ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 30 Γενάρη 2009
Σελ. /40
Περί αναδιανομής...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η «αναδιανομή» σαν πρόταση - πανάκεια κυκλοφορεί πολύ τώρα τελευταία. Σαν φάρμακο διά πάσαν νόσον, το συνιστούν το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αναδιανομή για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Αναδιανομή για να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες. Αναδιανομή για... Πρόταση πασπαρτού. Χτες, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, την επανέλαβε, δηλώνοντας για τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν σε τράπεζες: «Τα πρόστιμα είναι αστεία. Είναι το ένα χιλιοστό από τα κέρδη τους. Το θέμα δεν είναι αν θα μπουν πρόστιμα ή όχι. Το θέμα είναι αν θα συνεχίσουμε να ζούμε με δανεικά ή αν θα κάνουμε αναδιανομή. Υπερδανεισμός ή αναδιανομή; Υπερδανεισμός ή ουσιαστικές αυξήσεις; Υπερδανεισμός ή κοινωνική πολιτική;». Αν δεν κάνουμε λάθος, για να διανείμεις οτιδήποτε πρέπει να το κατέχεις. Αν επίσης δεν κάνουμε λάθος τον - εξαιρετικά μεγάλο - παραγόμενο πλούτο, τον καρπώνεται η - εξαιρετικά μικρή - πλουτοκρατία, η οποία έχει στα χέρια της τους μοχλούς παραγωγής του, τα μέσα παραγωγής. Πώς ακριβώς σκέφτεται η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τον τρόπο που θα αναδιανείμει αυτόν τον πλούτο; Γιατί απ' όσο γνωρίζουμε την πλουτοκρατία, μη θέλοντας και μη μπορώντας να αρθρώσει ούτε καν μια λέξη εναντίον της, την προσπερνά σαν ανύπαρκτη. Αν έχει ανακαλύψει τον τρόπο που και η πίτα θα είναι ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος, γιατί δεν τον μοιράζεται μαζί μας;

Ανάρπαστος ο «Ριζοσπάστης»

Ανάρπαστος έγινε χτες «Ρ» στο εργοτάξιο της «ΑΤΤΙΚΑΤ» στα Τρίκαλα από τους εκατοντάδες εργάτες που εδώ και μέρες βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας. Σύμφωνα με τα όσα μεταφέρει η Κομματική Οργάνωση Τρικάλων του ΚΚΕ, που διοργάνωσε εξόρμηση στο εργοτάξιο, όλα τα φύλλα του χτεσινού «Ρ», στον οποίο περιέχονταν το ρεπορτάζ από την επίσκεψη κλιμακίου του Κόμματος με επικεφαλής τον Γιώργο Μαυρίκο στο εργοτάξιο, έφυγαν μέσα σε πέντε λεπτά. «Και τα τριπλάσια να είχαμε πάλι θα τα δίναμε». Αλλο ένα παράδειγμα της δύναμης που κρύβει η συστηματική δουλειά με το «Ρ». Η παρέμβαση του Κόμματος σ' ένα εργοτάξιο τέτοιου μεγέθους, η ανάδειξη των προβλημάτων από το «Ρ» και η νέα επιτόπια παρέμβαση με το δημοσίευμα την επόμενη μέρα, έχουν τεράστια συμβολή στην προσπάθεια που κάνουν οι εργαζόμενοι να κερδίσουν τα δεδουλευμένα, να βελτιώσουν τις συνθήκες δουλειάς, να αναμετρηθούν συνολικά με την εργοδοσία. Το μαρτυράνε άλλωστε οι ίδιες οι εξελίξεις: Χτες, η εργοδοσία προσπάθησε να σταματήσει την κινητοποίησή λέγοντας ότι θα τους δώσει τα μισά από όσα τους χρωστά. Οι εργάτες έκαναν γενική συνέλευση και απάντησαν «ή όλα ή δεν ξεκινάμε τη δουλειά».

«Διλήμματα» εν μέσω καταιγίδας

Μια απλή ματιά στις «υποδείξεις» που περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση της Κομισιόν, στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας, αρκεί για να φανεί ολοκάθαρα η ένταση της νέας αντιλαϊκής καταιγίδας. Με δεδομένη τη βούληση της ΕΕ να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στους λαούς, στην «ημερήσια διάταξη» όσον αφορά στη χώρα μας έχουν τεθεί το πάγωμα και οι μειώσεις μισθών εργαζομένων, η γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, νέα μέτρα σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και δικαιωμάτων, οι δραστικές περικοπές στις δαπάνες για Παιδεία και Υγεία, κ.ο.κ. Δεν περνά απαρατήρητο ότι τα μέτρα αυτά, και όχι μόνο, δικαιολογούνται προκειμένου να προληφθεί ...μελλοντική χρεοκοπία της χώρας, απειλή που χρησιμοποιείται ευρέως από διάφορα ξένα «έγκυρα» έντυπα το τελευταίο διάστημα. Το «δίλημμα» της κυβέρνησης δεν είναι βέβαια αν θα συμμορφωθεί με τις υποδείξεις των Βρυξελλών - άλλωστε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αποσαφήνισε χτες ότι «η κυβέρνηση πραγματοποιεί τις εταιρικές υποχρεώσεις τις οποίες έχει η χώρα» -, αλλά το πότε θα ξεκινήσει η νέα αντιλαϊκή επίθεση: Πριν ή μετά από πρόωρες εκλογές. Αυτός είναι και ο πονοκέφαλος και η «πηγή» των εκλογικών σεναρίων. Το δίλημμα όμως των εργαζομένων δεν είναι αν θα τους «σφάξουν» πριν ή μετά τις εκλογές...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μαζί εργάτες και αγρότες

