Οι γεωπολιτικές προεκτάσεις της πολύχρονης παρουσίας των αμερικανικών βάσεων στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας, η επικείμενη συνάντηση κορυφής ανάμεσα στους προέδρους της ΛΔ Κορέας και της Νότιας Κορέας στην Πιονγκ - Γιανγκ και οι τρέχουσες συνομιλίες και επαφές των δύο πλευρών για μία ενδεχόμενη επανένωση των χωρών της Κορεατικής Χερσονήσου, δεν μπορούσε παρά να ήταν οι άξονες της ενδιαφέρουσας συνομιλίας που είχε προ ημερών ο «Ρ» με τον Κιμ Σονγκ, επικεφαλής της Επιτροπής Ειρήνης της ΛΔ Κορέας. Ο Κ. Σονγκ, που βρέθηκε τον περασμένο μήνα στην Αθήνα, στο πλαίσιο της διάσκεψης του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικός για τα καίρια ζητήματα που απασχολούν την Κορεατική Χερσόνησο - και όχι μόνο. Προέβλεψε την επανένωση ΛΔ Κορέας - Νότιας Κορέας, ακόμη και μέσα στην τρέχουσα δεκαετία, υπογράμμισε τους κινδύνους και τις προκλήσεις από την παρουσία των αμερικανικών βάσεων στην Ασία, ενώ επισήμανε τις βαριές και ποικίλες επιπτώσεις των εμπάργκο που επιβάλλουν οι υπερδυνάμεις σε βάρος ασθενέστερων χωρών.

- Ποια θεωρείτε πως είναι τα μείζονα προβλήματα και ζητήματα αυτή την περίοδο στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας και ιδιαίτερα στην Κορεατική Χερσόνησο;

- Νομίζω, πως είναι τρία τα μείζονα ζητήματα στην περιοχή μας. Το πρώτο είναι το θέμα των αμερικανικών βάσεων στην περιοχή, έπειτα το ζήτημα των πυρηνικών όπλων και τέλος το «ντεϊτάνγκ», δηλαδή, η διαμόρφωση της κατάστασης και της έναρξης μίας νέας ειρήνης στην περιοχή μας, μετά τη λήξη του λεγόμενου ψυχρού πολέμου.

Οσον αφορά στην παρουσία των αμερικανικών βάσεων στην Κορεατική Χερσόνησο, οι περισσότερες κτίστηκαν στη διάρκεια της ψυχροπολεμικής περιόδου ως μέσον προώθησης ή απειλής επέμβασης και επίθεσης στις χώρες της περιοχής. Οι αμερικανικές βάσεις στη Νοτιοανατολική Ασία είναι μείζονος σημασίας απ' ό,τι σε άλλες περιοχές του κόσμου, εξαιτίας της μεγάλης πολιτικής οικονομικής και πολιτιστικής σπουδαιότητας. Η παρουσία τους αφορά μια περιοχή με τις μεγαλύτερες, πλουσιότερες και με πολύ μεγάλες δυνατότητες αγορές του κόσμου. Παρά, λοιπόν, την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ, οι ΗΠΑ επιχειρούν να ελέγξουν αυτές τις περιοχές έως και σήμερα, με τη συνεχιζόμενη παρουσία 100.000 και πλέον Αμερικανών στρατιωτών σε περίπου 560 βάσεις στην περιοχή του Ειρηνικού, εκ των οποίων σε πολλές υπάρχουν πολλά πυρηνικά όπλα. Βέβαια, ο βασικός στόχος των αμερικανικών βάσεων, είναι η ΛΔ Κορέας, γιατί η Κορεατική Χερσόνησος ήταν πάντα μεγάλης γεωπολιτικής στρατηγικής σημασίας. Για παράδειγμα, από εκεί θα μπορούσαν να διεισδύσουν και να εισβάλλουν στην ασιατική ενδοχώρα. Γι' αυτό και στη Νότια Κορέα υπάρχουν 40.000 Αμερικανοί στρατιώτες, οι περισσότεροι δηλαδή από τους μισούς που υπάρχουν σε βάσεις της Ανατολικής Ασίας. Είναι γνωστόν πως οι Αμερικανοί διατηρούν σ' αυτές τις περιοχές μεγάλες ποσότητες πυρηνικών όπλων. Γι' αυτό και ο πρωταρχικός σκοπός μας είναι να απαλλαγούμε από την αμερικανική στρατιωτική παρουσία και απειλούμενη εισβολή στην περιοχή της Ανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού, ώστε οι ίδιοι οι λαοί της περιοχής να αποφασίζουν για την τύχη τους.

