Η αλήθεια είναι ότι οι κυβερνώντες δεν έχουν κρύψει τα χαρτιά τους, ούτε προεκλογικά. Μαζί με την απόφαση για το χάρισμα των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ στους τραπεζίτες και το πάγωμα των μισθών και συντάξεων για έναν ολόκληρο χρόνο, ανακοίνωσαν ότι στα μέσα του χρόνου - τώρα δηλαδή - θα γίνει επανεκτίμηση των δεδομένων και θα παρθούν πρόσθετα μέτρα

Σε αυτά ακριβώς τα πλαίσια, από αύριο κιόλας, θα αρχίσουν να εμφανίζονται τα διάφορα σενάρια και εξειδικευμένα μέτρα, που ναι μεν θα παίρνουν υπόψη τους τις εξελίξεις που αφορούν στην κρίση, στην ουσία όμως θα πρόκειται για το «δεύτερο κύμα» των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων. Μιλάμε για τις μεταρρυθμίσεις - δεσμεύσεις που έτσι κι αλλιώς αναλήφθηκαν με τη Στρατηγική της Λισαβόνας, την οποία υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2000 και υλοποιεί, κανονικότατα, η ΝΔ. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης έχει ολοκληρώσει την εκπόνηση αλληλοσυμπληρούμενων σεναρίων για την προώθηση νέων αντιλαϊκών μέτρων, ανάλογα με την έκβαση των δημοσιονομικών. Τις επόμενες μέρες θα συνέλθουν τα αρμόδια όργανα της ΕΕ και από κοινού, κυβερνήσεις και Κομισιόν, θα δώσουν το σύνθημα για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Η αλήθεια είναι ότι οι κυβερνώντες δεν έχουν κρύψει τα χαρτιά τους, ούτε προεκλογικά. Μαζί με την απόφαση για το χάρισμα των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ στους τραπεζίτες και το πάγωμα των μισθών και συντάξεων για έναν ολόκληρο χρόνο, ανακοίνωσαν ότι στα μέσα του χρόνου - τώρα δηλαδή - θα γίνει επανεκτίμηση των δεδομένων και θα παρθούν πρόσθετα μέτρα. Οπως, μάλιστα, σημειώνεται και στο Επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης - που πρώτος ο «Ρ» αποκάλυψε» - η κυβέρνηση, πέρα από τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν επίσημα, έχει συντάξει και «ένα σενάριο για "αλλαγή πολιτικής", ώστε να προσαρμοστούν οι δημοσιονομικές εξελίξεις στα επίπεδα» των στόχων που τίθενται για περιορισμό του δημόσιου ελλείμματος στα όρια του 3% του ΑΕΠ, όριο που θεωρείται ανεκτό για τις ανάγκες συνεχούς χρηματοδότησης και κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η κατάσταση, βέβαια, με τα δημοσιονομικά έχει ξεφύγει πολύ πάνω (κάτω, πιο σωστά) από τις αρχικές εκτιμήσεις. Ανεξάρτητα από τα γενικά αίτια που προκαλούν την αύξηση των ελλειμμάτων (μειώσεις φόρων για το κεφάλαιο, μειωμένα κρατικά έσοδα λόγω της κρίσης), σε αυτή τη φάση το δημόσιο έλλειμμα εκτοξεύθηκε στα ύψη εξαιτίας των προκλητικών αποφάσεων ΕΕ και κυβέρνησης που στο όνομα της κρίσης: «Χρύσωσαν» τις τράπεζες με τα 28 δισ. για να εξασφαλιστεί ρευστότητα. Μείωσαν τους φόρους στα ΙΧ για να ξεστοκάρουν οι μεγαλέμποροι τα τζιπ και να αποκτήσουν οι νεόπλουτοι αυτοκίνητα τεράστιου κυβισμού. Επιτάχυναν τις διαδικασίες των ΣΔΙΤ προσφέροντας ακόμα μερικά δισεκατομμύρια προς τους επιχειρηματικούς ομίλους. Ενεργοποίησαν προγράμματα κινήτρων, ενισχύσεων και επιδοτήσεων προς διάφορες επιχειρηματικές ομάδες.

Τα αποτελέσματα για τις επιχειρήσεις είναι ήδη ορατά. Σύμφωνα με τους επίσημους ισολογισμούς του πρώτου τριμήνου, η κερδοφορία του κεφαλαίου δε φαίνεται να είναι αντίστοιχη με τις κραυγές για επερχόμενη καταστροφή τους, με τις οποίες μας βομβάρδιζαν όλο το τελευταίο διάστημα. Μόνο μέσα στους τρεις πρώτους μήνες και παρά την οικονομική κρίση που όλοι τους τη μνημονεύουν σε όλες τις πτώσεις, τα κέρδη των εισηγμένων επιχειρήσεων στο Χρηματιστήριο διαμορφώθηκαν στα 2,8 δισ. ευρώ, σημειώνοντας οριακή υποχώρηση της τάξης του 4%!

