Στη μάχη της ψήφου έως την τελευταία στιγμή, έως το κλείσιμο της κάλπης. Να φτάσει η φωνή του ΚΚΕ, στο κάθε σπίτι της εργατικής λαϊκής οικογένειας, ανεξάρτητα αν είναι στις παρυφές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όμως καταλαβαίνουν ότι είναι «μία από τα ίδια» και δεν αλλάζουν. Να εκφραστεί η αγανάκτηση των εργαζομένων και των ανθρώπων του μόχθου απέναντι στο δικομματισμό και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην κάλπη, ρίχνοντας μαζικά την κόκκινη ψήφο.
Αυτό ήταν το καθήκον που έθεσε απέναντι στα μέλη, στους φίλους και οπαδούς του Κόμματος, σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο με ριζοσπαστική συνείδηση, ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, την περασμένη Κυριακή το βράδυ από το νησί της Σαλαμίνας. Από τη συγκέντρωση που οργάνωσε, στην πλατεία της Εθνικής Αντίστασης του νησιού, η Κομματική Οργάνωση Σαλαμίνας του ΚΚΕ.
Αναφερόμενος ειδικά σε αυτήν την περιοχή, για το λαό του νησιού, το οποίο μπορεί να ανήκει στη β' Περιφέρεια του Πειραιά όπου το ΚΚΕ συγκεντρώνει τα υψηλότερα ποσοστά, όμως εκεί «έχει κόσμο συντηρητικό, με πολλές προκαταλήψεις», τόνισε ότι αυτές «μπορούν σήμερα να αντιμετωπιστούν με βάση την πείρα που συγκεντρώνει αυτός ο κόσμος, με βάση τα προβλήματα που μεγαλώνουν και δεν φεύγουν, όταν φεύγουν και αλλάζουν οι κυβερνήσεις». «Αυτή η πείρα - συνέχισε - αυτή η αντίθεση που υπάρχει σε μια πολιτική εχθρική, αυτή η υποψία που γίνεται συχνά και καταδίκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όλα αυτά μπορούν με τη δική μας προσπάθεια να εκφραστούν στην κάλπη με ψήφο στο ΚΚΕ. Με ψήφο που θα δώσει νέα δυναμική, νέα αντοχή στο λαό μας στις δύσκολες μέρες που έρχονται, γιατί όλοι το καταλαβαίνουμε και το καταλαβαίνουν ιδιαίτερα και οι ψηφοφόροι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ότι έρχονται χειρότερες μέρες».
Αναφέρθηκε στα «έργα και τις ημέρες» του δικομματισμού, στο ρόλο που παίζουν τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ., Οικολόγοι Πράσινοι, που όλα, παρά τις επιμέρους διαφορές, αποτελούν στυλοβάτες της στρατηγικής του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και ξεκαθάρισε: «Στις 7 του Ιούνη δεν κρίνεται ο σοσιαλισμός στην κάλπη. Αλλωστε, ο σοσιαλισμός και η σοσιαλιστική προοπτική δεν πρόκειται να κριθεί στις κάλπες. Αυτό που κρίνεται στις 7 του Ιούνη είναι η ικανότητα του λαού μας να τρομάξει την ολιγαρχία και τα κόμματα που παίρνουν μέτρα για την επόμενη μέρα, σε συνθήκες κρίσης του συστήματος. Σε συνθήκες που παρά την κρίση για την οποία ζητούν από τους εργαζόμενους να κάνουν θυσίες, η κερδοφορία του κεφαλαίου χτυπάει κόκκινο και αυτήν την περίοδο. Σε αυτές τις συνθήκες, αυτό που κρίνεται, είναι αν ο λαός μας, δίνοντας ψήφο στο ΚΚΕ, χαμηλώνοντας, βουλιάζοντας τα ποσοστά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα βρεθεί έτοιμος για τη μεγάλη αντεπίθεση μετά τις 7 του Ιούνη», για να αποκρούσει τα ακόμα σκληρότερα αντεργατικά μέτρα που έρχονται.
«Γιατί είναι σίγουρο - συνέχισε - και ο κόσμος το ξέρει, ότι εμείς θα είμαστε εδώ στις 8 του Ιούνη». «Θα είμαστε μπροστά στους αγώνες, οι οποίοι μπορούν να δοθούν με άλλους όρους, αν τα ποσοστά του ΚΚΕ, αν τα ποσοστά της ανυπακοής και της απειθαρχίας στην ΕΕ βρεθούν μπροστά. Εχει τη δυνατότητα ο λαός μας να βγάλει και να μεταφράσει αυτήν την πείρα σε ψήφο ανυπακοής, σε κόκκινη ψήφο, σε ψήφο στο ΚΚΕ».
Σημείωσε ότι οι εκλογικοί στόχοι που βάζει το ΚΚΕ είναι εφικτοί και ρεαλιστικοί και ξεκαθάρισε ότι προϋποθέτει να «βάλουμε ουσιαστικά διλήμματα στη σκέψη του προβληματισμένου κόσμου», που, παρά τις διαφωνίες και τις ενστάσεις τους σε πολλά ζητήματα από την πολιτική του Κόμματος, «ξέρουν ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο μετερίζι αγώνα σε αυτήν τη χώρα. Είναι το μόνο κόμμα που δεν μάσησε τα λόγια του, που στάθηκε όρθιο στους δύσκολους καιρούς και που μπορεί σήμερα με τη δύναμη που του έχει δώσει ο λαός μας, που του έχει δώσει η εργατική τάξη και η νεολαία και με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη μετά τις ευρωεκλογές να δώσει μάχες για την προοπτική».
