Η δραστική μείωση του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε συγκυριακή. Είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών αποφάσεων, που έχουν ληφθεί στο πλαίσιο της ΚΑΠ και των αναθεωρήσεών τους, καθώς και του ΠΟΕ, οι οποίες οδήγησαν σε:

• Περιορισμό όλων, σχεδόν, των καλλιεργειών - και σε αφανισμό κάποιων - και μείωση της αγροτικής παραγωγής, με τον καθορισμό των ποσοστώσεων και την επιβολή των προστίμων συνυπευθυνότητας.
• Μείωση των εμπορικών τιμών των αγροτικών προϊόντων και αθρόα αύξηση των εισαγωγών, με την κατάργηση των κατώτερων εγγυημένων τιμών και των δασμών εισαγωγής και την ασύδοτη λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς».
• Μεγάλες περικοπές των επιδοτήσεων, μέσω της αποσύνδεσής τους από την παραγωγή και των «νόμιμων» και «παράνομων» παρακρατήσεων που έχουν επιβληθεί στη λεγόμενη «ενιαία ενίσχυση».
• Αλματώδη αύξηση του κόστους παραγωγής, με την «πλήρη απελευθέρωση» της κερδοσκοπικής ασυδοσίας, των εμποροβιομηχάνων, των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, που προχωρούν σε συνεχείς ανατιμήσεις στα αγροτικά μέσα και εφόδια, εκμεταλλευόμενοι και το κλείσιμο των κρατικών επιχειρήσεων παραγωγής και εμπορίας, όπως και την υποβάθμιση της παρέμβασης των συνεταιρισμών.
• Διόγκωση των αγροτικών χρεών με τη ληστρική πολιτική δανειοδότησης που εφαρμόζουν οι τράπεζες - στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης του τραπεζικού συστήματος» που επιβλήθηκε από την ΕΕ - και μαζί τους η, πάλαι ποτέ, «τράπεζα των αγροτών», η ΑΤΕ, η οποία έχει μετατραπεί σε «αχρείο τοκογλύφο» και μέγα δυνάστη του αγροτικού κόσμου.

Πράγματι, άμεσο αίτημα των αγωνιζομένων αγροτών είναι η αναπλήρωση του εισοδήματος που έχασαν την περασμένη καλλιεργητική περίοδο, λόγω, κυρίως, της μεγάλης κατρακύλας στις τιμές των αγροτικών προϊόντων, που, κατά μέσο όρο, υπολογίζεται στο 30%, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Κι είναι αλήθεια ότι αυτό το αίτημα πρόβαλλαν, σχεδόν αποκλειστικά - κάτι ψιθύριζαν και για το κόστος παραγωγής, χωρίς, όμως, να ζητούν κατάργηση του ΦΠΑ, αφορολόγητο πετρέλαιο, επιδότηση στα αγροτικά μέσα και εφόδια, όπως έκανε η ΠΑΣΥ - οι αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, οι οποίοι κινούνται στον «ντορό» του ευρωμονόδρομου και, τελικά, αποδέχτηκαν την «προσφορά» λίγων ψίχουλων από την κυβέρνηση, προχωρώντας σε σπάσιμο κάποιων μπλόκων..

Ομως, τα ΜΜΕ δεν πρόβαλλαν πολύ το αίτημα που έθετε η ΠΑΣΥ για κατώτερες εγγυημένες τιμές σε όλα τα γεωργικά και τα κτηνοτροφικά προϊόντα και το οποίο, όπως φάνηκε, βρήκε την αποδοχή του συνόλου των μικρομεσαίων αγροτών. Και, βεβαίως, «δεν τους ξέφυγε», αλλά δεν το πρόβαλλαν γιατί αυτό το αίτημα, που αφορά και στο «αύριο» του μικρομεσαίου αγρότη, σχετίζεται άμεσα με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, την οποία οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου θέλουν να κρατούν στο απυρόβλητο

Τούτη η κινητοποίηση έφερε τους μικρομεσαίους αγρότες πιο κοντά στον ουσιαστικό στόχο του αγώνα τους, που δεν είναι άλλος από την ανατροπή της αντιαγροτικής ΚΑΠ και την εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής πολιτικής. Μένει, όμως, να γίνουν πολλά ακόμα για να συνειδητοποιήσει ο αγροτικός κόσμος πως προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι η συγκρότηση ενός κοινού μετώπου πάλης, αγροτών - εργατών - αυτοαπασχολουμένων, που θα αγωνίζεται για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και υπέρ του ΚΚΕ, ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία, στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας, θα εφαρμόσει μια άλλη αγροτική πολιτική, που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του συνόλου των εργαζομένων.