανάστες εγκαταλείπουν από ανάγκη την πατρίδα τους. Ωστόσο, αυτό που τους διαχωρίζει - σύμφωνα με την ΕΕ - σε «λαθραίους» και σε «νόμιμους» είναι κατά πόσο είναι ή όχι χρήσιμοι για την καπιταλιστική οικονομία της Ενωσης.

Ετσι: Μόνο όποιος μετανάστης έχει - εκ των προτέρων - εξασφαλισμένη δουλειά σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα μπορεί να εισέρχεται σε αυτές και μόνο σε αυτή την περίπτωση θα του δίνεται η σχετική άδεια παραμονής. Αυτό προβλέπουν οι δύο Κοινοτικές Οδηγίες που εγκρίθηκαν το Νοέμβρη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Με την πρώτη οδηγία, για την «μπλε κάρτα» θεσμοθετείται η καταλήστευση εγκεφάλων από τις τρίτες χώρες, καθώς αφορά εργατικό δυναμικό υψηλής εξειδίκευσης. Οι μετανάστες θα περνούν τα σύνορα της ΕΕ, μόνο εάν έχουν ήδη εξασφαλίσει το συμβόλαιο εργασίας τους. Η «μπλε κάρτα» θα έχει ισχύ τριών ετών με δυνατότητα ανανέωσης δύο ακόμα χρόνων εάν υπάρχει νέο συμβόλαιο εργασίας, ενώ αφήνει το ανοιχτό το ενδεχόμενο συμπίεσης των μισθών όλων των εργατών. Η δεύτερη οδηγία αφορά στην ενιαία άδεια διαμονής και εργασίας. Ταυτίζει κι αυτή με τη σειρά της τη διαμονή σε κράτη - μέλη της ΕΕ με την εξασφάλιση της άδειας εργασίας. Αυτή θα παραχωρείται μόνο όταν ο μετανάστης διαθέτει ήδη συμβόλαιο εργασίας, ενώ η απόλυση θα σημαίνει αυτόματα την απέλασή του.

Στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής που προαναφέρθηκε, στη διαμόρφωση της οποίας πρωτοστατεί η ελληνική κυβέρνηση, βρίσκεται εδώ και μήνες ένα σχέδιο σε εξέλιξη. Ενα σχέδιο ασφυκτικής πίεσης των μεταναστών, που ζουν στο κέντρο της Αθήνας με απώτερο στόχο την απομάκρυνσή τους. Πρωτοστάτες στην υλοποίηση του σχεδίου, η Νομαρχία Αθήνας και ο Δήμος Αθηναίων με την πολιτική κάλυψη που τους προσφέρουν οι ήδη υπάρχοντες αντιμεταναστευτικοί νόμοι, καθώς οι τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ, που προαναφέρθηκαν.

Ενδεικτικά αναφέρουμε την Επερώτηση που κατέθεσε ο Νομάρχης Αθήνας, Γιάννης Σγουρός, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 27/11/2008. Καυτηριάζει τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης, που αρνείται τις συμφωνίες επανεισδοχής των «μη κανονικών μεταναστών». Θέτει δε το ζήτημα, με αφορμή το γεγονός ότι «το ιστορικό κέντρο της Αθήνας έχει καταληφθεί από χιλιάδες μη κανονικούς μετανάστες», οι οποίοι συνιστούν δημόσιο κίνδυνο.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απάντησε ότι γνωρίζει την κατάσταση που επικρατεί στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και προτείνει ενίσχυση του ρόλου της FRONTEX (κατασταλτικός μηχανισμός για τον έλεγχο των συνόρων). Και συμπληρώνει ότι «σημαντικό βήμα είναι και η θέσπιση της Μπλε Κάρτας».

Το παραπάνω είναι μόνο ένα μικρό δείγμα για το τι κρύβεται πίσω από το ενδιαφέρον όσων ευρωλάγνων πολιτικών δυνάμεων προτάσσουν προσχηματικά την «γκετοποίηση» και την «εγκληματικότητα»: Η καταστολή της μετανάστευσης και οι απελάσεις.