Απόλυτα σαφής έγινε απ' την έναρξη των εργασιών της Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ χτες το βράδυ η σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνσή του, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας είναι η αντιΚΚΕ στόχευσή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι εισηγητικά ο Ρ. Ρινάλντι, συντονιστής της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, διακήρυξε: «Μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στα πλαίσια της αριστεράς προς όφελος μιας ριζοσπαστικής ανοικτής μετασχηματιστικής αριστεράς και σε βάρος μιας σεχταριστικής, δογματικής, αντικινηματικής, ασάλευτης πτέρυγας». Λίγο αργότερα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, έπαιρνε τη σκυτάλη για να εξαπολύσει συκοφαντική και προβοκατόρικη επίθεση σε βάρος του ΚΚΕ ισχυριζόμενος ότι αυτό «μίλησε τη γλώσσα του Μαρκογιαννάκη και του Πολύδωρα» τον περασμένο Δεκέμβρη, ότι «συνέδραμε την κυβέρνηση στην επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ» και «τώρα που η κυβέρνηση φέρνει νόμους για κάμερες και καταστολή, για κουκουλοφόρους, για το άσυλο, καταλαβαίνει το αδιέξοδο και δηλώνει τις προάλλες: ε, είπαμε για τους κουκουλοφόρους αλλά όχι κι έτσι. Τώρα είναι αργά, κ. Παπαρήγα, τώρα καταλαβαίνετε το αδιέξοδο του να χαϊδεύεις τα συντηρητικά αυτιά, αλλά μπροστά στο πάθος σας να χτυπήσετε τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπολογίσατε τίποτα (...) αυτό είναι το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται ο Περισσός από τον απομονωτισμό του»!

Ολα αυτά, από τους επικεφαλής μιας δύναμης η οποία χάιδευε ασυστόλως τα αυτιά των κουκουλοφόρων, ταυτίζοντάς τους με τους χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενους που διαδήλωναν. «Χάδια» σε εκείνους που έδωσαν άλλοθι για το προχώρημα μέτρων καταστολής και περιστολής λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Λίγους μήνες μετά, ο καιροσκοπισμός τους εκφράζεται εκ νέου όχι μόνο μέσω των προβοκατόρικων σε βάρος του ΚΚΕ, αλλά και με το να κατακεραυνώνει ο Αλ. Τσίπρας τις «αθλιότητες όσων τοποθετούν γκαζάκια», όταν λίγο πριν ο Ρ. Ρινάλντι έπλεκε εκ νέου το εγκώμιο της «εξέγερσης του Δεκέμβρη». Ετσι ώστε με όλους να τα έχουν καλά...

Κατά τα λοιπά, επιχειρήθηκε να αιτιολογηθεί η δημοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αποδίδοντάς την σε μια υποτιθέμενη «πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά χρονικά επίθεση» που αυτός δέχεται. Αλλά και στις αδυναμίες που ο ίδιος φέρει και σχετίζονται με τον τρόπο λειτουργίας, τα πολλαπλά κέντρα αποφάσεων, τη μη εφαρμογή αποφάσεων, αστοχίες όπως χαρακτηρίστηκε π.χ. η απόφαση 4 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να μην παραστούν στη Βουλή στην επικύρωση της Ευρωσυνθήκης, απλά αστοχία...

Το σοσιαλδημοκρατικό στίγμα της πολιτικής κατεύθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε ξεκάθαρα απ' όλους τους εισηγητές:

Τον Ρ. Ρινάλντι, ο οποίος υπεραμύνθηκε του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», ο οποίος «είναι μια σειρά καθηκόντων» όπως παρέμβαση του κράτους στην οικονομία, κυριαρχία της ανθρώπινης εργασίας επί του κεφαλαίου, αξία χρήσης πιο σημαντική απ' την ανταλλακτική αξία και άλλα τέτοια φληναφήματα, που κακοποιούν την έννοια του σοσιαλισμού αλλά συγχρόνως επιτρέπουν στους οπορτουνιστές να μιλούν για σοσιαλισμό, έχοντας πλήρως αποστασιοποιηθεί απ' το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, τον οποίο και καταδικάζουν, άλλωστε.

Τον Αλ. Τσίπρα, που μίλησε για την ανάγκη θεσμικού μετασχηματισμού της ΕΕ, υπερασπιζόμενος το οικοδόμημα των μονοπωλίων και ενοχοποιώντας αποκλειστικά και μόνο τη μορφή διαχείρισης, με την οποία η ΕΕ προώθησε τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τον νεοφιλελευθερισμό, τον οποίο χαρακτήρισε «προϊόν ενός ιστορικού συμβιβασμού ανάμεσα στη δεξιά και τη σοσιαλδημοκρατία».

