«Επιτρέψατέ μου να ξεκινήσω από τη σαφή θέση του ΚΚΕ γι' αυτό το μεγάλο πρόβλημα που έχει προκύψει με τη νέα φάση της ισραηλινής επίθεσης εναντίον των παλαιστινιακών εδαφών. Η θέση από την οποία πρέπει κανείς να ξεκινά στο πολιτικό επίπεδο, πέρα απ' το ανθρωπιστικό που αναμφισβήτητα είναι μείζον, είναι ότι πρέπει να σταματήσει αμέσως η ισραηλινή επίθεση χωρίς όρους και δεσμεύσεις. Δεν μπορεί ο επιτιθέμενος να βάζει όρους για να σταματήσει την επίθεση, ο οποίος είναι κι ο αποκλειστικά υπεύθυνος. Οχι μόνο τώρα. Και πριν και χτες και προχτές και όλα τα χρόνια. Πρέπει λοιπόν να σταματήσει η ισραηλινή επίθεση κι αυτή πρέπει να είναι η θέση κυβερνήσεων, ενώσεων, οργανισμών που κινούνται στο πολιτικό επίπεδο. Ολα τα άλλα είναι παραμύθια.

Δεύτερο ζήτημα. Ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος. Αυτό που εδώ και πολλά χρόνια διατυπώνεται στα χαρτιά και το έχουν εγκαταλείψει στην πράξη και ο ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας και η ΕΕ και οι ΗΠΑ, βεβαίως και το ίδιο το Ισραήλ. Ανεξάρτητο παλαιστινιακό κανονικό κράτος, όπως είναι όλα τα κράτη, με στρατό, με αστυνομία, που να αναπτύσσεται στα εδάφη του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Από εκεί και πέρα βεβαίως δεν αφήνουμε καθόλου σε δεύτερη μοίρα, και γι' αυτό κάναμε και το ταξίδι στη Ραμάλα, το ζήτημα ότι έχουν ανάγκη από κουβέρτες, έχουν ανάγκη από τρόφιμα, έχουν ανάγκη από φάρμακα. Πρέπει να πάνε αντιπροσωπείες μαζικών οργανώσεων εκεί, να παραδοθούν τουλάχιστον - αυτό έχουμε συνεννοηθεί - στην πρεσβεία υλικά, όχι μόνο χρήματα γιατί με τα χρήματα τι να ψωνίσουν; Κουβέρτες, έλεγε ο πρεσβευτής ότι έχουν ανάγκη. Οι κουβέρτες που είχε στείλει το ΠΑΜΕ παλιότερα είχαν βοηθήσει πάρα πολύ και τα φάρμακα. Βεβαίως, πρέπει να αξιοποιηθεί έστω κι αυτή η τρίωρη εκεχειρία για να περάσουν αντιπροσωπείες γιατρών κι άλλων εθελοντών που θέλουν να μπουν στη Γάζα και να βοηθήσουν. Βεβαίως, σ' αυτά συνηγορούμε και θέλουμε να συμβάλουμε. Αυτά όλα δεν τα βάζουμε σε δεύτερη μοίρα αλλά στο πολιτικό επίπεδο πρέπει να είναι σαφής η θέση.

Γίνεται πολλή συζήτηση, είχαμε την ευκαιρία να την ακούσουμε κι εδώ στην Ελλάδα αλλά και από σταθμούς που εκπέμπουν στη Ραμάλα, μια συζήτηση σε διάφορα θέματα που μπορεί να είναι υπαρκτά - σοβαρά αλλά καταντάνε ακαδημαϊσμός και υποκρισία όταν συζητιούνται την ώρα που οι Ισραηλινοί διαπράττουν κυριολεκτικά γενοκτονία στην Παλαιστίνη.

