ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι μνηστήρες, το νερό και το ... «χρυσάφι»

Γρηγοριάδης Κώστας

Περίπου σαν ...θρίαμβο της κυβέρνησης παρουσίαζε χτες μεγάλη μερίδα του αστικού Τύπου την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τρεις μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους για την ιδιωτικοποίηση της Εταιρείας Υδρευσης - Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ)!

Υπενθυμίζουμε ότι στο ξεπούλημα του 23% της ΕΥΑΘ υποψηφιότητα δήλωσαν ο γαλλικός όμιλος «Suez» σε συνεργασία με την «Ελλάκτωρ», ο ισπανικός όμιλος «Aqualia» σε συνεργασία με την ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ και η κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν η επίσης γαλλική «Veolia Eau», η MIG και η κατασκευαστική «Ιόνιος».

Η «Αυριανή» μάλιστα, περιχαρής, δεν παραλείπει να χαιρετίσει τη συμμετοχή της MIG στο διαγωνισμό και να τη χαρακτηρίσει ως «εισβολή της στα Δημόσια Εργα», λες και ο λαός έχει να ωφεληθεί κάτι από αυτό.

Ωστόσο, κάπου στη μέση του κειμένου, της ξεφεύγει το πραγματικό νόημα της ...εισβολής: «Στο "χρυσάφι του μέλλοντος", όπως θεωρείται το νερό, στρέφει το βλέμμα της η MIG», γράφει συγκεκριμένα.

Αυτή είναι, λοιπόν, η ωμή πραγματικότητα: Η πολιτική της εμπορευματοποίησης του δημόσιου αυτού φυσικού αγαθού, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και η οσμή τεράστιων κερδών μεταβάλλουν τους επιχειρηματικούς ομίλους να διαγκωνίζονται ως «μνηστήρες» μιας πολύφερνης νύφης. Την ίδια στιγμή, ο λαός καταδικάζεται να πληρώσει τη «νύφη» και το νερό για χρυσάφι..

Απαγορεύεται η ... επιστημονική άποψη!

Σε εποχές του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», φαίνεται πως ζει η Διοίκηση της - δημόσιας, μάλιστα - εταιρείας «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ». Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι ο γενικός της διευθυντής, ουσιαστικά, όχι μόνο απαγορεύει στα επιστημονικά στελέχη της επιχείρησης (δικηγόρους, μηχανικούς κ.ά.) να συμμετέχουν σε ομάδες εργασίας και επιτροπές των επαγγελματικών και επιστημονικών τους φορέων (π.χ. ΤΕΕ, ΔΣΑ) χωρίς την εντολή του, αλλά και όταν συμμετέχουν ουσιαστικά να μη διατυπώνουν τις δικές τους επιστημονικές απόψεις, παρά μόνο τις απόψεις της εταιρείας!

Ιδού τι λέει ακριβώς το έγγραφο του γενικού διευθυντή προς τους εργαζόμενους:

«1) Για την ένταξη κάποιου στελέχους σε τέτοια όργανα θα πρέπει εφεξής να ζητείται από το στέλεχος η σύμφωνη γνώμη της εταιρείας μέσω του γενικού διευθυντή. Αυτό ισχύει και όταν ο επιστημονικός - επαγγελματικός φορέας ορίζει με δική του απόφαση το συγκεκριμένο στέλεχος ως μέλος του εν λόγω οργάνου.

2) Για τις θέσεις που θα διατυπώνει το στέλεχος στο πλαίσιο των εργασιών των ανωτέρω οργάνων θα προηγείται συνεργασία με την εταιρεία, σε επίπεδο διευθυντή της θεματικά αντίστοιχης Διεύθυνσης.

3) Το στέλεχος θα ενημερώνει με έγγραφες αναφορές σε τακτά χρονικά διαστήματα την εταιρεία για την πορεία των εργασιών της ομάδας, στην οποία μετέχει και οπωσδήποτε για το τελικό αποτέλεσμα των εργασιών της».

Το μόνο, που δεν τους ζητά, δηλαδή, είναι να προσκομίσουν ...«πιστοποιητικό κοινωνικό φρονημάτων»!

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους, με αφορμή τη συμπλήρωση 35 χρόνων από την κατάρρευση της χούντας, επιμένουν ότι ζούμε σε περίοδο λαμπρής ...δημοκρατίας.

ΠΑΣΟΚογριπικά καμώματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟ εθνικό σχέδιο η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της «νέας γρίπης» ή όχι; Ιδού το μέγα ερώτημα!

