«Στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης, που η πλουτοκρατία και οι πολιτικοί της εκφραστές επιτίθενται για να περάσουν τις πιο αντιδραστικές αλλαγές που υπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου, χρειάζεται να οξυνθούν τα κριτήρια, ώστε να βγούνε χρήσιμα συμπεράσματα, που θα ενισχύσουν την πάλη μας.

Στο πρόβλημα της κρίσης, στο δίλημμα με το λαό ή την πλουτοκρατία θα κριθούν οι πάντες και αυτό έχει άμεση σχέση με τις φοιτητικές - σπουδαστικές εκλογές, με όλες τις πολιτικές μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Το λέμε καθαρά, οι συνθήκες που παλεύουμε χρειάζονται αλλαγές στο συσχετισμό δύναμης. Ισχυρό ΚΚΕ, ισχυρή ΚΝΕ, ισχυρή Πανσπουδαστική, δυνατό, ταξικά -αγωνιστικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα».

«Αλίμονο αν στο θέμα της κρίσης, περάσουν οι θέσεις των υποστηριχτών του καπιταλισμού, των αυθεντικών όπως είναι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑ.Ο.Σ, αλλά και των δυνάμεων που προσπαθούν να καλυφθούν, να πατήσουν σε δυο βάρκες, για να μπλοκάρουν, να εγκλωβίσουν συνειδήσεις στη λογική της διαχείρισης της στρατηγικής του κεφαλαίου, όπως είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλα σχήματα που χαρακτηρίζονται από αναξιοπιστία και αφερεγγυότητα», είπε ο Γ. Μαρίνος και εξήγησε:

«Οι δυνάμεις αυτές υποστήριζαν, με διάφορες εκδοχές, ότι ο καπιταλισμός έχει απαλλαχτεί από τις οικονομικές κρίσεις και παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι λύση για τους λαούς, μόνο που πρέπει "να εξανθρωπιστεί" και να μπει ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη. Μεγάλη απάτη, γιατί όσο θα υπάρχουν τα κέρδη, θα υπάρχει το κεφάλαιο, θα υπάρχει η εκμετάλλευση, θα υπάρχουν οι κρίσεις», υπογράμμισε.

Ο ομιλητής έθεσε το ερώτημα: «Τι λένε σήμερα οι αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις;»... Για να απαντήσει στη συνέχεια: «Λένε: για την κρίση ευθύνονται οι τράπεζες που παίζουν με τα χρηματοοικονομικά παράγωγα, συγκεντρώνουν υψηλά κέρδη και είναι ανεξέλεγκτες, ευθύνεται ο καζινο-καπιταλισμός, η απληστία ορισμένων επιχειρηματιών...

Λένε, ευθύνεται η νεοφιλελεύθερη διαχείριση, στα πλαίσια της οποίας απελευθερώθηκε η δράση του κεφαλαίου, ευθύνονται τα γκόλντεν μπόις, με τους μεγάλους μισθούς, και άλλα παρόμοια, πονηρά, επιχειρήματα σκοπιμότητας.

Σε πολλούς τέτοιους απατηλούς ισχυρισμούς συμπίπτουν οι θέσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι θέσεις του ΣΥΝ /ΣΥΡΙΖΑ, οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τεχνοκρατών, διανοουμένων που φιλοξενούνται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να θολώνουν τα νερά.

Για όποιον παρακολουθεί στοιχειωδώς τις εξελίξεις η συνάντηση αυτή δεν αποτελεί έκπληξη, είναι φυσιολογική εξέλιξη της ανάλυσης που στηρίζει τον καπιταλισμό και με τη μια ή την άλλη διαχειριστική εκδοχή επιδιώκει τη διαιώνισή του, τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Γιατί αυτός είναι ο καπιταλισμός σε όλες τις φάσεις του οικονομικού κύκλου, τόσο στην άνοδο της οικονομίας, όσο και στην ύφεση, στην κρίση.

