ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «αποτελεσματική αντιμετώπιση»

Γρηγοριάδης Κώστας

Πριν από λίγες μέρες, ο Ε. Μεϊμαράκης, στη διάρκεια της φιέστας στην 112 Πτέρυγα Μάχης, τη βάση των πυροσβεστικών αεροσκαφών, στην οποία βρισκόταν και ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, μιλώντας για τα αεροσκάφη που συνδράμουν στην καταπολέμηση της πυρκαγιάς, μίλησε για την υλοποίηση μιας πολιτικής που στόχο έχει «να αντιμετωπίζουμε κάθε χρόνο όλο και πιο αποτελεσματικά αυτά τα φαινόμενα».

Κι όμως, από την 1η έως και τις 18 του Ιούλη, έχουν ξεσπάσει περισσότερες από 840 πυρκαγιές (συγκεκριμένα 842) σε όλη τη χώρα. Μόνο την Πέμπτη οι εστίες ήταν πάνω από 50, εκ των οποίων αρκετές - όπως αυτή του Ναυπλίου και της Θήβας - σε κατοικημένες περιοχές. Ο λόγος για τον οποίο έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο είναι πολύ απλός: Η εμπορευματοποίηση της γης και ιδιαίτερα των δασών, η απαξίωση της Δασικής Υπηρεσίας από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - που συνεχίστηκε και από αυτές της ΝΔ - και το πέρασμα όλων των αρμοδιοτήτων της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική, σε συνδυασμό με το ότι επίσης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ άφησαν το Σώμα με τεράστια κενά, τόσο σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό, είχαν τραγικά αποτελέσματα. Σε όλα αυτά αρκεί να προσθέσουμε και ότι κόπηκαν ακόμη και κονδύλια από τον προϋπολογισμό, τα οποία ήταν χρήσιμα στην Πυροσβεστική, ενώ δεν πάρθηκαν καν υπόψη οι ανάγκες για πρόληψη των δασικών πυρκαγιών. Την ίδια ώρα αντί για την ουσία (πρόληψη) ενισχύθηκε το ...φαίνεσθαι - δηλαδή, μισθώσεις ελικοπτέρων, κλπ., που ενισχύουν τον τομέα της καταστολής. Προφανώς όλα αυτά έγιναν στο πλαίσιο της «αποτελεσματικής αντιμετώπισης», για την οποία έκανε λόγο ο Ε. Μεϊμαράκης...

Να πονέσουν πιο πολύ

Κλαίει και οδύρεται η οικονομική εφημερίδα του συγκροτήματος Μπόμπολα, η «Ημερησία», γιατί, λέει, η οικονομία «βουλιάζει» και εισέρχεται σε κύκλο βαθιάς ύφεσης. Και ζητάει από την κυβέρνηση, την κυβέρνηση της ΝΔ, να εφαρμόσει «εδώ και τώρα» ένα πρόγραμμα με «ριζικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» γιατί, τονίζει, «χάνεται πολύτιμος χρόνος».

Μας μπερδεύει κάπως αυτό το «εδώ και τώρα». Τι ακριβώς θέλει; Ζητά να γίνουν εκλογές εδώ και τώρα (όπως σε άλλα άρθρα της σημειώνει), ώστε το ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει αύριο αυτά που το χτεσινό άρθρο στην «Ημερησία» ζητά να εφαρμοστούν σήμερα από τη ΝΔ, ή θέλει να παραμείνει η ΝΔ στην κυβέρνηση και να εφαρμόσει «εδώ και τώρα» το πρόγραμμά της;

Σε κάθε περίπτωση η εφημερίδα ένα ζητάει: Να προχωρήσουν εδώ και τώρα οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Ποιες είναι αυτές; Συνοψίζονται σε: Συμπίεση - πόσο ακόμα; - του «εργατικού κόστους» και παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο - πόσα ακόμα να του δώσουν;

