ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 24 Μάη 2000
Σελ. /40
Πρωτοφανές φαγοπότι

Γρηγοριάδης Κώστας

Ασφαλώς θα έχετε ακούσει τον ήχο από το τρίξιμο των δοντιών των μεγαλοκαρχαριών και θα έχετε δει τη λάμψη των μαχαιριών που ετοιμάζονται να αρπάξουν τα μεγάλα φιλέτα από τις εναπομείνασες δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς. Οι πληροφορίες αρχίζουν να βγαίνουν ανοιχτά στη φόρα. Για παράδειγμα τα χτεσινά «Νέα» αποκαλύπτουν ότι ο Ομιλος Λάτση έχει βάλει στο στόχαστρο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο(!), καθότι τους ενδιαφέρει το δίκτυο και το πελατολόγιό του. Φυσικά το πράγμα δε σταματάει εκεί. Για την «Ολυμπιακή» έχουν ήδη διαμορφωθεί τα διάφορα «επιχειρηματικά σχήματα» με Ελληνες επιχειρηματίες (ακούγονται τα ονόματα των Λαμπράκη, Κοντομηνά, Βασιλάκη κ.ά.). Ακόμα για τις αμυντικές βιομηχανίες (ΕΑΒ, ΕΛΒΟ) έχει ήδη δημιουργηθεί συνωστισμός επιχειρηματιών (ανάμεσά τους Κόκκαλης, Μυτιληναίος, Σάλλας, Λιακουνάκος κ.ά.). Αύριο ξεκαθαρίζει το τοπίο για το ξεπούλημα των λιμανιών Πειραιά και Θεσσαλονίκης, ενώ ήδη έχει αρχίσει το ξεκοκάλισμα της τεράστιας περιουσίας του ΕΟΤ. Παράλληλα, όπως άφησε να εννοηθεί χτες ο Κ. Σημίτης, θα πάψει το δημόσιο να έχει την «πλειοψηφία» στον ΟΤΕ και στη ΔΕΗ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα χωρίς προηγούμενο φαγοπότι, το οποίο φυσικά θα πληρώσει πανάκριβα ο ελληνικός λαός. Ο λογαριασμός θα φουσκώνει και οι οδυνηρές συνέπειες θα φαίνονται πιο πολύ, όσο περνά ο καιρός και όταν θα τα έχουν πάρει όλα. Οσο θα τους αφήνουμε ασύδοτους, όσο δεν οργανώνεται αποφασιστικά το Λαϊκό Μέτωπο, τόσο περισσότερο θα δημιουργούνται επικίνδυνα τετελεσμένα για τα λαϊκά συμφέροντα.

Περί... τρομοκρατίας

«Είκοσι τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στόχων σε διάστημα 12 μηνών, συνδυασμένα 40 πλήγματα σε αμερικανικές, γαλλικές και βρετανικές εταιρίες, 52 αντιαμερικανικές πορείες διαμαρτυρίας, επτά επιθέσεις με ρουκέτες... Η χώρα που συνέβησαν όλα αυτά δεν είναι το Αφγανιστάν ή το Ιράν. Είναι η Ελλάδα. Το λίκνο της δημοκρατίας και ο σύμμαχος του ΝΑΤΟ είναι η εστία της αντιαμερικανικής τρομοκρατίας...».

Οχι, δεν είναι απόσπασμα από την πρόσφατη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ περί τρομοκρατίας. Είναι ένα μικρό απόσπασμα από την ανταπόκριση της Ανθής Καρασάβα, που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Τάιμ». Πάλι καλά, που δεν άθροισε στα... τρομοκρατικά φαινόμενα κάθε συγκέντρωση και διαδήλωση, που γίνεται στην Αθήνα ή που ακούγεται το οποιοδήποτε αντιαμερικανικό σύνθημα. Τότε δε θα μέτραγε με δεκάδες, αλλά με εκατοντάδες...