Θέτουν τα εξής: Γιατί οι Ισραηλινοί επιτέθηκαν τώρα στη Γάζα; Μήπως γιατί έχουν εκλογές; Μήπως γιατί φταίει η απλή αναλογική που δε βοηθά να βγει μια ισχυρή κυβέρνηση, άρα κάποιο κόμμα να διακριθεί περισσότερο για την αιμοδιψία του και να πάρει μεγαλύτερα ποσοστά και να μπορέσει να κυβερνήσει; Γιατί η "Χαμάς" έδωσε προσχήματα στο Ισραήλ με τους πυραύλους; Μήπως γιατί θέλει να ευνοήσει το "Λικούντ" του Νετανιάχου και να είναι ένα κόμμα τέτοιο που να μην επιτρέπει διαπραγματεύσεις; `Η άλλη συζήτηση: Μήπως ισχύει αυτό που λένε οι Ισραηλινοί, ότι οι αντιστεκόμενοι στη Γάζα ανακατεύονται με παιδιά και γυναίκες για να προκαλέσουν πρόβλημα; Μήπως δεν πρέπει να έχουν ασπίδα τις γυναίκες και τα παιδιά - πράγμα βεβαίως που ούτε το έχει αποδείξει, άλλωστε και η αντιπροσωπεία του ΟΗΕ δε δέχτηκε ότι στο σχολείο υπήρχαν ένοπλοι. Κι εδώ μπαίνει ένα ζήτημα, καταρχήν αυτοί που είναι ένοπλοι, και δεν είναι μόνο η "Χαμάς", αντιστέκονται όλοι στη Γάζα, αυτοί που είναι ένοπλοι είναι μέρος του παλαιστινιακού λαού, δηλαδή κακώς σήκωσαν τα όπλα; Και εν πάση περιπτώσει, τους αντιστεκόμενους ενόπλους μπορείς να τους σκοτώνεις; Υπάρχει και η δυτική υποκρισία, ε πρόσεξε και λίγο τα παιδιά, είναι πολύ ασύμμετρο να χτυπάς και παιδιά και γυναίκες! Οταν επιτίθεσαι και εισβάλλεις σε μια χώρα θα υπάρχουν και οι άμαχοι. Βεβαίως υπολογίζουμε τα παιδιά και τις γυναίκες, τους ηλικιωμένους που βρίσκουν το θάνατο την ώρα που προσπαθούν να προστατευτούν. Αυτό δείχνει την αγριότητα του πολέμου. Αλλά δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική που λέει οι ένοπλοι να πάνε μόνοι τους σε μια απόσταση για να γίνονται καλύτερα στόχος.

Και πρέπει να σας πω ότι εκεί πέρα αντιστέκονται και οι άμαχοι. Δεν είναι τυχαίο ότι δε δέχονται οι γυναίκες να αφήσουν τις εστίες τους. Καταρχήν και πού να πάνε, αλλά ακόμα κι αν μπορούν να μετακινηθούν κάθονται μέσα στα σπίτια τους μαζί με τα παιδιά τους. Γιατί είναι κι αυτοί μέρος της αντίστασης. Στην Ελλάδα δεν αντιστάθηκαν 14χρονα και 15χρονα; Δηλαδή, θα βάλουμε κανόνες στους αντιστεκόμενους πώς θα υπερασπιστούν την πατρίδα τους; Με όποιο τρόπο διαθέτουν αντιστέκονται. Ετσι είναι, όσα όπλα και να έχεις τα ανθρώπινα κορμιά εκτίθενται στον πόλεμο και μιλάω για έναν πόλεμο απελευθερωτικό, για έναν πόλεμο αμυντικό.

Ακούμε πάρα πολλά τέτοια και εδώ στην Ελλάδα, συζητήσεις επί συζητήσεων. Κι εμείς έχουμε ενδιαφέρον και έχει ενδιαφέρον να συζητήσει κανείς όλο το παλαιστινιακό ζήτημα και τη διεθνή του πλευρά και την εσωτερική του, αλλά ας αφήσουν τον παλαιστινιακό λαό να αποκτήσει την πατρίδα του κι από εκεί και πέρα η ταξική πάλη και η ταξική αντιπαράθεση θα επιλύσει το θέμα αν θα έχουμε ένα προοδευτικό ριζοσπαστικό κράτος ή ένα συντηρητικό. Αυτό όμως δεν μπορεί να εμπεδωθεί με την επέμβαση του ιμπεριαλιστή και δε δεχόμαστε κανένα πρόσχημα.