- Αυτήν την περίοδο διαδραματίζονται συζητήσεις ανάμεσα σε κυβερνητικές αντιπροσωπείες της ΛΔ και Νότιας Κορέας με στόχο την προετοιμασία της διάσκεψης κορυφής των Κορεατών ηγετών τον ερχόμενο Ιούνη. Ενόψει αυτής της διάσκεψης κορυφής, στις 12-14 Ιούνη, εντείνονται και οι φημολογούμενες πληροφορίες για την ενοποίηση Πιονγκ - Γιανγκ και Σεούλ. Πώς σχολιάζετε αυτές τις εξελίξεις;

- Θα έλεγα πως είναι ζωτικής σημασίας η ειρηνική επανένωση των δύο χωρών και το τέλος του ψυχρού πολέμου στην περιοχή με τη μετατροπή των μηχανισμών πολέμου σε μηχανισμούς ειρήνης! Αυτό ιδιαίτερα γιατί οι ΗΠΑ προσπάθησαν να εγκαταλείψουν την «Αντιβαλλιστική Πυραυλική Συμφωνία»(Anti - Ballistic Missile Treaty») και τη Συμφωνία για τους πυραύλους, με τη δικαιολογία πως η ΛΔ Κορέας είναι απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή... η χώρα μας έχει πυραύλους. Βέβαια, δεν αρνούμαστε πως έχουμε πυραύλους, μόνον που τους έχουμε για λόγους άμυνας! Και αυτό γιατί, όπως θα ξέρετε, οι ΗΠΑ έχουν πολλούς βαλλιστικούς πυραύλους, ακόμη και πυραύλους που φέρουν πυρηνικά όπλα, σε στρατιωτικές βάσεις της Νότιας Κορέας, στην Ιαπωνία και στη βάση του Γκουάμ στη Χαβάη, που όλες «δείχνουν» προς τη χώρα μας. Ετσι, έπρεπε να οικοδομήσουμε τουλάχιστον ένα μίνιμουμ αμυντικό σύστημα, που είχε ως αποτέλεσμα και το βαλλιστικό σύστημα. Αυτό λοιπόν, που πιστεύω, πως είναι πολύ σημαντικό σε σχέση με την έναρξη των συζητήσεων για το «ντεϊτάνγκ», είναι ότι θα έπρεπε να προσπαθήσουμε όλοι μαζί ακόμη και να ελέγξουμε αυτές τις προσπάθειες υπεκφυγής από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, όπως την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, κατά της χώρας μας αλλά και κατά όλων των γειτονικών χωρών, όπως η Κίνα και το Βιετνάμ. Είναι οι αμερικανικές δυνάμεις, με τα τεράστια οπλοστάσια και πυρηνικά τους όπλα και τους συμμάχους τους, που προκαλούν και αποτελούν απειλή για την περιοχή! Τώρα αυτό που έχουμε συζητήσει και με Νοτιοκορεάτες αξιωματούχους, είναι πως θα πρέπει πρώτα να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τους μηχανισμούς πολέμου σε μηχανισμούς ειρήνης, ώστε έτσι να αποχωρήσουν όλες οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις και δυνάμεις από την περιοχή και να προσπαθήσουμε μαζί να αναδημιουργήσουμε τις πυρηνικές ζώνες σε περιοχές ειρήνης.

