ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παλιά τους τέχνη κόσκινο

Γρηγοριάδης Κώστας

Για μια ακόμη φορά ο αστικός Τύπος και γενικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης «έθαψαν» στην κυριολεξία τις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις των εργαζομένων. Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Δεν περιμέναμε άλλωστε και κάτι διαφορετικό από τους μεγαλοεργοδότες ιδιοκτήτες τους. Και είναι και αυτό ακόμα μια ένδειξη του φόβου που διακατέχει την άρχουσα τάξη μπροστά στους αγώνες των εργαζομένων και ειδικότερα μπροστά σε αυτό που σηματοδοτεί στη συνείδηση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων η εργατική Πρωτομαγιά, πολύ περισσότερο όταν αυτή τιμάται αγωνιστικά με τη συμμετοχή χιλιάδων και χιλιάδων στα μπλοκ του ΠΑΜΕ. Μόνο που όσο και αν πασχίζουν, παρά τις αποσιωπήσεις και τις διαστρεβλώσεις, οι εργάτες δεν πρόκειται να σταματήσουν να παλεύουν, δε θα μετατρέψουν την Πρωτομαγιά σε «μουσείο». Η ταξική πάλη θα παραμείνει πάντα μέσα στην εκμεταλλευτική κοινωνία που πρεσβεύουν τα αστικά ΜΜΕ η κινητήρια δύναμη της ιστορικής εξέλιξης.

Βέβαια, δίπλα σε αυτούς που αποσιωπούν δεν έλειψαν και εκείνοι που ως συνήθως διαστρεβλώνουν. Ετσι η «Αυγή» του ΣΥΝ προσπάθησε να κρύψει την ένδεια που κυριαρχούσε στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ, στην οποία συμμετείχαν οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με τη γνωστή καραμέλα ότι «το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ επέλεξαν για άλλη μια φορά το δρόμο της απομόνωσης». Δε μας εξηγεί όμως η εφημερίδα, πώς γίνεται χιλιάδες εργάτες να διαλέγουν πάντα την «απομόνωση του ΠΑΜΕ», ενώ στην «ενωτική συγκέντρωση» της ΓΣΕΕ, στην οποία δίνει παρών ο ΣΥΝ μαζί με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και εκπροσώπους της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., οι εργάτες να γυρίζουν την πλάτη; Ψιλά γράμματα - θα σκεφτεί κανείς - για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Δε χαμπαριάζουν από τέτοια οι οπορτουνιστές που είναι η πλέον δοκιμασμένη δύναμη και εφεδρεία στο πλευρό της συμβιβασμένης πλειοψηφίας και της στρατηγικής που αυτή υπηρετεί στο συνδικαλιστικό κίνημα.

«Λαγοί» στην αντιΚΚΕ «δημοσιογραφία»

Η εφημερίδα της «παράγκας» γράφει προβοκατόρικα για το ΚΚΕ με τη λογική του «κάνω το άσπρο - μαύρο», προσφέροντας δήθεν ενημέρωση. Κατάντια λέμε εμείς, αλλά έτσι είναι η δημοσιογραφία ορισμένων φυλλάδων που αυτοαποκαλούνται εφημερίδες. Αν δεν καταλάβατε, η εφημερίδα της «παράγκας» είναι η «Αποψη». Που δικαίωμά της είναι να έχει άποψη αλλά επί πραγματικών γεγονότων και όχι επ' αυτών που φτιάχνει η ίδια για να κάνει αντιΚΚΕ προπαγάνδα. Ετσι το περασμένο Σάββατο (2/5/2009), με ένα σχόλιο που τιτλοφορείται «Η Αλέκα και ο Βωβός» και φωτογραφία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ισχυρίζεται ότι το ΚΚΕ «ψήφισε για να γίνει εμπορικό (σ.σ. του Βωβού) κέντρο στο Βοτανικό». Και στη συνέχεια, λέει πως το ΚΚΕ ψήφισε για να ...«γίνει και το γήπεδο του Παναθηναϊκού». Ολα αυτά, ενταγμένα σ' ένα παραλήρημα που μπλέκει, την Λιάνα Κανέλλη, τον Μαρξ, τον Λένιν, τα ονόματα των μεγαλομετόχων, επιχειρηματιών της ΠΑΕ ΠΑΟ, τη στήριξη του ΚΚΕ προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τα περί «σύμπραξης του "ταξικού" κόμματος με τους Ελληνες μεγαλοεπιχειρηματίες, όπως ο Βωβός».

Και πού τα βρήκε όλ' αυτά; Τα άκουσε από την ίδια την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, όπως λέει... Τι και αν πράγματι η Αλέκα Παπαρήγα είπε τα εντελώς αντίθετα σε ραδιοφωνική συνέντευξη. Οτι το ΚΚΕ καταψήφισε κάθε πρόταση για την κατασκευή γηπέδου της ΠΑΕ ΠΑΟ και των εμπορικών χρήσεων που τη συνοδεύουν - όπως το εμπορικό κέντρο του Βωβού. Και όχι μόνο καταψήφισε την πρόταση νόμου για τη λεγόμενη διπλή ανάπλαση, αλλά επιπλέον τα έχει καταγγείλει όλα αυτά, ουκ ολίγες φορές, ως ξεπούλημα ενός δημόσιου, δημοτικού χώρου σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν άκουσαν καλά; Παράξενο. Το να μην άκουσαν καλά και να κάνουν δημοσιογραφία, φαίνεται σαν η εφημερίδα να είναι «της πλάκας». Αλλά επειδή έχουν ξανα-αποδείξει πως δεν παίζουν, αλλά κάνουν και «το λαγό» σε αντιΚΚΕ δημοσιολογία, τα πράγματα είναι σοβαρά. Μόνο που ο χαμαιλεοντισμός δεν είναι καθαρό πράγμα...

