Ενα νέο κύμα δολοφονικών επιθέσεων απειλεί τα μέλη και τους οπαδούς του ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό), επιχειρώντας τη διασπορά ενός κλίματος τρομοκρατίας και φόβου στον ινδικό λαό. Ως δράστες εμφανίζονται οι «μαοϊκοί αντάρτες», που έχουν ουσιαστικά καταλάβει με τη βία τον έλεγχο της περιοχής Λαλγκάρχ στη Δυτική Βεγγάλη, ενώ ηθικοί αυτουργοί και υποστηρικτές των επιθέσεων, σύμφωνα και με τις πληροφορίες του ΚΚ Ινδίας (Μ), φαίνεται να είναι η αντιπολίτευση της τοπικής κυβέρνησης του κρατιδίου στο οποίο και κυριαρχεί το κόμμα του ΤΜC. Το ΤΜC συμμετέχει στην κυβερνητική συμμαχία της Ενωμένης Προοδευτικής Συμμαχίας (UPA), της οποίας ηγείται το Κόμμα του Κογκρέσου που κέρδισε και τις τελευταίες γενικές εκλογές, ενώ πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι επιθέσεις και οι δολοφονίες ξεκίνησαν τον τελευταίο μήνα της προεκλογικής περιόδου, το Μάρτη, συνεχίστηκαν κατά το διάστημα των εκλογών από 15 Απρίλη έως και 15 Μάη και εξακολουθούν.

Από το Μάρτη, που ξεκίνησαν οι δολοφονικές επιθέσεις, μέχρι και σήμερα, έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 53 άνθρωποι, όλοι μέλη του Κόμματος ή οπαδοί, ενώ επιθέσεις έχουν πραγματοποιηθεί και στα γραφεία του ΚΚ Ινδίας (μαρξιστικό) στο κρατίδιο της Δυτικής Βεγγάλης, προκαλώντας οργή τόσο προς τους δράστες όσο και στους στόχους που καλούνται να εξυπηρετήσουν με αυτόν τον τρόπο. Το ΚΚ Ινδίας (Μ) κατήγγειλε τα βίαια περιστατικά και τις σφαγές των μελών του, καλώντας σε διαδηλώσεις και καταδίκη των συγκεκριμένων πρακτικών από το σύνολο του προοδευτικού κόσμου της Ινδίας.

Ανέδειξε, δε, το χαρακτήρα των μαοϊκών συμμοριών, όπως χαρακτηρίζει τους ενόπλους, σημειώνοντας ότι στις περιοχές όπου έχουν καταλάβει τον έλεγχο με τη βία, χρησιμοποιούν αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες, προκειμένου να εμποδίσουν τις αρχές να επέμβουν, καταγγέλλοντας και την κεντρική κυβέρνηση για κωλυσιεργία.

Παρά το γεγονός ότι από τις 22 Ιούνη η ομοσπονδιακή ινδική κυβέρνηση του Μανμόχαν Σινγκχ και της Ενωμένης Προοδευτικής Συμμαχίας προχώρησαν στην απαγόρευση του λεγόμενου «Μαοϊκού Κομμουνιστικού Κόμματος», χαρακτηρίζοντάς το «τρομοκρατική οργάνωση», προχωρώντας παράλληλα στην αποστολή στρατού στις επίμαχες περιοχές, για να επιληφθούν των επιθέσεων, αξίζει να δει κανείς τόσο την περίοδο που πραγματοποιήθηκαν και αξιοποιήθηκαν οι επιθέσεις αυτές, στο πλαίσιο μιας τεράστιας αντικομμουνιστικής εκστρατείας, και στο εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς και τη χρονική στιγμή που η κυβέρνηση «ενδιαφέρθηκε» για τις δολοφονίες, αφήνοντας πάντα στο απυρόβλητο τους συμμάχους της, του TMC.

