Χτες, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση για το ίδιο θέμα, όπου αναφέρει: «Να κλείσει το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο - Να αφεθούν ελεύθεροι όλοι οι κρατούμενοι (...). Ως ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούμε απόλυτα με τη μεταφορά κρατουμένων του Γκουαντάναμο στην Ελλάδα. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο πρέπει να κλείσει και οι εκεί κρατούμενοι πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι».
Ποια απ' τις δύο τοποθετήσεις ισχύει; Του ΣΥΝ ή του ΣΥΡΙΖΑ; Αγνωστο. Βλέπετε, η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει βολευτεί τόσο με τη διγλωσσία που δεν την απαρνείται ποτέ. Και ύστερα όταν χαρακτηρίζουν την πολιτική τους καιροσκοπική και τυχοδιωκτική κλαίνε ότι τους αδικούν. Αλλά, απ' ό,τι φαίνεται, στα σάλτα από δω και από κει είναι μανούλες. Να γιατί είναι αφερέγγυοι πολιτικά...
Συγκεκριμένα, λέει, μεταξύ άλλων: «Στα πλαίσια των επισκέψεών μου και με προφανή διάθεση να προσφέρω και εγώ στο θεάρεστο έργο που επιτελεί ο Γέροντας Εφραίμ και η αδελφότητα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου, τα τελευταία 15 χρόνια, μου αποστέλλονται - κατόπιν δικής μου παρακλήσεως - περί τα 100 ημερολόγια της Μονής, κάθε χρόνο, τα οποία διανέμω σε δικούς μου ανθρώπους και συνεργάτες.
Τα συγκεκριμένα 100 ημερολόγια, προς 15 ευρώ το καθένα (συνολικής αξίας 1.500 ευρώ) μου αποστέλλονται κάθε χρόνο (ανελλιπώς τα τελευταία 14 χρόνια) και εγώ καταβάλλω το αντίτιμό τους ως δική μου ευγενική χορηγία προς τη Μονή, η οποία σε αντάλλαγμα αυτής της χειρονομίας μου, συμπεριλαμβάνει το λογότυπο της εταιρείας μου στο ημερολόγιο, όπως κάνει με όλους τους προσκυνητές και φίλους όπως εγώ, που αγοράζουμε κάθε χρόνο έναν ανάλογο αριθμό ημερολογίων και οι οποίοι φιλοξενούνται στις σελίδες του ημερολογίου, ως ανταπόδοση της χειρονομίας μας».
Σαφής, σαφέστατος. Τόσο που δε χωρά το παραμικρό σχόλιο...
Τόσες απογοητεύσεις έχουν υποστεί οι μικροί βιοτέχνες από την εφαρμοζόμενη φιλομονοπωλιακή πολιτική, αλλά το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας επιμένει σε δευτερεύουσες επισημάνσεις και επιβραβεύει τις γενικές κατευθύνσεις της.
Πλήθος μέτρων έχουν ληφθεί στο όνομα των «μικρομεσαίων», χωρίς αντίκρισμα και προοπτική, αλλά κανένα πάθημα δε γίνεται μάθημα.
Τώρα, το Επιμελητήριο, έρχεται να δηλώσει, αναφορικά με το «πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης», ότι «οι άξονες της οικονομικής πολιτικής είναι απόλυτα ορθοί»!
Για να προσθέσει ότι «το ΒΕΑ θα χαρακτήριζε (σ.σ. αλλά δεν το κάνει;) τις κυβερνητικές επιλογές από έλλειμμα αναπτυξιακού χαρακτήρα». Σ' αυτή τη βάση ζητάει «ολοκληρωμένο σχεδιασμό στήριξης» των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Και το ερώτημα είναι απλό: Γιατί να το κάνει αυτό η κυβέρνηση; Γιατί να το κάνει η ΕΕ, όταν η πολιτική που εφαρμόζεται στηρίζει αποκλειστικά το μεγάλο κεφάλαιο; Πολύ περισσότερο όταν φορείς όπως το ΒΕΑ επικροτούν τις γενικές κατευθύνσεις;
`Η θα αγωνιστείς για τη στήριξη της μικρής βιοτεχνίας ή θα μπεις στη λογική της «βιωσιμότητας». Διαλέγεις και παίρνεις...
Το ερώτημα όμως είναι τι γίνεται αν χρωστάς όχι 150.000 ευρώ αλλά ...1.500.000 ευρώ και βάλε στο δημόσιο. Ιδίως στα ασφαλιστικά ταμεία.
Σε αυτή την περίπτωση όχι απλά δεν πας φυλακή, αλλά διαχρονικά οι υπουργοί Οικονομίας («γαλάζιοι» και «πράσινοι») «σκίζονται» για το πώς θα σε διευκολύνουν μέχρι ...παραγραφής του χρέους.
Γιατί αν χρωστάς πολλά δεν είσαι όποιος όποιος. Είσαι τράπεζα, βιομήχανος, εφοπλιστής, μεγάλη πολυεθνική, ΠΑΕ ή ΚΑΕ, ίδρυμα, ακόμη και μη κυβερνητική οργάνωση.
Δηλαδή, είσαι ...παράγοντας ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας και έτσι πρέπει να σου φέρονται με το γάντι.
Ενίοτε μπορεί και να σου δώσουν κανένα βραβείο για την ανιδιοτελή προσφορά σου στην εθνική πρόοδο.
ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΟΜΩΣ που υπάρχει και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ο Δ. Δασκαλόπουλος, και μας ενώνει ως έθνος.
Δεν πρέπει να πηγαίνει - λέει - η κάθε ομάδα στην κυβέρνηση να πιέζει και να διεκδικεί τα δικά της.
Πρέπει όλοι μαζί να βρεθούμε να συνεννοηθούμε για τις δυνατότητες που υπάρχουν και ο καθένας να πάρει ό,τι είναι «εφικτό» και συνεπές με τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις.
Κι αν δεν το καταλάβατε να σας το μεταφράσουμε: Να μαζευτούμε για να αποφασίσουμε πόσα θα ...δώσουν οι εργαζόμενοι και πώς θα τα μοιράσουν μεταξύ τους οι (ταξικοί) φίλοι του προέδρου του ΣΕΒ.
Ας δώσουμε εμείς και μετά «σφάζονται» αυτοί με την ησυχία τους για το ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα.
(Παρεμπιπτόντως, ο έτερος «κοινωνικός συμβουλάτορας», ο Βγενόπουλος, έχει χαθεί τελευταία. Πώς και δεν παρεμβαίνει στη δύσκολη αυτή συγκυρία;)