Σε φάση νέας συγκέντρωσης κεφαλαίων βρίσκονται οι μερίδες του τραπεζικού κεφαλαίου σε μια εξέλιξη που προμηνύει νέες ανακατατάξεις, επιχειρηματικές συμφωνίες αλλά και επιχειρηματικές κόντρες για τη διεκδίκηση και την απόσπαση μεριδίων και αγορών. Ολες οι μερίδες του τραπεζικού κεφαλαίου, στις επίσημες ανακοινώσεις τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κάνουν λόγο για την ανάγκη ενίσχυσης της επάρκειάς τους σε κεφάλαια, κάτι που σε κάθε ευκαιρία και σε κάθε τόνο έχει υποδειχτεί συνολικά από την ίδια την ΕΕ, το θεσμικό της όργανο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπως και από τις κυβερνήσεις και τις λεγόμενες εθνικές εποπτικές αρχές. Οι μεταξύ τους διαγκωνισμοί για την απόσπαση φρέσκων κεφαλαίων δεν αφορά μόνον στο ντόπιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Είναι διαδικασία και τάση που έχει να κάνει συνολικά με το τραπεζικό κεφάλαιο σε επίπεδο ΕΕ, το οποίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σημασία για τους ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους με έδρα στα κράτη της ευρωζώνης και πλοκάμια στην ευρύτερη ζωτική περιοχή και αγορές.

Η σημερινή φάση συγκέντρωσης είναι επίσης απότοκο της συνεχιζόμενης καπιταλιστικής κρίσης αποτελεί την αδιάλειπτη συνέχεια και ακολουθία των τεράστιων ενισχύσεών τους από τα κρατικά πακέτα, όπως αυτό με τα 28 δισ. ευρώ που δρομολόγησε σε όφελός τους η κυβέρνηση ΝΔ. Η πολιτική αυτή στέκεται στη βάση της συνολικής στρατηγικής του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Δηλωτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι τα αρχικά κρατικά πακέτα που μοίρασε η ΕΕ των «27» έφτασαν στα 2,58 τρισεκατομμύρια ευρώ ή στο 20% του ΑΕΠ που θα παραχθεί στα κράτη - μέλη μέσα στο 2009(!) με στόχο τη μετακύλισή τους και στις άλλες μερίδες και κλάδους της πλουτοκρατίας. Και βέβαια αυτά δεν ήταν η μόνη ενίσχυσή τους. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ακολούθησε με ομοβροντία κρατικομονοπωλιακού χαρακτήρα ρυθμίσεων, με στόχο την τόνωση της ροής κεφαλαίων με φτηνό χρήμα, ακόμη και με «μη συμβατικά μέτρα» - όπως οι ίδιοι τα αποκαλούν - δηλαδή με κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις που μέχρι σήμερα δε βρίσκονταν στην αντιλαϊκή φαρέτρα τους. Σε αυτό το πλαίσιο και σε όλο το προηγούμενο διάστημα αναβαθμίστηκαν ακόμη περισσότερο και οι συμφύσεις των κρατών με το τραπεζικό κεφάλαιο. Συνολικά η ΕΕ και οι εθνικές κυβερνήσεις μπήκαν μπροστά σε ρόλο θεματοφύλακα και εγγυητή της επιχειρηματικής δράσης τους, που βέβαια δεν έχει «θεωρητική» ή «ιδεολογική» σημασία, όπως ισχυρίζονται ή και έτσι νομίζουν ορισμένοι. Αντίθετα είχε - και έχει - άμεσο πρακτικό αντίκτυπο για την κατά το δυνατό απρόσκοπτη λειτουργία των τραπεζών, συνολικά στην αναπαραγωγή των όρων και προϋποθέσεων για τη λειτουργία του ίδιου του εκμεταλλευτικού συστήματος. Και βέβαια τα χαρακτηριστικά του τραπεζικού κεφαλαίου ούτε εξαρτώνται ούτε και αλλοιώνονται από τη συμμετοχή ή όχι του καπιταλιστικού κράτους στα μετοχικά κεφάλαιά τους.

