Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η μοιρασιά του κρατικού πακέτου με τα 28 δισ. ευρώ στους τραπεζίτες με μεγάλους ωφελημένους και τις άλλες μερίδες της πλουτοκρατίας. Στόχος της κρατικομονοπωλιακού χαρακτήρα ρύθμισης είναι η τόνωση της ροής κεφαλαίων, η διασφάλιση της χρηματοδότησης και της κερδοφορίας τους τόσο μέσα στη χώρα, αλλά και στην ευρύτερη ζωτική περιοχή των Βαλκανίων. Εκτός από τα εθνικά πακέτα ενίσχυσης, τα επιτελεία της ΕΕ σε αυτή τη φάση επεξεργάζονται και νέα αντίστοιχα μέτρα με στόχο τη διοχέτευση κεφαλαίων σε θυγατρικές ευρωπαϊκών τραπεζών, που έχουν διεισδύσει στις αγορές της ΝΑ Ευρώπης και σε άλλες κομβικής σημασίας περιοχές.

Η προπαγάνδα από την πλευρά της κυβέρνησης ΝΔ επιχειρεί να πείσει ότι το άφθονο και ζεστό κρατικό χρήμα προς τους επιχειρηματίες θα κατευθυνθεί στη χρηματοδότηση νοικοκυριών και μικρών επιχειρήσεων. Ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου - μετά τη συνεδρίαση του «συμβουλίου εποπτείας» των τραπεζών που μετέχουν στο «πακέτο» - δήλωσε ότι η «μετάδοση της ρευστότητας που δημιουργείται προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να στηριχτεί η πραγματική οικονομία, σε μια περίοδο πρωτοφανούς διεθνούς οικονομικής κρίσης», προτρέποντας τις τράπεζες να επιταχύνουν τις χρηματοδοτήσεις «γιατί αυτό είναι τελικά και προς δικό τους όφελος»...

Η πολιτική που εφαρμόζει η ΝΔ είναι ίδια και απαράλλαχτη με αυτή που συνολικά σχεδιάζει η ΕΕ και εφαρμόζουν και όλες οι άλλες κυβερνήσεις. Δηλωτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι η ΕΕ των «27» θα μοιράσει για τις τράπεζες συνολικά 2,58 τρισ. ευρώ, ποσό που φτάνει στο 20% του ΑΕΠ που θα παραχτεί στα κράτη - μέλη μέσα στο 2009! Και πρόκειται μόνο για αυτά που ήδη έχουν ψηφίσει και εφαρμόζονται. Σε αυτή τη φάση η ΕΕ ετοιμάζει και νέες ενισχύσεις ακόμη και έξω από τα γεωγραφικά σύνορά τους με κριτήριο την επιχειρηματική παρουσία και τα συμφέροντα ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε αυτές τις αγορές. Πρόκειται δηλαδή για ένα γιγαντιαίο σχέδιο με τη δημιουργία και νέων συμφύσεων ανάμεσα στους κρατικούς μηχανισμούς και κυβερνήσεις με τις μερίδες της κοιναγορίτικης πλουτοκρατίας (τραπεζίτες, μεγαλοβιομηχάνους, μεγαλεμπόρους κ.ά.). Η νέα μοιρασιά έχει ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά και των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες στα Βαλκάνια έχουν αποσπάσει μερίδια αγοράς πάνω από 20%. Οι στρατηγικοί σχεδιασμοί της ΕΕ σε τίποτα δεν έχουν να ωφελήσουν αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, τα εργαζόμενα, λαϊκά νοικοκυριά. Οι τραπεζίτες θα κάνουν ό,τι ακριβώς και έκαναν και μέχρι σήμερα και μάλιστα με ακόμη πιο επαχθείς όρους.

