ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεν κρύβουν το φόβο τους

Στα πρώιμα της αστικής επανάστασης ο Βολταίρος διακήρυσσε ότι η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Χρειάστηκε να έρθει ο Μαρξισμός για να διακηρυχτεί η ελευθερία ως η γνώση της ανάγκης. Και μετά από 150 χρόνια να βρεθούν αστοί δημοσιολόγοι, που παριστάνουν τους αριστερούς και μάλιστα «ερωτευμένοι αναρχικοί» που διαβάζουν και Καμύ, «αντιεξουσιαστές» αλλά μέχρι εκεί που δεν πειράζουν την εξουσία, αφού είναι παιδιά της, για να μας πουν τα ίδια περί ελευθερίας του ενός που σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Τόσο αντιεξουσιαστές, που λένε ότι η ελευθερία του εργάτη σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του αφεντικού του. Κατάντια; Κάτι χειρότερο.

Προσγείωση, λοιπόν, στην πραγματικότητα. Οπου η καπιταλιστική κρίση οδηγεί, αναγκαστικά τουλάχιστον, σε κοινωνική δυσαρέσκεια. Κάτι που οι αστοί διαβλέπουν, ήδη, και σαν κοινωνική αντίσταση. Και σωστά από την πλευρά τους.

Μόνο που η κοινωνική αντίσταση μπορεί να πάρει διάφορους δρόμους: Από την τυφλή εκτόνωση που κατευθύνουν ως και μηχανισμοί κρατικής τρομοκρατίας. Μπορεί να πάρει, όμως, και τη συνειδητή ταξική - πολιτική πάλη ως και την ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών.

Οι αστοί έχουν κάθε λόγο να προλάβουν την εξέλιξη, να την κουλαντρίσουν, ώστε να μείνει εντός και επί τα αυτά.

Φροντίζουν έτσι να βαφτίσουν «αριστερό» - που στη λαϊκή συνείδηση είναι κατοχυρωμένο ως θετικό - ό,τι ξερνά το ίδιο το σύστημά τους, να ευλογήσουν ό,τι οδηγεί σε εκτόνωση, ενώ ταυτόχρονα φροντίζουν να συκοφαντήσουν κάθε τι που οργανώνει ανατροπή. Εκεί ακριβώς αποκαλύπτουν πως ποτέ δεν ξεχνούν ότι αντίπαλός τους είναι μόνο ένας: Το Κόμμα, το κομμουνιστικό, που ποτέ δεν κάλεσε τους εργάτες να εκτονωθούν, αντίθετα, φρόντιζε, φροντίζει, ώστε οι εργάτες να αποκτούν ταξική συνείδηση (δηλαδή οι αγώνες τους να μη μένουν μόνο στο ζητάω λίγο παραπάνω, αλλά να βλέπουν τον αντίπαλο στο σύνολό του και ως τέτοιο να θέλουν να τον ανατρέψουν). Και για να το εμποδίσουν και να το αποτρέψουν, πλασάρουν τη σταλινολογία ως βίαιη πρακτική, σπέρνοντας τρομοκρατία ως γνήσιοι δήμιοι των εργατών. Παλιό το κόλπο...

Ενας απλός συνειρμός χρειάζεται σε φαινομενικά διαφορετικά μεταξύ τους δημοσιεύματα της χτεσινής μέρας, για να φανεί πως οι αστοί δουλεύουν με ενιαία γραμμή και ας φαίνεται πως λένε άλλα.