Αυτό το έχουν ζήσει, το ζούνε καλά οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες, η νεολαία μας.

Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι χαρακτηριστικό. Για πολλά χρόνια η οικονομία αναπτύχθηκε με αρκετά υψηλούς ρυθμούς, η αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, του παραγόμενου πλούτου κινήθηκε περίπου στο 4%. Το αποτέλεσμα είναι συγκεκριμένο, αυξήθηκαν τα κέρδη και η δύναμη της πλουτοκρατίας, οξύνθηκαν τα προβλήματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας.

Η υψηλή ανεργία, η υποαπασχόληση, η καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, οι άθλιες εργασιακές σχέσεις, η κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας δε δείχνουν μόνο τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής του δικομματισμού και της ΕΕ, δείχνουν τον ταξικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, κι αυτό είναι βάση για ουσιαστικά συμπεράσματα, για σύγκρουση και καταδίκη των δυνάμεων του κεφαλαίου, που τώρα κάνουν τα πάντα για να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του λαού», επισήμανε.

Συνεχίζοντας, ο Γ. Μαρίνος εξήγησε γιατί τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα παρουσιάζουν σαν αιτίες της κρίσης επιμέρους αποτελέσματα και ζητήματα διαχείρισης.

«Είναι φανερό - είπε - ότι θέλουν να κρύψουν την ουσία της κρίσης, την πραγματική αιτία που σημαδεύει το σύστημα, τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού, που τονίζει ότι εκατομμύρια εργαζόμενοι συνδέονται μέσα στην παραγωγική διαδικασία - από την εξεύρεση και την επεξεργασία των πρώτων υλών, τη μεταφορά τους, την παραγωγή, μέχρι την πώληση των εμπορευμάτων στην αγορά - και το αποτέλεσμα αυτής όλης της διαδικασίας, τον τεράστιο πλούτο, τον καρπώνονται οι καπιταλιστές που έχουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής, θέλουν να κρύψουν ότι από τη στιγμή που κριτήριο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι η εκμετάλλευση και το κέρδος, υπάρχει αναρχία στην παραγωγή, σημειώνεται συσσώρευση και υπερ-συσσώρευση κεφαλαίων, χειροτερεύει η κατάσταση των εργαζομένων παρουσιάζεται υπερπαραγωγή εμπορευμάτων που δεν μπορούν να πωληθούν, γιατί μειώνεται η καταναλωτική δυνατότητα των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, που περιστασιακά, τεχνητά μπορεί να τονώνεται με το δανεισμό, αλλά αυτό δεν πάει μακριά, όπως έδειξε το πρόβλημα με τα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα του δανεισμού στην ΕΕ, στην Ελλάδα, σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες.

Με την κρίση φαίνονται πιο καθαρά τα όρια του συστήματος και είναι ανάγκη να ξεπεραστούν μαζικά αυταπάτες και συγχύσεις.

Γιατί κρίση είχαμε τόσο επί σοσιαλδημοκρατικής όσο και επί φιλελεύθερης διακυβέρνησης. Εχουν δοκιμαστεί στις πλάτες των λαών όλα τα είδη διαχείρισης του συστήματος», τόνισε.

Και στο σημείο αυτό μίλησε για την κρίση του 1973 - '75, που αποτέλεσε τη βάση για μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση κλάδων - τομέων της οικονομίας, ένταση της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα με σταθμό αναβάθμισης της επίθεσης τη Συνθήκη του Μάαστριχτ στις αρχές της δεκαετίας του '90, την οποία συνυπέγραψαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Αναφέρθηκε ακόμα και στην κρίση της περιόδου 1997 - '98, στις λεγόμενες «Ασιατικές Τίγρεις», χώρες που οι αστοί κι οι οπορτουνιστές τις είχαν αναγάγει σε πρότυπο ανάπτυξης, όπως συνέβαινε και μέχρι πριν λίγους μήνες με την Ιρλανδία.

