Την Παρασκευή που μας πέρασε, στις 3 του Απρίλη,το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο συμπλήρωσε 10 χρόνια ζωής και δράσης. Πρόκειται για μια σημαντική επέτειο, την οποία χιλιάδες εργάτες τίμησαν και τιμάνε αγωνιστικά σε όλη τη χώρα. Συζητώντας με τον Γιώργο Πέρρο, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ο «Ρ» κάνει σήμερα έναν σύντομο απολογισμό μιας δεκάχρονης πορείας, κάθε στιγμή της οποίας, κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, έχει αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στη σύγχρονη ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος. Εχει καθορίσει σημαντικά την πορεία των εργατικών αγώνων στη χώρα μας, αναδεικνύοντας την προοπτική και βάζοντας ακόμα ψηλότερα τον πήχη για το επόμενο διάστημα.

-- Ποια αναγκαιότητα οδήγησε στη συγκρότηση του ΠΑΜΕ;

-- Η βασική ανάγκη που οδήγησε στη δημιουργία του ΠΑΜΕ ήταν η ανασυγκρότηση και αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Ηταν η ανάγκη να δώσει ελπίδα, προοπτική στους εργαζόμενους, για να μπορούν να οργανώσουν καλύτερα και με πιο αποτελεσματικούς όρους και προϋποθέσεις την πάλη της εργατικής τάξης κατά της πλουτοκρατίας, των κομμάτων της, κατά της ΕΕ. Για να ξεφύγει το συνδικαλιστικό κίνημα από το πλαίσιο που κινούνταν και κινούνται οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Να χειραφετηθεί από τη βασική κατεύθυνση του κοινωνικοεταιρισμού, της κοινωνικής συναίνεσης, των διαλόγων της υποταγής, της στρατηγικής που θέλει τα συνδικάτα συνδιαμορφωτή των αντιλαϊκών πολιτικών.

Το ΠΑΜΕ είναι γέννημα θρέμμα της αναγκαιότητας για τη συγκέντρωση περισσότερων δυνάμεων, κινητοποίησης εργατών - εργατριών σε ταξική - αγωνιστική κατεύθυνση, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους του. Το ΠΑΜΕ γεννήθηκε από την αναγκαιότητα να συντονιστεί η πάλη των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Για την κοινή πάλη ανάμεσα στους Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Για να δυναμώσει η ταξική ενότητα της εργατικής τάξης. Γιατί η «ενότητα», για την οποία μιλάει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, είναι «ενότητα» στην αποδοχή της στρατηγικής των αντιπάλων της.

-- Πώς αποτιμάται η δράση του ΠΑΜΕ μετά από 10 χρόνια και με ποια κριτήρια γίνεται αυτή η αποτίμηση;

-- Για να αποτιμήσουμε την προσφορά του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα, από την ίδρυσή του θέσαμε τον πήχη ψηλά και βάλαμε κριτήρια στη δουλειά μας. Απαριθμώντας τα βασικά κριτήρια θα μπορούσαμε να σταθούμε στα εξής: α) Πόσο συμβάλαμε στην οργάνωση της εργατικής τάξης και στην ανάπτυξη των αγώνων της, β) πόσο βοηθήσαμε στον προσανατολισμό της εργατικής τάξης με πλαίσιο και αιτήματα που απαντούν στις ανάγκες της, αλλά αντιστοιχούνται και στην επιθετικότητα του κεφαλαίου, γ) πόσο βοηθήσαμε στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης εργατών και εργατριών και στην απεμπλοκή τους από τα κόμματα της πλουτοκρατίας, του ευρωμονόδρομου, δ) πόσο συμβάλαμε στην προσπάθεια να φύγουν οι εργαζόμενοι μακριά από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό ε) πόσο προχώρησε η διεύρυνση του ταξικού πόλου με νέες δυνάμεις, σωματεία, συνδικαλιστές, εργαζόμενους που δε συμφωνούν με το σύνολο των θέσεων του ΠΑΜΕ, στ) πόσο προχώρησε η προσπάθεια να δυναμώσει το ΠΑΜΕ στους τόπους δουλειάς, στα συνδικάτα με τη δημιουργία σταθερών, ισχυρών βάσεων με επιτροπές αγώνα, σωματειακές επιτροπές, συλλογικές μορφές οργάνωσης, δημιουργία νέων συνδικάτων σε κλάδους και μεγάλες επιχειρήσεις.

