ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 9 Απρίλη 2009
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΑΣΟΚ - Θ. ΠΑΓΚΑΛΟΣ
Εντείνουν την αντικομμουνιστική αθλιότητα

Η νέα εμετική αντικομμουνιστική επίθεση που εξαπέλυσε χτες ο Θ. Πάγκαλος, αυτή τη φορά από τη συχνότητα του «Μέγκα», δεν περιορίστηκε μόνο στις ύβρεις σε βάρος των μελών, οπαδών και φίλων του ΚΚΕ, σε προβοκάτσιες σε βάρος του «Ριζοσπάστη», αλλά επεκτάθηκε σε μια επιχείρηση παραχάραξης της Ιστορίας, με στόχο την κατασυκοφάντηση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος.

Ο Θ. Πάγκαλος, απέδειξε για πολλοστή φορά χτες, ότι δεν είναι απλά ένας ακόμα χυδαίος αντικομμουνιστής. Είναι ο πολιτικός εκπρόσωπος ενός κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, που, εξ ονόματος του κόμματός του και της ντόπιας αστικής τάξης, έχει αναλάβει να ηγηθεί της σύγχρονης αντικομμουνιστικής εκστρατείας, έτσι όπως αυτή εκπορεύεται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ). Η αντικομμουνιστική επίθεση Πάγκαλου, από τον τρόπο που την αντιμετωπίζει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, δείχνει ότι είναι καθοδηγούμενη, αποτελεί τμήμα συγκεκριμένου εσωκομματικού σχεδιασμού και καταμερισμού, που βάζει στο στόχαστρο την κομμουνιστική ιδεολογία και επιδιώκει την «ποινικοποίησή» της.

Αυτή τη στρατηγική επιδίωξη εκ μέρους της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, επιχείρησε να προωθήσει ο Θ. Πάγκαλος. Επαναφέροντας τον ανυπόστατο ιστορικό ισχυρισμό του ότι αν το ΚΚΕ «νικούσε το '49 θα προχωρούσε σε σφαγές» χτες προσπάθησε να δώσει και... ιδεολογικό περίβλημα σ' αυτόν, υποστηρίζοντας: «Και είπα ότι αν αυτή η επιχείρηση πετύχαινε, επειδή η Ελλάδα έχει μικροαστική δομή και όλοι αυτοί οι μικροαστοί θα αντιστέκονταν στην προσπάθεια σοβιετοποίησης, σταλινικού τύπου της οικονομίας και της κοινωνίας, στη δημιουργία κολχόζ στην ύπαιθρο, συλλογικών βιομηχανικών μορφών οργάνωσης των βιοτεχνών, εμπόρων κλπ, θα αντιστέκονταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι και θα υπήρχε σφαγή. Και επειδή αυτό θα δημιουργούσε πρόβλημα στο ίδιο το κόμμα θα υπήρχαν σφαγές στελεχών και μελών του, αυτό είπα»...

Ο Θ.Πάγκαλος, ως υπερασπιστής του δολοφονικού συστήματος του καπιταλισμού, υπερασπιστής της εργοδοτικής και κρατικής βίας και τρομοκρατίας, των θανατηφόρων εγκλημάτων στους τόπους δουλειάς, φαίνεται ότι, όπως το κόμμα του και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ξέμειναν από επιχειρήματα για την υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας, δηλαδή της δικτατορίας των μονοπωλίων, το 'ριξε στη χυδαία αντικομμουνιστική προπαγάνδα κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια. Δηλαδή χτυπά το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, το ΚΚΕ, με την ιδεολογία και την πολιτική της καθημερινής βίας και των πολέμων, που εξαπολύουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του. Φέρνει την Ιστορία στα μέτρα της τάξης του, με ανύπαρκτα και υποθετικά γεγονότα, για να δώσει συγχωροχάρτι στην ντόπια ολιγαρχία που με τη συμμαχία των Αγγλων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών δολοφόνησαν χιλιάδες κομμουνιστές και αγωνιστές του λαϊκού κινήματος, στους τοίχους των εκτελεστικών αποσπασμάτων και στα ξερονήσια.