Με ένα νέο κατασκεύασμα, που φιλοδοξεί να εμφανιστεί ως «ρεπορτάζ» (δεν το καταφέρνει όμως με τη θολούρα, τα ψέματα και τις μισές αλήθειες με τα οποία είναι διανθισμένο), το «Βήμα της Κυριακής» επανέρχεται στην υπόθεση του 1ου Λυκείου Πετρούπολης, επιχειρώντας να στηρίξει ότι τάχα το ΚΚΕ τρομοκρατεί εκπαιδευτικούς! Η εφημερίδα φιλοξενεί «μαρτυρία» του διευθυντή του σχολείου που απέβαλε τον ΚΝίτη μαθητή και «μαρτυρία» της καθηγήτριας που είπε στην τάξη ότι το ΚΚΕ και ο ΛΑ.Ο.Σ. κάνουν λογοκρισία, όπως έκανε παλιότερα η Ιερά Εξέταση... αλλά εντελώς αυταρχικά αρνήθηκε να δώσει το λόγο στον ΚΝίτη μαθητή, όταν αυτός ζήτησε να απαντήσει στη λασπολογία της και συναίνεσε στην τιμωρία του με τριήμερη αποβολή. Σ' αυτές βασίζεται όλο το κατασκευασμένο ρεπορτάζ που προσπαθεί να κάνει «τη νύχτα... μέρα».
Παρά τις αντιφάσεις που έχουν οι δύο μαρτυρίες μεταξύ τους και τα ψέματα που έχει η καθεμία χωριστά, ο ίδιος ο διευθυντής αναφέρει πως η καθηγήτρια αρνήθηκε να επιτρέψει στο μαθητή να εκφράσει την άποψή του και τον «κάλεσε να εκφράσει την άποψη στο τέλος της διδακτικής ώρας», η καθηγήτρια παραδέχεται ότι όταν της ζήτησε ο μαθητής το λόγο του απάντησε ότι «πρόκειται για ένα ιδεολογικό θέμα το οποίο δεν ήταν της ώρας να συζητηθεί». Παραδέχονται, δηλαδή, ότι μόνο η ιδεολογική παρέμβαση της καθηγήτριας περί λογοκρισίας του ΚΚΕ, μπορεί να γίνεται στην τάξη για να μπολιάζει τις νεανικές συνειδήσεις, μόνο η «έδρα» έχει δικαίωμα στην πολιτική θέση και την προπαγάνδα, ενώ ο μαθητής (πόσο μάλλον όταν είναι και ΚΝίτης) δεν έχει δικαίωμα να έχει άποψη ούτε να τη λέει. Αυτό σημαίνει γι' αυτούς «ελεύθερη διακίνηση ιδεών»!
Οσο για τον διευθυντή, καλύπτει πλήρως τον αυταρχισμό της καθηγήτριας και την αποβολή του μαθητή και παραδέχεται ότι ενώ ήταν ενήμερος για την επίσκεψη διαμαρτυρίας του βουλευτή του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο θέμα, απουσίαζε την ώρα της επίσκεψης. Ολα τα υπόλοιπα, τόσο στις μαρτυρίες όσο και στο ρεπορτάζ που τις υιοθετεί, είναι χονδροειδή ψέματα και διαστρεβλώσεις. Κραυγαλέο παράδειγμα: Παρουσιάζει μια ανακοίνωση της Ζ' ΕΛΜΕ που αφορά τις περιοχές Ηλιούπολης, καθηγητές Λυκείων της οποίας διοργάνωσαν εκδρομές μαθητών στη ΝΑΤΟική βάση του Αβιάνο της Ιταλίας, του ορμητήριου των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας στα 1999, (άλλη σπουδαία παιδαγωγική των συγκεκριμένων καθηγητών και διευθυντών και πώς να τους χαρακτηρίσεις;), Αργυρούπολης κ.τ.λ., που είχε εκδοθεί μάλιστα πολύ πριν τα γεγονότα της Πετρούπολης, ως αντίδραση των καθηγητών της Πετρούπολης. Τέλος, όσο για την «τρομοκρατία» της καθηγήτριας από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, εδώ ταιριάζει το φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Γι' αυτό όταν η ίδια ενσταλάζει στις νεανικές συνειδήσεις τη διαστρέβλωση της Ιστορίας, σκοπίμως και με βάση την ιδεολογία της και την κυρίαρχη ιδεολογία, όταν ουσιαστικά απαγορεύει στο μαθητή της την έκφραση αντίθετης άποψης για ένα ιδεολογικό θέμα όπως λέει στο «Βήμα», αλλά η ίδια επιβάλλει τη δική της ιδεολογική άποψη που τυχαίνει να είναι και της κυρίαρχης τάξης, εδώ να δεις προοδευτισμός ΣΥΝασπισμένης, και στη συνέχεια τον αποβάλλει, αν αυτό δεν είναι τρομοκρατία τι είναι; Οσο για τον ΣΥΝ που επιμένει να κάνει σημαία του την προβοκάτσια ταυτίζοντας το ΚΚΕ με τον ΛΑ.Ο.Σ., δε μας εκπλήσσει. Ο κατήφορός του δεν έχει πάτο, προκειμένου να υπηρετήσει τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου.
Γ. Στ.