Στην «αμέλεια» του σκοτωμένου μεταλλεργάτη Κωνσταντίνου Οικονομάκη και του τεχνίτη Βασίλη Καββαδία (!), που τη γλίτωσε από θαύμα, αποδίδεται από τους εμπειρογνώμονες το πολύνεκρο φονικό εφοπλιστών και εργολάβων, που βούτηξε στο αίμα τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, το απόγευμα της 24ης Ιούλη του 2008. Τη «μαύρη» μέρα που, από την έλλειψη ακόμα και των στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας, άρπαξε φωτιά η δεξαμενή Νο 3 του αεράδικου πλοίου «FRIENDSHIPGAZ», του εφοπλιστή Πετρίδη. Από αυτό το καμίνι ανασύρθηκαν νεκροί 7 μεταλλεργάτες - ανάμεσά τους και ο Κ. Οικονομάκης - και ο υποπλοίαρχος του πλοίου.

Το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης ήρθε χτες στη δημοσιότητα, 7 μήνες μετά το πολύνεκρο έγκλημα. Το υπογράφουν οι πραγματογνώμονες Μιχάλης Θεοδωρίδης και Αχιλλέας Κακαράντζας, ναυπηγοί, μηχανολόγοι μηχανικοί και οι δύο, και ο χημικός Παναγιώτης Χατζηγιάννης και αποτελεί πρόκληση για το σύνολο της εργατικής τάξης. Οι τρεις πραγματογνώμονες διορίστηκαν από την ανακρίτρια του Ε' Τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιά Παρασκευή Μπερσή, απόφαση που ενέκρινε η Εισαγγελία Πειραιά και υπογράφει η αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών Καλλιόπη Θεολογίτου.

Οπως αναφέρουν στην πραγματογνωμοσύνη τους, μετά από αυτοψίες που έκαναν στο πλοίο από την επομένη του εγκλήματος 25 Ιούλη μέχρι τις 13 Αυγούστου και έπειτα μάλιστα από 6 πειράματα, κατέληξαν να συμπεράνουν ότι: «Η πλέον πιθανή και εύλογη αιτία της εκδήλωσης της πυρκαγιάς (....) οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα σε αμέλεια του Β. Καββαδία, τεχνίτη ελασματουργού και του άτυχου βοηθού του Κωνσταντίνου Οικονομάκη»! «Πιο συγκεκριμένα - σημειώνουν οι πραγματογνώμονες - δεν αντιλήφθηκαν ότι τηκόμενο μέταλλο της οξυγονοκοπής (καύτρες) έπεφτε, είτε απευθείας πάνω στα λάστιχα παροχής αερίων στο εργαλείο της οξυγονοκοπής (σαλμός), είτε πάνω σε απορρίμματα και, κυρίως, σε χαρτιά, που ενδεχομένως να υπήρχαν στον εγγύτερο χώρο και σε άμεση επαφή με τους λαστιχένιους σωλήνες παροχής αερίων στο εργαλείο οξυγονοκοπής που οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν, με αποτέλεσμα την ανάφλεξη των ίδιων των ελαστικών σωλήνων παροχής αερίου προπανίου - οξυγόνου και περαιτέρω την ανεξέλεγκτη πυρκαγιά».

Οι πραγματογνώμονες αποκλείουν - κάτι που προκαλεί πλήθος ερωτημάτων - κάθε άλλο ενδεχόμενο, σημειώνοντας ότι: «Δεν αποκλείεται η πυρκαγιά να προκλήθηκε από κάποιο άλλο μέσο, τρόπο ή αιτία, γεγονός όμως που δεν είναι δυνατόν με βάση τα προαναφερόμενα να τεκμηριωθεί τεχνικά». Ωστόσο, πλήρης τεχνική τεκμηρίωση δε διαφαίνεται στο κείμενο της πραγματογνωμοσύνης για το συμπέρασμα ότι οι νεκροί εργάτες ευθύνονται για την πυρκαγιά στο πλοίο, κάτι που περιγράφουν οι πραγματογνώμονες σαν να ήταν μπροστά εκείνη την ώρα!