«Σήμερα η κρίση είναι συγχρονισμένη, χτυπάει όλες τις καπιταλιστικές χώρες», συνέχισε ο Γ. Μαρίνος και μίλησε για τις συνέπειές της στη χώρα μας, που ήδη έχουμε αρχίσει να βλέπουμε: Απολύσεις, αύξηση ανεργίας, καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, χτύπημα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων... Επισήμανε ότι ο προσανατολισμός του δικομματισμού απέναντι σε αυτή την κατάσταση είναι η στήριξη των επιχειρήσεων, με νέες θυσίες από το λαό και τη νεολαία. Και πρόσθεσε ότι προκειμένου να εγκλωβίσουν λαϊκές, νεολαιίστικες δυνάμεις θα παίξουν πολλά διαχειριστικά παιχνίδια, με πρωταγωνιστές το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ.

«Το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τους φοιτητές και τους σπουδαστές να μην κάνουν πίσω κάτω από το βάρος των πιέσεων, των εκβιασμών, των απειλών της κυβέρνησης, των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Να συγκρουστούν με τη λογική της συναίνεσης, γιατί αυτή η επιλογή είναι καταστροφική και οδηγεί στη χειροτέρευση της κατάστασης, διαμορφώνει το έδαφος για να πληρώσουν οι λαϊκές δυνάμεις τις συνέπειες της κρίσης».

«Οι διάλογοι που στήνουν οι κυβερνήσεις, τα κόμματα του συστήματος, οι βιομήχανοι και οι άλλοι πλουτοκράτες μαζί με τη ΓΣΕΕ έχουν στόχο τον αφοπλισμό του εργατικού - λαϊκού κινήματος και τη διαμόρφωση κλίματος που θα επιτρέψει την εφαρμογή νέων αντιδραστικών μέτρων σε όλους τους τομείς συμπεριλαμβανομένης της πολυβασανισμένης Παιδείας, όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις», επισήμανε θυμίζοντας ότι στόχος όλων των εξελίξεων που βλέπουμε στην εκπαίδευση, είναι η προσαρμογή της τελευταίας στις ανάγκες της αγοράς για την παραγωγή φθηνού εργατικού δυναμικού.

«To KKE καλεί τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις να αντισταθούν αποφασιστικά, να συγκρουστούν με την πολιτική της καταστολής, που ενισχύεται συνεχώς, να συγκρουστούν με κάθε αντιλαϊκό μετρό, με τη συνολική στρατηγική, με τη συνολική πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου. Να συγκρουστούν με τους παραδομένους φορείς της συναίνεσης και της υποταγής στο συνδικαλιστικό κίνημα και να διατρανώσουν τη θέλησή τους να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης οι υπεύθυνοι, η πλουτοκρατία και οι πολιτικοί εκφραστές της», υπογράμμισε ο Γ. Μαρίνος και συνέχισε:

«Με αυτή την αιχμή, έχει μεγάλη σημασία να παρθούν μέτρα σε κάθε χώρο.

Μέτρα καλύτερης οργάνωσης του κινήματος, ώστε να μπούνε περισσότερες δυνάμεις στην πάλη, να αναδειχτούν νέοι αγωνιστές και αγωνίστριες.

Μέτρα για τη στήριξη, την ενίσχυση του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, του αγωνιστικού πόλου στους ΕΒΕ, την ενίσχυση της Πανσπουδαστικής τώρα στις σπουδαστικές εκλογές, για να μπούνε γερά θεμέλια για την ισχυροποίηση και τον αγωνιστικό προσανατολισμό του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος, τη συγκρότηση αγωνιστικού πόλου, για να γίνει ικανό να αναμετρηθεί αποτελεσματικά με τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, με τη σφοδρή επίθεση που θα εξελιχθεί στη συνέχεια.

Δύναμη στην Πανσπουδαστική, για να προχωρήσει με καλύτερες προϋποθέσεις η κοινή, συντονισμένη δράση των φοιτητών και των σπουδαστών με το ταξικό εργατικό κίνημα. Αυτό θα μας φέρει μπροστά. Εδώ δε χωράνε μισόλογα.