Ταυτόχρονα όμως επιδιώκει να σπιλώσει και το όραμα του σοσιαλισμού, προσπαθώντας να ...πείσει με μια άθλια προπαγάνδα, που βγαίνει μέσα από την άθλια ταξική του σκέψη, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ήταν αντίθετη με την λαϊκοδημοκρατική Ελλάδα και το πέρασμα στο σοσιαλισμό που πρότεινε τότε το ΚΚΕ. Αυτή η προσπάθεια του Θ. Πάγκαλου, κινείται στη γραμμή του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος την προηγούμενη Τρίτη στην εκδήλωση του βιβλίου του στενού του συνεργάτη Ν. Κοτζιά, πρότεινε να «ξαναδούμε την Ιστορία» εκείνης της περιόδου, εννοώντας σαφώς από τη σημερινή σκοπιά, δηλαδή με σκοπιμότητα υπεράσπισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Στόχος το λαϊκό κίνημα

Αυτή η συντονισμένη επιχείρηση από το ΠΑΣΟΚ, που έχει αναλάβει για λογαριασμό όλης της αστικής τάξης και των κομμάτων της, γίνεται σε μια περίοδο που μέσα στα λαϊκά στρώματα πραγματοποιούνται διεργασίες στο επίπεδο της συνείδησης, με τμήμα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της να ανοίγουν τη συζήτηση για την επικαιρότητα του σοσιαλισμού και αυτό ενοχλεί... Ενοχλεί, ειδικά το ΠΑΣΟΚ, που σπέρνει αυταπάτες για δήθεν ...«καλύτερη διαχείριση» του καπιταλιστικού συστήματος προς όφελος του λαού!

Γι' αυτό ακριβώς το λόγο ο Θ. Πάγκαλος εστίασε τον αντικομμουνιστικό του οχετό στην κατασυκοφάντηση της Ιστορίας τους εργατικού κινήματος με προσβλητικές και μειωτικές επιθέσεις για τη νοημοσύνη των μελών και ψηφοφόρων του ΚΚΕ. «Σε κανένα κράτος της Ευρώπης δεν υπάρχει τέτοιου είδους κόμμα. Αυτό κάτι σημαίνει. Μπορεί να σημαίνει ότι είμαστε εκλεκτός και ιδιαίτερος λαός, ότι είμαστε πιο μπροστά από τους άλλους. Εγώ λέω το άλλο: Αυτοί που ψηφίζουν αυτό το κόμμα δεν προσέχουν ούτε τι λέει, ούτε τι κάνει, αλλά απλώς λειτουργούν με βάση συναισθηματική και ιστορική, είναι ένα είδος θρησκείας, ένα είδος αίρεσης και αυτό το φαινόμενο το πολιτικό είναι νοσηρό»... Ενας σκόπιμα αυτοπαρουσιαζόμενος με νοσηρή σκέψη πολιτικός εκπρόσωπος της βαρβαρότητας, όπως και το ΠΑΣΟΚ που τον καμαρώνει, χαρακτήρισε νοσηρό φαινόμενο την ψήφο στο ΚΚΕ. Για ένα γνήσιο εκπρόσωπο της αστικής τάξης, για έναν υμνητή και απολογητή του καπιταλισμού, στέλεχος ενός κόμματος που με την πολιτική του υπηρετεί την κερδοφορία και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, η άθλια επίθεση εναντίον του ΚΚΕ είναι μέρος της σάπιας ιδεολογίας του με μηδενική ανοχή, που τον έχει ποτίσει ως το μεδούλι. Αυτόν, την τάξη του, το ΠΑΣΟΚ.

Με την αθλιότητα των λόγων του ο Θ. Πάγκαλος επιβεβαιώνει ότι στόχος του ΠΑΣΟΚ μέσα από το αντικομμουνιστικό του παραλήρημα είναι να μπουν εμπόδια στην ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος, ενός κινήματος που θα αμφισβητήσει το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα. Με τον αντικομμουνισμό τους δε χτυπούν μόνο τους κομμουνιστές, αλλά γενικότερα το λαϊκό κίνημα.

Οσο για τη βρώμικη επίθεση του Θ. Πάγκαλου εναντίον του «Ριζοσπάστη», ότι «συνεχίζει να είναι το πιο ρυπαρό έντυπο και το χυδαιότερο», γιατί όπως ισχυρίζεται τον «βρίζει», απλά του επισημαίνουμε ότι από τις σελίδες του «Ρ» η κριτική απέναντι στα κόμματα και τα στελέχη τους γίνεται βάσει των πολιτικών θέσεων και των δημόσιων απόψεών τους, πάντα με πολιτικά επιχειρήματα. Δεν μας εκπλήσσει. Αλλωστε δεν είναι ο μοναδικός από το ΠΑΣΟΚ που έχει φτάσει να ποινικοποιήσει την πολιτική αντιπαράθεση με την εφημερίδα μας, στέλνοντάς μας, στο παρελθόν, στα δικαστήρια. Γιατί ενώ χυδαιολογεί ασυστόλως αντικομμουνιστικά, δεν αντέχει την παραμικρή πολιτική κριτική. Τόσο δημοκράτης... Τέτοιος είναι και ως πολιτικός εκτιμητής ανύπαρκτων γεγονότων, όπως η άθλια σκέψη του τον έκανε να εκστομίσει για το τι θα έκανε το ΚΚΕ να έπαιρνε την εξουσία...

