Με αφορμή την επαναπροβολή της ταινίας παραχωρήθηκε συνέντευξη Τύπου με τη συμμετοχή του σκηνοθέτη και δύο από τους πρωταγωνιστές της, τους ηθοποιούς, Κώστα Καζάκο και Αντώνη Αντωνίου. Για τον σκηνοθέτη, ο Ν. Μπελογιάννης ήταν λαϊκός αγωνιστής, διανοούμενος και ηγέτης. «Εδωσε τη ζωή του μην περιμένοντας καμία αμοιβή. Στάθηκε χαμογελαστός μπροστά στο απόσπασμα και όταν ρωτήθηκε από τον παπά ποια ήταν η τελευταία του επιθυμία, απάντησε "ελπίζω να είμαστε εμείς οι τελευταίοι". Ενα μεγαλείο ανθρώπου. Ενα αιώνιο σύμβολο ομορφιάς, αγωνιστικότητας και ποίησης. Είναι και σήμερα επίκαιρη όσο ποτέ η ταινία και ελπίζω να έρθουν να τη δουν και οι νέοι άνθρωποι». Παρά το γεγονός ότι στην ταινία παίζει πλήθος πρωταγωνιστών του θεάτρου και του κινηματογράφου, ωστόσο, στο ρόλο του Μπελογιάννη είναι ο Φοίβος Γκικόπουλος, ο οποίος δεν είναι καν ηθοποιός. Τότε ήταν καθηγητής της ιταλικής φιλολογίας (κοσμήτορας σήμερα της αντίστοιχης έδρας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) και μεταφραστής του σπουδαίου ηθοποιού, Τζαν Μαρία Βολοντέ, ο οποίος είχε συμφωνήσει ενθουσιωδώς για το ρόλο αλλά με το που ξεκίνησαν τα γυρίσματα εισήχθη στο νοσοκομείο.

Ο Κ. Καζάκος, βουλευτής του ΚΚΕ, χαρακτήρισε «τόλμημα» την ταινία. Σημείωσε ότι ο Μπελογιάννης ήταν δημιούργημα της εποχής του όπως χιλιάδες άλλοι αγωνιστές, αλλά αναδείχθηκε σε μια ξεχωριστή προσωπικότητα που πάει πίσω στα πρότυπα και τους ήρωες της αρχαίας τραγωδίας, όπως η Αντιγόνη και Ηλέκτρα. «Ατομα που είναι έτοιμα να πεθάνουν χαρούμενα για το περιεχόμενο της ζωής τους. Για την ουσία της ζωής. Για ό,τι αξίζει να ζει κανείς και που αξίζει και να πεθαίνει για χάρη του». Και συνέχισε «ο Ν. Τζίμας κατάφερε με απλότητα, ειλικρίνεια, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς να εξογκώνει πράγματα εις βάρος άλλων, να κάνει μια απλή ανθρώπινη αφήγηση. Είναι σα να είσαι μέσα στην ιστορία. Δε δεσμεύει τη συνείδηση του θεατή αλλά του δίνει όλο το υλικό για να δει τα γεγονότα στις πραγματικές τους διαστάσεις». Και κατέληξε ότι «πρέπει κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να δει όσο περισσότερος κόσμος γίνεται αυτή την ταινία. Είναι παιδεία και χρήσιμο υλικό. Μακάρι να τη δουν και νέοι και να παίζεται στα σχολεία. Χάριν της ιστορίας και της αλήθειας».

Ο Α. Αντωνίου μίλησε «για όλους αυτούς τους αγωνιστές που χωρίς δεύτερη σκέψη είχαν τάξει τη ζωή τους για μια καλύτερη Ελλάδα. Είχαν το κουράγιο και την αξιοπρέπεια να πεθάνουν όρθιοι και να αφήσουν πίσω τους υποθήκες αγώνων και ηρωισμών. Η δουλειά του Τζίμα ήταν πολύ σπουδαία, σαν βραδυφλεγής βόμβα. Δεν έκανε το σκηνοθετικό "μπαμ", έκανε όμως την ταινία να σε ποτίζει συναίσθημα και συγκίνηση».

Στη συνέντευξη τραγούδησε με συνοδεία πιάνου η Νατάσα Παπαδοπούλου το τραγούδι «Ο Ανθρωπος με το Γαρύφαλλο» του Μίκη Θεοδωράκη, σε στίχους Γιάννη Θεοδωράκη και «Το Τραγούδι Του Μπελογιάννη», του Λάκη Χατζή σε στίχους Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή.

Η Αλ. Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Κόμματος που παρακολούθησε την συναυλία στον Λυκαβηττό

Στη σκηνή η Χάρις Αλεξίου, στην πρώτη συναυλία της για το φετινό καλοκαίρι, αφιερωμένη στα παιδιά που δίνουν τη μάχη της απεξάρτησης, στέλνει το δικό της μήνυμα: «Η ζωή είναι ωραία και όσο τη γουστάρεις, όσο τη γλεντάς, τόσο πιο ωραία είναι». Στη συναυλία παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τη ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Αλέκα Παπαρήγα. Οι πρώτες μελωδίες απλώθηκαν στο βράχο του Λυκαβηττού και χιλιάδες νέοι αποθεώνουν ό,τι αγαπούν, ψιθυρίζουν για «του φευγιού μου τα όνειρα», τραγουδούν για την «κρυφή ατέλειωτη δίψα που σε κρατά ζωντανό, εκείνη η δίψα για καθαρό ουρανό»...

Η Χάρις Αλεξίου