Με βάση τα παραπάνω κριτήρια, η αποτίμηση της προσφοράς του ΠΑΜΕ είναι θετική. Εγιναν σοβαρά βήματα, που σήμερα είναι όλο και πιο φανερά. Συγκροτήθηκαν τοπικές Γραμματείες σε όλη τη χώρα. Προχωρούν με σταθερά βήματα οι κλαδικές επιτροπές. Ο προσανατολισμός για τη δημιουργία επιτροπών στους τόπους δουλειάς έχει βοηθήσει. Νέα κλαδικά συνδικάτα δημιουργήθηκαν, που δείχνουν ότι μπορούμε να κάνουμε μεγαλύτερα βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση.

Η πείρα από τη δουλειά όλα αυτά τα χρόνια δείχνει ότι το οξυγόνο, η ζωή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι η δουλειά στη βάση, η δουλειά στα σωματεία, στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στις συνοικίες. Εκεί δηλαδή που ζει και δουλεύει ο απλός άνθρωπος του καθημερινού μόχθου.

-- Η δράση του ΠΑΜΕ έκανε διακριτή τη σύγκρουση των δύο γραμμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Ποια συμπεράσματα βγαίνουν σήμερα από την αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό;

-- Η παρουσία του ΠΑΜΕ, οι παρεμβάσεις του, οι θέσεις του απέδειξαν την αναγκαιότητα να δυναμώσει η γραμμή της ταξικής πάλης, σε αντιπαράθεση με τη γραμμή της συναίνεσης, της συμβιβασμού, του κοινωνικού εταιρισμού, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η γραμμή του ΠΑΜΕ δοκιμάστηκε μέσα σε σκληρούς αγώνες. Αποδείχτηκε ότι η εργατική τάξη είναι δυνατή όταν είναι πεισμένη για την αναγκαιότητα της ανειρήνευτης πάλης με το κεφάλαιο, τα κόμματά του, τους συνδικαλιστικούς του εκπροσώπους.

Αποδείχτηκε μέσα από τους μικρούς και μεγάλους αγώνες ότι η προοπτική που βάζει το ΠΑΜΕ αποτελεί τη μόνη φιλεργατική - φιλολαϊκή διέξοδο σήμερα. Η εργατική τάξη έχει υποχρέωση να παλεύει όχι μόνο για να βελτιώνει τους όρους ζωής της, τις συνθήκες δουλειάς, αλλά και να απαιτεί ό,τι της ανήκει, να διεκδικεί τον πλούτο που παράγει. Ενας τέτοιος προσανατολισμός είναι αναγκαίος σήμερα, για να αποσπάσει η εργατική τάξη ακόμα και τις ελάχιστες κατακτήσεις.

Το πλαίσιο του ΠΑΜΕ είναι δύναμη στα χέρια των εργατών. Είναι εργαλείο που απαιτεί ουσιαστική χρησιμοποίηση. Γιατί εναντιώνεται στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, εναντιώνεται στην εκμετάλλευση των εργαζομένων. Η γραμμή πάλης του ΠΑΜΕ είναι η μόνη που βάζει ζήτημα ανατροπής του βάρβαρου εκμεταλλευτικού καθεστώτος της πλουτοκρατίας, γιατί αυτή είναι η ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης.

Η αντιπαράθεση με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, με τις υποταγμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, έχει φέρει αποτελέσματα. Νέες δυνάμεις που βρίσκονταν στις γραμμές του, απεγκλωβίστηκαν και χωρίς να συμφωνούν σε όλα με τις θέσεις μας, δίνουν πλέον τη μάχη με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Εκατοντάδες εργαζόμενοι συμμετέχουν στους αγωνιστικούς συνδυασμούς, χιλιάδες εργαζόμενοι τους στηρίζουν. Εκατοντάδες νέοι εργαζόμενοι, γυναίκες, μετανάστες παλεύουν με το ΠΑΜΕ.

Η γραμμή αντιπαράθεσης με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό παρεμπόδισε εργατικές δυνάμεις να ενσωματώνονται στη λογική του, να χειραγωγούνται από το δικομματισμό. Η βασική κατεύθυνση στην οποία το ΠΑΜΕ αναπτύσσει την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη είναι οι δύο δρόμοι ανάπτυξης. Ετσι αποκαλύπτεται η εκμεταλλευτική φύση του καπιταλιστικού συστήματος, ο αντεργατικός και ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής των δυνάμεων της πλουτοκρατίας, η στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που συνδιαλέγεται με τον ΣΕΒ και εκπροσωπεί τη στρατηγική του κεφαλαίου στο εργατικό κίνημα.

-- Πώς συνδέεται η πάλη στο σήμερα με τους συνολικότερους στόχους που βάζει το ΠΑΜΕ;

-- Το ΠΑΜΕ καθημερινά βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πάλης για κάθε πρόβλημα που απασχολεί την εργατική τάξη. Για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, που αφορούν συνολικά τη ζωή της εργατικής τάξης. Ιδιαίτερα τώρα στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, δίνει τη μάχη ενάντια στις απολύσεις, τη μείωση μισθών, την αφαίρεση δικαιωμάτων, το κλείσιμο εργοστασίων.