Αυτός που σχολιάζει δήθεν τη βία και αυθαίρετα πλασάρει ως συμπέρασμα ότι βία ασκεί το ΚΚΕ ως εξουσία σε βάρος τού «από κάτω» ΣΥΡΙΖΑ κι αυτός που τσουβαλιάζει τους φοιτητές που διαδηλώνουν μ' αυτούς που τα καίνε και οι δυο έναν κοινό στόχο έχουν. Να εξαγνίσουν τη βία των αστών, κάνοντας ωμό αντικομμουνισμό. Εκεί ακριβώς προστίθεται ο «αντιεξουσιαστής», για να πλασάρει την κατά Βολταίρο ελευθερία ως κυρίαρχη έννοια της λέξης. Αυτό, όμως, ορίζει και την ταξικότητα αυτού του «αντιεξουσιασμού»: Ενάντια γενικώς στην εξουσία, αρκεί να μη θίγεται η εξουσία της αστικής τάξης. Αρκεί οι εργάτες να μην αποκτούν συνείδηση ότι πρέπει να συγκροτηθούν σε τάξη ενάντια σε τάξη, γεγονός που αναγκαστικά οδηγεί σε συνείδηση ότι πρέπει να πάρουν την εξουσία και να επιβάλουν το δίκιο τους σε βάρος των αστών. Οσο για τον άλλο που δίνει στην τρομοκρατία των μηχανισμών του κράτους των αφεντικών που υπηρετεί «ακροαριστερή ιδεολογία» τρώγεται να βγάλει λάδι τα μέτρα της κρατικής καταστολής, που στο όνομα της «τρομοκρατίας» ετοιμάζονται για το πνίξιμο των καταπιεσμένων. Και φωνάζει γιατί αργούν. Γιατί φοβάται. Το φούντωμα των κολασμένων της Γης...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΩΝ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙΣ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ: «Παραδόξως ο μεγαλύτερος εχθρός των τρομοκρατών δεν είναι το "κεφάλαιο" αλλά όσοι το υπηρετούν, δηλαδή οι "κάτω" όσοι από ανάγκη τίθενται στη δούλεψή του. Ακριβώς όπως ο μεγαλύτερος εχθρός του ΚΚΕ είναι ο ομογάλακτός του ΣΥΡΙΖΑ (...) Η ένοπλη (αριστερή) τρομοκρατία δεν είναι παρά η άλλη όψη της κοινωνικής και πολιτικής τρομοκρατίας των "πάνω" που κινείται στη λογική του "λιώσε πριν σε λιώσουν"» (ο Γ. Παπασωτηρίου στη ΒΡΑΔΥΝΗ).

Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Μπάστα, σταλινόμουτρο του κερατά, που, ευτυχώς, δεν έχεις άλλη εξουσία εκτός από τη χαύνωση των αναγνωστών σου (...) διαλάλησα σε όλους τους τόνους (...) εραστής της ελευθερίας, πάνω απ' όλα, ο χωρίς εισαγωγικά αντιεξουσιαστής, δηλαδή ο συνειδητός αναρχικός, ξέρει καλά τα όριά της: Εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου (...) διακονεί (...) το δικαίωμα να είσαι διαφορετικός (...) βλέπει τον σταλινισμό στην αντίπερα όχθη» (η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ διά του Γ. Βότση σχολιάζει τη λήξη των εργασιών του συνεδρίου του ΚΚΕ, απαντώντας στην κριτική του «Ρ» για το προηγούμενο αντικομμουνιστικό παραλήρημα με το οποίο υποδέχτηκε την έναρξη του συνεδρίου του ΚΚΕ).

ΤΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ: «Η Αλέκα Παπαρήγα επανεξελέγη γενική γραμματέας και το ΚΚΕ επισημοποίησε τη "στροφή" του προς τον σταλινισμό" (η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, επίσης, διά του Θ. Τσάτση, κάνει ρεπορτάζ για το συνέδριο του ΚΚΕ).

ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΟ: «Η ένοπλη τρομοκρατία δεν είναι ανεξάρτητο φαινόμενο αλλά μέρος μιας ευρύτερης επιχείρησης τρομοκράτησης της ελληνικής κοινωνίας (...) Ολοι μαζί και από κοινού συμμετέχουν στο ίδιο "επιχειρησιακό σχέδιο" που προσπαθεί να επιβάλει διά της βίας στην ελληνική κοινωνία μια συγκεκριμένη αντίληψη. Την αντίληψη της άκρας Αριστεράς (...) Τη βία τη γεννά η άκρα Αριστερά (...) Οι δράστες ασπάζονται μια συγκεκριμένη ιδεολογία (...) Το ερώτημα είναι αν η κοινωνία αντιλαμβάνεται το μέγεθος της απειλής και αν είναι αποφασισμένη να την αντιμετωπίσει. Οπως και αν εκδηλώνεται. Με όποιο κόπο και όποιο κόστος» (ο Γ. Πρετεντέρης διαμορφώνει συνειρμούς / στο ΒΗΜΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΗΧΗ ΨΗΛΑ, συνιστά και διεθνιστική μας υποχρέωση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ρεζιλίκι. Ξέφραγο... κράτος

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΕΔΡΑΣΕ ΜΕ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ

ΤΑ ΝΕΑ: Για γέλια και για κλάματα

ΕΘΝΟΣ: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ από άλλο ανέκδοτο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Τους πήρε και τους... σήκωσε

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Δεν πάει άλλο...

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΑΠΕΔΡΑΣΑΝ ΠΑΛΙ ΜΕ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ

Η ΧΩΡΑ: Ελικοδρόμιο Κορυδαλλός

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΕ το ανίκανο και διεφθαρμένο κράτος ο Παλαιοκώστας

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ανησυχία προκαλεί η εμφάνιση της νέας γενιάς τρομοκρατών

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΕΓΩ 'Η ΑΥΤΟΣ

Η ΑΥΓΗ: Κάλπη-κο δίλημμα μέσω Βρυξελλών

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Κεφαλικός φόρος 1.000 ευρώ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Εχασαν 5,5 δισ. ευρώ

Ενα επικίνδυνο τσουβάλιασμα

«Στους πρώτους μήνες του 2009 κανένας δεν έχει κάνει τόση ζημιά στην πατρίδα όση τα ίδια τα τέκνα της. Τα τέκνα της κατέβασαν τα τρακτέρ στις εθνικές οδούς και τεμάχισαν την Ελλάδα στα τρία επί δέκα μέρες. Τα τέκνα της έχουν, ακόμη και σήμερα, κλειστά τα σύνορα και τα λιμάνια με τα φορτηγά τους. Τα τέκνα της νέκρωσαν τα νοσοκομεία με συνεχείς στάσεις. Τέκνα της είναι οι νεαροί που "παίζουν" κάθε μέρα τους "επαναστάτες" με γκαζάκια και μπουρλότα, τέκνα της είναι αυτοί που υποκινούν αποδράσεις σαν τη χθεσινή του Παλαιοκώστα, αλλά και με 180 ληστείες καθ' εκάστην» (ο Χ. Πασαλάρης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

...με συγκεκριμένο στόχο

«Εντοιχισμός του Θάνου Βερέμη, παρεμπόδιση πανεπιστημιακών εκλογών, διακοπή θεατρικών παραστάσεων, τέλος το πρόσφατο επεισόδιο στο πολιτιστικό κέντρο του Πανεπιστημίου. Πρόκειται για σαφείς και απροκάλυπτες βίαιες αμφισβητήσεις της ελευθερίας της έκφρασης. Πίσω από τη διάφανη επικάλυψη αριστερόστροφων ιδεολογιών, υποβόσκουν καταπιεσμένα ακροδεξιά ανακλαστικά» (ο Γ. Πρεβελάκης, καθηγητής στο Sorbonne II / στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

...και απροκάλυπτο ξεκάρφωμα

«Περισσότεροι από 4.000 "μπάχαλοι" δρουν σήμερα στα ελληνικά ΑΕΙ - αριθμός υπερδεκαπλάσιος από αυτόν που καταγράφηκε πριν από περίπου δέκα χρόνια (...) στην ΕΛ.ΑΣ. επιμένουν ανοήτως να φωτογραφίζουν ως αρχηγό τους γνωστό αναρχικό της δεκαετίας του '80 (σήμερα περίπου 55 χρόνων)» (ο Τ. Καμπύλης, επίσης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).