ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΜΕ

-- Με επιθετικό πλαίσιο αιτημάτων και αξιοποιώντας όλες τις μορφές πάλης, αγωνίζεται για να αποσπάσει ουσιαστικές κατακτήσεις στο σήμερα, για εργαζόμενους και ανέργους, για Ελληνες και μετανάστες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι μεταλλεργάτες και οι εργαζόμενοι άλλων ειδικοτήτων της Ζώνης, της Αθήνας, της Βοιωτίας και της Ελευσίνας. Παλεύοντας για μήνες μέσα από το Συντονιστικό τους όργανο, κατάφεραν να αποσπάσουν από την κυβέρνηση έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.000 ευρώ για τους άνεργους συναδέλφους τους μπροστά στο Πάσχα και ακόμα μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια για τους συναδέλφους τους με προβλήματα υγείας στη Ζώνη.

-- Δίνει τη μάχη μέσα σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες για την υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Η κορυφαία αυτή αναμέτρηση, που σχετίζεται με τους όρους πώλησης της εργατικής δύναμης, έχει αποτελέσματα. Οι μεταλλεργάτες της Ζώνης πέτυχαν αυξήσεις που κυμαίνονται σε ποσοστό από 6,5% έως 9,5% ανάλογα με την ειδικότητα, σε μεροκάματα που πλέον αγγίζουν τα 96 ευρώ. Το ίδιο και οι αμμοβολιστές, που απέσπασαν αυξήσεις στο μεροκάματο από 7,6% μέχρι 9,7%, κατακτώντας αμοιβές ύψους μέχρι και 85 ευρώ την ημέρα. Στον «Παπουτσάνη» η μάχη της Σύμβασης συνεχίζεται για έκτη εβδομάδα, το ίδιο και σε δεκάδες ακόμα κλάδους και τόπους δουλειάς.

-- Παλεύει για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα σπασμένα της κρίσης, που επιχειρούν να τους φορτώσουν εργοδότες και κυβέρνηση. Η μάχη δίνεται με σκληρούς ταξικούς όρους σε στεριά και θάλασσα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων που στις 9 και 10 Απρίλη κήρυξαν απεργία στα καράβια δυο ακτοπλοϊκών εταιρειών που δεν πλήρωναν τα πληρώματα. Ο απεργιακός αγώνας και η αποφασιστική περιφρούρησή του οδήγησε στο να καταβληθούν τα δεδουλευμένα. Η μάχη συνεχίζεται στην απεργία της Πρωτομαγιάς που κήρυξαν τα ταξικά ναυτεργατικά συνδικάτα για το λιμάνι του Πειραιά.

-- Μπολιάζει χιλιάδες αγωνιστές εργατοϋπάλληλους με τις διαχρονικές αξίες της τάξης τους, με τις καλύτερες από τις παραδόσεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, σε μια περίοδο που οι δυνάμεις της συναίνεσης προσπαθούν να επιβάλουν τον εκφυλισμό και τη σαπίλα. Τέτοιο παράδειγμα είναι ο απολυμένος από τα «Τζάμπο» εργαζόμενος, ο οποίος πέταξε στα μούτρα της εργοδοσίας τα αργύρια των 50.000 ευρώ, με τα οποία η εργοδοσία επιχείρησε να εξαγοράσει την παραίτησή του, ώστε να απαλλαγεί από τη συνδικαλιστική του δράση.

-- Παλεύει στη γραμμή της ανυπακοής και της απειθαρχίας, αναδεικνύοντας στοιχεία σύγχρονου ηρωισμού στις απεργίες και στην περιφρούρησή τους, σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη. Αγωνίζεται με γνώμονα τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και τα κόμματά της, έχοντας απέναντι κάθε μέσο καταστολής, εκβιασμού, απειλών, συκοφαντίας.

-- Παλεύει για την οργάνωση της εργατικής τάξης σε ενιαία βάση, χωρίς διαχωρισμούς και αποκλεισμούς. Γι' αυτό και τα σωματεία όπου πλειοψηφούν οι ταξικές δυνάμεις γράφουν μαζικά και με πλήρη δικαιώματα το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο ή στον τόπο δουλειάς, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα ταξικά σωματεία στον κλάδο των ΟΤΑ, που αναγνώρισαν πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα στους συμβασιούχους. Αυτή η αντίληψη της ενιαίας πάλης αντανακλάται και στις αγωνιστικές δημοτικές αρχές, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Δήμο Νίκαιας. Μετά από πολύχρονους αγώνες, η δημοτική αρχή πέτυχε να μονιμοποιήσει τους τελευταίους 167 συμβασιούχους, πηγαίνοντας κόντρα στη λογική των απολύσεων και των διαχωρισμών.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΓΣΕΕ

-- Υπονομεύει ανοιχτά με τη στρατηγική της τους αγώνες που δίνει η εργατική τάξη για την απόσπαση ουσιαστικών κατακτήσεων, ρίχνοντας τον πήχη των διεκδικήσεων και λειτουργώντας σαν συνεταίρος με την κυβέρνηση και τους εργοδότες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και οι δυνάμεις της στους κλάδους και τα Εργατικά Κέντρα ετοιμάζεται να πάρει μέρος στη μοιρασιά και την αξιοποίηση των 3,2 δισ. ευρώ που θα δαπανήσει η κυβέρνηση για να προωθήσει νέα προγράμματα τζάμπα εργασίας, κατάρτισης και επανακατάρτισης, για την ανακύκλωση και τη συγκάλυψη της ανεργίας, για το παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων. Σ' αυτή την άθλια επιχείρηση, η συνδικαλιστική πλειοψηφία διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με τους εργοδότες.

