ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το ιερό και το επιστημονικό

Η Εκκλησία θα θέσει όλο το μηχανισμό της στη διάθεση του υπουργείου Υγείας για την αντιμετώπιση της «νέας γρίπης», δήλωσε χτες ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας κ. Ιερώνυμος μετά τη συνάντησή του με τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο.

Ωστόσο όμως όταν τέθηκαν ερωτήματα όπως εάν θα συστήσουν σε ασθενείς να μην «προσέρχονται στην Εκκλησία» ή αν «θα γίνουν συστάσεις να μη μεταλαμβάνει ο κόσμος», ο Αρχιεπίσκοπος κουμπώθηκε. Στο πρώτο ερώτημα αρχικά απάντησε, με το ερώτημα «τι να τους απαγορεύσουμε και να γίνουμε αστυνομία;», για να προσθέσει στη συνέχεια ότι είναι «ανοιχτοί σε κάθε συζήτηση και προσπάθεια». Στο δεύτερο ερώτημα για τη μετάληψη απάντησε: «Μπαίνετε σε θέματα τα οποία είναι ιερά και θεολογικά και αυτά δεν είναι για συζήτηση».

Σεβαστά αυτά τα θέματα. Αλλά προέχει η επιστημονική διακρίβωση πάνω απ' όλα. Που σημαίνει πως η «μετάληψη» με το ίδιο σκεύος αποτελεί παράγοντα που μπορεί να μετοδόσει γρίπη, αφού απο το ίδιο σκεύος μεταλαμβάνουν πολλοί άνθρωποι. Δεν μπορεί το υπουργείο Υγείας να προτάσσει στην αντιμετώπιση της «νέας γρίπης» τα ατομικά μέτρα υγιεινής και να μην παρεμβαίνει στην Εκκλησία - η οποία δηλώνει συστράτευση - αλλά αρνείται την επιστήμη στο όνομα της θεολογίας. Και μάλιστα για ένα τόσο σοβαρό για τη δημόσια υγεία ζήτημα να μην απαντιέται αν θα πρέπει ή όχι να πηγαίνει ένας άρρωστος σε ένα χώρο συνάθροισης ή αν δεν πρέπει να γίνονται μεταλήψεις σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο.

Και κάτι ακόμα: Απ' το απομαγνητοφωνημένο δελτίο Τύπου έλειψαν οι δυο ερωτήσεις και οι απαντήσεις που δόθηκαν. Η αποσιώπηση της πραγματικότητας ποτέ δε βοήθησε.

Αλλού η ρίζα του κακού

Θριαμβολογεί ο ΛΑ.Ο.Σ. επειδή η κυβέρνηση, μέσω της κρατικής καταστολής, «λύνει» το πρόβλημα με τους μετανάστες, διεκδικώντας μάλιστα την πατρότητα της πολιτικής πυγμής κατά των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων. «Τόσα χρόνια που φωνάζαμε για "σκούπα" στο Εφετείο, μας αποκαλούσαν "ακραίους". Τώρα οι ... "ακραίες" ενέργειες λύνουν προβλήματα», δήλωσε περιχαρής ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. Κ. Αϊβαλιώτης, με αφορμή τη νέα επιχείρηση - «σκούπα» χτες στο παλιό κτίριο του Εφετείου Αθηνών. Δεν κρύβει, το ακριβώς αντίθετο, το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ. τις ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις του, καθώς σε αυτές στηρίζει την πολιτική του ύπαρξη και παρουσία. Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι οι «ακραίες» ρατσιστικές θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά ότι αυτές είναι ήδη κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική, τις υιοθετούν δηλαδή και τις έχουν κάνει επίσημη κρατική πολιτική η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τη μηδενική ανοχή. Αυτή είναι η πραγματική αιτία του κακού και εκεί πρέπει να στοχεύει η πάλη του λαού.