- Πιστεύετε πως μία ευρύτερη, μεγαλύτερη συνεργασία ανάμεσα στους λαούς της Κορεατικής Χερσονήσου θα μπορούσε να οδηγήσει κάποτε πραγματικά στην αποχώρηση των μηχανισμών επέμβασης;

- Ηδη συνεργαζόμαστε με τους Νοτιοκορεάτες αδελφούς μας, που προσπαθούν να απαλλαγούν από την αμερικανική επέμβαση στη Νότια Κορέα και νομίζω πως είναι ιστορικής σημασίας η πρόσφατη συμφωνία βορρά - νότου που επιτεύχθηκε, γιατί μ' αυτή τη συμφωνία έχουμε πλέον ένα όχημα για την αρχή της ανεξαρτησίας, της ειρηνικής επανένωσης και τη μεγάλη εθνική ένωση. Καθώς αυτό αφορά και σημαίνει μια ανεξάρτητη επανένωση, μια ειρηνική επανένωση, δίχως ξένη επέμβαση. Η ειρηνική επανένωση αποκλείει την προσφυγή σε μέσα βίας. Ενώ «μεγάλη εθνική ενότητα» σημαίνει πως θα καταβάλλουμε την καλύτερη δυνατή προσπάθεια για να κτίσουμε την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, μέσω και των οργανώσεων ειρήνης. Και στις δύο πλευρές της Κορεατικής Χερσονήσου θα πρέπει να συνεργαστούμε και να βρούμε τους μηχανισμούς ειρήνευσης και μετά να επιτύχουμε το στόχο της επανένωσης. Θα προσπαθήσουμε να καταφέρουμε, και θα τα καταφέρουμε, το στόχο της επανένωσης, δίχως την ξένη παρέμβαση και ξένη ανάμειξη. Μ' αυτή την έννοια, μ' αυτή τη λογική, πρέπει να κάνουμε ακόμη πολλά πράγματα...

- Πιστεύετε πως ο στόχος της επανένωσης είναι ένας μακροπρόθεσμος στόχος;

- Νομίζω πως η επανένωση δεν αφορά το πολύ μακρινό μέλλον! Γιατί, ξέρετε, είναι οι λαοί που αποφασίζουν το πεπρωμένο τους και το τι να κάνουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι και στη ΛΔ Κορέας και στη Νότια Κορέα είναι υπέρ της επανένωσης. Βλέπω, λοιπόν, πως στο κοντινό μέλλον θα έχουμε εκπληρώσει μαζί το στόχο μας.

- Πιο συγκεκριμένα, θα βλέπατε την επανένωση στην Κορεατική Χερσόνησο μέσα σ' αυτή τη δεκαετία ή πολύ αργότερα;

- Νομίζω πως θα μπορούσε να γίνει πολύ νωρίτερα απ' το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας. Είμαστε πολύ αισιόδοξοι. Εξαρτάται βέβαια και από το πόσο ειλικρινά και πόσο ειρηνικά θα ενωθούμε και θα παλέψουμε μαζί, δίχως τις ξένες επεμβάσεις.

- Ενας άλλος τύπος πολέμου που χρησιμοποιούν οι μεγάλες δυνάμεις είναι τα διεθνή ή μονομερή εμπάργκο ή άλλου τύπου και με άλλα μέσα απομόνωση ορισμένων χωρών... Πώς σχολιάζετε αυτές τις προκλήσεις ιδιαίτερα όσον αφορά στην Κορεατική Χερσόνησο;