Πάνω σ' αυτό μας καλεί το ΠΑΣΟΚ να σκεφθούμε, σε αυτό απαντάει η κυβέρνηση και με αυτό θέλουν οι δυο τους να ασχοληθούμε.

Με το ποιος είναι πιο «οργανωμένος», «υπεύθυνος», «ικανός», «καπάτσος» και «προνοητικός».

Ελα, όμως, που ...δεν είναι αυτό το θέμα! Γιατί το πραγματικό ερώτημα, το αν, δηλαδή, υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές πρωτοβάθμιας υγείας, δε θέλει κανένας από τους δυο τους να το απαντήσει.

Γιατί τότε πρέπει να μας πουν το λόγο, που, είτε επί ΝΔ, είτε επί ΠΑΣΟΚ, τα νοσοκομεία δεν έχουν προσωπικό, οι δαπάνες για την υγεία μειώνονται και η δημόσια υγεία υποβαθμίζεται.

Ομως, αυτό δε θέλουν να το ομολογήσουν. Τι να πουν, δηλαδή; Οτι και οι δυο τους δουλεύουν για τα ιδιωτικά συμφέροντα που έχουν εισβάλει δυναμικά στο χώρο;

Πως κάνουν ό,τι μπορούν για να φεύγει ο κόσμος από τα δημόσια νοσοκομεία και να πληρώνει «τα μαλλιά της κεφαλής του» στα ιδιωτικά; Πως «σπρώχνουν» όσο μπορούν στην ιδιωτική ασφάλιση;

Οπότε με ασφάλεια μπορούμε να σας πούμε το εξής: Ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί η νόσος της «νέας γρίπης», έχουν κάνει και οι δυο διαχρονικά ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν τη δημόσια υγεία.

Σ' αυτό, δε, αποδείχθηκαν και οι δυο τους απολύτως «ικανοί», «προνοητικοί» και «υπεύθυνοι». Οπως πάντα, όταν πρόκειται να ενισχύσουν τους ιδιώτες.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ αυτό που είπε, χτες στη Βουλή, ο υφυπουργός Οικονομίας, Αντώνης Μπέζας. Στην Ελλάδα, λέει, φορολογούνται οι επιχειρήσεις, οι ΑΕ, με 25%, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι 25,9%!

Να κι ένας τομέας που η χώρα πάει καλά, δηλαδή! Είναι από τις πρώτες! Στο φορολογικό «βόλεμα» των εφοπλιστών, των βιομηχάνων και των τραπεζών. Είμαστε μπροστά, πώς να το κάνουμε...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το αντιμεταναστευτικό αίσχος

Η επιχείρηση επαναπροώθησης των μεταναστών από τη Χίο δεν αποκάλυψε μόνο την εγκληματική πολιτική κυβερνήσεων και κεφαλαίου ενάντιά τους, ούτε μόνο το ταξικό μίσος απέναντι σε όσους κινητοποιούνται για την υπεράσπισή τους, αφού στη Χίο ο κρατικός κατασταλτικός μηχανισμός τους χτύπησε χειρότερα και από την αντιμετώπιση εγκληματιών του κοινού Ποινικού Δικαίου. Αυτή η επιχείρηση ανέδειξε μια ακόμη πλευρά του πιο αδίστακτου καθεστώτος της δικτατορίας των μονοπωλίων, αυτό του χωρισμού παιδιών από τους γονείς τους, αφού ανάμεσα στους 51 μετανάστες που μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη (ενδιάμεσος σταθμός για την επαναπροώθηση) υπάρχουν και τρία παιδιά που οι γονείς τους ή οι συγγενείς τους βρίσκονται στη Χίο. Τέτοιο ταξικό μίσος ώστε τρεις οικογένειες χωρίστηκαν στη διάρκεια αυτής της αισχρής επιχείρησης. Αυτή είναι η «πολιτική ελέγχου των μεταναστευτικών ροών», πολιτική «μηδενικής ανοχής στους μετανάστες». Και με δεδομένο το γεγονός ότι μετά την επαναπροώθηση συνήθως αγνοείται η τύχη αυτών των κυνηγημένων από τη βαρβαρότητα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και τον εκβιαστικό ξεριζωμό τους από τις πατρίδες τους, γιατί έτσι προστάζει η ακόρεστη δίψα για κέρδη και εκμετάλλευση των κηφήνων που κλέβουν τον πλούτο των λαών.