Η κυβέρνηση τι λέει;

Οπως θα 'χετε καταλάβει, βέβαια, τρομοκρατία για την αμερικανική ηγεσία είναι οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην πολιτική τους, στους στόχους και τη «Νέα Τάξη» τους. Το ίδιο, ακριβώς, κάνει και το περιοδικό «Τάιμ», αθροίζοντας και τσουβαλιάζοντας τις ρουκέτες και τα γκαζάκια, με τις λαϊκές αντιαμερικανικές εκδηλώσεις. Και δε θέλουμε στο σημείο αυτό να ασχοληθούμε με το ποιοι συνήθως κρύβονται πίσω από τρομοκρατικές οργανώσεις τύπου «17 Νοέμβρη», η δράση των οποίων παρέχει - εκτός των άλλων - και τα αναγκαία προσχήματα, για τις προαναφερόμενες ισοπεδωτικές αντιλήψεις. Θέλουμε, όμως, να σημειώσουμε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Τίποτε δε βρήκε να πει για το γεγονός αυτό, όταν δημοσιοποιήθηκε η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Κι ας τη διαπερνούσαν οι αντιλήψεις αυτές. Τώρα, θα πει κάτι ή, τελικά, συμφωνεί κι αυτή, ότι οι αντιαμερικανικές και αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις των εργαζομένων και της νεολαίας είναι τρομοκρατικά φαινόμενα;

Λέτε..;

Αν δεν το πήρατε μυρουδιά, ο κύριος και η κυρία Μπλερ έγιναν τις προάλλες, για τέταρτη φορά, γονείς. Κι αν δεν προσέξατε το γεγονός, παρότι μεταδόθηκε απ' όλα τα ΜΜΕ, τόσο στην Ελλάδα όσο και σ' όλο τον κόσμο, δε χάσατε και τίποτε. Αλλωστε, το γεγονός δεν πρόκειται να επηρεάσει στο παραμικρό την πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης, παρότι είναι το πρώτο μωρό που γεννιέται από εν ενεργεία πρωθυπουργό στη Βρετανία, τα τελευταία 150 χρόνια, όπως μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία..!

Παρ' όλ' αυτά, όμως - είτε το πιστεύετε είτε όχι - η γέννηση του τέταρτου πρωθυπουργικού τέκνου έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των βρετανικών ΜΜΕ αυτές τις μέρες. Και όχι μόνον αυτών. Μέχρι και 100.000 στερλίνες έφθασαν να προσφέρουν ορισμένα παγκόσμια ΜΜΕ, για να έχουν την αποκλειστικότητα των πρώτων φωτογραφιών του νεογέννητου. Θέματα, όπως οι πάνες (οικολογικές ή όχι...), ο θηλασμός (θα θηλάσει και για πόσο χρόνο...), οι φρουτόκρεμες (από βιολογικές καλλιέργειες ή μεταλλαγμένα προϊόντα...), κλπ., κλπ., και, βέβαια, αν θα πάρει ή όχι γονική άδεια ο Βρετανός πρωθυπουργός, αποτελούν τα πρώτα ζητήματα των βρετανικών ΜΜΕ. Κι όπως όλα δείχνουν, θα έχουμε και... πλούσια συνέχεια...

Λέτε, να μας καταντήσουν κι εμάς έτσι, σε μερικές δεκαετίες;

Η υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) αποτελεί μια επιτυχία και δίνει τη δυνατότητα για την υπογραφή καλών κλαδικών συμβάσεων, είπε χτες ο Χρ. Πολυζωγόπουλος. Οπως λέει ο λαός μας, πάρ' τον στο γάμο σου, να σου πει και του χρόνου, δηλαδή...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η «ευελιξία» της υποτέλειας

Ηδήλωση του υπουργού Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, ότι η κυβέρνηση συμφωνεί με την «αρχή της ευελιξίας» στην Ευρωπαϊκή Ενωση, επιβεβαιώνει αυτό που ο ίδιος είχε δηλώσει πριν λίγους μήνες στο Τάμπερε της Φινλανδίας: «Δεν είμαστε δογματικοί στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εξάλλου έχουμε εκχωρήσει αρκετά δικαιώματα στα πλαίσια της ΕΕ».

Η «αρχή της ευελιξίας» είναι μια από τις προτάσεις που συζητούνται στη Διακυβερνητική Διάσκεψη, η οποία άρχισε τον περασμένο Φλεβάρη και θα τελειώσει το Δεκέμβρη με την αλλαγή της «αρχιτεκτονικής» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η πρόταση έχει διατυπωθεί από ισχυρά κράτη της ΕΕ και πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η «αρχή της ευελιξίας» συμπυκνώνει το σύνολο των επιδιώξεων εκείνων των δυνάμεων που συγκροτούν το Διευθυντήριο της Ενωσης.