- Τα εμπάργκο δεν είναι μόνον μία μορφή πολέμου, αλλά μία πρόκληση για τις αρχές της Χάρτας του ΟΗΕ. Η επιβολή εμπάργκο και οικονομικών κυρώσεων παραβιάζει και τις αρχές του ΟΗΕ, καθώς διακυβεύει την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα των χωρών που πλήττονται. Βεβαίως και μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για έναν τύπο πολέμου που εξασκούν μεγάλες δυνάμεις κατά χωρών που δε διαθέτουν επίπεδα σύμφωνα με τα κριτήρια των λεγόμενων δυτικών αξιών και στάνταρ! Ωστόσο, ταυτόχρονα αποτελούν μία κρίσιμη παραβίαση του διεθνούς δικαίου που πρέπει να εξασφαλίζει τα μίνιμουμ ανθρώπινα δικαιώματα και επίσης μίνιμουμ δικαιώματα αυτοδιάθεσης. Στη χώρα μας δεν είναι μόνον οι οικονομικές κυρώσεις και το εμπάργκο, αλλά και οι απειλές χρήσης πυρηνικών όπλων. Οποτε δημιουργείται μία, κατά κάποιο τρόπο, περίοδος έντασης στην Κορεατική Χερσόνησο, την επόμενη μέρα τα αμερικανικά βομβαρδιστικά -που εδρεύουν στην Κορεατική Χερσόνησο- κάνουν την εμφάνισή τους για να μας απειλήσουν ή εντείνονται, για παράδειγμα, μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις με τη συνεργασία αμερικανικών και νοτιοκορεατικών δυνάμεων και προσφάτως με τη συμμετοχή και των ιαπωνικών δυνάμεων. Ετσι, νομίζουμε ότι αυτά τα θανάσιμα μέτρα ήδη εφαρμόζονται στην περιοχή μας. Ηδη το ΝΑΤΟ δοκιμάζει στην Ευρώπη την εισβολή σε χώρες που δεν του είναι αρεστές. Ετσι, ο πόλεμος έχει πολλές όψεις: μπορεί να εμφανιστεί με τη μορφή στρατιωτικής απειλής, πυρηνικής απειλής, απειλής εμπάργκο ή οικονομικών κυρώσεων ή ακόμη και με τη μορφή διατύπωσης ζητημάτων περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε διεθνείς συναντήσεις, όπου επιχειρούν την επίθεση σε μία χώρα για τα... ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι επίσης μια άλλη μορφή πολέμου σε βάρος διάφορων χωρών.

Να πούμε μαζικά «όχι» στις ξένες επεμβάσεις...

- Ποιες νομίζετε πως είναι οι καλύτερες απαντήσεις που μπορούν να δώσουν οι λαοί απέναντι σε τέτοιες επιθέσεις;

- Τα μαθήματα που μάθαμε σ' αυτή τη συνάντηση των Αθηνών (Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης) είναι πως πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Γιατί, όπως είπε και ο αντιπρόσωπος Επιτροπής Ειρήνης από την Κούβα «εμείς δεν έχουμε πυρηνικά όπλα ή "σοφιστικέ" μέσα πολέμου για να απειλήσουμε τις ΗΠΑ. Εχουμε τις αρχές μας και την ηθική μας και άλλα τέτοια μέσα ενάντια σε τέτοιες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου». Θα πρέπει λοιπόν να διακηρυχτεί πως οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν όλα τα βρώμικα μέσα προπαγάνδας, ιδεολογίας, οικονομίας, για να ασκήσουν πράξεις βαρβαρότητας. Στη Δύση πολλοί άνθρωποι παραπλανούνται και παραπληροφορούνται από τεράστια συγκροτήματα και δίκτυα του Τύπου, όπως το BBC, το CNN, τα οποία εν πολλοίς πωλούν ψεύδη. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να θέσουμε τα θεμέλια για Μέσα Ενημέρωσης, ώστε να πούμε στους λαούς τα πραγματικά γεγονότα και τις πραγματικές ειδήσεις απ' αυτά που παρακολουθούν στην τηλεόραση. Μ' αυτή την έννοια, θα πρέπει να συνδυάσουμε τις δραστηριότητές μας και τις δυνάμεις μας σαν να μιλάμε με μία φωνή. Θα πρέπει επίσης να προσπαθήσουμε να μορφώσουμε τους λαούς μας με την αλήθεια. Αυτή η ενότητα στα κινήματα των λαών σε διάφορες χώρες πρέπει να έρθει πρώτη απ' όλα. Αυτό είναι και ένα από τα μαθήματα που μάθαμε... Πως για να επιτύχουμε, δηλαδή, τους στόχους μας, πρέπει να συγκεκριμενοποιήσουμε τις πρωτοβουλίες μας, με πρώτη προτεραιότητα ένα μαζικό «όχι» στις ξένες επεμβάσεις. Αφήστε τους λαούς των περιοχών να λύνουν τα προβλήματα μόνοι τους! Και δε θα πρέπει να επιτρέψουμε σε πολυεθνικές και θεσμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή η Παγκόσμια Τράπεζα να επεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις... Σ' αυτές τις βάσεις θα πρέπει να θέσουμε τη συνεργασία μας. Ιδιαίτερα γιατί έχουμε όλα τα μέσα οικονομίας και παραγωγής στην περιοχή μας (Κορεατική Χερσόνησο) και γι' αυτό δε θα πρέπει να επιτρέπουμε στις πολυεθνικές να μας χειραγωγούν οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά!

