Αθώοι κρίθηκαν οι 5 αγρότες από τη Δυτική Θεσσαλονίκη που δικάστηκαν χτες στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο μετά από μήνυση που υπέβαλαν εναντίον τους η διοίκηση του ΚΤΕΛ Κιλκίς και ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βόρειας Ελλάδας, υποδεικνύοντάς τους ως υπεύθυνους για το κλείσιμο της Εθνικής οδού Θεσσαλονίκης - Κατερίνης στο πλαίσιο των αγωνιστικών κινητοποιήσεων το Δεκέμβρη του 1996, που είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια κερδών τους (διαφυγόντα κέρδη).

Στο πλευρό των αγροτών, τόσο μέσα στο Δικαστικό Μέγαρο όσο και έξω από αυτό, βρέθηκαν δεκάδες συναγωνιστές. Μάλιστα σε όλη τη διάρκεια εκδίκασης της υπόθεσης είχαν ανοίξει ένα πανό στην είσοδο των δικαστηρίων με το οποίο απαιτούσαν να σταματήσουν τα στημένα αγροτοδικεία που μόνο στόχο έχουν την τρομοκράτηση της μικρομεσαίας αγροτιάς και την αποθάρρυνσή της από τη διεκδίκηση λύσεων στα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Κατηγορούμενοι ήταν οι Α. Πασχαλούδης, Γ. Ρίσκος, Κ. Ζακαλκάς, Σ. Παρλαπάνης και Σ. Σαλιάκης, μέλη όλοι τους τότε (1996) της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα. Μάρτυρες κατηγορίας κατέθεσαν αστυνομικοί, οι οποίοι δεν κατάφεραν να στηρίξουν το κατηγορητήριο. Γεγονός που όπως φάνηκε δυσαρέστησε ορισμένους από τους δικαστές της έδρας. Ο πρόεδρος μάλιστα, Ελ. Ζάρας, προσπαθώντας να προκαλέσει τους κατηγορούμενους στη διάρκεια της απολογίας τους, χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις τους «ακραίες μορφές αγώνα», τους κατηγόρησε πως «δεν έχετε τα κότσια να αναλάβετε τις ευθύνες σας», για να καταλήξει με τη φράση «όλους καλοζωισμένους σας βρίσκω».

Οι αγρότες απάντησαν πως τα προβλήματα είναι αυτά που τους βγάζουν στους δρόμους του αγώνα και έτσι θα συνεχίσουν έως ότου βρουν το δίκιο τους, έως ότου μπορούν να ζουν από τη γη τους χωρίς τον κίνδυνο της χρεοκοπίας και των κατασχέσεων που έρχονται ως αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ.

Την τακτική αυτή δεν την αντιλήφθηκαν οι εργαζόμενοι και συνέβαλαν με την ψήφο τους να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση. Φυσικά, η πολιτική της απαξίωσης και της ομηρίας συνεχίζεται, οδηγώντας τη μεγαλύτερη συνεταιριστική γαλακτοβιομηχανία της χώρας σε ακόμα πιο δύσκολους δρόμους. Η πορεία αυτή οδηγεί με ακρίβεια την επιχείρηση εκτός αγοράς, τους εργαζόμενους στην ανεργία και τους γαλακτοπαραγωγούς στα νύχια και το έλεος των αδίστακτων ιδιωτικών συμφερόντων του κλάδου, που κύρια εκπροσωπούνται από τις δύο μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες.

Αυτή λοιπόν είναι μία πολιτική που με τη μέθοδο της διολίσθησης και της μόνιμης απαξίωσης της επιχείρησης επιδιώκει σταθερά τον τελικό στόχο, που είναι ταυτισμένος με τη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και δεν είναι άλλος από το ξεπούλημα όσων δημόσιων και συνεταιριστικών επιχειρήσεων έχουν ακόμα απομείνει.

Την ίδια περίοδο το εργοστάσιο της ΑΓΝΟ επισκέφθηκε, ανάμεσα σ' άλλους, και το στέλεχος της ΝΔ, και «εξπέρ» στα αγροτοσυνεταιριστικά, κ. Τσιτουρίδης, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ υποσχέθηκε στους εργαζόμενους ότι με κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα και ότι στο πρόγραμμα της ΝΔ είναι και η στήριξη της ΑΓΝΟ και η ενίσχυση των συνεταιριστικών της χαρακτηριστικών. Κι αυτό γιατί η ΝΔ είναι κατά των «ολιγοπωλίων» και θα επιδιώξει, μέσω της λειτουργίας και του παρεμβατικού ρόλου της ΑΓΝΟ, και την απασχόληση των εργαζομένων να διασφαλίσει και το εισόδημα των παραγωγών να στηρίξει.

Μάλιστα οι κ.κ. βουλευτές της ΝΔ εγκάλεσαν την κυβέρνηση να δώσει όλα τα στοιχεία για τις σχέσεις ΑΤΕ - ΑΓΝΟ έτσι όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά την εκκαθάριση και το διαγωνισμό που πραγματοποίησε η ίδια η ΑΤΕ. Με άλλα λόγια απαιτούν από την Κομισιόν να «βάλει στη θέση» της την κυβέρνηση, γιατί παραβιάζει δήθεν με τη στάση της τις αρχές της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού, δημιουργώντας προϋποθέσεις παρεμβατικού ρόλου της ΑΓΝΟ.

Θα μπορούσε φυσικά κανείς εύκολα να βγάλει το συμπέρασμα ότι και τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, μόνο που τέτοια συμπεράσματα πρέπει να βγαίνουν πριν τις εκλογές και να καθορίζουν αποφασιστικά την ψήφο του λαού, γιατί «μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Επειδή όμως ποτέ δεν είναι αργά, απαιτείται και σήμερα προβληματισμός και επαγρύπνηση για να μην περάσουν τα σχέδιά τους.