Πρόκειται για την ίδια δράκα κεφαλαιοκρατών που αφού πρώτα καρπώθηκε μπόλικο κρατικό χρήμα από επιδοτήσεις, λεγόμενους αναπτυξιακούς νόμους και άλλες ενισχύσεις, στη συνέχεια φέσωσε για τα καλά και το Δημόσιο. Εχει τη σημασία και το γεγονός πως οι εν λόγω πλουτοκράτες δεν έχουν κηρύξει πτώχευση, παραμένοντας στο απυρόβλητο και συνεχίζοντας ανενόχλητοι και τις όποιες δραστηριότητές τους. Την ίδια στιγμή σε εφαρμογή του «επικαιροποιημένου προγράμματος σταθερότητας», που πρόσφατα επέβαλε η Κομισιόν, έρχεται η κυβέρνηση να «κυνηγήσει», τάχα, τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στην Εφορία. Στην πραγματικότητα αυτό που τους κόφτει είναι η μεγάλη μάζα των μικροοφειλετών, με τα ελάχιστα χρέη που, ακόμη και αν αθροιστούν όλα μαζί, δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό της διαπιστωμένης φοροδιαφυγής από την πλευρά της πλουτοκρατίας.
Σε μια ανώδυνη περιγραφή των προβλημάτων της κτηνοτροφίας και των κτηνοτρόφων περιορίστηκε ο πρόεδρος του ΣΥΝ στην ομιλία που έκανε χτες στον Τύρναβο και όπου θα παρουσίαζε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την κτηνοτροφία.
Βέβαια, ο Α. Τσίπρας δεν έκανε καμιά αναφορά για τις αιτίες του προβλήματος που είναι οι αποφάσεις - ρυθμίσεις της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών. Αναφέρθηκε, όμως, στους αναποτελεσματικούς ελέγχους και στην ανάδειξη των Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ). Αναφέρθηκε και στα κονδύλια του Δ' ΚΠΣ για την κτηνοτροφία, λέγοντας ότι δεν φτάνουν. Και είπε ακόμα ότι υπάρχει απουσία ...ολοκληρωμένης και μακροχρόνιας πολιτικής για την ανάπτυξη και τη στήριξη της κτηνοτροφίας. Με δυο λόγια, δηλαδή, ο Α. Τσίπρας μίλησε για τα ζητήματα που θα μπορούσαν να τα πουν κάλλιστα ένας εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ ή και της ΝΔ.
Για το κύριο όμως τσιμουδιά: Και το κύριο είναι ότι για τα δεινά των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων ευθύνεται αποκλειστικά η αντικτηνοτροφική πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες και με την οποία και ο ΣΥΝ δε διαφωνεί και δεν την καταγγέλλει, άρα τη λιβανίζει και ασπάζεται στην πράξη. Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι δεν έχουν ελπίδα για καλύτερες μέρες, ούτε από τα ΠΟΠ, ούτε από το Δ' ΚΠΣ. Οσοι τους τα λένε αυτά, τους εμπαίζουν.
Ο δρόμος είναι η αντίσταση και πάλη στην ευρωλαίλαπα που τους οδηγεί στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα. Η διέξοδος βρίσκεται στην ανατροπή αυτής της πολιτικής και στην εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής πολιτικής. Βρίσκεται στη συνένωση των κτηνοτρόφων μέσω του παραγωγικού συνεταιρισμού, που θα στηρίζεται πολύμορφα από κρατικές καθετοποιημένες επιχειρήσεις και οργανισμούς σε όλη την παραγωγική διαδικασία και τη διακίνηση των προϊόντων.