Το υπουργείο Οικονομίας δημοσιοποίησε χτες τα στοιχεία για τη μέχρι σήμερα διάθεση των κρατικών ενισχύσεων. Για τη συμμετοχή τους κράτους στο μετοχικό κεφάλαιο τραπεζών (προνομιούχες μετοχές) έχουν δοθεί 3,8 δισ. ευρώ (από τα 5 δισ. που προβλέπονται). Τα περισσότερα (1 δισ. ευρώ) έχουν δοθεί στην Alpha Bank και ακολουθούν Eurobank (όμιλος Λάτση) με 950,1 εκατ. ευρώ, Αγροτική Τράπεζα με 675 εκατ. ευρώ, Εθνική Τράπεζα με 350 εκατ., Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με 225 εκατ. κ.ά. Για τις ενισχύσεις από τα ειδικά κρατικά ομόλογα - με βάση τα οποία οι τράπεζες αντλούν φτηνό χρήμα - συνολικά έχουν μοιραστεί 4,4 δισ. ευρώ (έναντι συνολικού ποσού 8 δισ. ευρώ) και από τις παρεχόμενες κρατικές εγγυήσεις ακόμη 1 δισ. ευρώ (έναντι προβλεπόμενου 1,5 δισ. ευρώ). Από το συνολικό πακέτο (28 δισ. ευρώ) μέχρι σήμερα έχουν μοιραστεί τα 9,2 δισ. ευρώ. Είναι δηλαδή φανερό πως οι τραπεζίτες έχουν ακόμη μπόλικη «αφάγωτη» κρατική προίκα...

Φθίνοντες ρυθμούς ανάπτυξης από τετράμηνο σε τετράμηνο παρουσίασε η ελληνική οικονομία το 2008, εξέλιξη η οποία αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω το 2009. Κατά τις επίσημες προβλέψεις, για το τρέχον έτος, σύμφωνα με τα δύο σενάρια που έχουν διατυπωθεί, προβλέπεται ρυθμός ανάπτυξης 1,1% ή 0,5%, αν και ο ίδιος ο υπουργός Οικονομίας σε πρόσφατες δηλώσεις του μίλησε για χειροτέρευση του οικονομικού κλίματος, σε σχέση ακόμα και με τις δυσοίωνες εκτιμήσεις του προηγούμενου Γενάρη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ το 2008 ανήλθε στο 2,9% (3,2% α΄ τετράμηνο, 3,4% β΄ τετράμηνο, 2,7% γ΄ τετράμηνο, 2,4% δ΄ τετράμηνο). Η εξέλιξη αυτή ήταν αποτέλεσμα:

• Της ανόδου της τελικής καταναλωτικής δαπάνης κατά 2,6%. Ο ρυθμός αύξησής της τα δύο πρώτα τετράμηνα κινήθηκε σε επίπεδα πάνω από το 3%, για να περιοριστεί στο 2,2% το γ΄ τετράμηνο και στο 1% το δ΄ τετράμηνο.
• Οι ακαθάριστες επενδύσεις κεφαλαίου υποχώρησαν κατά 5,3%. Αρνητικό πρόσημο εμφανίζουν στα τρία πρώτα τετράμηνα (-2,1% στο α΄, -8,2% στο β΄ και -11,4% στο γ΄), ενώ στο δ΄ τετράμηνο παρουσιάστηκε μια μικρή ανάκαμψη 0,5%. Ειδικότερα, οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου υποχώρησαν με ρυθμό -11,4%.
• Οι εξαγωγές εμπορευμάτων και υπηρεσιών αυξήθηκαν κατά 2,3%, αν και βρίσκονται σε ρυθμό υποχώρησης. Από άνοδο 7,5% το α΄ τετράμηνο, στο δ΄ τετράμηνο εμφανίζουν αρνητικό πρόσημο, -1,6%.
• Υποχώρηση 4,4% παρουσιάζουν, τέλος, οι εισαγωγές, οι οποίες το α΄ τετράμηνο εμφανίζουν μικρή άνοδο 2,1%, ενώ τα τρία επόμενα υποχώρησαν κατά -5,1%, -9,5% και -5,2%.