Βάζουμε εμείς ερωτήματα στις άλλες πολιτικές δυνάμεις να τοποθετηθούν και ειδικά στις πολιτικές δυνάμεις που ήταν σε κυβερνητικό επίπεδο. Χαιρετίσατε, κύριοι, τη συμφωνία του Οσλο το 1993. Εμείς την επικρίναμε και κατηγορηθήκαμε γι' αυτό. Σεβαστήκαμε βέβαια ότι είχε την υπογραφή της PLO και του Αραφάτ. Τότε είπαμε ότι δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι θα γίνει κράτος. Σε 5 χρόνια προέβλεπε να γίνει παλαιστινιακό κράτος. Κάθε χρόνο πριν το '98 παίρναμε πρόσκληση - υποθέτω και τα άλλα κόμματα - απ' τον Γιασέρ Αραφάτ: Ελάτε στις 28 Μαΐου που θα γίνει ίδρυση του παλαιστινιακού κράτους. Οχι μόνο δεν έγινε μέχρι το '98 αλλά πολλαπλασιάστηκαν οι ισραηλινοί εποικισμοί. Να μας απαντήσουν, γιατί δεν έγινε το '98 αφού υπήρχε συμφωνία; Ποιος παραβίασε τις συμφωνίες; Δεν τις παραβίασε η παλαιστινιακή πλευρά, τις παραβίασαν οι ιμπεριαλιστές και οι Ισραηλινοί ήταν η αιχμή του δόρατος.

Οι εποικισμοί δεν έπρεπε να καταργηθούν; Ομως, απ' το '98 και μετά τι γίνεται; Οι εποικισμοί πολλαπλασιάζονται. Υποτίθεται ότι υπάρχουν καινούρια σχέδια για τη διαμόρφωση του παλαιστινιακού κράτους. Να μας πουν το εξής: 33 βουλευτές, στην πλειοψηφία τους είναι της "Χαμάς", σχεδόν όλοι, είναι στη φυλακή. Βγήκαν απ' τα σπίτια τους, περπάτησαν στο δρόμο, τους άρπαξαν οι Ισραηλινοί και τους βάλανε στη φυλακή, για να αλλοιωθεί η εκλογική ετυμηγορία του παλαιστινιακού λαού. Εμείς δεν είμαστε ιδεολογικά και πολιτικά με τη "Χαμάς", αλλά αυτούς ψήφισε ο παλαιστινιακός λαός. Και πιάστηκαν στα εδάφη του, δεν πιάστηκαν στο Ισραήλ. Και είναι ακόμα φυλακή πάρα πολλοί. Είδαμε και κάποιον που μόλις είχε απελευθερωθεί. Είναι σα να πάει ένας βουλευτής Ελληνας, να πάει στη Βουλή, στο Σύνταγμα και να τον πιάσει απ' έξω μια ξένη δύναμη και να τον στείλει στη φυλακή. Γι' αυτά όλα τα ζητήματα οι προοδευτικοί εδώ και δημοκράτες, τα δημοκρατικά ελληνικά κόμματα - που λένε ότι είναι όλα δημοκρατικά ανεξάρτητα εάν είναι συντηρητική η πολιτική τους ή όχι - τι λένε;

Εδώ γίνονται πράγματα απίστευτα που τα είχαμε συναντήσει επί ναζισμού. Απίστευτα πράγματα, δηλαδή να έχεις Κοινοβούλιο και να πιάνονται οι βουλευτές και να μη μιλάει κανείς γι' αυτό. Μάλιστα, όταν έγιναν και οι εκλογές που οργανώθηκαν υπό την ηγεσία της "Φατάχ", και η "Φατάχ" και η "Χαμάς" είπαν ότι δεν είχαν κανένα πρόβλημα διαδικασίας, ήτανε δημοκρατικές. Δεν αμφισβητήθηκε το εκλογικό αποτέλεσμα.

