Προηγήθηκε 12 Νοέμβρη 2008 στην Πράγα ο ίδιος ο Τσέχος πρωθυπουργός να δημοσιοποιεί πρώτος τις προτεραιότητες και το πρόγραμμα της Τσέχικης Προεδρίας. Επικεντρωμένο στους τομείς της Οικονομίας, της Ενέργειας και των Εξωτερικών Σχέσεων του ευρωμορφώματος. Επιγραμματικά οι στόχοι τους όπως δημοσιοποιήθηκαν τότε - και με υπόμνηση για αυστηρή τήρηση του 18μηνου χρονοδιαγράμματος που ξεκίνησε με την απελθούσα Γαλλική Προεδρία και ολοκληρώνεται τέλη 2009 με τη Σουηδική:

• Διενέργεια ευρωεκλογών. Διορισμός νέας Κομισιόν. Επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας.
• Λειτουργία οικονομίας προς μια «ανταγωνιστική Ευρώπη» με ανάπτυξη των «βασικών ελευθεριών» και «άνοιγμα» στην «παγκόσμια αγορά».
• Κινήσεις στην ενέργεια ώστε να επιτευχθεί «ενεργειακή ασφάλεια» κι «ανταγωνιστικότητα». Να προχωρήσουν στην «ενιαία αγορά» ηλεκτρισμού και αερίου και στις υποδομές μεταφοράς ενέργειας.
• Να οικοδομηθεί παραπέρα η διατλαντική συνεργασία, αλλά και οι σχέσεις με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Να συνεχιστούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με Κροατία και Τουρκία («στρατηγικός εταίρος»). Να αποκτήσουν «ευρωπαϊκή προοπτική» τα Δυτικά Βαλκάνια. Να ενισχυθούν οι σχέσεις με το Ισραήλ και να συνεχιστεί η προωθούμενη από ΗΠΑ - ΕΕ «ειρηνευτική διαδικασία» στη Μέση Ανατολή. Να αναπτυχθεί ο ενιαίος Χώρος Ελευθερίας Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (ΧΕΑΔ).

Η πρέσβης στην Αθήνα, Hana Mottlova, ανέλυσε τα προαναφερόμενα. Αφού πρώτα φρόντισε να συνδέσει την έναρξη της Τσέχικης Προεδρίας στο λεγόμενο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τα είκοσι χρόνια από την «κατάρρευση του σιδηρού παραπετάσματος» και τα εξήντα από την ίδρυση του ΝΑΤΟ. Για την οικονομία πρόβαλε την ανάγκη «εξάλειψης των περιορισμών», καθώς η «ανταγωνιστικότητα» επιβραδύνεται «και από μια σειρά εσωτερικών περιοριστικών και διοικητικών εμποδίων». Τόνισε ότι «δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την προσωρινή διακοπή της διαδικασίας της φιλελευθεροποίησης του παγκόσμιου εμπορίου». Ανησυχεί καθώς «η νέα παγκόσμια οικονομική κατάσταση μπορεί να ωθήσει προς τον προστατευτισμό». Με άλλα λόγια, δεν κρύβουν τον αντιλαϊκό προσανατολισμό και προετοιμάζουν το έδαφος για ακόμα σκληρότερα μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους.

Αλλωστε η υψηλόβαθμη απεσταλμένη της Τσεχίας διαβεβαίωσε ότι οι κρατούντες στη χώρα της θα επικυρώσουν φέτος την αντεργατική Συνθήκη της Λισαβόνας. Προτεραιότητα του ευρωενωσιακού κεφαλαίου κι απαραίτητος όρος, ώστε οι δομές της ΕΕ να ανταποκρίνονται αποτελεσματικότερα στην ενίσχυση του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της, τη γοργή στρατιωτικοποίησή της, την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Η επιδίωξη αυτή συνάντησε τη σοβαρή αντίσταση των λαών. Στη λαϊκή ετυμηγορία των λαών της Γαλλίας και Ολλανδίας προστέθηκε η απόρριψή της και από τον ιρλανδικό, παρά τις πιέσεις, τους εκβιασμούς και τη χρυσοπληρωμένη προπαγάνδα των μηχανισμών της ΕΕ.