Το συνέδριο της «καρέκλας»

Η διπλανή φωτογραφία είναι από τις πρωινές εργασίες της περασμένης Τετάρτης, δεύτερη μέρα του Εκλογοαπολογιστικού Συνεδρίου της ΠΟΕ ΟΤΑ στα Χανιά, που χαρακτηρίστηκε από τους αποκλεισμούς των συμβασιούχων και τη νοθεία. Ανετα μπορεί να ανακηρυχθεί και σε «συνέδριο της καρέκλας». Οχι μόνο επειδή στο μεγαλύτερο μέρος των εργασιών συνεδρίαζαν μόνο οι (άδειες) καρέκλες. Αλλά και επειδή η πλειοψηφία, για ακόμη μια φορά, μακριά και ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, έδωσε τη μάχη για την «καρέκλα».

Γι' αυτό οι αποκλεισμοί και η νοθεία. Γι' αυτό και η από κοινού μεθόδευση ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, με τις πλάτες του ΣΥΝ, να αποκλειστούν τα σωματεία που έδωσαν δικαίωμα εγγραφής και ψήφου στους συμβασιούχους εργαζόμενους, που αποτελούν το 40% περίπου του κλάδου. Ο εκφυλισμός, η αλλοίωση των συσχετισμών και η προσπάθεια να διασπαστούν οι εργαζόμενοι σε όλο τους το μεγαλείο, με τη σφραγίδα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Αποπροσανατολισμός εν χορώ

Ενα όργιο αποπροσανατολισμού και σκανδαλολογίας βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δηλαδή οι μεγαλοκατασκευαστές, εφοπλιστές και άλλοι μεγαλοεργοδότες που βρίσκονται από πίσω τους, έφτασαν σε σημείο να παρουσιάζουν τη χτεσινή ψηφοφορία για την παραπομπή ή όχι του Αριστοτέλη Παυλίδη σαν την κορωνίδα των πολιτικών εξελίξεων. Συνδέοντας το ενδεχόμενο της παραπομπής με το αδυνάτισμα της κυβερνητικής πλειοψηφίας και την πιθανή προσφυγή στις κάλπες, επιχειρούν να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα σε μια ανούσια συζήτηση γύρω από τη δικομματική εναλλαγή και το χρόνο των εκλογών, κρύβοντας την πολιτική ουσία ακόμα και αυτού του υπαρκτού σκανδάλου για το οποίο υποτίθεται ότι κόπτονται. Οταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχε γίνει γνωστή η εξέλιξη στη Βουλή, αλλά ανεξάρτητα απ' αυτό:

Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι: Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο το γεγονός ότι οι εφοπλιστές λυμαίνονται τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, απομυζώντας από τις τσέπες του λαού εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να δρομολογούν τα σαπάκια τους στις λεγόμενες άγονες γραμμές, αφήνοντας τα νησιά στο έλεος και τους ναυτεργάτες άνεργους και απλήρωτους; Ακόμα και αν ένας ή περισσότεροι πρώην υπουργοί παραπεμφθούν για την εμπλοκή τους σε σκάνδαλα, αυτό σημαίνει ότι καθαρίζει και ο κόπρος ενός συστήματος που σαν ακρογωνιαίο λίθο έχει τη σύμφυση της πολιτικής εξουσίας με το κεφάλαιο, τα συμφέροντα του οποίου υπηρετεί;

Ακόμα πιο πέρα: Τι κακό μπορεί να προκύψει για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα αν μια αντιλαϊκή κυβέρνηση υποχρεωθεί ακόμα, υπό το βάρος ενός σκανδάλου, να προκηρύξει εκλογές, όπως κινδυνολογούν αυτές τις μέρες οι κυρίαρχες δυνάμεις; Τι λόγο έχουν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και τα ΜΜΕ εν χορώ να επιλέγουν τη σκανδαλολογία σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση κάνει ολοένα και πιο αισθητή την παρουσία της, τσακίζοντας εργασιακά δικαιώματα, καταδικάζοντας ολοένα και περισσότερες οικογένειες στη φτώχεια; Εχουν ή δεν έχουν συμφέρον τα κόμματα του κεφαλαίου ακόμα και να στείλουν στο εδώλιο έναν από τους εκπροσώπους τους, στο όνομα του να παρουσιάσουν δήθεν σαν «αυτοκαθαριζόμενο» το σάπιο σύστημά τους;

Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα μπορεί και πρέπει να αποκαλύψει αυτούς που στη βάση υπαρκτών σκανδάλων, για τα οποία ευθύνεται η πολιτική τους και μόνο, προσπαθούν να σύρουν τη συζήτηση μακριά από το κύριο. Που δεν είναι άλλο από το σύστημα εκείνο που παράγει και αναπαράγει τα σκάνδαλα, ακριβώς επειδή υπηρετεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο απ' όλα: Την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την αύξηση της κερδοφορίας μιας χούφτας μεγαλοεργοδοτών από την κλοπή της εργατικής δύναμης. Οι εργαζόμενοι, ο λαός, πρέπει να απαιτήσουν την τιμωρία κάθε πολιτικού που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εμπλέκεται σε κάποιο σκάνδαλο και των κομμάτων που ανήκουν. Εχοντας καθαρό όμως ότι η όποια παραπομπή, ακόμα και τιμωρία, δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα. Ο λαός είναι αυτός που έχει τη δύναμη να επιβάλει την πραγματική κάθαρση. Καθίζοντας στον πάγκο την πολιτική εκείνη και τα κόμματα που δουλεύουν για το κεφάλαιο, υπηρετούν τα συμφέροντά του.