Αυτό για το οποίο δε δέχεται κουβέντα η εφημερίδα είναι να αφεθούν τα πράγματα να βουλιάξουν. Γιατί τότε - το 'χει γράψει πολλές φορές - θα 'χουμε «κοινωνικές εκρήξεις». Κι αυτό, έχει επίσης εκτιμήσει, είναι βούτυρο στο ψωμί του ΚΚΕ, με το οποίο, ΚΚΕ, η «Ημερησία» έχει μία κάποια αλλεργία. Δεν τους ευχόμαστε περαστικά και δεσμευόμαστε μόνο για ένα: Να κάνουμε ό,τι περνά απ' το χέρι μας ώστε το βάθεμα της κρίσης να πληρωθεί ακέραιο από τους καπιταλιστές. Που όπως κάνουν καθαρό μεταξύ τους ότι τους είναι αδιάφορο ποιος πολιτικός υπάλληλός τους θα κάνει τη δουλειά, αρκεί να την κάνει, έτσι κάνουν και στην εργατική τάξη καθαρό πως αν θέλει να μην πληρώσει αυτή την κρίση, πρέπει να βρει τρόπο να ενισχύσει τη δική της δύναμη, να γίνει, δηλαδή, η ίδια ο νεκροθάφτης αυτού του συστήματος.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών μέσα σε δασικές εκτάσεις σχεδιάζει να φτιάξει η κυβέρνηση, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο νομοσχέδιο - «σκούπα» του υπουργείου Εσωτερικών που κατατέθηκε προχτές στη Βουλή. Στην πραγματικότητα, επεκτείνει τη νομοθεσία περί ίδρυσης φυλακών ώστε να συμπεριλάβει σ' αυτήν και τα λεγόμενα Κέντρα Υποδοχής Μεταναστών, οπότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά και οι συνειρμοί είναι εύλογοι. Σε κάθε περίπτωση, οι Ελληνες εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν από την όλη εξέλιξη. Οποια κι αν είναι η γνώμη της κυβέρνησης για τους μετανάστες, η πολιτική που προωθεί δεν είναι απλά αντιμεταναστευτική. Είναι πρωτίστως ταξική. Γι' αυτό και πρέπει αυτή η πολιτική να συναντήσει το τείχος της ενωμένης αντίστασης του μαζικού λαϊκού εργατικού κινήματος. Οπου ενωμένοι μετανάστες και Ελληνες εργάτες θα αντιπαλέψουν αυτή την πολιτική.

Οι έφοροι και τα γραφεία φοροτεχνικών

Γρηγοριάδης Κώστας

Το παρακάτω περιστατικό είναι πραγματικό και ενδεικτικό για την ταλαιπωρία εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων, που καλούνται από την κυβέρνηση να «συνδράμουν» στην εξεύρεση πόρων για τη χρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου.

Συνταξιούχος λαμβάνει το σημείωμα της εφορίας για να διορθώσει μέσω του διαδικτύου τα «σημαντικά» λάθη του Ε9. Καθώς δεν έχει πρόσβαση σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, αποφασίζει να επισκεφθεί αυτοπροσώπως την εφορία και να ρυθμίσει το θέμα. Προσκομίζει τα σχετικά έγγραφα και ρωτάει ποια είναι τα «σημαντικά» λάθη για να τα διορθώσει. «Είναι πολλά», του λέει ο εφοριακός, «να πάτε σε φοροτεχνικό γραφείο».

Ελα όμως, που ο φοροτεχνικός θέλει και να πληρωθεί και υπάρχει μάλιστα «ταρίφα» που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τα 50 ευρώ. Πόσους και πόσα να πληρώσει ο άνθρωπος;

Αποφασίζει λοιπόν να αλλάξει τακτική. Διαβάζει στο σημείωμα της εφορίας έναν τηλεφωνικό αριθμό. Καλεί το νούμερο και αφού εξηγεί τα καθέκαστα και τη δυσκολία πρόσβασης στο διαδίκτυο, ζητά να τον βοηθήσουν να διορθώσει τη δήλωσή του. «Δεν μπορούμε να μπούμε» του λένε. «Μα τότε τι νόημα έχει ο τηλεφωνικός αριθμός;», ρωτάει ο συνταξιούχος.

«Να απευθυνθείτε στο υπουργείο», του λέει ο υπάλληλος! «Μα εσείς δεν είστε το υπουργείο;», ρωτά ο συνταξιούχος. «Δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε», επιμένει ο υπάλληλος.

Ιστορίες καθημερινής «τρέλας», θα έλεγε κάποιος. Λάθος, ιστορίες επαναληπτικής ταλαιπωρίας και οικονομικής «αφαίμαξης» των ανθρώπων της δουλειάς, που στηρίζουν τον τόπο, τις οικογένειές τους, που δημιουργούν τον πλούτο για να τον κλέψει μέσα από τα χέρια τους το κεφάλαιο.

Το μόνο που ξέρουν οι κυβερνώντες είναι να «θρηνούν» για τη γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί τις μεγάλες επιχειρήσεις και στο όνομά της να καταργούν κάθε περιοριστική διάταξη που τις ενοχλεί...