Δεν είναι μοναδικό περιστατικό. Είναι συνήθης η λογική που δεν επιτρέπει την επανένωση οικογενειών μεταναστών, αφού δεν επιτρέπουν στις γυναίκες και τα παιδιά τους να έλθουν στη χώρα μας ακόμη και αυτών που το κράτος θεωρεί και τυπικά νόμιμους. Ολα αυτά μαζί με άλλα είναι η «μεταναστευτική πολιτική» για την κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑ.Ο.Σ. και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Που τροφοδοτούν τη δράση δήθεν «αγανακτισμένων πολιτών», φορέων και οργανώσεων που υπηρετούν αντιδραστικές αντιλήψεις. Η άρχουσα τάξη - πατώντας σε ένα υπαρκτό πρόβλημα - επιχειρεί να διαμορφώσει την αντίληψη ότι για τα δεινά των Ελλήνων εργατών φταίνε οι μετανάστες. Λες κι αν, ας πούμε, με ένα μαγικό τρόπο εξαφανίζονταν όλοι οι μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα, την άλλη μέρα θα εξαφανιζόταν η ανεργία, θα αυξάνονταν οι συντάξεις και οι μισθοί, θα υπήρχε δημόσιο σύστημα Υγείας για τους Ελληνες εργαζόμενους. Θα λύνονταν όλα τα προβλήματά τους...

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να καταλάβουν ότι τα προβλήματα είναι κοινά με αυτά των μεταναστών. Ο Ελληνας που είναι εργάτης δεν έχει εχθρό του τον εργάτη που είναι ξένος. Εχθρός και των δύο εργατών είναι το αφεντικό τους που τους απολύει, δεν τους πληρώνει, τους εκβιάζει. Εχθρός τους είναι η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που δίνει τη δυνατότητα στα αφεντικά να απολύουν, να εκβιάζουν, να μην πληρώνουν. Το δίκιο του εργάτη είναι νόμος, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη θρησκεία, το χρώμα του κάθε εργαζόμενου. Οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτό το δίκιο χτυπούν. Γι' αυτό και το κυνηγητό από την πρώτη στιγμή που οι μετανάστες πατούν το πόδι τους στη χώρα μας επειδή θεωρείται ότι παραβιάζουν τα ευρωπαϊκά σύνορα. Ενώ όταν ο ιμπεριαλιστικός στρατιωτικός μηχανισμός, το ΝΑΤΟ, παραβιάζει σύνορα, εναέριους χώρους, επεμβαίνει στρατιωτικά σε χώρες και σκορπά το θάνατο... «δεν τρέχει τίποτα». Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι είναι μονόδρομος ο κοινός αγώνας Ελλήνων και μεταναστών εργατών. Γιατί κοινός είναι ο αντίπαλος.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Για ποιον δουλεύουν...

Το να επιδιώκεις να μετατρέψεις τον ελληνικό σιδηρόδρομο σε πανάκριβο εμπόρευμα και, ταυτόχρονα, να επαίρεσαι ότι πρώτο σου μέλημα είναι δήθεν να απαλλάξεις τους Ελληνες φορολογούμενους από τα χρέη του ΟΣΕ, είναι σίγουρα ευθεία πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα, για τον Ελληνα εργαζόμενο. Το να ισχυρίζεσαι ότι με το σχέδιο «εξυγίανσης» του ΟΣΕ δημιουργείς τις προϋποθέσεις για ένα σύγχρονο και κοινωνικό σιδηρόδρομο, προς όφελος των εργαζομένων, της κοινωνίας, αλλά και της εθνικής οικονομίας, είναι ακόμα πιο προκλητικό. Αυτά και άλλα προκλητικά ...επιχειρήματα προβάλλει η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που προωθεί στον ΟΣΕ, με κεντρικούς άξονες: Την αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων έως και 135%, αρχής γενομένης από την 1η Αυγούστου. Την απόλυση 3.000 σιδηροδρομικών (σχεδόν το μισό προσωπικό του ΟΣΕ). Τη δραστική περικοπή «ζημιογόνων» δρομολογίων. Την είσοδο ιδιωτών σε κάθε κερδοφόρα και εν δυνάμει κερδοφόρα σιδηροδρομική και μη δραστηριότητα.

Αν, λοιπόν, για κάτι δικαιούνται να «καυχιούνται» οι κυβερνώντες, είναι για το ζήλο που επιδεικνύουν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Γιατί είναι ολοφάνερο ότι το κυβερνητικό σχέδιο για την «εξυγίανση» του ΟΣΕ εξυπηρετεί μόνο αυτά τα συμφέροντα, επιφέροντας ταυτόχρονα ένα ακόμα πλήγμα για τους ίδιους τους εργαζόμενους στον Οργανισμό, αλλά και στα λαϊκά στρώματα που χρησιμοποιούν κατά τεκμήριο το τρένο για τις μετακινήσεις τους.