Η αλληλεγγύη και η έμπρακτη συμπαράσταση σ' ένα δίκαιο αγώνα, μπορούν να πολλαπλασιάσουν τη δυναμική, την αντοχή, τη διάρκεια και σε τελική ανάλυση την αποτελεσματικότητά του. Σ' αυτό το συμπέρασμα οδηγεί για πολλοστή φορά η πολυήμερη αναμέτρηση της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς με την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της. Μια αναμέτρηση που συνεχίζεται σε πείσμα όλων εκείνων, ανάμεσά τους και του ΠΑΣΟΚ, που θα ήθελαν ο αγροτικός ξεσηκωμός να αποτελέσει μια κούφια ντουφεκιά, προσαρμοσμένη στις κομματικές τους ανάγκες. Οσοι προσπάθησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να ενεργοποιήσουν μηχανισμούς «κοινωνικού αυτοματισμού» και να τρομοκρατήσουν τους αγωνιζόμενους αγρότες, ακόμη και με εισαγγελείς, έπαιξαν και έχασαν. Καθοριστική συμβολή σ' αυτό είχε και συνεχίζει να έχει η στήριξη του αγώνα της αγροτιάς από εργαζόμενους και άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Στήριξη που βρίσκει έκφραση κύρια μέσα από τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε όλες τις προηγούμενες μέρες το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Ταξικά συνδικάτα, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, μαζί και οι κατά τόπους Γραμματείες του ΠΑΜΕ, δεν έλειψαν λεπτό από τα μπλόκα όλης της χώρας. Οπως με κάθε αφορμή δεν έλειψαν και από τα εργοστάσια και τις άλλες επιχειρήσεις, ενημερώνοντας για το δίκαιο αγώνα των αγροτών. Καλώντας τους εργάτες να εκφράσουν με κάθε τρόπο και έμπρακτα τη στήριξή τους στα αγροτικά μπλόκα, στις μορφές πάλης που επιλέγουν οι ίδιοι οι αγρότες. Να κάνουν τον αγώνα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς δικό τους αγώνα. Αυτό το κύμα της στήριξης και της αλληλεγγύης εκφράστηκε με τις εκατοντάδες ανακοινώσεις εργατικών σωματείων που χαιρετίζουν τον αγώνα των ξωμάχων. Με επισκέψεις αντιπροσωπειών του ΠΑΜΕ στα μπλόκα. Με την ξεκάθαρη προειδοποίηση πως, όποιος τολμήσει να απλώσει χέρι στους αγρότες θα βρει απέναντί του τους εργάτες και το ταξικό τους κίνημα. Με τη διοργάνωση συγκεντρώσεων σε περιοχές, όπου ο αγώνας φουντώνει.

Ο αντίπαλος μετράει την απήχηση αυτής της αγωνιστικής στήριξης, τις διαστάσεις που κάθε φορά παίρνει. Τη μέτρησε και το Φλεβάρη του 2006, όταν οι ναυτεργάτες, έχοντας στο πλευρό τους χιλιάδες συναδέλφους εργάτες της στεριάς πέτυχαν να σπάσουν την επιστράτευση που τους επέβαλαν οι εφοπλιστές και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως το 2002 έκανε το ΠΑΣΟΚ. Στην περίπτωση της αγροτιάς μάλιστα, η στήριξη του αγώνα από την πλευρά των εργαζομένων ανησυχεί δυο φορές το κεφάλαιο, την κυβέρνηση και τα κόμματά του. Επειδή κρύβει μέσα της το σπέρμα της κοινής δράσης απέναντι στον κοινό αντίπαλο. Επειδή βοηθάει στη συγκρότηση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τη φτωχή και μεσαία αγροτιά. Επειδή δημιουργεί προϋποθέσεις για το ξέσπασμα ρωμαλέων αγώνων σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Και βέβαια, επειδή δημιουργεί ένα ισχυρό ανάχωμα στην προσπάθεια των αντιαγροτικών δυνάμεων να υπονομεύσουν, να σπάσουν τον αγώνα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