Γρηγοριάδης Κώστας

Νέα «πράσινη» αφαίμαξη

Ηταν πριν από περίπου 17 χρόνια όταν η τότε κυβέρνηση (ΝΔ) ανακοίνωνε το μέτρο της απόσυρσης των αυτοκινήτων παλιάς τεχνολογίας και της αντικατάστασής τους από καταλυτικά, διατυμπανίζοντας σε όλους τους τόνους ότι αυτό θα μας σώσει από την ατμοσφαιρική ρύπανση. Τελικά μόνο αυτό δε συνέβη. Το κυκλοφοριακό έγινε καθημερινός εφιάλτης. Τα μαζικά μέσα μεταφοράς υποβαθμίστηκαν. Η εξάρτηση από το ΙΧ απογειώθηκε. Το «νέφος», λοιπόν, όχι μόνο «φούντωσε» στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, αλλά απλώθηκε και σε άλλες 11 πόλεις της χώρας, υποθηκεύοντας την υγεία των κατοίκων τους. Κερδισμένοι από την υπόθεση αυτή βγήκαν οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, οι ντόπιοι εισαγωγείς αυτοκινήτων, τα μονοπώλια πετρελαίου, οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι τράπεζες, που είδαν τους τζίρους και τα κέρδη τους να εκτοξεύονται.

Το ίδιο ακριβώς αναμένεται να συμβεί και με τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, στο όνομα δήθεν της προστασίας του περιβάλλοντος. Η λαϊκή οικογένεια αναγκάζεται να μπει στο δίλημμα μεταξύ των αυξημένων «πράσινων» τελών κυκλοφορίας, του «πράσινου» δακτυλίου ή της απόσυρσης του χαμηλού κόστους αυτοκινήτου της και να πληρώσει το «μάρμαρο» εν μέσω κρίσης. Με άλλα λόγια, υποχρεώνεται να χρεωθεί στις τράπεζες για να θησαυρίσει το μεγάλο κεφάλαιο. Για να σωθούν από την κρίση οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι εισαγωγείς αυτοκινήτων και κυρίως να «ανοίξουν» νέα πεδία δράσης του κεφαλαίου στην καπιταλιστική αγορά (σ.σ. τα μονοπώλια ετοιμάζουν ήδη το έδαφος για όσα θα ακολουθήσουν την κρίση), μέσω της λεγόμενης πράσινης οικονομίας που ευαγγελίζονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Να μια ακόμη απόδειξη για το πώς η πολιτική που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ, μαζί και η ελληνική, βάζει το λαό να πληρώσει και την κρίση του συστήματος.

Την ίδια στιγμή, μένει στο απυρόβλητο η αέρια ρύπανση που προκαλείται από την ανεξέλεγκτη δράση των μεγαλοβιομήχανων στα αστικά κέντρα. Συνεχίζεται η πολιτική εμπορευματοποίησης του αστικού, του περιαστικού πρασίνου και των δασών, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αντίδοτο στο «νέφος». Σαμποτάρεται ουσιαστικά η ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς, ενώ πριμοδοτείται η χρήση του ΙΧ. Ο ίδιος άλλωστε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ πρόβλεψε πως με το μέτρο της απόσυρσης θα αυξηθούν οι πωλήσεις νέων αυτοκινήτων κατά δεκάδες χιλιάδες. Ολα αυτά βέβαια δε σημαίνουν τίποτε άλλο παρά όξυνση του κυκλοφοριακού προβλήματος και κατακόρυφη αύξηση των συνολικών εκπομπών αέριων ρύπων.

Τα λαϊκά στρώματα που ζουν στα αστικά κέντρα της χώρας δεν πρέπει να ανεχθούν άλλο να ζουν σε ένα επικίνδυνο για την υγεία τους περιβάλλον και διαρκώς να πληρώνουν όλο και νέα βάρη για μέτρα τάχα για την προστασία του. Ο εργαζόμενος λαός δεν πρέπει να υποκύψει σε μια πολιτική όπου ο ρυπαίνων (αυτοκινητοβιομηχανίες, μεγαλοεισαγωγείς, πετρελαϊκά μονοπώλια) θα πληρώνεται και θα θησαυρίζει, ενώ ο ίδιος, αν και ρυπαινόμενος, θα πληρώνει. Πρέπει να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει ουσιαστικά μέτρα για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όπως: Ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς, δημιουργία ενιαίου αποκλειστικά δημόσιου φορέα με φτηνό εισιτήριο. Ανάπτυξη του αστικού και περιαστικού πρασίνου, προστασία των δασών και κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και επιχειρηματικής δράσης σ' αυτά. Ουσιαστικά μέτρα για τον περιορισμό της βιομηχανικής ρύπανσης.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