Η εν λόγω διαδικασία αποτελεί συνέχεια των όσων έχουν δρομολογηθεί τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη των κυβερνήσεων τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, στο όνομα του «αντιτρομοκρατικού» πολέμου, που στοχεύουν ευθέως στα λαϊκά δικαιώματα και στην καταστολή οποιασδήποτε «απειλής» κατά της καθεστηκυίας τάξης προερχόμενης από το λαϊκό κίνημα.
Τα λεγόμενα του εκπροσώπου της ΔΑΚΕ στήριξε και η ΠΑΣΚΕ, καθώς μέλος της στην τοποθέτησή του είπε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει. Και στις δύο τοποθετήσεις είναι φανερή η προσπάθεια να εξομοιώσουν την πολιτική κριτική - ακόμα και με μορφή «πολεμικής» - απέναντι στο ΚΚΕ με την ωμή συκοφαντία και προβοκάτσια στην οποία καταφεύγουν όλο και πιο συχνά οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου και οι συνδικαλιστικές τους δυνάμεις.
Η απάντηση των ταξικών δυνάμεων ήταν άμεση και πληρωμένη. Επιβεβαιώνεται ωστόσο για μια ακόμη φορά ότι η ένταση της αντεργατικής επίθεσης συνοδεύεται από ένταση του αντικομμουνισμού με στόχο να χτυπηθεί όχι μόνο το ΚΚΕ αλλά το ίδιο το εργατικό κίνημα. Να χτυπηθεί η δύναμη που μπαίνει μπροστά στη μάχη για την οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων των εργαζομένων με στόχο την ανατροπή των πολιτικών που γεννούν και οξύνουν τα προβλήματά τους. Και αυτό πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι εργαζόμενοι αξιοποιώντας την ίδια τους την πείρα. Τα δικά τους συμφέροντα στοχοποιούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και βάζουν τις συνδικαλιστικές παρατάξεις τους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά, για να απονευρώσουν και να υποτάξουν το κίνημα, χτυπώντας την ταξική πρωτοπορία του.
Εντονη είναι η συζήτηση στους ιατρικούς κύκλους και σε σχετικούς συλλογικούς φορείς για τη σκοπιμότητα της διατήρησης μονάδας ομφαλοπλακουντιακού αίματος (τα γνωστά πια βλαστοκύτταρα) για προσωπική χρήση. Δηλαδή, για να σώσουμε μελλοντικά το «δικό μας άνθρωπο» από μια βαριά αρρώστια, όπως η λευχαιμία. `Η, όπως λένε οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών τραπεζών, αυτά τα κύτταρα θα χρησιμοποιηθούν στη λεγόμενη αναγεννητική θεραπεία. Δηλαδή, θα αποτελέσουν το υλικό για να «φτιαχτούν» τα κατεστραμμένα κύτταρα, π.χ., από ένα έμφραγμα καρδιάς.
Μα, αντιτείνουν οι σοβαροί επιστήμονες, αν χρειαστεί μια μεταμόσχευση, π.χ., στην περίπτωση της λευχαιμίας το μόνο ακατάλληλο μόσχευμα είναι αυτό που προέρχεται απ' τον ίδιο τον άρρωστο. Επομένως, το μόσχευμα πρέπει να αναζητηθεί από κάποιον άλλον δότη που έχει ιστοσυμβατότητα με τον άρρωστο. Και η δυνατότητα αυτή προσφέρεται μόνο μέσα από τις δημόσιες τράπεζες των βλαστοκυττάρων.
Στην Ελλάδα χρειάζονται 80 περίπου τέτοια μοσχεύματα το χρόνο και θα μπορούσαν να υπάρχουν αν υπήρχαν δύο δημόσιες τράπεζες με 25.000 μονάδες. Υπάρχει όμως μία δημόσια τράπεζα με 1.200 μονάδες και περισσότερες από 20 ιδιωτικές με - κατ' εκτίμηση - 70.000 μονάδες.
...Οσον αφορά την αναγεννητική θεραπεία, λένε πάλι οι σοβαροί επιστήμονες, αυτό έχει σχέση με τη «φιλολογία των βλαστοκυττάρων» και την ανάπτυξη της επιστήμης της επόμενης δεκαετίας. Ομως και σε αυτή την περίπτωση η καλύτερη λήψη των βλαστοκυττάρων είναι απ' το μυελό των οστών, κάτι που εφαρμόζεται και σήμερα.
Οπως ανακοίνωσαν την Πέμπτη οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας, σε παγκόμιο επίπεδο έχουν ανακοινωθεί 30.000 μεταμοσχεύσεις με βλαστοκύτταρα απ' τον πλακούντα. Γι' αυτές υπάρχουν δημοσιεύσεις μόνο για 15 αυτόλογες (δηλαδή από τον ίδιο τον άρρωστο) και ανακοινώσεις για άλλες 135 αυτόλογες μεταμοσχεύσεις. Οι υπόλοιπες 29.850 μεταμοσχεύσεις ήταν ετερόλογες. Δηλαδή τα μοσχεύματα πάρθηκαν από δημόσιες τράπεζες.
Διατηρώντας τα κύτταρα αυτά σε ιδιωτική τράπεζα, υπάρχει τριπλή απώλεια: Για τον ίδιο το δότη, καθώς είναι απίθανο να χρησιμοποιηθούν απ' τον ίδιο. Για έναν άρρωστο που έχει ιστοσυμβατότητα με το δότη, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το μόσχευμα. Για τους γονείς, γιατί πληρώνουν χαράτσια διατήρησης των μοσχευμάτων, χωρίς αντίκρισμα.