Το ΚΚΕ δεν έχει αυταπάτες περί... διαφάνειας στις κεφαλαιαγορές, τόνισε χτες ο βουλευτής του Κόμματος Νίκος Καραθανασόπουλος καταψηφίζοντας τα άρθρα που αφορούν το Χρηματιστήριο και περιέχονται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας, που συζητείται στη Βουλή. Η συζήτηση αναμένεται να ολοκληρωθεί την ερχόμενη Τρίτη

Αναφερόμενος στα άρθρα που αφορούν τη χρηματαγορά, ο Ν. Καραθανασόπουλος επισήμανε ότι στόχος των ρυθμίσεων είναι «να διευκολύνει την είσοδο μετόχων κύρια από την ποντοπόρο ναυτιλία και από επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην ανατολική Ευρώπη» και ταυτόχρονα η «διασύνδεση με τα χρηματιστήρια της ΕΕ για να διευκολυνθεί η διακίνηση κεφαλαίων». Πρόσθεσε ότι μεταξύ των κομμάτων του ευρωμονόδρομου «η όποια αντιπαράθεση γίνεται είναι επιδερμική» και αφορά «επιμέρους ζητήματα», αφού «επικεντρώνεται στο ποια θα είναι η σύνθεση της επιτροπής κεφαλαιαγοράς», τη στιγμή που στις χρηματαγορές «δεν μπορεί να υπάρξει διαφάνεια και έλεγχος».

Επανέρχονται οι μεγαλοβιομήχανοι στις αντεργατικές και αντιλαϊκές αξιώσεις τους, που τις προωθούν συστηματικά το τελευταίο διάστημα, για επίσπευση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, διεύρυνση των ανατροπών και ένταση του αυταρχισμού για την επιβολή τους. Προαναγγέλλοντας τη διεξαγωγή ενός ακόμη «ανοιχτού φόρουμ», με θέμα την Ελλάδα μπροστά στην κρίση και τίτλο «Η κρίση που μας απειλεί, η κρίση που μας προκαλεί», ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, σε συνέχεια των τελευταίων παρεμβάσεων προς την ίδια κατεύθυνση σημείωσε: «Τα προβλήματα της χώρας απαιτούν πλέον τολμηρές και, ίσως, επώδυνες λύσεις - όχι υπεκφυγές. Η κρίση μάς απειλεί αλλά και μας προκαλεί: Προσφέρει μια μοναδική - ίσως μια ύστατη - ευκαιρία να θέσουμε την ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο σε νέες, πιο υγιείς και μακρόχρονες βάσεις. Η κρίση θέτει όλους μας ενώπιον ευθυνών που δεν μπορούμε να αποφύγουμε».

Στη λογική ότι η κρίση μπορεί να είναι και ευκαιρία, αρκεί να μην πληρώσει τις συνέπειές της το μεγάλο κεφάλαιο, η θεματολογία που προωθεί ο ΣΕΒ στο φόρουμ είναι: «Διεθνής υποβάθμιση ή εθνική μεταρρύθμιση; Η κρίση των θεσμών. Κρίση, πολιτικό σύστημα και κοινωνία». Στην ίδια κατεύθυνση των πλαστών διλημμάτων και της απόκρυψης της φύσης του καπιταλισμού, θα συζητηθούν τα θέματα «Οι Κοινωνικοί Εταίροι απέναντι στην κρίση: θεατές ή πρωταγωνιστές;» και «Ο αδύνατος εκσυγχρονισμός: η κοινωνία δε θέλει ή οι πολιτικοί δεν μπορούν;». Οι πρώτες συμμετοχές στις συζητήσεις περιλαμβάνουν φυσικά όλους τους «κοινωνικούς εταίρους» και εκπροσώπους των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ.

Σε σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνεται για τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας:

«Η ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών που επιμένει η κυβέρνηση, όπως και όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ, γίνεται για την προστασία της κερδοφορίας των τραπεζών και των βιομηχάνων στη χώρα και τα Βαλκάνια, από τον πλούτο που έχουν παράξει οι εργαζόμενοι. Δεν είναι προς όφελος των μικρομεσαίων και των νοικοκυριών, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.

Καμιά συναίνεση στην πολιτική που στηρίζει και υπηρετεί τα μονοπώλια. Αντεπίθεση και λαϊκή συμμαχία για αύξηση μισθών, συντάξεων και προστασία των ανέργων, για αξιοπρεπές εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων αγροτών, για την ανατροπή της πολιτικής του "ευρωμονόδρομου"».