Παράλληλα, όμως, επιδιώκει να βγάλουν συμπεράσματα οι εργαζόμενοι από τη στάση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, τη στάση των υποταγμένων ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Επιδιώκει να καταλάβουν οι εργάτες τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, να συνδέσουν τη ζωή τους με την πάλη για μια φιλολαϊκή πολιτική, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα ικανοποιεί συνεχώς τις ανάγκες των εργαζομένων. Να συνδέουν τη ζωή τους με την ανάγκη να διεκδικήσουν τον πλούτο που παράγουν.

Γιατί η εργατική τάξη δημιουργεί τον πλούτο τον οποίο κλέβουν οι λίγοι, γιατί έχουν στα χέρια τους την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Το ΠΑΜΕ έχει καθήκον να κάνει σοβαρά βήματα για να δυναμώσει η προσπάθεια της κοινής δράσης, της συμμαχίας, του μετώπου, των αγροτών, των φτωχών εργατών, των αυτοαπασχολούμενων. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και πρόσφατα, οι κινητοποιήσεις των μικρών ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενων στο εμπόριο, έδειξαν τις μεγάλες δυνατότητες, αλλά και την ανάγκη που υπάρχει να δουλέψουμε πιο αποτελεσματικά σ' αυτήν την κατεύθυνση. Εγιναν προσπάθειες, αλλά είμαστε ακόμη πίσω. Οι προσπάθειες πρέπει να μεγαλώσουν το επόμενο διάστημα για την ενίσχυση, το δυνάμωμα της κοινωνικής συμμαχίας.

Οι αγώνες με το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ έχουν συμβάλει στην ενίσχυση της πάλης του εργατικού κινήματος με εμφανή τα αποτελέσματα. Η οργάνωση της πάλης με ταξικά χαρακτηριστικά έχουν φέρει αποτελέσματα με την ανάκληση απολύσεων στους χώρους δουλειάς, την παρεμπόδιση της ανατροπής εργασιακών σχέσεων και την κυριαρχία της μερικής απασχόλησης. Θετικά αποτελέσματα ακόμη έχουμε με την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), με ποσοστά και περιεχόμενο μεγαλύτερα και καλύτερα από τις ΣΣΕ του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού (οικοδόμοι, μέταλλο, φάρμακο κ.α.).

Οι παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ βοηθούν σήμερα να μην υποχωρούν οι εργαζόμενοι και υποκύπτουν στους εκβιασμούς της εργοδοσίας για μείωση μισθών, διαθεσιμότητες κ.λπ. όπως έγινε στην εταιρεία «Πλαίσιο» (Θεσσαλονίκη) και σε εκατοντάδες ακόμα χώρους δουλειάς τη δεκαετία που μας πέρασε.

-- Ποιος είναι ο ρόλος του πλαισίου του ΠΑΜΕ και των μορφών πάλης που αξιοποιεί;

-- Ο ρόλος του πλαισίου και των μορφών πάλης που αξιοποιεί το ΠΑΜΕ είναι σημαντικός για τη ζωή και την προοπτική της εργατικής τάξης. Το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ είναι δύναμη, βασικό εργαλείο στα χέρια των εργαζομένων. Γιατί διαμορφώνουμε τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης όχι με βάση τις ανάγκες της οικονομίας, τις «αντοχές» της, τις ανάγκες δηλαδή της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Απορρίπτουμε και αποκαλύπτουμε τέτοιες θεωρίες που είναι το δηλητήριο που χύνει στη συνείδηση των εργατών και εργατριών ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός.

Γνωρίζουμε καλά ότι τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές συγκεντρώνουν τεράστιο πλούτο, κέρδη που προκαλούν. Το ΠΑΜΕ καθορίζει τις διεκδικήσεις του με βάση τις ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Βαδίζουμε και οργανώνουμε τον αγώνα με βάση το σύνθημα: «Η εργατιά παράγει τον πλούτο και πρέπει να τον διεκδικήσει, αμφισβητώντας την ίδια την βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος, παλεύοντας για την ανατροπή του».

Οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού ξορκίζουν κάθε μορφή πάλης, κάθε μορφή αγώνα που αντιπαρατίθεται με το κεφάλαιο, τα κόμματά του, την ΕΕ. Χρησιμοποιούν τον «κοινωνικό διάλογο» ως το δρόμο, τη γραμμή που «δίνει λύσεις». Σ' αυτές τις στρατηγικές τους επιλογές στήριγμά τους έχουν τους κάθε λογής οπορτουνιστές, τόσο σε συνδικαλιστικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Απέναντι σε αυτές τις αστικές θεωρίες, το ταξικό εργατικό κίνημα προβάλλει τις αξίες, την πίστη στον ταξικό αγώνα. Προβάλλει τη συλλογική δράση, τη σύγκρουση με τους μηχανισμούς του εκμεταλλευτικού συστήματος, με την αντιλαϊκή πολιτική.

Το ΠΑΜΕ στα δέκα χρόνια δράσης και παρουσίας του αξιοποίησε και αξιοποιεί όλες τις μορφές πάλης που βοηθούν στην οργάνωση, στη μαζική κινητοποίηση. Οργάνωσε και οργανώνει πανελλαδικές απεργίες με τις δυνάμεις του. Οργάνωσε και οργανώνει απεργίες σε κλάδους για ΣΣΕ, για τα εργατικά ατυχήματα και άλλα προβλήματα. Οργάνωσε και οργανώνει καταλήψεις υπουργείων, επιχειρήσεων, δημόσιων οργανισμών, δουλεμπορικών γραφείων, παρά τις απειλές που εκτοξεύονται από τις κυβερνήσεις, εισαγγελείς και διάφορους κατασταλτικούς μηχανισμούς και δυνάμεις καταστολής.

-- Ποια είναι τα βασικά καθήκοντα του ΠΑΜΕ για το επόμενο διάστημα;

-- Το βασικό καθήκον για το επόμενο διάστημα παραμένει για το ταξικό κίνημα η συσπείρωση νέων δυνάμεων, συνδικάτων, συνδικαλιστών και εργαζομένων που θα παλεύουν μαζί μας, χωρίς απαραίτητα να συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ. Το ζήτημα της οργάνωσης των εργαζομένων, της μαζικοποίησης των συνδικάτων θα δώσει ώθηση στην προσπάθεια να αλλάξουν οι συσχετισμοί σε όφελος των ταξικών δυνάμεων.

Η ζωντάνια, η καλή λειτουργία των σωματείων, η συλλογικότητα, η καλύτερη οργάνωση μαζικών, μαχητικών γενικών συνελεύσεων θα βοηθήσουν να μπουν στη δράση περισσότεροι εργαζόμενοι. Χρειάζεται ένταση της δουλειάς στους νέους, στις γυναίκες, στους μετανάστες, όπου ήδη το ΠΑΜΕ έχει να παρουσιάσει σοβαρή παρέμβαση και δράση, που πρέπει να βρει συνέχεια. Ιδρυση νέων σωματείων σε κλάδους μεγάλων βιομηχανιών, κλάδων, τομέων που σήμερα δεν υπάρχουν. Καλύτερη λειτουργία, οργάνωση και δέσιμο του ΠΑΜΕ με τα σωματεία, τις ομοσπονδίες, τα εργατικά κέντρα, τις τοπικές γραμματείες. Ισχυροποίηση των κλαδικών επιτροπών και δημιουργία νέων.

Πρέπει να βαθύνουμε στο ζήτημα της κοινωνικής συμμαχίας. Να ανοίξουμε κοινά μέτωπα πάλης. Να πετύχουμε καλύτερο συντονισμό και δράση για την ακόμη μεγαλύτερη έκφραση του προλεταριακού διεθνισμού και αλληλεγγύης. Χρειάζεται και είναι σοβαρό καθήκον να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά αδυναμίες που παρουσιάζονται. Να ρίξουμε μεγαλύτερο βάρος στα πρωτοβάθμια σωματεία, ώστε να βρίσκονται παντού, να παρεμβαίνουν για κάθε πρόβλημα που αφορά τη ζωή της εργατικής τάξης, να δυναμώσουν οι δεσμοί τους με τους εργαζόμενους.

Το κάθε σωματείο να παίρνει πρωτοβουλίες. Ο κάθε αγωνιστικός συνδυασμός να δουλεύει στο χώρο που είναι μειοψηφία σαν να είναι πλειοψηφία, σαν να είναι αυτός το σωματείο. Να αξιοποιηθούν όλες οι δυνάμεις των ψηφοδελτίων των αγωνιστικών συνδυασμών, γιατί αποτελούν δύναμη και να τους δίνεται ευθύνη χωρίς δισταγμούς. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για την οργάνωση νέων εργαζομένων, γυναικών που απασχολούνται με ελαστικές μορφές εργασίας. Στο βαθμό, επομένως, που θα δυναμώνουν οι βάσεις του ΠΑΜΕ στους χώρους δουλειάς, θα ισχυροποιείται το ΠΑΜΕ και θα αυξάνεται η δύναμη της εργατικής αντεπίθεσης.