Επικεντρώνοντας και στο ενεργειακό, η Τσέχικη Προεδρία αναζητά σχέσεις με τρίτες χώρες, πέραν της Ρωσίας, με σκοπό «διαφοροποίηση των πηγών και των οδών διέλευσης της ενέργειας». «Θέλουμε να διοργανώσουμε μια σύνοδο της Τρόικας του Νοτίου Διαδρόμου στις Βρυξέλλες με συμμετοχή των χωρών της Κασπίας, που είναι προμηθευτές ή μεταφορείς, και θα προσπαθήσουμε να σημειώσουμε πρόοδο στο σχέδιο "Ναμπούκο"» είπε χαρακτηριστικά η Mottlova, προκρίνοντας αυτόν τον αμερικανικών συμφερόντων αγωγό φυσικού αερίου, έναντι του ανταγωνιστικού του, ρωσικού «South Stream».

Βέβαια πρόσθεσε ότι «χρειάζεται, επίσης, επικοινωνία με τη Ρωσία». Οτι η Τσέχικη Προεδρία προτίθεται να συγκαλέσει έκτακτο Μόνιμο Συμβούλιο Σύμπραξης ΕΕ - Ρωσίας. Ωστόσο προϊδεάζοντας για τη θέση τους, σημείωσε (εν μέσω έντασης Μόσχας - Κιέβου για τη διοχέτευση του ρωσικού φυσικού αερίου στη Δυτική Ευρώπη) την «αυξανόμενη σημασία της συνεργασίας με την περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, κυρίως με την Ουκρανία».

Η Τσέχικη Προεδρία αποδίδει μεγάλη σημασία στους «σταθερούς διατλαντικούς δεσμούς», στις συνομιλίες με τη διακυβέρνηση Ομπάμα. Φιλοδοξία της Πράγας είναι να διοργανώσει συνάντηση του Αμερικανού με όλους τους ηγέτες των 27 στην πρώτη του επίσκεψη στην Ευρώπη. Εστιάζει μάλιστα ότι χρειάζεται «περαιτέρω ανάπτυξη του διατλαντικού διαλόγου στους τομείς - κλειδιά», όπως η «ασφάλεια».

Σε αυτό το φλέγον - για ανθρώπινα δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες - πεδίο, υποστηρίζει ότι η ΕΕ «αναγκάζεται να συνεχίσει την καταπολέμηση των απειλών για την ασφάλεια», με έμφαση στη στρατηγική σύμπραξη με το ΝΑΤΟ, αλλά και στην οικοδόμηση ευρωστρατού («δικών της αμυντικών ικανοτήτων») συμπληρωματικού στο ΝΑΤΟ. Ευφημιστικά μιλά για τους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς της ΕΕ, κάνοντας λόγο για συνέχιση της ίδιας «έμφασης» που αποδίδει σήμερα η ΕΕ «στην αντιμετώπιση των διενέξεων στον κόσμο».

Για δε την «εσωτερική ασφάλεια», στόχος της Τσέχικης Προεδρίας είναι η «εφαρμογή των σύγχρονων τεχνολογιών» (σ.σ. βλ. υπερσύγχρονα συστήματα παρακολούθησης και φακελώματος), παραπέρα «ανάπτυξη» της «Συνεργασίας Σένγκεν» (άρα όλων των τρομονομοθετημάτων που τη συναποτελούν), της αστυνομικής, τελωνειακής και δικαστικής συνεργασίας των κρατών - μελών, όπως και μέτρα ενάντια στη λεγόμενη λαθρομετανάστευση.