Οπορτουνιστική πολυφωνία

Γρηγοριάδης Κώστας

Η γνωστή «πολυφωνία», ίδιον του οπορτουνισμού, έχει την τιμητική της στη χτεσινή «Αυγή», σχετικά με τη στάση των Οικολόγων Πράσινων με την εκλογή του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Στη μια στήλη της Ε. Τζ. εκφράζεται κριτική και γίνεται αναφορά στον πρώην επικεφαλής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Φράνσις Βιρτς, που υπογραμμίζει το «έωλο των θέσεων των Πρασίνων του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ». Ο Βιρτς σημειώνει: «Η αντίθεση στον σημερινό πρόεδρο της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο έγινε το κατ' εξοχήν σημείο αναφοράς της αριστεράς» (σ.σ. εννοεί της σοσιαλδημοκρατίας, Σοσιαλιστών και ΚΕΑ) και συνεχίζει «αν επρόκειτο για εξέγερση της αριστεράς ενάντια σε ένα σύμβολο της δεξιάς θα είχαμε όλοι χειροκροτήσει» και καταλήγει κριτικάροντας ότι ο Μπεντίτ πιθανά θα προτείνει στη θέση του Μπαρόζο τον πρόεδρο της φιλελεύθερης ομάδας, τον πρωθυπουργό του Σαρκοζί, Φρ. Φιγιόν.

Σε άρθρο του Β. Βενιζέλου με τίτλο οι «Ευρωπαίοι οικολόγοι ταράζουν τα νερά» εκθειάζεται η ευέλικτη πολιτική τους γιατί είναι ανοιχτοί σε κάθε συνεργασία, δεν «υιοθετούν ιδεοληψίες περί αντισυστημικού πόλου» όταν «έχουν τη δυνατότητα να γίνουν χρήσιμοι στην κοινωνία με την ανάπτυξη πολιτικών συμμαχιών που θα έχουν αντίκρυσμα και στο κυβερνητικό επίπεδο». Και επίσης εκφράζεται φόβος ότι η «αριστερά» με τον «αντισυστημισμό» θα τους ...χάσει. Τι από τα δύο τελικά συμβαίνει με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Χάσανε τον μπούσουλα ή το γαρ πολύ του οπορτουνισμού γεννά παραφροσύνη; Απλούστατα, άλλη μια επιβεβαίωση της αναξιοπιστίας του. Και η αποθέωση της «ενότητας στη διαφορετικότητα» που είναι η «πίστη» τους, και που δείχνει ότι η «πολυτασικότητά» του λειτουργεί ως κουρτίνα για να καμουφλάρεται η σοσιαλδημοκρατική πολιτική του. Δηλαδή η υπόκλιση στον καπιταλισμό.

Οι ίδιοι τα λένε

Γρηγοριάδης Κώστας

«Το μοντέρνο εκπαιδευτικό σύστημα είναι μια παγκόσμια καταστροφή, δεδομένου ότι υποτιμά τη γνώση υπέρ της συγκέντρωσης δεξιοτήτων. Η αντίληψη ότι στην πραγματικότητα πρέπει κανείς να συγκρατήσει πληροφορίες στο κεφάλι του μοιάζει να έχει ξεχαστεί (...) δεν είναι επαρκές να λες "α, μπορώ να το δω στο Διαδίκτυο" (...) Παράγουμε μια γενιά που δεν είναι μόνο αγράμματη, αλλά και πρακτικά χωρίς καμιά δυνατότητα επικοινωνίας»...

Τα παραπάνω δεν τα είπε κανένας κομμουνιστής, που κάνει κριτική στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα. Τα λέει ο Βρετανός δρ. Ντέιβιντ Στάρκι (επιμελητής μιας έκθεσης που διοργανώνεται αυτό το διάστημα στη χώρα του με αφορμή την επέτειο από την ενθρόνιση του Ερρίκου του Η') και καταγράφονται σε ρεπορτάζ της «Ντέιλι Τέλεγκραφ», που αναπαράγεται στο «Βήμα της Κυριακής».

Εμείς, απλά, να θυμίσουμε ότι οι προτάσεις και τα μέτρα που συζητιούνται αυτήν την περίοδο στη χώρα μας για το σχολείο στον κυβερνητικό «διάλογο» για την Παιδεία, είναι στοιχεία μιας πολιτικής που έχει εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια στη Βρετανία που ακολούθησε σε ένα βαθμό το εκπαιδευτικό μοντέλο των ΗΠΑ. Αυτή η εκπαιδευτική πολιτική έχει γίνει τα τελευταία χρόνια επίσημη πολιτική της ΕΕ, στο πλαίσιο του στόχου της να ανταγωνιστεί την αμερικανική «αγορά εκπαίδευσης».