Το ΚΚ Ινδίας (Μ), αρχικά, υποστήριξε την κυβέρνηση του Μαχνμόχαν Σινγκχ, προκειμένου να αποτρέψει την επικράτηση μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης. Ωστόσο, η κυβέρνηση καταστρατήγησε τα όσα υποσχέθηκε προεκλογικά, περί φιλολαϊκής πολιτικής και ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, υιοθετώντας νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιλογές, οι οποίες επιδεινώνουν τη θέση των λαϊκών στρωμάτων και αυξάνουν την επισιτιστική κρίση, εντείνουν την ανεργία, ενώ αυξήθηκαν οι τιμές όλων των βασικών καταναλωτικών προϊόντων. Παράλληλα, κατέρρευσαν και οι κυβερνητικές υποσχέσεις περί ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, η οποία στην πορεία μεταλλάχθηκε σε φιλο-αμερικανική πολιτική. Πραγματοποίησε συγκεκριμένα βήματα που κατέστησαν τη χώρα στρατηγικό σύμμαχο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, με χαρακτηριστικό την πυρηνική πολιτική. Λίγο πριν την εκπνοή της προηγούμενης θητείας του, ο Ινδός πρωθυπουργός, τον Οκτώβρη του 2008, δεσμεύτηκε σε μία πυρηνική συμφωνία με τις ΗΠΑ, υπηρετώντας το ρόλο του στρατηγικού συμμάχου των ΗΠΑ προς όφελος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, υποθηκεύοντας στα συμφέροντα της Ουάσιγκτον την εξωτερική πολιτική και τις αποφάσεις της χώρας. Γεγονός που διεφάνη ιδιαίτερα και μετά τις δολοφονικές επιθέσεις της Βομβάης, τον περασμένο Νοέμβρη, που, με αφορμή το μακελειό, εντάθηκε η συζήτηση για την ανάγκη «συνεργασίας» για την «πάταξη της τρομοκρατίας».

Αποτέλεσμα της πλήρους καταπάτησης του ελάχιστου κοινού πλαισίου, στο οποίο βασιζόταν η συνεργασία, ήταν το ΚΚ Ινδίας (Μ) να αποσύρει τη στήριξή του στην κυβέρνηση του UPA και να καταγγείλει τις προθέσεις του Κογκρέσου ενόψει και των γενικών εκλογών που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα στο διάστημα 15 Απρίλη έως 15 Μάη, προτείνοντας στους ψηφοφόρους ένα τρίτο Μέτωπο συμμαχίας αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων της χώρας. Μία προσπάθεια, που δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, δεδομένων των συνθηκών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, στις οποίες πραγματοποιήθηκαν οι γενικές εκλογές στην Ινδία, οι πολύνεκρες επιθέσεις της Βομβάης που προηγήθηκαν, καθώς και εξαιτίας κάποιων ευκαιριακών παροχών, στις οποίες προχώρησε η κυβέρνηση λίγο πριν την εκλογική αναμέτρηση εξασφαλίζοντας την επανεκλογή της. Το UPA φρόντισε να προπαγανδίσει προεκλογικά την «ανάγκη» για μία «σταθερή, δήθεν, κεντρώα - κοσμική κυβέρνηση», που θα καταφέρει να αποτρέψει την κυριαρχία του εθνικιστικού - ινδουιστικού BJP. Στην πραγματικότητα, όμως, τόσο ο Μ. Σινγκχ, όσο και η κυβέρνηση του UPA στρέφονται, όπως και την προηγούμενη τετραετία, σε νεοφιλελεύθερα μέτρα και πολιτικές, που κάθε άλλο παρά λύνουν τα τεράστια προβλήματα του λαού της Ινδίας.

Το ΚΚ Ινδίας (Μ), στην εκλογική αναμέτρηση που ολοκληρώθηκε το Μάη, κέρδισε 16 έδρες στο εθνικό Κοινοβούλιο, διατηρώντας τις δυνάμεις του στη Δ. Βεγγάλη, στην Τριπούρα και στην Κεράλα, αλλά και σε όλη τη χώρα με μικρή μείωση, λαμβάνοντας συνολικά 5,33%, αντί 5,66% στις προηγούμενες εκλογές. Σημειώνει, δε, σε ανακοίνωσή του, ότι θα συνεχίσει να παλεύει ενάντια στα αντιλαϊκά - αντιδραστικά μέτρα, που στρέφονται ενάντια στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα και θα αντιτίθεται στις αποφάσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων, αναγνωρίζοντας, παράλληλα, λάθη και παραλείψεις που δεν έδωσαν ευκαιρία για αύξηση των ποσοστών.