Τη λαϊκή ρήση «όλα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές τής έλειπε», θυμίζει η εγκύκλιος του γενικού γραμματέα του υπουργείου Υγείας Αριστείδη Καλογερόπουλου προς τους διοικητές των Υγειονομικών Περιφερειών με τις «οδηγίες για εφημερίες και διαχείριση έκτακτων περιστατικών στα νοσοκομεία». Η εγκύκλιος ήρθε μετά από μια διευρυμένη συνεδρία του Κεντρικού Συμβουλίου Υγειονομικών Περιφερειών (ΚΕΣΥΠΕ) - πού τη θυμηθήκανε, αλήθεια, και αυτή (;) - και ύστερα από τις, μετά των τηλεοπτικών καμερών, ...αιφνιδιαστικές περατζάδες του υπουργού Υγείας, Δημήτρη Αβραμόπουλου, στα νοσοκομεία. Η εγκύκλιος, ανάμεσα στα άλλα, προβλέπει: «Οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλο το προσωπικό εφημερίας θα φέρει σήμα (badge) με το έμβλημα του υπουργείου, όπου θα αναγράφεται το όνομα του νοσοκομείου, του εργαζομένου και η ειδικότητά του». Κανείς δεν αντιλέγει για το σήμα. Αλλά προσωπικό πού θα βρεθεί για να μπουν τα σήματα; Τα νοσοκομεία και το ΕΚΑΒ είναι γονατισμένα από τις 25.000 κενές οργανικές θέσεις προσωπικού, και για να βρεις άνθρωπο να σε μεταφέρει, π.χ,. στον «Ευαγγελισμό» σε μέρα εφημερίας, πρέπει να 'σαι τελικά τυχερός. Και οι ελλείψεις αυτές δε λύνονται ούτε με κλήσεις σε απολογία των διοικητών - που σίγουρα εφαρμόζουν την κυβερνητική πολιτική - ούτε με φτιασιδώματα και εξωραϊσμούς. Χρειάζονται προσλήψεις και σχεδιασμό με γενναία κρατική χρηματοδότηση, που όχι μόνο δεν τα προωθεί η κυβέρνηση, αλλά κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Οχι τίποτε άλλο, αλλά δεν τους έχουμε δει να ...σκίζουν τα ρούχα τους στις περιπτώσεις που έχουν παραγραφεί οι ευθύνες των δικών τους υπουργών.
Βέβαια, δεν είναι αυτή η ουσία του πράγματος. Αλλη είναι. Οτι το ΠΑΣΟΚ φωνάζει για παραγραφές μόνο και μόνο για να έχει «σκάνδαλα» να τρέχουν στην επικαιρότητα.
Αυτά, την ίδια στιγμή που φροντίζει με κάθε τρόπο να «παραγράφει» την πολιτική ουσία αυτών των υποθέσεων με την πολιτική του στάση. Γιατί η πολιτική ουσία, βλέπετε, «πατάει» στις πολιτικές που ασκούν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ...
Τους νοιάζει, π.χ., ποιος υπουργός φταίει ή δε φταίει για το Βατοπέδι, αλλά ουδόλως τους αφορά ότι η ελληνική γη είναι εμπόρευμα. Κόπτονται για τα δομημένα ομόλογα, αλλά δεν τους απασχολεί ότι οι εισφορές των εργαζομένων παίζονται στο χρηματιστήριο...
Αν αυτό δεν είναι υποκρισία, τότε τι είναι; Κατανοούμε το πρόβλημά τους να οξύνουν την σκανδαλολογία ενόψει εκλογών, αλλά κι ο κόσμος δε «μασάει κουτόχορτο»...
ΚΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ Νέα Δημοκρατία από την άλλη, που μας έχει «φάει τα ...αυτιά» με το πόσο ...νομιμόφρονας είναι ο τρόπος που κινείται. Ολα, λέει, πάνε στη Δικαιοσύνη...
Αφήστε, δηλαδή, που και η Δικαιοσύνη την εφαρμογή των νόμων εποπτεύει. Δηλαδή, τους ίδιους νόμους που ψηφίζουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οπότε, ακόμη και αν θελήσει να θίξει την ουσία των πραγμάτων, ελάχιστα περιθώρια έχει.