Στο διά ταύτα λοιπόν: Εμείς ανησυχούμε πάρα πολύ ότι μεθοδεύεται η δημιουργία δύο παλαιστινιακών κρατών. Οχι κράτη, αλλά κρατίδια, προτεκτοράτα, μορφώματα. Ενα στη Γάζα και ένα στη Ραμάλα. Τώρα εάν θα τα κάνουν και τρία, και αυτό είναι πιθανό. Εδώ υπάρχει μεγάλη διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαίων για το ποια δύναμη θα έχει την περισσότερη επιρροή στην περιοχή. Αυτά πρέπει κανείς να τα προβλέψει. Εμείς θέλουμε να προβλέπουμε, δε θέλουμε να βγάζουμε ανακοινώσεις εκ των υστέρων. Εκεί οδηγούνται τα πράγματα.

Αυτά όλα τώρα, ότι έγινε ο πόλεμος για να βρεθεί ο Ομπάμα προ τετελεσμένων γεγονότων και τι κάνει ο κύριος Ομπάμα, αυτά είναι... Θέλουν να υπάρχουν δύο παλαιστινιακά κράτη. Το ζήτημα αυτό δεν είναι καινούριο, είναι παλιό, αλλά καταλαβαίνετε ότι αυτό σημαίνει πάρα πολλά πράγματα για όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Και θα δρομολογηθεί καλύτερα το αμερικάνικο και ΝΑΤΟικό σχέδιο, που έχει και την ευρωπαϊκή συναίνεση, για τον λεγόμενο εκδημοκρατισμό και αναμόρφωση της Μέσης Ανατολής. Μας αφορά ως Ελλάδα.

Και κλείνω λέγοντας το εξής: Ας αφήσει τις υποκρισίες η ελληνική κυβέρνηση, δεν πρόκειται να τη συγχαρούμε για την ανθρωπιστική βοήθεια, είναι μέρος του προβλήματος. Βεβαίως, δεν έχει την πρώτη ευθύνη, αλλά είναι μέρος του προβλήματος. Και εδώ ο ελληνικός λαός πρέπει να πει το εξής: Οτι ένας λαός έχει δικαίωμα με όλα τα μέσα να διεξάγει αγώνα απελευθερωτικό και ταξικό, εμείς προσθέτουμε. Με όλα τα μέσα απέναντι στον ιμπεριαλισμό, απέναντι στην επέμβαση και κανείς δεν μπορεί να του βάλει κανόνες.

Θέλω να υπογραμμίσω ότι αισθανόμαστε ξεχωριστή υπερηφάνεια για τις αδελφικές σχέσεις που έχουμε, βεβαίως και με το Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης και με άλλες δυνάμεις της Παλαιστίνης που συνεργάζονται. Ιδιαίτερα όμως θέλω να υπογραμμίσω τις αδελφικές μας σχέσεις με το ΚΚ του Ισραήλ που είναι το μοναδικό κόμμα, δυστυχώς, που αυτή την περίοδο δρα κόντρα στο 90% του ισραηλινού πληθυσμού που, δυστυχώς, είναι με την επέμβαση. Αυτό το κόμμα συνέβαλε στο να υπάρχει η μεγαλύτερη διαδήλωση των τελευταίων χρόνων μέσα στο Τελ Αβίβ αλλά και μεγάλη διαδήλωση 100.000 αράβων, που είναι όμως Ισραηλινοί πολίτες, έξω απ' το Τελ Αβίβ, στην περιφέρεια. Δρα σε απίστευτες συνθήκες, παλεύει μέσα στο Κοινοβούλιο, παλεύει και σε θέσεις που έχει σε δημοτικά συμβούλια και σε δήμους. Πραγματικά δεν ξέρω εάν υπάρχει άλλη χώρα - θα το πω ειλικρινά - στις σημερινές συνθήκες που ένα κόμμα παλεύει κάτω από τέτοιες συνθήκες, σταθερό, με καθαρή θέση υπέρ των Παλαιστινίων αποκλειστικά και μόνο».