-- Υπογράφει απαράδεκτες Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με αποκορύφωμα αυτήν της διετίας 2008-2009, η οποία προέβλεπε «αύξηση» ενός ευρώ την ημέρα στους μισθούς και τα μεροκάματα. Και ενώ το λαϊκό εισόδημα πλήττεται εξαιτίας και της καπιταλιστικής κρίσης, αντί να διεκδικήσει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προχωράει στη σύσταση Καταναλωτικών Ενώσεων, διακηρύσσοντας προκλητικά ότι έτσι θα ελέγξει και θα επιβάλει όρους στις τιμές και την ποιότητα των προϊόντων, η παραγωγή, διακίνηση και πώληση των οποίων βρίσκεται στα χέρια ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων. Αποπροσανατολίζει το εργατικό κίνημα, το εκφυλίζει, το φέρνει σε ακίνδυνα για το κεφάλαιο μέτρα, φιλοδοξώντας να μετατρέψει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε ΜΚΟ.

-- Η συνδικαλιστική πλειοψηφία στον κλάδο των ναυτεργατών αποτελεί το δεξί χέρι των εφοπλιστών. Αυτών που την εννιαετία 2000-2008 ροκάνισαν 226.822.254,98 ευρώ από τα λεφτά του ελληνικού λαού για να δρομολογούν τα σαπάκια τους στις λεγόμενες άγονες γραμμές. Και ενώ φουντώνει το πραγματικό σκάνδαλο στην ακτοπλοΐα, που δεν είναι άλλο από τη χειροτέρευση των όρων εργασίας για χιλιάδες ναυτεργάτες, την ανεργία 2.000 και πλέον ναυτεργατών στα πλοία που μόνο φέτος έμειναν παράνομα ακινητοποιημένα και την απομόνωση χιλιάδων νησιωτών, η πλειοψηφία της ΠΝΟ αποφάσισε για την 1η Μάη να κηρύξει μόνο μια τετράωρη στάση εργασίας, για να μη θίξει τα συμφέροντα των αφεντικών της.

-- Συμβάλλει ενεργά στο πλευρό της εργοδοσίας και των κομμάτων της στην προσπάθεια εκφυλισμού των εργατικών αγώνων, βάζοντας πλάτη στον εξευτελισμό, την καθυπόταξη των εργαζομένων που βρίσκονται σε ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η στάση της ΓΣΕΕ στο ζήτημα της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας». Με την ανοχή και την πρωτοπόρα συμβολή της ΓΣΕΕ, η εργοδοσία χρηματοδότησε την τελευταία πολυήμερη κινητοποίηση των εργαζομένων στην Αθήνα, προκειμένου να εξασφαλίσει την εκ νέου δανειοδότησή της, η οποία ανοίγει το δρόμο για νέες απολύσεις (τουλάχιστον 250) και λουκέτα (τουλάχιστον 3) στον Ομιλο.

-- Σε περίοδο οικονομικής κρίσης και έντασης της εργοδοτικής επιθετικότητας κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τους μεγαλοεργοδότες, καλλιεργώντας την επικίνδυνη για τους εργαζόμενους λογική ότι οι θύτες και τα θύματα, τα αφεντικά και οι εργάτες βρίσκονται στην ίδια βάρκα και πρέπει μαζί να παλέψουν για το ξεπέρασμα της κρίσης. Σ' αυτή την κατεύθυνση συμφώνησε με το ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές Ενώσεις στην από κοινού (!) διεκδίκηση 11 αιτημάτων (μείωση ασφαλιστικών εισφορών, διευκόλυνση των απολύσεων, επιδόματα πείνας 0,66 ευρώ την ημέρα στους στατιστικά φτωχούς), καθένα από το οποίο προσθέτει ένα επιπλέον στρατηγικό πλεονέκτημα στο κεφάλαιο στην αναμέτρηση που βρίσκεται σε εξέλιξη με τους εργαζόμενους.

-- Οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στην ΠΟΕ - ΟΤΑ απέκλεισαν από το συνέδριο της Ομοσπονδίας τους συνέδρους που προέρχονταν από σωματεία τα οποία είχαν εγγράψει και είχαν δώσει δικαίωμα ψήφου σε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας. Αυτή η στάση αντανακλά τη στρατηγική του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, που θέλει τους εργαζόμενους διαιρεμένους και το κίνημά τους διασπασμένο και άρα ευάλωτο απέναντι στην εργοδοτική επιθετικότητα. Το ίδιο ισχύει και για της δημοτικές αρχές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπου οι απολύσεις και οι επαναπροσλήψεις συμβασιούχων δίνουν και παίρνουν, διαιωνίζοντας την εργασιακή και πολιτική ομηρία.