Σχετικά πρόσφατη είναι ακόμη η προεκλογική περίοδος και φανταζόμαστε πως όλοι θα θυμάστε τις έντονες κριτικές των ηγεσιών του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ, για την ΟΝΕ, το ΕΥΡΩ και τους κυβερνητικούς «μονόδρομους» ένταξης της Ελλάδας σ' αυτούς τους «λάκκους των λεόντων». Φαίνεται, όμως, πως είτε οι κριτικές αυτές λέγονταν μόνο και μόνο λόγω των προεκλογικών ...αναγκών, είτε ...άλλαξαν γνώμη, είτε κάτι άλλο, τέλος πάντων - ας εξηγήσουν οι ίδιοι τη στάση τους - και προχτές στο Ευρωκοινοβούλιο, στη διάρκεια της συζήτησης και ψηφοφορίας, για την ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη ΕΥΡΩ, οι ευρωβουλευτές του ΣΥΝ ψήφισαν υπέρ, μαζί με αυτούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ενώ το ΔΗΚΚΙ απείχε και μόνο το ΚΚΕ καταψήφισε.
Το σημειώνουμε, γιατί οι πράξεις και όχι τα λόγια αποδείχνουν πόσο είναι απεγκλωβισμένη η πολιτική ενός κόμματος από τις λογικές του «ευρωμονόδρομου».
Ας μην ανησυχεί και ας μην «ιδρώνει» ο Γ. Παπανδρέου ενόψει της συνάντησης με τη Μ. Ολμπράιτ. Είναι το αγαπημένο παιδί της και έχει εξασφαλίσει ήδη «καλό βαθμό».
Δεν μπόρεσε ν' αντέξει το βάρος των προβλημάτων που δημιούργησε στον ίδιο και στην οικογένειά του ο καταστροφικός σεισμός της 7ης Σεπτέμβρη 1999, και ο 62χρονος Κώστας Κυρίτσης αυτοκτόνησε στον καταυλισμό των σεισμοπαθών στο Μενίδι. Η κοινωνική λειτουργός που τον παρακολουθούσε διαβεβαιώνει ότι τα ψυχολογικά προβλήματα, που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία, άρχισαν αμέσως μετά το σεισμό, όταν το σπίτι του κρίθηκε κατεδαφιστέο κι αναγκάστηκε να εγκατασταθεί, μαζί με την οικογένειά του, στον καταυλισμό. Ομως, είναι φανερό ότι υπεύθυνη για το χαμό του είναι η κυβερνητική αδιαφορία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σεισμοπαθείς. Διότι είναι γνωστό πως το κράτος έχει αφήσει τους σεισμοπαθείς στην τύχη τους, χωρίς καμιά ουσιαστική βοήθεια, με μόνο «βοηθό» το χρόνο, ο οποίος, όμως, αντί να λειτουργήσει ως «γιατρειά» στα βάσανα, όπως ελπίζουν οι κυβερνώντες, λειτουργεί ως επιβαρυντικό στοιχείο για την ψυχολογία των σεισμοπαθών. Και σήμερα φαίνεται καθαρά πόση ήταν η κοροϊδία των κυβερνώντων, όταν την επομένη του σεισμού υπόσχονταν ότι πολύ γρήγορα οι σεισμοπαθείς θ' αποκατασταθούν και θα επιστρέψουν σε σπίτια...
Η πρεμούρα τους δεν κρύβεται. Δεν μπορεί να κρυφτεί. Πώς το 'λεγε προεκλογικά ο Κ. Σημίτης; Η νέα τετραετία θα είναι τετραετία του κοινωνικού κράτους. Μάλιστα. Δεν έχουν περάσει παρά λίγες βδομάδες μετά τις εκλογές και έχουμε και λέμε: Αρον άρον οδηγείται για ξεπούλημα ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια περιουσία. Τώρα έχουν σειρά ο ΟΤΕ (πάνω από το 51%), η ΔΕΗ, το μεγάλο φιλέτο του ΕΟΤ, η «Ολυμπιακή» και γενικά ό,τι ανήκει στο δημόσιο. Δε μένει φυσικά πίσω η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, την κατάργηση των συμβάσεων, του 8ωρου, κλπ., ούτε φυσικά το ασφαλιστικό. Οι ολέθριες συνέπειες θα γίνονται ολοένα και πιο οδυνηρές για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Ομως, οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ κάνουν τα πάντα για να εθίσουν πιο πολύ στη μοιρολατρία και την υποταγή τους εργαζόμενους και πανηγυρίζουν για τα ψίχουλα της ντροπής που τους μοιράζει ο ΣΕΒ. Οι κομμουνιστές, βέβαια, βρέθηκαν και θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης της αντίστασης. Ακριβώς όμως επειδή μας φοβούνται, φροντίζουν να φιμώνουν τη φωνή του ΚΚΕ από τα κανάλια τους. Συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια...
Στην ίδια ρότα, όπως είχαμε επισημάνει από την αρχή, κινείται και η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, παρά τη δήθεν αλλαγή της «επικοινωνιακής» της πολιτικής. Τώρα όμως έχουμε και δείγματα γραφής και σε εξέλιξη ένα δεύτερο κύμα αυταρχισμού στα σχολεία. Φαίνεται ότι το λεγόμενο «δεύτερο εκσυγχρονιστικό κύμα» συμπεριλαμβάνει στις προτεραιότητές του τα σχολεία και τους αντιστεκόμενους μαθητές.
Τέσσερα
χάθηκαν παιδιά
δυο νιες,
δυο παλικάρια,
ρόδα και κρίνα
του Μαγιού,
βασιλικού
κλωνάρια,
θυσιαστήκαν
τ' άτυχα
στο ΝΑΤΟ
σα σφαχτάρια!
*
Τέσσερις
χάθηκαν ζωές
κι αναζητείται
ευθύνη,
λες κι ειν' οι φταίχτες
άγνωστοι
για ό,τι
έχει γίνει.
Ενοχοι είναι
οι ταγοί
που 'χουν το «γιες»
για «μο τους»,
αυτοί
τα τέσσερα
παιδιά
πήρανε
στο λαιμό τους!