Η Αλ. Παπαρήγα ρωτήθηκε για τη στάση των αραβικών κρατών, για το αν αυτή παίζει ένα ρόλο στη γενοκτονία και ποια θα έπρεπε να ήταν κατά τη γνώμη του ΚΚΕ και σημείωσε:

«Θα ξεκινήσω με ότι το ζήτημα δεν είναι θέμα εθνικής καταγωγής. Τα αραβικά κράτη ξέρουμε ότι στο μεγαλύτερό τους μέρος είναι κράτη που κινούνται στη λογική των ΗΠΑ, την ίδια πολιτική έχουν. Πολλά από αυτά έχουν και αγαστή σχέση με τις ΗΠΑ και λειτουργούν σαν προκεχωρημένα φυλάκιά τους. Στο βαθμό που δεν είναι, ας πούμε, πιστοί υπηρέτες τους, ενδιαφέρονται να γίνουν ...χαλίφης στη θέση του χαλίφη στην περιοχή τους. Επομένως, το ότι δεν έβαλα αυτό το θέμα είναι γιατί ακριβώς εντάσσονται μέσα στην πλειοψηφία των κρατών.

Βέβαια, αποδεικνύεται και το εξής: Αυτή που είναι και πιο γνήσια είναι η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, στην οποία δεν μπαίνει ούτε το χρώμα, ούτε η εθνική καταγωγή, ούτε τίποτα».

Σε άλλη ερώτηση, για το αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με την ιδιότητά του ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς μπορεί να κάνει κάποια παρέμβαση, κάποια κίνηση, λαμβάνοντας υπόψη ότι αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είναι ο Εχούντ Μπάρακ, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε:

«Εγώ προηγουμένως έκανα μια αναφορά στα κόμματα που λένε ότι είναι προοδευτικά. Καταρχήν η Σοσιαλιστική Διεθνής έχει εγκαταλείψει - αν είχε κάποτε - μια φιλοπαλαιστινιακή στάση. Και την είχε κάποτε ή ένα μεγάλο μέρος της. Σήμερα η στάση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είναι να βάζει το θύτη και το θύμα στο ίδιο καζάνι. Προσωπικά, είδα τον Γ. Παπανδρέου να λέει στην τηλεόραση, λίγο πριν φύγουμε για το αεροδρόμιο, να σταματήσει το Ισραήλ τον πόλεμο και η Χαμάς τους πυραύλους.

Τα θύματα που έχει το Ισραήλ όλο τον καιρό που η Χαμάς έχει ρίξει κάποιους πυραύλους - όχι μόνο αυτές τις μέρες - ισοδυναμεί με επίθεση του Ισραήλ για 3,5 δευτερόλεπτα. Θα μου πείτε, είναι ποσοτικό το ζήτημα; Ε, δείχνει ποιος είναι ο επιτιθέμενος, ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα. Ο εισβολέας πάντως είναι γνωστός. Και δεν είναι εισβολέας που έγινε μετά τους πυραύλους, είναι εισβολέας εδώ και χρόνια.

Λοιπόν, δεν περιμένουμε τίποτα από τον κ. Παπανδρέου. Να χαίρεται τον αντιπρόεδρό του. Μπορείτε να φανταστείτε - να το πω αντίστοιχα - μια Κομμουνιστική Διεθνή και ο πρόεδρός της - αν είχαμε πρόεδρο - να ήταν με τους Παλαιστίνιους και ο αντιπρόεδρος να ήταν με το Ισραήλ; Τι Διεθνής είναι αυτή; Να τον χαίρεται».