Ο κάθε νέος, η κάθε νέα αναλαμβάνει ευθύνες. Στις συνθήκες της κρίσης και της έντονης επιθετικότητας του κεφαλαίου είναι ανάγκη να αποδυναμωθούν τα στηρίγματα της αντιλαϊκής πολιτικής και του ευρωμονόδρομου σε κάθε χώρο.

Είναι ανάγκη να αποδυναμωθούν δυνάμεις που συνθηματολογούν παραπλανητικά, ψευτοεπαναστατικά.

Η πάλη κατά της αστικής εξουσίας, κατά του εκμεταλλευτικού καθεστώτος δε γίνεται με τυφλά χτυπήματα και πλιάτσικο, δίνοντας χέρι βοήθειας στους μηχανισμούς της καταστολής, στους μηχανισμούς που στοχεύουν στο χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι περήφανοι που στα γεγονότα του Δεκέμβρη δώσανε οργανωμένες, αποφασιστικές μάχες κατά της κρατικής καταστολής και της αντιλαϊκής πολιτικής, οργανώνοντας ή παίρνοντας μέρος στις κινητοποιήσεις που συγκέντρωσαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, φοιτητές, σπουδαστές, μαθητές.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι περήφανοι που συνέχισαν τον αγώνα στηρίζοντας τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, στηρίζοντας τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ στα πολυκαταστήματα ΤΖΑΜΠΟ και σε πολλές άλλες επιχειρήσεις και κλάδους, για την υπεράσπιση του δικαιώματος της δουλειάς, κόντρα στις διώξεις, στις συλλήψεις και στην αντεργατική παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Σανιδά, που χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις του ταξικού κινήματος ως "τελεσθέν έγκλημα".

Είμαστε περήφανοι γιατί ο Κνίτης Νικολόπουλος συγκρούστηκε με την πολυεθνική ΤΖΑΜΠΟ, απέρριψε την απόπειρα εξαγοράς και δίνει έναν ωραίο συλλογικό αγώνα.

Είμαστε περήφανοι που στηρίξαμε τις χτεσινές μεγάλες πανελλαδικές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ και σας καλούμε να συμβάλλετε στην οργάνωση και να δώσετε το αγωνιστικό "παρών" για την επιτυχία της απεργίας και των απεργιακών συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ στις 2 Απρίλη.

Δίνουμε αυτά τα λίγα παραδείγματα, χτυπώντας τη συκοφαντία, την αποσιώπηση, τον αντικομμουνισμό που χρησιμοποιούν συστηματικά ορισμένες δυνάμεις, που δεν έχουν ούτε τη δύναμη, ούτε την οργάνωση, ούτε τη θέληση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός αδιάκοπου αγώνα, σε πολλά μέτωπα.

Χρειάζεται πολλή δουλειά για να μπούνε γερές βάσεις, για να δίνεται κάθε μάχη από καλύτερες θέσεις, είτε πρόκειται για παρέμβαση στις σχολές που είναι παρατημένες, όπως τα ΤΕΙ της Χαλκίδας, απαιτώντας αποκλειστικά δημόσια - δωρεάν Παιδεία, πραγματική μόρφωση, δουλειά με δικαιώματα.

Είτε πρόκειται για τη μάχη των ευρωεκλογών καταδικάζοντας μαζικά την ΕΕ και τα κόμματα που τη στηρίζουν, δίνοντας δύναμη στο ΚΚΕ, που είναι η μοναδική πολιτική δύναμη η οποία συγκρούεται χρόνια με αυτό τον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό», κάλεσε ο Γ. Μαρίνος.