Βέβαια τα πράγματα δε θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά σε μια ιμπεριαλιστική ένωση με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Με στρατηγική για αναβάθμιση του ρόλου της στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων στα κράτη - μέλη και στις τρίτες χώρες, τελικά για διαιώνιση του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Σε αυτό το πλαίσιο, και πέρα από το ποιος έχει κάθε φορά την Προεδρία, η ΕΕ προωθεί με κάθε μέσο π.χ.:

• Την ενδυνάμωση της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας, την ενίσχυση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεών της.
• Την ισχυροποίηση του Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης και την εναρμόνιση ή ομογενοποίηση των εθνικών νομοθεσιών, την ενδυνάμωση ήδη υπαρκτών και δημιουργία νέων διωκτικών και κατασταλτικών μηχανισμών, με πρόσχημα το χτύπημα της «τρομοκρατίας».
• Την παραπέρα υλοποίηση της Στρατηγικής της Λισαβόνας - καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Κεντρικός στόχος τους, να κυριαρχήσουν τα ευρωενωσιακά μονοπώλια στον παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, αυξάνοντας την κερδοφορία τους μέσα από την κατεδάφιση κάθε δικαιώματος της εργατικής τάξης.
• Τη γενικευμένη επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Ητοι: Κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Δραστικό περιορισμό των σχέσεων εργασίας αορίστου χρόνου και αντικατάστασή τους από μερική και ελαστική απασχόληση. Κατάργηση των αποζημιώσεων απόλυσης, των ορίων και προϋποθέσεων για ομαδικές απολύσεις.
• Τη διαμόρφωση κοινών αρχών «ευελφάλειας»: Πισωγύρισμα στο μεσαίωνα με τεμαχισμό του εργάσιμου χρόνου σε ενεργό και ανενεργό. Εισαγωγή της έννοιας «ανενεργός χρόνος» στο Εργατικό Δίκαιο. Κατάργηση του σταθερού ημερήσιου και εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας και της πληρωμής υπερωριακής απασχόλησης, αφού ημερήσια και εβδομαδιαία απασχόληση μπορούν να «διευθετούνται» σε 12μηνη βάση. Αύξηση των χρονικών ορίων εργασίας μέχρι και 65 ώρες την εβδομάδα.

Τα παραπάνω αποτελούν μερικούς από τους προσανατολισμούς για όσα αντεργατικά απεργάζονται και ήδη προωθούνται από τους προπαγανδιστές του ευρωμονόδρομου. Απέναντί τους το ΚΚΕ αντιτάχθηκε σε οδηγίες και κανονισμούς της ΕΕ. Κάλεσε την εργατική τάξη και το λαό σε ανυπακοή - ρήξη - ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ.

Ταυτόχρονα όλα αυτά τα χρόνια οι οδυνηρές εμπειρίες των μισθωτών, της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, των νεολαίων και των ανέργων, των συνταξιούχων, ωριμάζουν σε λαϊκή πείρα και όλο και πιο πολύ γίνεται καθαρό ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική χωρίς σύγκρουση και απειθαρχία με την ΕΕ. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Η πολιτική της είναι ενιαία, αντιλαϊκή και καθορίζεται κυρίως από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Οπωσδήποτε εξελίσσεται έκτοτε, αλλά πάντα με πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά και ένταση της επίθεσης σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα υπάρχει: Εμπρακτα και με κάθε τρόπο να καταδικάσουν τόσο την αντιλαϊκή πολιτική και την ίδια την ΕΕ, όσο και σε εθνικό επίπεδο τους φορείς της. Να επιφέρουν ισχυρό πλήγμα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Να αποκαλυφθεί η διπροσωπία και η υποκρισία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι επικίνδυνες δημαγωγικές θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ.

Να ενισχύσουν μαζικά το ΚΚΕ, τη συσπείρωση και την πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, επιδιώκοντας τη Λαϊκή Εξουσία, τη Λαϊκή Οικονομία στη χώρα μας, γενικότερα την οικοδόμηση της Ευρώπης της λαϊκής ευημερίας, της ισότιμης συνεργασίας των λαών, την Ευρώπη της ειρήνης και του σοσιαλισμού.