Συγκεκριμένα, με την «αρχή της ευελιξίας» δίνεται η δυνατότητα σε μια ομάδα κρατών-μελών να χαράζει και να εφαρμόζει πολιτική σ' έναν, ή περισσότερους τομείς χωρίς να χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων. Αυτό το δικαίωμα αφορά στην οικονομική, στην εξωτερική, στην αμυντική πολιτική αλλά και στην πολιτική στα θέματα εσωτερικής ασφάλειας και δικαιοσύνης. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθούμε ότι με την «αρχή της ευελιξίας» ικανοποιείται η πάγια επιδίωξη των «μεγάλων δυνάμεων» της ΕΕ να συγκεντρώσουν στα χέρια τους όλη την οικονομική και πολιτική εξουσία.

Ουσιαστικά με την πρόταση αυτή, η Γερμανία, η Γαλλία μαζί με τη Βρετανία, την Ιταλία και ίσως την Ισπανία θα μπορούν να συγκροτήσουν το «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ, αφού θα έχουν το δικαίωμα να διαμορφώνουν αποφάσεις για λογαριασμό ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να τις θέτουν σε εφαρμογή.

Βεβαίως, η «αρχή της ευελιξίας» δεν είναι το μόνο θέμα που συζητείται στη Διακυβερνητική Διάσκεψη. Οι αλλαγές στη συγκρότηση και τη λειτουργία της Κομισιόν, η κατάργηση του «βέτο», η επέκταση της αρχής της ειδικής πλειοψηφίας για όλα τα θέματα και ο υπολογισμός της ψήφου κάθε χώρας με βάση το μέγεθος του πληθυσμού της ολοκληρώνουν το νέο αρχιτεκτονικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Με το σχέδιο αυτό κράτη όπως η Ελλάδα θα εκχωρήσουν στα κοινοτικά όργανα κυριαρχικά τους δικαιώματα, υπονομεύοντας τα δικαιώματα και το μέλλον των λαών τους, προκειμένου η άρχουσα τάξη κάθε κράτους και της Ελλάδας να ενισχύει την εξουσία της πάνω στο λαό και να μεγαλώνει τα κέρδη της. Ισως υπονομεύουν ακόμη και αυτό το δικαίωμα της συναπόφασης, ενώ σε θέματα που αφορούν στην εθνική ασφάλεια και κυριαρχία, αυτά παραδίδονται στις ορέξεις των ισχυρών πολυεθνικών, απεμπολώντας το δικαίωμα της συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων, είτε συμφωνώντας εκ των προτέρων σ' αυτές τις αποφάσεις, αφού αυτό συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει «ισότιμη συμμετοχή», κατά τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών.

Ηολοκλήρωση αυτού του σχεδίου είναι μόνιμη επιδίωξη των μεγάλων κρατών της ΕΕ για την εμπέδωση και επέκταση της κυριαρχίας τους. Αντανακλά, όμως, τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών επιχειρήσεων, που ζητούν την ταχύτερη και πιο αποτελεσματική προώθηση των συμφερόντων τους στα νέα πεδία δράσης που ανοίγει η «παγκοσμιοποίηση». Αυτή η σύμφυση της οικονομικής ισχύος με την πολιτική εξουσία οδηγεί στους προβληματισμούς για διαμόρφωση ενός «ομοσπονδιακού» μηχανισμού, που θα λειτουργεί ως κατακτητής για τα κράτη-μέλη του, αλλά και για τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, και ως δυνάστης για τους λαούς.

Τυπικά μόνο

Τύποις μονάχα

κυβερνούν

οι ντόπιοι μας

οι νάνοι,

εδώ το ΝΑΤΟ

κυβερνά

κι αυτό

κουμάντο κάνει!

*

Τύποις, σας λέω,

κυβερνούν

και κάνουν

τους ηγέτες

ραγιάδες είναι,

δυστυχώς,

των ξένων

κι υπηρέτες!

*

Τύποις και μόνο

στα χαρτιά

κι η χώρα

μας ανήκει,

από καιρό πια

η Ελλάς

των ΗΠΑ

είναι τσιφλίκι!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