Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας στη χτεσινή συνάντηση - συζήτηση με καλλιτέχνες και διανοούμενους, που διοργάνωσε η Αχτίδα Διανοουμένων - Καλλιτεχνών του ΚΚΕ με θέμα «Ευρωεκλογές 2009 - Για να μην πληρώσεις την κρίση τους - Ανυπακοή στην ΕΕ - Ισχυρό ΚΚΕ».

Μέσα σε ένα κλίμα γόνιμου προβληματισμού και διαλόγου για τις μορφές αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος και του λαού επισημάνθηκε ότι η εκλογική μάχη πρέπει να λειτουργήσει λυτρωτικά και καταλυτικά για να τιμωρηθούν τα κόμματα του δικομματισμού και του ευρωμονόδρομου.

Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι ένα ισχυρό μαζικό πολιτικο-πολιτιστικό κίνημα μπορεί να συμβάλει στην ανάταση του λαού και στην εμπιστοσύνη που πρέπει να έχει στη δύναμή του.

Σε μια περίοδο που οι επιθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου αφήνουν σημάδια βαθιάς σήψης και εκτεταμένης ανεργίας, που συνοδεύεται από την αφαίρεση και συρρίκνωση δικαιωμάτων, «οι καλλιτεχνικές δυνάμεις είναι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε πιο ώριμες και έτοιμες για ανυπακοή και ρήξη», είπε, ανοίγοντας την εκδήλωση, ο Δ. Τουμανίδης, εκ μέρους της Αχτίδας.

Παίρνοντας το λόγο η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ανάμεσα σ' άλλα, σημείωσε τα παρακάτω:

«Τα δύο κόμματα πρέπει να χάνουν και πολιτικά και κοινωνικά. Και επιμένουμε στο "κοινωνικά". Πρέπει να χάνουν και σε ιδέες και σε συνθήματα, όχι μόνο σε ψήφους. Το κίνημα πρέπει να δυναμώνει. Πρέπει να κερδίσουν έδαφος οι εξής ιδέες: Απειθαρχώ, αντιστέκομαι.

Κάθε λαός πρέπει να αποφασίζει για το δικό του δρόμο εξέλιξης. Τον πλούτο τον παράγει ο λαός, και τον υλικό και τον πολιτιστικό και τον πνευματικό. Επομένως στο λαό πρέπει να ανήκει ο πλούτος. Μια κοινωνία μπορεί να ζήσει δίχως επιχειρηματίες, αλλά μια κοινωνία δεν μπορεί να ζήσει δίχως τον εργαζόμενο λαό.

Θεωρούμε - συνέχισε - ότι είναι ευκαιρία ορισμένες ιδέες πραγματικά ριζοσπαστικές, ενδεχομένως και για μερικούς ξεπεσμένες, να ξανακερδίσουν έδαφος, συνειδητοποιώντας το εξής πράγμα: Οτι ο καπιταλισμός δεν πάει πίσω. Δε θα γυρίσουμε δηλαδή την περίοδο της δεκαετίας του '60 ή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με κάποιες παροχές στη Δυτική Ευρώπη. Χειρότερος θα γίνεται, καλύτερος δε γίνεται. Δεν υποτιμούμε την πάλη, αλλά σήμερα θα χρειαστεί πολύ αίμα και πολύ μεγαλύτερος κόπος για να πάρεις ψίχουλα.

Είδατε οι αγρότες; Ενα μήνα έκαναν καταλήψεις σε διάφορα μπλόκα, αποκλεισμούς στους δρόμους. Πήραν ψίχουλα. Δε λέμε, και αυτό είναι απόσπαση μιας κατάκτησης. Δεν τη σνομπάρουμε, αλλά βρίσκονταν ένα μήνα στο δρόμο για να πάρουν ψίχουλα. Από εδώ και μπρος, δηλαδή, για να πάρεις ένα ελάχιστο σε σχέση με αυτό που είχες κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια, κυριολεκτικά χρειάζεται αίμα».

Εχει λείψει αυτό που λέμε ένα πολιτικό πολιτιστικό κίνημα μαζικό. Δε λέω ότι δεν υπάρχουν εστίες σημαντικές που και συμβάλλουν. Δε θεωρώ ότι δε γίνεται τίποτα και όλα έχουν πισωγυρίσει, αλλά χρειάζεται αυτό.

Μου έλεγε προηγουμένως ένας σύντροφος ότι χρειάζεται και το χιούμορ και η σάτιρα και τα πάντα. Εχουν καταφέρει να δημιουργήσουν στους λαούς μια απογοήτευση, η οποία μοιάζει σα βράχος, ώρες ώρες. Συναντάς ανθρώπους που βγάζουν σοβαρά πολιτικά συμπεράσματα, πολύ κοντά σε εμάς. Η απογοήτευση, η έλλειψη εμπιστοσύνης, σε συνδυασμό βεβαίως με τη γενικότερη απογοήτευση που έφερε η ανατροπή του σοσιαλισμού, δημιουργεί μια ψυχολογία δυσκολίας. Συν οι καθημερινές δυσκολίες, συν το μεροκάματο, δεν το υποτιμάμε. Επομένως, ως Κόμμα θέλουμε να συμβάλουμε να υπάρχει ανάταση στο λαό.