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (Του ανταποκριτή μας ΧΡ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).-

Σε μια περίοδο, που υποτίθεται ότι ο ψυχρός πόλεμος έχει λήξει, ορισμένοι παράγοντες στις ΗΠΑ εξακολουθούν να υποστηρίζουν, πως η χώρα τους πρέπει να προχωρήσει πια στην πραγμάτωση των σχεδίων για το λεγόμενο «Πόλεμο των Αστρων». Ο πιο λαλίστατος σ' αυτό, τον τελευταίο καιρό, εμφανίζεται ο κυβερνήτης του Τέξας και υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος για το προεδρικό αξίωμα, Τζορτζ Μπους, ο οποίος μιλώντας στις 23/5 στην Εθνική Λέσχη Τύπου στην Ουάσιγκτον και περιστοιχιζόμενος από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών και διαβόητο πολεμοκάπηλο Χένρι Κίσιγκερ και διάφορα παρόμοια πρώην στελέχη του Πενταγώνου, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του προκλητικού αυτού σχεδίου.

Δεν αρκέστηκε, όμως, μόνο σ' αυτό. Για να εξαπατήσει την κοινή γνώμη γενικότερα, ώστε να δεχτεί ευνοϊκά την πρότασή του, πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ, σαν αντιστάθμισμα, θα μπορούσαν να μειώσουν μονομερώς τους πυραύλους τους. Είπε σχετικά: «Αυτά τα αχρείαστα όπλα είναι τα δαπανηρά υπολείμματα των νεκρών συγκρούσεων. Γι' αυτό, η Αμερική πρέπει να οικοδομήσει αποτελεσματική πυραυλική άμυνα... όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Η πυραυλική μας άμυνα πρέπει να σχεδιαστεί για να προστατεύσει όλες τις 50 πολιτείες μας και τους φίλους και συμμάχους μας και να αναπτύξει δυνάμεις στο εξωτερικό»...

Το εμπρηστικό αυτό κήρυγμά του προκάλεσε αμέσως εντονότατες αντιδράσεις. Πρώτο - πρώτο, το ειρηνιστικό κίνημα της χώρας προειδοποίησε, κατ' αρχήν, ότι οι προτάσεις αυτές, αν εφαρμοστούν, θα παραβιάσουν τη Συνθήκη του 1972 για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους (ΑΒΜ) και θα προκαλέσουν ένα νέο καταστροφικό ανταγωνισμό στα πυρηνικά όπλα.

Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του Συμβουλίου για ένα Βιώσιμο Κόσμο (CLW), Τζον Αϊζααξ, επισήμανε: «Η ανάπτυξη μιας εθνικής πυραυλικής άμυνας σίγουρα θα κατασυντρίψει τις ελπίδες για θετικά μέτρα ελέγχου των όπλων».