Σε αυτήν τη φάση, οι ισχυρότεροι από τους ντόπιους τραπεζικούς ομίλους «βλέπουν» και προς τη ζωτική περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, όπου, αργά ή γρήγορα, περιμένουν νέες ανακατατάξεις. Το πάνω χέρι στην περιοχή έχουν αυστριακές τράπεζες με το ντόπιο τραπεζικό κεφάλαιο να έχει ήδη αποσπάσει μερίδια αγοράς πάνω από 20%. Με τις ευλογίες και από την Τράπεζα της Ελλάδας, το ντόπιο τραπεζικό κεφάλαιο δηλώνει την απόφασή του να στηρίξει την επιχειρηματική παρουσία, τα επενδεδυμένα κεφάλαια στην περιοχή. Για τους ενδιαφερόμενους, η αύξηση κεφαλαίων αποτελεί μονόδρομο και για το λόγο ότι το νέο λεγόμενο εποπτικό πλαίσιο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος εκ των πραγμάτων έρχεται να αναδιατάξει τα μερίδια αγοράς.

Σε αναζήτηση νέων κεφαλαίων συνολικού ύψους περίπου 3 δισ. ευρώ βρίσκονται και οι παρακάτω όμιλοι, ενώ θεωρείται βέβαιο πως αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν και άλλοι :

• Εθνική Τράπεζα: Ολοκληρώθηκε η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 1,25 δισ. ευρώ. Η διοίκηση της τράπεζας σημείωσε ότι με τη συγκεκριμένη κίνηση «αποκτά προβάδισμα έναντι άλλων πιθανών αυξήσεων κεφαλαίου στο τραπεζικό χώρο διεθνώς» και ακόμη ότι η δημιουργία ισχυρής κεφαλαιακής βάσης θα της επιτρέψει να «αξιοποιήσει στρατηγικές ευκαιρίες, ισχυροποιώντας την ηγετική παρουσία στη ΝΑ Ευρώπη».
• Εμπορική Τράπεζα: Δρομολογεί τη συγκέντρωση φρέσκων κεφαλαίων ύψους 850 εκατ. ευρώ. Ο μεγαλομέτοχος η γαλλική τράπεζα «Κρεντί Αγκρικόλ» θα καλύψει το ποσοστό της αύξησης που της αναλογεί (70%) όπως και τυχόν τη μη συμμετοχή των άλλων μετόχων. Ταυτόχρονα, με σταθερό γνώμονα την κερδοφορία τους δείχνουν την «έξοδο» σε 1.500 εργαζόμενους και ανακοινώνουν και άλλα μέτρα περιστολής δαπανών (κλείσιμο υποκαταστημάτων κλπ.). Απ' ό,τι φαίνεται, βλέπουν την εδώ επιχειρηματική δράση τους και ως εφαλτήριο διείσδυσης στην ευρύτερη περιοχή.
• Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο: Προσβλέπει σε αύξηση κεφαλαίου ύψους 526 εκατ. ευρώ. Στο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα έχουν πιάσει θέσεις τόσο η Εθνική Τράπεζα όσο και η Γιούρομπανκ (όμιλος Λάτση) που έχουν από 6% των μετοχών ο καθένας και αναμένεται να συνδράμουν στο μάζεμα κεφαλαίων, προκειμένου να διατηρήσουν τους «πόντους» τους μπροστά και στο ενδεχόμενο νέας εκποίησης κρατικών μετοχών.
• Γενική Τράπεζα: Σκοπεύουν να μαζέψουν 176 εκατ. ευρώ. Οπως ακριβώς και οι συναγωνιστές τους της «Κρεντί Αγκρικόλ», ο ιδιοκτήτης της Γενικής Τράπεζας, επίσης γαλλική τράπεζα Σοσιετέ Ζενεράλ, θα καλύψει και τυχόν αδιάθετα υπόλοιπα των άλλων μετόχων.
• Τράπεζα Αττικής: Τα φρέσκα κεφάλαια που θα μαζέψουν φτάνουν σε 152,4 εκατ. ευρώ. Το Δημόσιο που έχει πάρει προνομιούχες μετοχές της τράπεζας - μετά τις κρατικές ενισχύσεις που εκχώρησε από το κρατικό πακέτο με τα 28 δισ. ευρώ - δε θα συμμετάσχει στην αύξηση. Μεγαλομέτοχοι της τράπεζας είναι το Ταμείο των Μηχανικών (ΤΣΜΕΔΕ) με 42%, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο με 20% και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων με 19,1%.

Είναι απόλυτα φανερό πως ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος είναι και άφθονος και υπεραρκετός, προκειμένου να καλύψει τις σύγχρονες και συνεχώς διευρυνόμενες ανάγκες των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Η μεγάλη διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι πηγαίνει στην κάλυψη των διευρυμένων αναγκών της πλουτοκρατίας και της κερδοφορίας της.