Ακόμα πιο καθαρά το σοσιαλδημοκρατικό τους στίγμα φάνηκε στις εισηγήσεις των Θ. Παρασκευόπουλου, σχετικά με τη διακήρυξη για τις ευρωεκλογές και του Δ. Τσακνιά σχετικά με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώτος ήταν απόλυτα σαφής υπερασπιζόμενος την ΕΕ και εκφοβίζοντας ότι τυχόν διάλυσή της θα επιφέρει το χάος. Συγκεκριμένα είπε: «Απορρίπτουμε τον αναχωρητισμό και την αναδίπλωση (!..) ο κατακερματισμός της ΕΕ ενέχει κίνδυνο επανόδου στον ακραίο εθνικό ανταγωνισμό, που μπορεί να απειλήσει την ειρήνη. Ο κίνδυνος αυτός δεν προέρχεται απ' τα αριστερά και να θέλαμε, που δε θέλουμε, να διαλύσουμε την Ενωση, δεν έχουμε τις δυνάμεις»!

Ο Θ. Παρασκευόπουλος αποσαφήνισε και το ρόλο που διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΕ: «Στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης είμαστε αριστερή αντιπολίτευση...», αριστερό άλλοθι όπως πάντα σε κρίσιμες αποφάσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.

Περιγράφοντας τη φιλοσοφία και τα βασικά στοιχεία της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Δ. Τσακνιάς είπε: «Εμείς μιλάμε για την προτεραιότητα των κοινωνικών αναγκών έναντι του κέρδους» (!..) «Βασικό θεωρητικό καθήκον για την αριστερά παραμένει η ανάγκη να σκεφτεί γύρω από τη δυνατότητα εναλλακτικών μηχανισμών για τη ρύθμιση της κοινωνικής παραγωγής και της οργάνωσης της κοινωνίας. Να αναζητήσει απαντήσεις σε θεμελιώδη ζητήματα όπως η παραγωγή και διανομή του πλούτου, ο δημόσιος χώρος και τα συλλογικά αγαθά (!)». Κι αυτό που ακόμα ούτε καν έχουν αρχίσει να σκέφτονται το χαρακτηρίζουν «εναλλακτική πολιτική πρόταση»! Ο Δ. Τσακνιάς χαρακτήρισε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την κρίση σαν σχέδιο «αλλαγών, μεταρρυθμίσεων και μετασχηματισμών» που για να υλοποιηθούν χρειάζεται μια «αριστερή διακυβέρνηση», την οποία έθεσε σαν «την απόλυτη προϋπόθεση» για να προχωρήσει «οποιοσδήποτε βαθύτερος μετασχηματισμός». Το κάρο δηλαδή μπροστά απ' το άλογο, όπως ακριβώς ταιριάζει σε μια δύναμη που τον καπιταλισμό θέλει και επιδιώκει να υπηρετήσει, αποπροσανατολίζοντας το λαό ότι μπορεί και να τον εξανθρωπίσει.

Η Σύσκεψη θα ολοκληρωθεί αύριο Κυριακή με την έγκριση του προγράμματος και της διακήρυξης για τις ευρωεκλογές. Να σημειωθεί ότι δε διεξάγεται και υπό τις καλύτερες συνθήκες για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι αντιπαραθέσεις καλά κρατούν στο εσωτερικό του, όχι μόνο με το ΔΗΚΚΙ το οποίο αποφασίζει σήμερα αν θα παραμείνει ή θα αποχωρήσει απ' αυτόν. Αλλες δυνάμεις του δεν ενέκριναν τη διακήρυξη («Ξεκίνημα»), άλλες έχουν εκφράσει σοβαρές διαφωνίες που ίσως οδηγήσουν σε συρρίκνωσή της σε ένα κείμενο τηλεγραφικό, αν δεν κατορθωθεί να γεφυρωθούν οι διαφωνίες, οι ανένταχτοι θέτουν ζητήματα που αφορούν στην εκπροσώπησή τους στη λήψη των αποφάσεων, πράγμα οργανωτικά δύσκολο. Ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μ. Γλέζος φέρεται δυσαρεστημένος απ' τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου, ζητώντας στην πρώτη θέση κάποια ευρύτερη γυναικεία προσωπικότητα, αλλά και απ' την εν γένει λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ.