Σφίγγει η θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων με τη νέα οδηγία σχετικά με το χρόνο εργασίας και τις αλλαγές που προωθεί η ευρωενωσιακή πλουτοκρατία στο Εργατικό Δίκαιο

Από τις τρεις συναντήσεις - η τελευταία στις 3 Μάρτη 2009 - προκύπτει ότι το Συμβούλιο συνολικά και οι εκπρόσωποι των αστικών κυβερνήσεων των κρατών - μελών, κεντροδεξιών και κεντροαριστερών:

• Παραμένουν αμετακίνητοι στη θέση τους για το διαχωρισμό του εργάσιμου χρόνου σε «ενεργό» και «ανενεργό», με τον τελευταίο να μη θεωρείται ως χρόνος εργασίας και
• στέκονται ανυποχώρητοι στη διατήρηση της «ρήτρας αυτοεξαίρεσης» (opt out), με βάση την οποία εκτινάσσεται στα ύψη ο απλήρωτος χρόνος δουλειάς των εργαζομένων, αφού μέσω ατομικών συμφωνιών - αποτέλεσμα ουσιαστικά εργοδοτικού εκβιασμού - θα υποχρεώνονται να δουλεύουν μέχρι και 13 ώρες την ημέρα και 65 ώρες την εβδομάδα!

Η αντιπροσωπεία του Ευρωκοινοβουλίου φαινομενικά δείχνει να επιμένει στη γραμμή της Εκθεσης Α. Cercas, η οποία προβλέπει την εισαγωγή της έννοιας του «ανενεργού» χρόνου εργασίας και τον υπολογισμό της με ειδικό τρόπο για τον υπολογισμό της μέγιστης εβδομαδιαίας εργασίας και τη διατήρηση του «opt out» για τρία χρόνια ...και βλέπουμε.

Βέβαια, εκτός οποιασδήποτε συζήτησης μένει το ζήτημα της διευθέτησης του μέγιστου εβδομαδιαίου χρόνου σε δωδεκάμηνη βάση, πράγμα που σημαίνει δουλειά μέχρι και 78 ώρες τη βδομάδα. Στο ζήτημα αυτό έχει ήδη υπάρξει συμφωνία των κυβερνήσεων και της πλειοψηφίας του Ευρωκοινοβουλίου, της «Μεγάλης Συμμαχίας» Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλδημοκρατών, Φιλελεύθερων και ακραιφνών συντηρητικών πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου.

Στο ζήτημα του ενεργού - ανενεργού χρόνου εργασίας φαίνεται να διαμορφώνεται ήδη κατ' αρχήν συμφωνία, ώστε να παραμείνει η έννοια του «ανενεργού» χρόνου εργασίας, ο οποίος όμως θα υπολογίζεται με κάποιο ειδικό τρόπο για τον υπολογισμό του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας. Εν είδει τροχιοδεικτικών βολών, εμφανίζονται προτάσεις να υπολογίζεται σαν μία εργάσιμη ώρα κάθε 8 ώρες «ανενεργού χρόνου» δουλειάς! Ταυτόχρονα, σκόπιμα παραμένει αδιευκρίνιστο αν ο «ανενεργός» χρόνος εργασίας θα θεωρείται χρόνος ανάπαυσης, γεγονός που κατακρεουργεί κυριολεκτικά το χρόνο που ο εργαζόμενος διαθέτει για τον εαυτό του και τον καθιστά έρμαιο, συνεχώς στη διάθεση του κεφαλαίου.

Αρχίζουν, επίσης, σιγά σιγά και πέφτουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προτάσεις για τη διατήρηση του «opt out» - της ρήτρας εξαίρεσης - για 8 ή περισσότερα χρόνια και η εν συνεχεία διατήρησή του, εάν αυτό δικαιολογείται για «αντικειμενικούς λόγους»! Η δήθεν σκληρή διαπραγματευτική γραμμή του Ευρωκοινοβουλίου, που προβάλλεται από τον σοσιαλδημοκράτη Α. Cercas, εξυπηρετεί ακριβώς τις προπαγανδιστικές επιδιώξεις τακτικής, ώστε να εμφανιστεί σαν επιτυχία των πολιτικών εκφραστών της ευρωενωσιακής πλουτοκρατίας η διατήρηση κάποιων ανούσιων τροπολογιών, όπως η «συμφιλίωση οικογενειακής ζωής και εργασίας», ενώ η οδηγία θα παραμείνει αναλλοίωτη στον αντεργατικό πυρήνα της. Ο δρόμος προς αυτή την κατεύθυνση επιβολής της αντεργατικής οδηγίας-έκτρωμα της ΕΕ για «την οργάνωση του χρόνου εργασίας» προωθείται με προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που εκφράζουν τις θέσεις του κεφαλαίου και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και πρόκειται να συζητηθούν στη διαπραγματευτική συνάντηση που έχει οριστεί για τις 17 Μάρτη 2009.

Υπενθυμίζεται ότι η «Μεγάλη Συμμαχία», με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπερψήφισε και την Εκθεση για «τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας» (COM 2006/0708) στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στις 11/7/2007. ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ. ψήφισαν λευκό. Το ΚΚΕ καταψήφισε τη σχετική πρόταση της ΕΕ, επισημαίνοντας ότι το αντιδραστικό περιεχόμενό της στοχεύει σε θεμελιώδεις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, τη γενικευμένη εφαρμογή της ευελφάλειας («flexicurity»), την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την εκ περιτροπής απασχόληση και ανεργία, την ιδιωτικοποίηση και τη χειροτέρευση των όρων ασφάλισης και συνταξιοδότησης των εργαζομένων.

Οι εξελίξεις δικαιώνουν για ακόμη μία φορά το ΚΚΕ, το οποίο και κάλεσε την εργατική τάξη να απορρίψει και να αντιταχθεί τόσο στην Πράσινη Βίβλο για «τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας», όσο και στην οδηγία - έκτρωμα, την Εκθεση Α. Cercas, που στην ουσία αποτελεί το όχημα για το πέρασμα όλων των αντεργατικών ρυθμίσεων. Ετσι αποκαλύπτεται ο ρόλος των κομμάτων ευρωμονόδρομου, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ., που θέλησαν ακόμη μία φορά να κοροϊδέψουν την εργατική τάξη, πανηγυρίζοντας ότι δήθεν η Εκθεση Α. Cercas βάζει τέρμα στο «opt out» - τη ρήτρα αυτοεξαίρεσης - και τον «ανενεργό» χρόνο εργασίας.

Αποκαλύπτεται ο οπορτουνισμός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο υπονομευτικός ρόλος του στο εργατικό κίνημα, όταν υπερψήφιζε την Εκθεση Α. Cercas στην Επιτροπή Απασχόλησης του Ευρωκοινοβουλίου στις 5 Νοέμβρη 2009 από κοινού με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σπέρνοντας αυταπάτες στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους, ότι βελτιώνει την αντεργατική οδηγία, υπονομεύοντας το μέτωπο της πάλης ενάντια στην οδηγία και την έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, εξωραΐζοντας ταυτόχρονα τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής και την αντιδραστική φύση της ΕΕ.