Ο ηθοποιός και συγγραφέας Γιώργος Ηλιόπουλος, παλιός μαθητής του Κώστα Καζάκου, με συγκίνηση συνεργάζεται με το δάσκαλό του. Μετά το επιτυχημένο έργο του «Τα μυστικά της αποτυχίας μου», καταπιάνεται με ένα επίκαιρο αλλά και διαχρονικό θέμα, κλείνοντας παρόν και παρελθόν, αλήθειες και ψέματα, πραγματικότητα, ψευδαισθήσεις, όνειρα και εφιάλτες. Το έργο του το αφιερώνει στον πατέρα του. Πρωταγωνιστής είναι ένα «golden boy», με καριέρα στη Ν. Υόρκη, που γυρίζει στο πατρικό του, για να αντιμετωπίσει τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα, την αγάπη, το μίσος, την παράνοια του «είναι» και του «φαίνεσθαι».
Η σκηνοθεσία με τολμηρή ματιά αναδεικνύει τα στοιχεία που καθιστούν το έργο «μαύρη κωμωδία» γεμάτο ανατροπές. Το «Μαύρο κουτί» είναι ο «καθρέφτης», όπου δεν προλαβαίνουμε ή αποφεύγουμε να κοιταχτούμε, που «αποκαλύπτει» τους σημερινούς νέους και τη θέση τους απέναντι στην οικογένεια, τον τόπο τους, τα ιδανικά τους. Το έργο μοιάζει σαν ένας μαυροπίνακας της ζωής, όπου «ζωγραφίζουμε» τα θέλω μας. Το σκηνικό, αιωρούμενο, με έντονες αντιθέσεις σε άσπρο - μαύρο, όπως στα όνειρα ή τους εφιάλτες, σημαδεύει την πορεία των προσώπων, σε ένα άδηλο, αλλά ίσως πιο φωτεινό μέλλον.