Σωρό από ερωτήματα προκαλεί και το γεγονός ότι οι πραγματογνώμονες παρουσιάζουν τα μέτρα ασφάλειας ως δευτερεύον ζήτημα. Πιο συγκεκριμένα, αφού έχουν ξεκαθαρίσει ότι οι εργάτες έβαλαν την πυρκαγιά στο πλοίο, ως «επιπλέον» επισήμανση αναφέρουν ότι: «Εάν από τους υπεύθυνους των εργασιών επισκευής του πλοίου είχαν ληφθεί και εφαρμοστεί ορθά όλες οι διατάξεις και ρυθμίσεις της νομοθεσίας για την Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας, ήταν δυνατόν να είχε αποφευχθεί η ταχεία εξάπλωση και ενδυνάμωση της πυρκαγιάς και τα εξ αυτής προκληθέντα αποτελέσματα να ήταν διαφορετικά, εάν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι, σύμφωνα με τις διενεργηθείσες τοξικολογικές εξετάσεις των θανόντων, οι επτά από τις 8 αυτές εξετάσεις αναφέρουν ότι ο θάνατος επήλθε συνεπεία ασφυκτικού θανάτου συμβατού με πρόκληση του διά εισπνοής μονοξειδίου του άνθρακος».

Ως «πλημμελώς εφαρμοσθείσες διατάξεις» από τους υπεύθυνους των εργασιών, και για την ακρίβεια της εταιρείας του εφοπλιστή Πετρίδη και τους υπεύθυνους εργολάβους του συνεργείου ΣΟΥΡΛΗ, οι πραγματογνώμονες χαρακτηρίζουν τα εξής:

• Μη ενδεδειγμένοι είσοδοι/έξοδοι των χώρων εργασίας - οδεύσεις διαφυγής.
• Μη ύπαρξη επιτηρητή σε όλη τη διάρκεια των εκτελούμενων εργασιών και κυρίως στους περιορισμένους χώρους.
• Μη αποκομιδή σε καθημερινή βάση εκτός του πλοίου όλων των απορριμμάτων από την περιοχή των εκτελούμενων εργασιών και προπαντός από τον κενό χώρο της Νο3 δεξαμενής φορτίου - χώρους διπύθμενων δεξαμενών.
• Μη ύπαρξη σε ετοιμότητα και πλησίον των θέσεων εργασίας ικανού αριθμού κατάλληλων πυροσβεστήρων και εύκαμπτων σωλήνων του μόνιμου δικτύου πυρόσβεσης του πλοίου για άμεση χρήση.

Οι τρεις συγγραφείς της πραγματογνωμοσύνης αναφέρουν ότι «έχοντας ειδοποιηθεί έγκαιρα από την κ. ανακρίτρια του Ε' Τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιά, ότι στις 23 Οκτώβρη 2008 θα ελάμβανε χώρα αυτοψία επί του υπό εξέταση πλοίου από την ίδια, την παραπάνω ημερομηνία μετέβησαν αρχικά στο Λιμενικό Τμήμα Περάματος όπου συνάντησαν την κ. ανακρίτρια (...) Κατόπιν με τη συνοδεία λιμενικών οργάνων μετέβησαν στον προβλήτα όπου συνέχιζε να βρίσκεται το πλοίο». Ωστόσο, σύμφωνα με τους πραγματογνώμονες, «η επιβίβαση επί του πλοίου για τη διενέργεια της αυτοψίας δεν επετράπη από τους συνδικαλιστές» του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, «με αποτέλεσμα να μην πραγματοποιηθεί η προγραμματισθείσα αυτοψία».

Ομως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η ανακρίτρια, όταν ανέβηκε στο πλοίο, η πρώτη της δουλειά ήταν να δώσει εντολή στους λιμενικούς, που τη συνόδευαν, να απαγορεύσουν πάση θυσία στον πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά Σωτήρη Πουλικόγιαννη, δηλαδή των εκπρόσωπο των νεκρών και όλων των μεταλλεργατών της Ζώνης, να παρακολουθήσει τη διαδικασία! Μάλιστα, οι λιμενικοί εξαπέλυσαν και επίθεση με προπηλακισμούς σε βάρος του συνδικαλιστή και των άλλων εργαζομένων που βρίσκονταν πάνω στο πλοίο. Το Συνδικάτο ζήτησε τότε την εξαίρεση της ανακρίτριας από την υπόθεση, αίτημα που απορρίφθηκε.

Να σημειωθεί ότι δεν έχει γίνει καμία άλλη αυτοψία στο πλοίο από τις αρμόδιες αρχές, πέρα από αυτήν των πραγματογνωμόνων. Επίσης, το πλοίο το μεθόρμισαν νύχτα σε διαλυτήριο στην Ελευσίνα και παραμένει εκεί αφύλαχτο, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να αλλοιωθούν στοιχεία. Τέλος, η εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που έχουν καταθέσει οι οικογένειες των νεκρών σε βάρος του εφοπλιστή και των εργολάβων έχει αναβληθεί δύο φορές με διάφορες προφάσεις. Η νέα ημερομηνία που έχουν ορίσει για την εκδίκαση είναι την ερχόμενη Δευτέρα 16 Φλεβάρη.