Και σε ό,τι αφορά την «ελευθερία κίνησης αγαθών, κεφαλαίων και προσώπων» τα πράγματα είναι πολύ καθαρά. Το μεγάλο δυτικοευρωπαϊκό κεφάλαιο θέλει να κινείται παντελώς ελεύθερο (διάβαζε ασύδοτο) απ' άκρη σ' άκρη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε να αποκομίζει τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι το δεύτερο. Ποια θα είναι, δηλαδή, τα «κοινά δικαιώματα» των προσώπων, που θα «κινούνται και εργάζονται ελεύθερα» από χώρα σε χώρα; Μήπως, για παράδειγμα, η προωθούμενη πολύμορφα κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και η αντικατάστασή τους από τις ατομικές συμφωνίες και άλλα παρόμοια αντεργατικά μέτρα θα συμπεριλαμβάνονται σ' αυτά τα «κοινά δικαιώματα»;
Τώρα, μάλιστα! Σύμφωνα με σχέδια της Ελληνίδας επιτρόπου, Αν. Διαμαντοπούλου, η μάχη κατά της ανεργίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο θα περάσει - λέει - στους δήμους και στις κοινότητες! Για όσους δεν κατάλαβαν και για όσους νόμιζαν ότι τους δήμους τους υπολόγιζαν μόνο για να περάσουν τα διαβόητα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, πάμε για μια μεγάλη... αποκέντρωση των «δράσεων για την απασχόληση», ενώ η κυβέρνηση, τα αρμόδια υπουργεία, ακόμα και ο ΟΑΕΔ δε θα είναι για ψιλοδουλιές, αλλά για τα μεγάλα, για τη χάραξη των γενικών πολιτικών...
Για όσους πάλι δεν κατάλαβαν, υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες. Στους δήμους, λέει, θα μπορούν να δημιουργηθούν δημοτικά κέντρα ανάπτυξης της απασχόλησης, τα οποία θα μπορούν να γίνουν και μικροί ΟΑΕΔ, ενώ θα υπάρχει πρόσβαση στα ευρωπαϊκά κονδύλια, μέσω της ένταξης των τοπικών προγραμμάτων απασχόλησης στα εθνικά σχέδια δράσης...
Ενα μόνο προβληματάκι... εντοπίζεται σ' αυτή τη «νέα στρατηγική» κατά της ανεργίας: «Κατά πόσον οι δήμοι μπορούν να ανταποκριθούν σε μια τόσο μεγάλη πρόκληση, αλλά και κατά πόσο διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή...».
Και ένα ερώτημα από μας προς την Κοινοτική μας επίτροπο: Λογαριασμό, ευθύνη, βρε παιδί μου, από πού θα ζητάνε οι άνεργοι για την κατάστασή τους; Από τον κοινοτάρχη τους;
Πάντως ο υφυπουργός Εργασίας, Χ. Πρωτόπαπας, σε συνέντευξή του στο «Εθνος» επιμένει ότι ο ΟΑΕΔ είναι αυτός που μέσα από την «εκ βάθρων αλλαγή του» θα κάνει «εξατομικευμένη πολιτική για κάθε άνεργο». Ειδικότερα, «κάθε άνεργος να γνωρίζει ότι μια φορά το χρόνο θα καλείται από τον ΟΑΕΔ και θα του προσφέρεται μια θέση απασχόλησης μέσω επαγγελματικού προσανατολισμού, επαγγελματικής κατάρτισης ή και εργασιακής εμπειρίας...».
Και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου τι θα κάνει ο άνεργος κύριε Πρωτόπαπα; Θα κάααθεται;
Δεν ξέρουμε αν θα απαντηθεί το ερώτημα, πάντως προς το παρόν η τοποθέτηση τού κ. Πρωτόπαπα μας έλυσε μια άλλη απορία, δηλαδή τι είναι αυτές οι «ευκαιρίες απασχόλησης» που μας έταξε προεκλογικά ο πρωθυπουργός.
Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός - με αφορμή τη συνάντηση Κλίντον με ομογενειακές οργανώσεις - που έγραφαν για τη διαφαινόμενη θέληση του Προέδρου των ΗΠΑ να δώσει αποφασιστική «ώθηση» στη λύση του Κυπριακού, αφού -υποτίθεται - θέλει να τελειώσει την προεδρία του με μια μεγάλη διεθνή επιτυχία. Τις προάλλες, έγραφαν για νέο «χτύπημα» των ΗΠΑ στην Κύπρο, με αφορμή μια παράγραφο που ήθελε ο Μπ. Κλίντον να συμπεριληφθεί στο κοινό ανακοινωθέν ΗΠΑ - Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Για τις εγχώριες «συναδέλφους» μιλάμε, που δείχνουν να μην καταλαβαίνουν πως η δρομολογημένη ήδη από τις ΗΠΑ και την ΕΕ λύση για το Κυπριακό, δεν έχει καμιά σχέση με τα πάγια αιτήματα του λαού της Μεγαλονήσου και απλώς τσακώνονται για το ποιος θα εξυπηρετήσει περισσότερο τα συμφέροντά του.
Κι αν αναρωτιέστε για το τι είδους λύση προωθούν οι «μεγάλες δυνάμεις», πάρτε υπόψη σας την πρόσφατη δήλωση του Καναδού πρωθυπουργού - ο οποίος πήρε μέρος και στη διάσκεψη του Βερολίνου - στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Ελληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κ. Στεφανόπουλο: «Ελπίζουμε ότι θα υπάρξει πολιτική λύση για τους κατοίκους στο βόρειο τμήμα και για τους κατοίκους στο νότιο τμήμα της Κύπρου...», είπε ο κ. Κρετιέν, όταν ρωτήθηκε για τη διαχωριστική γραμμή στην Κύπρο και επέμενε, παρά την προσπάθεια του Κ. Στεφανόπουλου, να θέσει το θέμα στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Στο Βερολίνο, λοιπόν, οι «δεκαπέντε» επιχείρησαν να βρουν ένα κοινό πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα αντιμετωπίσουν και τα δυο ζητήματα που απειλούν τη σταθερότητα του συστήματος. Η παρουσία των ηγετών της Ν. Ζηλανδίας, της Ν. Αφρικής, της Χιλής, της Αργεντινής, της Βραζιλίας υπογράμμιζε την πρόθεση των οργανωτών της Διάσκεψης να αναζητήσουν ένα ενιαίο σύστημα κανόνων για την αντιμετώπιση των περιφερειακών προβλημάτων που οξύνονται από την «παγκοσμιοποίηση» και αποτελούν πεδίο σύγκρουσης και ανταγωνισμού μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Ωστόσο, ο Αμερικανός πρόεδρος, πρωταγωνιστής της Διάσκεψης, δεν έχασε την ευκαιρία να υπενθυμίσει στους «κεντροαριστερούς» Ευρωπαίους «συντρόφους» του την αμερικανική υπεροχή, προβάλλοντας το σχέδιο για το αντιπυραυλικό σύστημα (νέος Πόλεμος των Αστρων) που αφήνει ακάλυπτη την Ευρώπη και προκαλεί την ανησυχία και τις αντιδράσεις του Γκ. Σρέντερ και του Λ. Ζοσπέν.
Η χωρίς κανόνες λειτουργία της «παγκοσμιοποίησης», της ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων, οδηγεί στην εξάπλωση της φτώχειας και της ανεργίας, στην προκλητικά άνιση κατανομή του πλούτου, στη δημιουργία αγεφύρωτου χάσματος μεταξύ των λίγων χωρών που επωφελούνται από την «παγκοσμιοποίηση» και της πλειοψηφίας των χωρών που οδηγούνται στην απόλυτη εξαθλίωση. Η κοινή δήλωση των «δεκαπέντε» στο Βερολίνο αποτυπώνει τους προβληματισμούς για τη θέσπιση κάποιων κανόνων και την ανάγκη μιας εποπτείας των αγορών για να αποφευχθούν οι αναμενόμενες εκρήξεις.
Ο λαός πλέον
ζητιάνος
ο λαός πλέον
επαίτης,
μα κορδώνεται
ο σουλτάνος
κι εμφανίζεται
ως ηγέτης,
λες και έχει
καταφέρει
τίποτ' άλλο
απ' το «χέρι»!
* * *
Ο λαός έχει
λυγίσει
απ' τα βάρη
και τη «ζώνη»,
μα κοιτάξτε
το δερβίση
πώς φουσκώνει
σαν παγόνι
και δεν πάει
να δέσει πέτρα
να... πνιγεί
μ' όλα τα «μέτρα»!