Το μάρμαρο, όμως, κάποιος θα το πληρώσει. Το πρόγραμμα της ΝΔ - όπως και εκείνο του ΠΑΣΟΚ - προβλέπει ότι ο λογαριασμός αφορά και πάλι τους εργαζόμενους. Γιατί όπως λέει και ο Γ. Παπαθανασίου, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, «τώρα είναι η ώρα για τις βαθιές δομικές αλλαγές, που μέχρι πρότινος η χώρα μας δεν είχε τολμήσει. Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο να χάσουμε ούτε μια μέρα. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, οφείλουμε να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν τις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Γιατί διαφορετικά, με το τέλος της κρίσης, θα βρεθούμε σε ακόμη πιο μειονεκτική θέση απέναντι στους ανταγωνιστές μας».

Τι δεν έχει τολμήσει η χώρα και θα το επιχειρήσει τώρα η κυβέρνηση;

Να αναμετρηθεί με τη στοιχειώδη και ελάχιστη κατάκτηση των εργαζομένων να διεκδικούν κάθε χρόνο αυξήσεις στις αποδοχές τους. Το «πάγωμα» των μισθών - συντάξεων για φέτος, με την παράλληλη χορήγηση κάποιου ευτελούς επιδόματος σε όσους βρίσκονταν στα όρια της περιθωριοποίησης, είναι πολύ πιθανό να αξιοποιηθεί ως μπούσουλας και για την επόμενη χρονιά. Αλλωστε, ένα βήμα ήδη έχει γίνει από τις συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, με την υπογραφή διετών συμβάσεων εργασίας, ενώ, όπως σημειώνει με έμφαση το ΔΝΤ, αντιγράφοντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, «θα ενθαρρύναμε τις αρχές να προωθήσουν τη σύναψη τριμερούς κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ εργοδοτών, συνδικαλιστικών οργανώσεων και κράτους, για την επίτευξη μεγαλύτερης συναίνεσης στη διαδικασία διαπραγμάτευσης, προκειμένου να δοθεί προτεραιότητα αυτή τη χρονική στιγμή στην αύξηση της απασχόλησης παρά στην αύξηση των αποδοχών». Οπως, μάλιστα, σημειώνουν στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, η εφαρμογή των ετήσιων αυξήσεων στους μισθούς είναι μια αντιπαραγωγική διαδικασία, από την οποία κάποιες χώρες της ΕΕ έχουν ήδη απαλλαγεί.

Να ανοίξει και πάλι το φάκελο «Κοινωνική Ασφάλιση». Η μέχρι τώρα ...σαλομοποίηση των παρεμβάσεων έχει οπωσδήποτε αποδώσει, αφού οι ηλικίες συνταξιοδότησης έχουν ήδη εκτοξευθεί στα 65, αλλά αυτό δε φτάνει. Οπως πριν λίγες μέρες προειδοποίησε και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο - ακόμα ένα ...ευαγές ίδρυμα της διεθνούς πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού - «οι συνταξιοδοτικές δαπάνες θα πρέπει να εναρμονιστούν με τις εισφορές προκειμένου να διασφαλιστεί η καταβολή των συντάξεων στις επόμενες γενεές». Αυτή είναι η γραμμή τους, που σημαίνει παρεμβάσεις σε τρεις παράλληλες κατευθύνσεις: Παραπέρα αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Ακόμα μεγαλύτερη μείωση των συντάξεων. Αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.

Να γίνουν ακόμα πιο αποφασιστικές παρεμβάσεις στον τομέα των εργασιακών σχέσεων. Τώρα, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, φρονούν οι θιασώτες των αντιδραστικών πολιτικών της ΕΕ, είναι ευκαιρία να επεκταθεί ακόμα περισσότερο το σύστημα των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης. Εκμεταλλευόμενοι τον κίνδυνο της απόλυσης και την απειλή της ανεργίας, επιδιώκουν να υποτάξουν τους εργαζόμενους στην αντίληψη - μοντέλο που προτείνει το κεφάλαιο και η ολιγαρχία για ελεγχόμενη - ελαστική απασχόληση, με ελαστικές αποδοχές και ελαστική ασφάλιση. Ταυτόχρονα, αναμένεται να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο το σύστημα της, χρονικά περιορισμένης, επιδοτούμενης απασχόλησης, μεταφέροντας στην ουσία στις πλάτες του δημοσίου την υποχρέωση των εργοδοτών να πληρώνουν τους απασχολούμενους.

Από κοντά έρχονται νέες αποφάσεις για αύξηση των ειδικών φόρων που πληρώνουν κυρίως οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, αύξηση των τελών κυκλοφορίας, αύξηση του τέλους ακινήτων, κ.ο.κ.

Πάντως, καλά όλα αυτά, αλλά ένα είναι απολύτως βέβαιο: Η τύχη των σχεδίων που έχουν εκπονήσει ΕΕ και κυβέρνηση, για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης αμέσως μετά τη σημερινή εκλογική διαδικασία, θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από το αποτέλεσμα της κάλπης. Ενα ισχυρό χαστούκι στα κόμματα του δικομματισμού και μια αποφασιστική ενίσχυση των ποσοστών του ΚΚΕ μπορεί να μη φέρουν αυτόματα τα πάνω κάτω, ωστόσο θα αποτελέσουν ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια των εργαζομένων, ώστε από καλύτερες θέσεις, με καλύτερους συσχετισμούς και ακόμα πιο αποτελεσματικά να ενταθεί η αντίσταση των εργαζομένων και να ενισχυθεί η πάλη τους στην κατεύθυνση της ανατροπής αυτής της πολιτικής.