Τον κοινό πολιτικό πυρήνα των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών, των εκλογών στα σωματεία και τα μαζικά κινήματα, των ευρωεκλογών, των εθνικών εκλογών ανέλυσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, στη χτεσινή της ομιλία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, σε ένα γεμάτο αμφιθέατρο. Παράλληλα, τόνισε ότι οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές «έχουν μεγάλη σημασία όχι ως πρόκριμα των ευρωεκλογών ή και των εθνικών εκλογών. Μπορεί και να έχουν και μια τέτοια βαρύτητα, αλλά έχουν πολύ μεγάλη σημασία για τα ίδια τα προβλήματα της Παιδείας, για τα ίδια τα προβλήματα ανάπτυξης που πρέπει να αντιμετωπίσει το φοιτητικό και το σπουδαστικό κίνημα».

Εξηγώντας τα όσα είπε για κοινό πολιτικό πυρήνα, επισήμανε ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, από την πρώτη στιγμή, είπαν πως «οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, οι εκλογές στα σωματεία και σε μια σειρά άλλα μαζικά κινήματα, όπως και οι εθνικές εκλογές και οι ευρωεκλογές, έχουν έναν κοινό και ενιαίο πυρήνα, πολιτικό πυρήνα. Δεν είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο, χωρίς, βεβαίως, να τα ταυτίζουμε.

Μερικοί μπορούν να μας πουν ότι κομματικοποιούμε τις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές. Οχι, κάθε εκλογική μάχη έχει την ιδιαιτερότητά της. Πολύ περισσότερο έχει διαφορά μια εκλογική μάχη όταν κατεβαίνουν ψηφοδέλτια στα οποία συμμετέχουν και οι πολιτικές νεολαίες, αναφέρονται όμως σε μαζικούς φορείς. Υπάρχουν και τα ψηφοδέλτια που έχουν κομματική συγκρότηση και αναφέρονται στη συγκρότηση κοινοβουλίων, είτε εθνικών, είτε του ευρωκοινοβουλίου. Παρ' όλα αυτά υπάρχει ένας ενιαίος πυρήνας. Αυτός είναι οι συνέπειες της κυρίαρχης πολιτικής και στην Ελλάδα και στην ΕΕ που εκφράζονται στον κάθε χώρο.

Σήμερα, μάλιστα, δεν υπάρχει κανένας χώρος - πολύ περισσότερο ο χώρος της Παιδείας - που δε δέχεται άμεσα κι έμμεσα τις συνέπειες της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων, της πολιτικής της πλουτοκρατίας. Και όποιος πάει να το διαχωρίσει και να πει άλλο το ένα κι άλλο το άλλο, λέει ψέματα».

Αμέσως μετά η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι «ποτέ, σε κανένα κοινωνικό σύστημα, ούτε στον καπιταλισμό, ούτε στο σοσιαλισμό, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, η Παιδεία δε μπορεί να είναι ασύνδετη με την Οικονομία και συνολικά με την Κοινωνία. Αυτό θα ήταν τρελό, παράξενο. Δεν έχει αυτοσκοπό η Παιδεία.

Θα πείτε: Τότε εσείς γιατί φωνάζετε για τις καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις που έκαναν σταδιακά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Γιατί ανατριχιάζετε όταν λένε πως θέλουν μεγαλύτερη σύνδεση της Παιδείας με την Οικονομία, καλύτερη σύνδεση της Παιδείας με την αγορά; Δεν ανατριχιάζουμε πάνω στο γενικό. Η Παιδεία ήταν πάντα συνδεδεμένη με την Οικονομία. Ακριβώς, όμως, επειδή είμαστε αντίθετοι με αυτό που συντελείται στην Οικονομία, που συντελείται στην καπιταλιστική αγορά, για αυτό είμαστε αντίθετοι στο να χειροτερέψει η κατάσταση της Παιδείας και να υπάρξει αυτή η κάθετη, απόλυτη προσαρμογή σε αυτό.

Ακριβώς για αυτό λέμε, σε τελευταία ανάλυση, ότι αν θέλουμε μια ριζικά διαφορετική εκπαιδευτική πολιτική, δεμένη με την Κοινωνία και την Οικονομία, τότε πρέπει ο νέος άνθρωπος να αρχίσει να προσανατολιστεί να αντιπαλέψει συνολικά το καθεστώς των μονοπωλίων, τις επιλογές της ΕΕ. Να παλέψει για μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας όπου ο λαός, οι εργαζόμενοι, είναι αφεντικά στα μέσα παραγωγής, στον πλούτο που παράγει, στον πλούτο που έχει παραχθεί, γιατί όλος αυτός ο πλούτος είναι δική του δουλειά και, μάλιστα, δουλειά που δεν την πληρώθηκε όλη, αλλά μόνο ένα μέρος της».

Επομένως, συμπλήρωσε, «δεν είμαστε ούτε οπισθοδρομικοί, ούτε εξωπραγματικοί. Αφού αντιπαλεύουμε τη γενικότερη πολιτική στην Οικονομία, αντιπαλεύουμε και τις αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε κάποιους θύλακες αντίστασης και σχετικής αυτοτέλειας, γιατί μας ενδιαφέρει και για δύο στόχους: Να μην αλώσουν πλήρως την Παιδεία οι επιχειρηματίες και να μην αλωθεί πλήρως η συνείδηση των νέων ανθρώπων από τους επιχειρηματίες». Μετά την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ακολούθησαν ερωτήσεις απ' τους φοιτητές για μια σειρά ζητήματα.