«Αυτή τη στιγμή, το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν κάνει τίποτα άλλο από το να απαγορεύει στην Ευρώπη να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε εργαλείο για να αντιμετωπίσει την κρίση. Πράγμα που κάνει ο Ομπάμα...», δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Ελευθεροτυπία». Και δεν είναι η πρώτη φορά - η τρίτη είναι μέσα σε λίγες μέρες αν δεν μας απατά η μνήμη μας - που ο πρόεδρος του ΣΥΝ επικαλείται σαν παράδειγμα προς μίμηση την πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Για άλλη μια φορά η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πιάνεται στα πράσα να προτείνει συνταγές διαχείρισης του εκμεταλλευτικού συστήματος. Γιατί βεβαίως όποια πολιτική κι αν υλοποιεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν την υλοποιεί προς όφελος του λαού αλλά για να διασώσει το ιμπεριαλιστικό της σύστημα. Από μια τέτοια πολιτική ακόμα κι αν υπήρχε περίπτωση να την «αντιγράψει» με απόλυτη πιστότητα η ΕΕ, οι λαοί των χωρών - μελών μόνο χαμένοι πρόκειται να βγουν. Η επιλογή των λαών δεν μπορεί να είναι ανάμεσα στη μια καπιταλιστική διαχείριση και την άλλη καπιταλιστική διαχείριση όπως προτείνει ο οπορτουνισμός. Οι λαοί με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα χαράσσουν και διεκδικούν το δικό τους δρόμο ανάπτυξης. Ομως αυτά είναι πολύ «ψιλά γράμματα» για τον οπορτουνισμό.

Δίνουν και παίρνουν τις μέρες αυτές οι δημοσκοπήσεις με κοινό παρονομαστή τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων και την οριοθέτηση της δυναμικής τους εντός των ορίων του συστήματος. Καταγράφουν τις τάσεις λένε. `Η την εκλογική προτίμηση σε μια δοσμένη στιγμή. Αλλά φαίνεται πως δεν είναι πάντα και τόσο αθώα τα πράγματα. Γιατί συμβάλλουν ενίοτε και στο να καλλιεργούν μαζική ψυχολογία με τα ευρύματά τους. Τέτοια που αντικειμενικά συμβάλλει στη χειραγώγηση του λαού. Στην πράξη οι δημοσκοπήσεις μπορούν να χρησιμοποιούνται σαν εργαλείο πολιτικής παρέμβασης στα χέρια των προπαγανδιστικών μηχανισμών της άρχουσας τάξης. Ετσι μπορούν να εμφανίζουν κόμματα με τάχα «ξαφνικά σημαντική» επιρροή στο εκλογικό σώμα με τέτοιο τρόπο που να φαίνεται πως η καταγραφή, δηλαδή η σφυγμομέτρηση των τάσεων που υπάρχουν στο λαό κάποια συγκεκριμένη στιγμή, τείνει να διαμορφώνει τέτοιες τάσεις που να βολεύουν τα σχέδια και τη στρατηγική του κεφαλαίου. Ετσι από εργαλείο αντανάκλασης της κοινής γνώμης, μετατρέπονται σε εργαλείο με τάση διαμόρφωσής της.

Ακόμη και τον κινηματογραφικό «Μαυρογιαλούρο» κοντεύουν να ξεπεράσουν, όσο πλησιάζουμε στις ευρωεκλογές, τα στελέχη της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προεκλογική φιέστα που στήθηκε στην Αιτωλοακαρνανία, προκειμένου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς να εγκαινιάσει την παράκαμψη Αγρινίου, συνολικού μήκους 34 χιλιομέτρων, αλλά και για να τάξει δεκάδες ακόμη έργα στην περιοχή: Δρόμους, γεφύρια, διώρυγες και κόμβους...

Το ωραίο είναι ότι η παράκαμψη Αγρινίου, για την οποία πλήρωσε αποκλειστικά ο ελληνικός λαός 200 εκατ. ευρώ, σε λίγο διάστημα θα παραδοθεί στον ισπανοελληνικό ιδιωτικό όμιλο της Ιονίας Οδού, ο οποίος θα επιβάλει πανάκριβα διόδια!

Πρόκειται, δηλαδή, για μια φιέστα που αποτελεί ωμή πρόκληση για το λαό, ο οποίος βλέπει ότι ενώ τα μεγάλα έργα φτιάχνονται με τον ιδρώτα του και τα χρυσοπληρώνει με τη φορολογία του, αντί να αποτελούν περιουσία του, να χρειάζεται να πληρώνει επιπλέον και χαράτσια για να τα χρησιμοποιεί!

Για το γεγονός αυτό, σοβαρές είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που παρέδωσαν τους οδικούς άξονες στους επιχειρηματίες και μαζί τη δυνατότητα να τους εκμεταλλεύονται για χρόνια, να αυξάνουν υπέρογκα τα τέλη, αλλά και να εγκαθιστούν νέα διόδια όπου γουστάρουν. Θυμίζουμε ότι ο ίδιος όμιλος, ελέω της σύμβασης που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ το 2007, εμμένει στο στόχο του να κατασκευάσει σταθμούς διοδίων σε όλο το μήκος της Εθνικής Οδού από τη Μεταμόρφωση μέχρι τη Σκάρφεια, παρά τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων και των εργαζομένων στη Βορειοανατολική Αττική.

Με λίγα λόγια και μας χαρατσώνουν και μας εμπαίζουν! Μαύρο, λοιπόν, στους «Μαυρογιαλούρους». Το τραβάει η όρεξή τους...