Τι είναι η αναθεώρηση της οδηγίας 2003/88/ΕΚ για την οργάνωση του χρόνου εργασίας;

Το ευρωενωσιακό κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι επιχειρούν να αναμορφώσουν προς το χειρότερο προηγούμενες οδηγίες της ΕΕ σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Βασικοί στόχοι είναι να αρθούν και οι ελάχιστοι εναπομείναντες περιορισμοί που αντιμετωπίζουν οι εργοδότες στην οργάνωση του χρόνου εργασίας. Επιδιώκουν να καταργήσουν και τυπικά το 8ωρο, να έχουν τον εργαζόμενο στην υπηρεσία τους οποιαδήποτε ώρα και ημέρα, χωρίς αυτό να αυξάνει, αλλά αντίθετα να μειώνει το κόστος εργασίας. Μέσω της αναμόρφωσης της οδηγίας για το χρόνο εργασίας προωθείται και η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, αφού προκρίνεται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας με ατομική συμφωνία ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο.

Ποιες συνέπειες θα έχει η εφαρμογή της;

Σύμφωνα με την πολιτική συμφωνία στην οποία κατέληξε το Συμβούλιο Υπουργών Απασχόλησης για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, τρία είναι τα βασικά σημεία της οδηγίας που θα αναθεωρήσει την 2003/88/ΕΚ.

  • Η εισαγωγή της έννοιας «ενεργός» και «ανενεργός» χρόνος εφημερίας. Ο «ανενεργός» χρόνος της εφημερίας δε θα θεωρείται εργάσιμος και άρα δε θα πληρώνεται.
  • Η διατήρηση και γενίκευση της λεγόμενης «ρήτρας αυτοεξαίρεσης» (opt out). Οι εργοδότες, μέσα από ατομικές συμβάσεις, θα μπορούν να απασχολούν τους εργαζόμενους περισσότερες από 48 ώρες κατά μέσον όρο τη βδομάδα. Επί της ουσίας, αποκτούν το δικαίωμα να διαμορφώνουν το χρόνο εργασίας με μόνο περιορισμό μέσα στο 24ωρο να μεσολαβούν 11 ώρες ανάπαυσης ανάμεσα σε δύο διαστήματα εργασίας, όπως προέβλεπε μέχρι σήμερα και η οδηγία 2003/88/ΕΚ. Κατά συνέπεια, ο εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει και 13 συνεχόμενες ώρες μέσα σ' ένα 24ωρο.
  • Η επέκταση στους 12 μήνες (από 4 και 6 που προβλέπονταν) του διαστήματος μέσα στο οποίο μπορεί να γίνει η διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Οσο μεγαλύτερο γίνεται το διάστημα της διευθέτησης, τόσο επεκτείνεται και ο ημερήσιος χρόνος εργασίας και επί της ουσίας καταργείται το εβδομαδιαίο 48ωρο.

Ποια ήταν η στάση των κομμάτων;

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

  • Συμμετείχαν ενεργά στη διαμόρφωση της νέας οδηγίας, αλλά και της 2003/88/ΕΚ, η οποία είναι εξίσου αντιδραστική στο περιεχόμενό της και αποτελεί βάση των σημερινών εξελίξεων.
  • Η αναμόρφωση της οδηγίας 2003/88/ΕΚ ξεκίνησε επί ΠΑΣΟΚ με την τότε αρμόδια για την Απασχόληση επίτροπο Αννα Διαμαντοπούλου να πρωτοστατεί σε επίπεδο Κομισιόν.
  • Τα δύο κόμματα σαν κυβέρνηση έχουν φτιάξει νόμους για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. 1892/1990 και 3385/2005 η ΝΔ, 2639/1998 και 2874/2000 το ΠΑΣΟΚ.
  • Την αναμόρφωση της οδηγίας ζήτησαν από κοινού η ένωση των Ευρωπαίων βιομηχάνων και η ΣΕΣ, την οποία συνδικαλιστικά στηρίζουν τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο ΣΥΝ.
  • Η δημαγωγική στάση της Φάνης Πάλλη Πετραλιά στο πρόσφατο Συμβούλιο Υπουργών Απασχόλησης, δεν μπορεί να συγκαλύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης στη διαμόρφωση της οδηγίας.
  • ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο (12 Μάη 2005) το 1ο μέρος της τροπολογίας Νο 10 στην «έκθεση Σέρκας» (έκθεση - βάση της νέας οδηγίας) με την οποία εισάγονταν για πρώτη φορά οι όροι «ενεργός» και «ανενεργός» χρόνος εργασίας.


Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