Από την πλευρά του, και ο εκπρόσωπος του CLW, Λουκ Ουόρεν, εξήγησε: «Η Ρωσία και η Κίνα δε θα είναι πρόθυμες να μειώσουν τα πυρηνικά οπλοστάσιά τους, αν οι ΗΠΑ αναπτύξουν ένα πανίσχυρο αντιβαλλιστικό πυραυλικό σύστημα». Η Κίνα, τόνισε, έχει μόνο 20 βαλλιστικούς πυραύλους. Αλλοι, αν οι ΗΠΑ προχωρήσουν στην ανάπτυξη ενός πυραυλικού συστήματος, η Κίνα ενδέχεται να φτιάξει περισσότερους πυραύλους για να μπορεί να εισχωρεί στην ασπίδα της ABM, αν δεχτεί επίθεση από τις ΗΠΑ. Κατά τον ίδιο, η Ινδία, με τις πολύχρονες ασταθείς σχέσεις της με την Κίνα, μπορεί να κάνει το ίδιο, αναπτύσσοντας το δικό της οπλοστάσιο πυραύλων. Με τη σειρά του και το Πακιστάν ενδέχεται να δημιουργήσει περισσότερους πυρηνικής δύναμης πυραύλους, προκειμένου να αντιδράσει σε κάποια απειλή από την Ινδία.

«Να γιατί, η Ρωσία και η Κίνα επιμένουν στο να διατηρηθεί η συνθήκη ΑΒΜ», είπε ο Ουόρεν και συμπλήρωσε λέγοντας, ότι η αμοιβαία μείωση των αμερικανικών και ρωσικών πυρηνικών οπλοστασίων «πρέπει να είναι η υπ' αριθμόν ένα προτεραιότητα για την εθνική ασφάλεια και για να γίνει αυτό είναι απαραίτητη η συνεργασία και οι καλές σχέσεις».

Ο αντιπρόεδρος Αλ Γκορ, που είναι υποψήφιος του Δημοκρατικού κόμματος για το προεδρικό αξίωμα, σε ομιλία του σε απολυτήρια σύναξη στη Στρατιωτική Ακαδημία των ΗΠΑ, στη Νέα Υόρκη, επέκρινε το σχέδιο Μπους, χωρίς να τον κατονομάσει: «Μια προσέγγιση που συνδυάζει σοβαρές μονομερείς μειώσεις (στους πυραύλους) με μια προσπάθεια για την ανάπτυξη ενός συμπαγούς συστήματος, θα δημιουργήσει αστάθεια και, έτσι, θα υπονομεύσει την ασφάλειά μας», είπε. Αποκάλεσε τη συνθήκη ΑΒΜ «ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής σταθερότητας στη σχέση μας με τη Ρωσία», προσθέτοντας ότι η σταθερότητα «ποτέ δεν μπορεί να είναι μονόδρομος. Είτε υπάρχει τόσο για τις ΗΠΑ, όσο και για τη Ρωσία, είτε δεν υπάρχει. Μειώσεις μόνο, δεν εγγυώνται σταθερότητα».

Ο Γκορ τόνισε τις αμοιβαίες, διαπραγματευμένες μειώσεις σαν το κλειδί για τον έλεγχο των όπλων. Ωστόσο, και αυτός είπε, ότι η κυβέρνηση Κλίντον επιδιώκει μια εθνική πυραυλική άμυνα «από μια περιορισμένη επίθεση προερχόμενη από ένα πανούργο κράτος».

Αναφερόμενη στο θέμα αυτό, η εφημερίδα «Πίπλς Ουίκλι Ουόρλντ» (PWW), όργανο του ΚΚ ΗΠΑ, σε άρθρο (3/6) του διευθυντή της, Τιμ Ουίλερ, με τον τίτλο «Το Σχέδιο για "Πόλεμο των Αστρων" θα ξαναρχίσει τον Ανταγωνισμό στους Εξοπλισμούς», παρατηρούσε ότι ο Πρόεδρος Κλίντον βρισκόταν τότε καθ' οδόν προς τη Ρωσία για να ζητήσει από τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να συμφωνήσει για «τροποποιήσεις» στη συνθήκη ΑΒΜ, που να επιτρέπουν στις ΗΠΑ να αναπτύξουν τη λεγόμενη Βαλλιστική Πυραυλική Αμυνα (BMD).