«Μέσα σ' αυτή την πορεία, στην καθημερινή δράση, θα χτίζονται οι προϋποθέσεις για βαθιές αλλαγές, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης», τόνισε στη συνέχεια και εξήγησε:

«Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες της νεολαίας μας, τις λαϊκές ανάγκες. Είναι και θα γίνεται συνεχώς και πιο βάρβαρος. Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία ο Αντιμονοπωλιακός - Αντιιμπεριαλιστικός αγώνας, ο αντικαπιταλιστικός αγώνας και η συγκέντρωση δυνάμεων που θα συμβάλουν στη συγκρότηση μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, της συμμαχίας της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρών αυτοαπασχολούμενων της πόλης ΕΒΕ, των κινημάτων των γυναικών της νεολαίας, πολιτικών ομάδων, κινήσεων που παλεύουν κατά της πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού.

Αυτό θα δώσει δύναμη για να διεκδικηθεί η εξουσία και όχι απλά μια αλλαγή κυβέρνησης. Να περάσει η εξουσία από τα χέρια των καπιταλιστών στα χέρια της εργατικής τάξης η οποίο μαζί με τους συμμάχους της, με εργαλείο αυτή τη λαϊκή εξουσία, θα οικοδομήσουν τη νέα κοινωνία.

Βάζοντας βάσεις, οργανώνοντας την οικονομία, τη λαϊκή οικονομία με την κοινωνική ιδιοκτησία στα βασικά μέσα παραγωγής και τη γη, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό -κοινωνικό έλεγχο που θα προχωράνε σε ένα συνεχώς ανώτερο επίπεδο με τη στήριξη του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας του.

Σε αυτή την κοινωνία, σε αυτή την οικονομία μπορεί να επιλυθεί το πρόβλημα της ανεργίας και να εξασφαλιστεί το δικαίωμα εργασίας για όλους. Σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στην πραγματική και δωρεάν μόρφωση, Υγεία, Πρόνοια Αθλητισμό και Πολιτισμό ικανοποιώντας τις συνολικές λαϊκές ανάγκες.

Οι αντεπαναστατικές ανατροπές που σημειώθηκαν στις Σοσιαλιστικές χώρες μας στεναχώρησαν, μας στεναχωρούν αλλά ταυτόχρονα βγάζουμε συμπεράσματα για να αποφευχθούν τα ίδια λάθη.

Ο Σοσιαλισμός σε λίγα χρόνια κάλυψε ένα μεγάλο ιστορικό διάστημα και έδωσε πολύ σημαντικές κατακτήσεις στην εργατική τάξη, στους λαούς, έδειξε τα πλεονεκτήματά του.

Διδασκόμαστε, προχωράμε και σας καλούμε σε αυτόν τον αγώνα που είναι καθοριστικής σημασίας για τη ζωή εκατομμυρίων εργατικών - λαϊκών οικογενειών που στενάζουν κάτω από την μπότα της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Αυτή τη δικτατορία των μονοπωλίων, της πλουτοκρατίας, αυτή την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων υπερασπίζονται οι αντικομμουνιστές όπως ο Πάγκαλος, ο Καρατζαφέρης και άλλοι λαγοί της αστικής τάξης που εκφράζουν τους φόβους της για το κύρος, τη σοβαρότητα, και την επαναστατική συνέπεια του ΚΚΕ, που ζει και παλεύει 90 χρόνια εκφράζοντας τα συμφέροντα του λαού μας.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα, το φοιτητικό κίνημα έχουν υποχρέωση να χτυπήσουν αποφασιστικά τον αντικομμουνισμό, αυτό το επικίνδυνο δηλητήριο, και τις πολιτικές δυνάμεις που τον τροφοδοτούν, τον ανέχονται, τον χαϊδεύουν.

Γιατί ο αντικομμουνισμός χρησιμοποιήθηκε ιστορικά και χρησιμοποιείται πάντα για να χτυπήσει τις λαϊκές δυνάμεις και τους αγώνες τους, γι' αυτό τώρα στις συνθήκες της κρίσης, στον τόπο μας αλλά και στην ΕΕ τα τσακάλια του αντικομμουνισμού ουρλιάζουν», κατέληξε ο Γ. Μαρίνος.