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι δε χρειάζεται να είναι κανένας κομμουνιστής για να αντιληφθεί τις τραγικές συνέπειες της αμορφωσιάς που θα 'χει το σχολείο που οικοδομείται, πόσο μάλλον όταν προέρχεται από μια χώρα που ζει στο πετσί της αυτές τις συνέπειες...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σχετικά με τους «θεσμούς»

Τα όρια της πρόκλησης για τους εργαζόμενους και το λαό αγγίζει ο ψευτοκαυγάς που έντεχνα οξύνουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με αιχμή τους θεσμούς του αστικού κράτους, ένας από τους οποίους είναι και αυτός του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η ΝΔ επιχειρεί να εμφανίσει εαυτό σαν το θεματοφύλακα των θεσμών και κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ότι αξιοποιεί την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας σαν εργαλείο για να πετύχει την προσφυγή στις κάλπες. Από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ διατείνεται ότι ο σεβασμός του στους θεσμούς είναι δεδομένος και πως αυτό που προέχει είναι η «λύση του πολιτικού ζητήματος», η οποία, σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, συνίσταται στην αναρρίχησή του στην κυβερνητική καρέκλα.

Η νόθα αντιπαράθεση είναι υποκριτική, μακριά και ενάντια στα συμφέροντα και τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ένα θεσμό αναγνωρίζουν: Το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Αυτός είναι τα «άδυτα των αδύτων», στο όνομα της κερδοφορίας των πολυεθνικών ομνύουν και οι δύο. Κάθε θεσμός που αφορά στο εποικοδόμημα, είτε έχει να κάνει με επιτροπές και επιτροπάτα, είτε με δήθεν ανεξάρτητες αρχές, δεν έχει κανέναν άλλο ρόλο παρά να υπηρετεί και να διασφαλίζει τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, να θωρακίζει την υπερκερδοφορία του κεφαλαίου. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ακόμα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρόλο και σκοπό έχει να υπογράφει όλα τα αντεργατικά αντιλαϊκά διατάγματα που νομοθετεί η εκάστοτε κυβέρνηση.

Από αυτή την άποψη, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η θεσμο-λαγνεία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οπως επίσης, καμιά απορία δε γεννά η υποταγή των θεσμών που το αστικό πολιτικό σύστημα γεννά και αναπαράγει στα γενικότερα σχέδια που σχετίζονται με την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και τη δικομματική εναλλαγή στην κυβερνητική καρέκλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αξιοποίηση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από το ΠΑΣΟΚ για την προσφυγή στις κάλπες. Χαρακτηριστική είναι όμως και η επίκληση αστείων επιχειρημάτων από την πλευρά του δικομματισμού όταν είναι να προκηρύξει πρόωρες εκλογές και επικαλείται «σοβαρούς λόγους», ευτελίζοντας κάθε φορά τον κορυφαίο των αστικών θεσμών, το Σύνταγμα.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να ακολουθήσουν τους εταίρους του δικομματισμού στην αποπροσανατολιστική τους αντιπαράθεση. Ο κουρνιαχτός που σηκώνεται, στόχο έχει να σκεπάσει τη στρατηγική τους συμφωνία στα αντιλαϊκά μέτρα, που σωρηδόν περνάνε από τη Βουλή το τελευταίο διάστημα. Από αυτή την άποψη, η διαμάχη είναι πέρα για πέρα υποκριτική, φτιαγμένη στα μέτρα τους. Οι εργαζόμενοι έχουν την πείρα και τη δύναμη να τους γυρίσουν την πλάτη, να τους ξεπεράσουν. Να αναπτύξουν την πάλη τους σε ευθεία αντιπαράθεση με την πολιτική που υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πηγαίνοντας με αγωνιστικούς, ταξικούς όρους και κριτήρια στην κάλπη των εκλογών, όποτε κι αν αυτές γίνουν.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