Δεν αρκεί απλώς να συζητάς για τα προβλήματα. Και ο ίδιος ο αγώνας που κάνουμε να αναπτύσσεται σε μια ατμόσφαιρα που ακόμα και εάν δε συνεγείρει όλους, τουλάχιστον να μιλάει, να συγκινεί. Τέτοιες αποφάσεις, τέτοιες θέσεις υπάρχουν στα ντοκουμέντα του Συνεδρίου, όμως, θα το πω για άλλη μια φορά, πολλές φορές η καθημερινότητα σε τρώει, γίνεσαι λίγο πεζός, στεγνός, ο χρόνος λίγος. Επομένως από αυτή τη μάχη των ευρωεκλογών θέλουμε ακριβώς να εμπνεύσουμε στο λαό αυτό: Ανυπακοή, αντεπίθεση και απειθαρχία».

«Αισθανόμαστε τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα μετά το 18ο Συνέδριο, μια αυτοπεποίθηση. Κακά τα ψέματα, στις αρχές της δεκαετίας του '90 υπήρχε μέσα μας ο πόνος της νίκης της αντεπανάστασης, της ανατροπής του σοσιαλιστικού συστήματος, αλλά υπήρχαν και ερωτηματικά, τι έγινε, τι συνέβη. Ενοχές, είδα, δεν είδα, τι δεν πρόσεξα, τι δεν έκανα. Και ενώ πολύ σωστά δε σταματήσαμε να υπερασπιζόμαστε το σοσιαλισμό, ενδεχομένως δεν είχαμε μαχητικότητα ή εν πάση περιπτώσει τη διορατικότητα να απαντάμε σε όλα τα πράγματα.

Πρέπει να σας πω, χωρίς να λέμε ότι τελειώσαμε και με αυτή την υπόθεση, ότι με 18 χρόνια σκληρής δουλειάς καταφέραμε να δώσουμε καινούριες απαντήσεις στην πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Απ' τη μια μεριά μπορώ να σας πω είναι και πικρές απαντήσεις, είναι και λίγο στενάχωρες, αλλά ταυτόχρονα - κατά τη γνώμη μας - αναπτερώνουν και το ηθικό και δείχνουν ότι είμαστε σε θέση να διδασκόμαστε και απ' τις επιτυχίες και τα λάθη μας.

Ολα αυτά αποτελούν εγγύηση για μια θετικότερη και ουσιαστικότερη πορεία του Κόμματος. Και από αυτή την άποψη είμαστε αποφασισμένοι να αντιπαλέψουμε όχι την κριτική προς το σοσιαλισμό ή την κριτική προς το ΚΚΕ ή την πολεμική. Αυτό είναι φυσιολογικό να υπάρχει. Να αντιπαλέψουμε κάθε εκστρατεία και προπαγάνδα, η οποία εμφανίζει την πραγματικότητα αντεστραμμένη, ψεύτικη και έχει σα στόχο να χτυπήσει τα ιδανικά του σοσιαλισμού για να παρεμποδίσει τους λαούς να διεκδικούν, να παλεύουν και να ζητούν μια καλύτερη ζωή και ευημερία.

Εμείς δεν ακολουθήσαμε, όπως ξέρετε, τη λογική κάποιων οι οποίοι εγκατέλειψαν το πλοίο σαν τα ποντίκια, προσχώρησαν σε μια αντισοσιαλιστική εκστρατεία χωρίς να ψάχνουν. Ακολουθήσαμε έναν πιο δύσκολο δρόμο ώστε και να πάρουμε τις ευθύνες μας και να αποβάλουμε τα κόμπλεξ και τις ενοχές και να αποκτήσουμε μία υγιή αυτοπεποίθηση που αυτό βοηθάει και το λαό».

Τέλος, η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στην απάντηση του Γ. Παπανδρέου στην επιστολή που του είχε στείλει: «Σήμερα πήρα μια απάντηση απ' τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ σε ένα γράμμα που του είχαμε στείλει, διαμαρτυρόμενοι όχι για την κριτική στο ΚΚΕ ή την πολεμική, αλλά για ορισμένες τοποθετήσεις ηγετικών στελεχών, δεν αναφέρω τα ονόματά τους. Ελεγαν ότι καλά που δε νίκησε το ΚΚΕ, γιατί εάν νικούσε θα σκότωνε τα μέλη, τα στελέχη του, θα έκανε εγκλήματα και τα λοιπά.

Ξαναλέμε την πολεμική τη θέλουμε. Αλίμονο, αφού και εμείς κάνουμε πολεμική. Τι να ζητάμε; Να σταματήσουν οι άλλοι; Δε θα είμαστε ειλικρινείς. Δε ζητήσαμε να ανακαλέσει κανένα στέλεχος. Θέλαμε να μας πει πώς τα βλέπει τα πράγματα. Σήμερα απάντησε και η επιλογή είναι ο αντικομμουνισμός στην εκλογική μάχη. Πάρτε το υπόψη σας».

Μεταξύ άλλων στη συνάντηση παραβρέθηκαν: Τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Αρβανιτάκης και Ν. Σοφιανός, οι βουλευτές του ΚΚΕ Κ. Καζάκος, Εύα Μελά, Λίλα Καφαντάρη και πλήθος καλλιτεχνών από όλους τους κλάδους. Αναλυτικό ρεπορτάζ από τη συζήτηση ο «Ρ» θα δημοσιεύσει σε επόμενο φύλλο.