Ο Μπους -σημείωνε το άρθρο- αντίθετα έχει αναφέρει ότι, αν εκλεγεί, θα απευθύνει τελεσίγραφο στους Ρώσους: Δεχτείτε μια αμερικανική πυραυλική άμυνα με ή χωρίς αλλαγές στη συνθήκη ΑΒΜ.

Ο αρθρογράφος υπενθύμιζε, ότι από το 1981, που ο Πρόεδρος Ρίγκαν είχε για πρώτη φορά προτείνει τον «Πόλεμο των Αστρων», έχουν ξοδευτεί 120 δισ. δολάρια για το παρανοϊκό σύστημα εγκατάστασης όπλων στο διάστημα. Η BMD υπολογίζεται ότι θα κοστίσει 60 δισ. δολάρια, αλλά το σχέδιο του Μπους θα απαιτήσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.

Ο Κλίντον έχει ανακοινώσει ότι θα αποφάσιζε αυτόν το μήνα κατά πόσον θα προχωρούσε στην BMD με βάση τέσσερα κριτήρια: την πυραυλική απειλή, το εφικτό της τεχνολογίας, τις επιδράσεις πάνω στον έλεγχο των όπλων και το κόστος.

Ο Μπρους Γκαγιόν, εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Δικτύου Κατά των Οπλων της Πυρηνικής Ενέργειας στο Διάστημα, που εδρεύει στη Φλόριδα, δήλωσε στη PWW, ότι η BDM «είναι απλά το αρχικό καρφί για ένα πλήρες σύστημα με 30 ή 40 διαστημικούς σταθμούς με όπλα λέιζερ. Επιδίωξη των Διαστημικών Διοικήσεων των ΗΠΑ είναι η επίτευξη πλήρους στρατιωτικής κυριαρχίας στη Γη από το διάστημα».

Και πρόσθεσε: «Πρέπει να βγούμε στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι. Η επιδίωξη αυτή θα κοστίσει τρισεκατομμύρια δολάρια, χρήμα που χρειάζεται για την κοινωνική ασφάλιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη δημόσια παιδεία. Αυτό αποτελεί κοινωνική πρόνοια για τις εταιρίες του αεροδιαστήματος». Είπε κατόπιν, ότι το Παγκόσμιο Δίκτυο θα πραγματοποιήσει διαμαρτυρίες από τις 24/6 ως τις 4/7 σε διάφορες περιοχές της χώρας, όπου γίνονται τέτοιες πολεμικές προετοιμασίες, καλώντας τον Κλίντον να ματαιώσει τους διαστημικούς πολέμους.

Ενας άλλος αγωνιστής, ο Τζέιμς Μπρίντγκμαν, οργανωτής της Ειρηνικής Δράσης για τη Χρηματοδότηση της Παιδείας, δήλωσε και αυτός στη PWW, ότι η οργάνωση αυτή ετοιμάζει διαμαρτυρίες σε όλη τη χώρα κατά των σχεδίων για την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς πυρηνικών πολεμικών κεφαλών, καθώς και του σχεδίου για τους «Πολέμους των Αστρων». «Οι ΗΠΑ, είπε, κινούνται προς τα πίσω στον έλεγχο των όπλων, με το να κινούνται προς τους "Πολέμους των Αστρων" και την παραγωγή νέων πυρηνικών όπλων, ενώ αποφεύγουν να επικυρώσουν την Περιεκτική Συνθήκη Απαγόρευσης των Δοκιμών.

Και πράγματι, το Πεντάγωνο ετοιμάζει, για τις αρχές Ιούλη, μια νέα δοκιμή του αντιπυραυλικού πυραύλου των «Πολέμων των Αστρων», παρά το ότι οι δοκιμές αυτές δεν έχουν πετύχει ως τώρα. «Αν προχωρήσουμε στους "Πολέμους των Αστρων", άλλες χώρες θα προωθήσουν τα δικά τους οπλοστάσια, για να διατηρήσουν την αποτρεπτική ικανότητά τους», υπογράμμισε ο Μπρίντγκμαν, υπενθυμίζοντας: «Η Ρωσία έχει δηλώσει, ότι θα αποχωρήσει από τις υποχρεώσεις της υπό τη συνθήκη START II και άλλες συμφωνίες ελέγχου των όπλων, αν οι ΗΠΑ προχωρήσουν προς την BMD». Τέλος, είπε ότι η οργάνωσή του υποστηρίζει το σχέδιο «Ψηφοφόρος Ειρήνης το 2000», εξηγώντας: «Σκοπός μας είναι να ανακινήσουμε αυτό, σαν ένα κρίσιμο θέμα στις εκλογές του 2000».

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά, που ο υπερατλαντικός ιμπεριαλισμός φθάνει σ' αυτά τα άκρα, για να προωθήσει τις κοσμοκρατορικές του βλέψεις. Οπως έγινε γνωστό τώρα, οι ΗΠΑ σχεδίαζαν το 1958 να εκτοξεύσουν μια πυρηνική βόμβα στη Σελήνη για να εκραγεί εκεί, σαν επίδειξη της στρατιωτικής και τεχνολογικής ισχύος τους.

Την αποκάλυψη αυτή έκανε στις 15/5 ο Αμερικανός φυσικός Λέναρντ Ρέιφελ, 72 ετών, ο οποίος είχε λάβει ενεργό μέρος στην εκπόνηση αυτού του σατανικού σχεδίου, που καταστρωνόταν υπό την καθοδήγηση της Αεροπορικής Δύναμης της Πολιτείας του Νέου Μεξικού. Δήλωσε συγκεκριμένα: «Κύριος σκοπός ήταν ο εντυπωσιασμός του κόσμου από τη δυναμικότητα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η πυρηνική αναλαμπή, είπε, θα ήταν πλατιά ορατή από τη Γη και θα προκαλούσε ένα σεληνιακό κρατήρα, και νέφος κονιορτού, που λόγω έλλειψης ατμόσφαιρας στη Σελήνη θα διασπείρονταν έξω σε όλες τις κατευθύνσεις, αντί να έχει το συνηθισμένο σχήμα του μανιταριού.

Εξήγησε, επίσης, ότι το σχέδιο της Αεροπορικής Δύναμης θεωρήθηκε σαν ένας τρόπος ενδυνάμωσης της εθνικής αυτοπεποίθησης μετά την εκτόξευση από τη Σοβιετική Ενωση του πρώτου δορυφόρου στον κόσμου, του «Σπούτνικ», σε τροχιά, τον Οκτώβρη 1957.

Οι ΗΠΑ δυσκολεύτηκαν πολύ τότε να κάμουν κάτι ανάλογο και μόλις το Γενάρη 1958 πέτυχαν να θέσουν σε τροχιά ένα δορυφόρο, που ζύγιζε, όμως, μόλις 10,5 λίμπρες.

Αναφερόμενοι στο γεγονός αυτό, οι «Τάις Νέας Υόρκης», σε σχετικό δημοσίευμά τους στις 16/5 παρατηρούσαν: «Η εθνική εκτίμηση ήταν χαμηλή επί χρόνια, γιατί ένα μεγάλο μέρος του κόσμου υπέθετε ότι οι Σοβιετικοί μπορούσαν να εκτοξεύσουν ένα πυρηνικό όπλο στις ΗΠΑ, αλλά αυτές ήταν ανίκανες να απαντήσουν».

Το γεγονός, όμως, παραμένει αναντίρρητο, πως η ΕΣΣΔ ποτέ δεν απείλησε τις ΗΠΑ μ' αυτό τον τρόπο. Αυτό επιβεβαιώνει η ιστορία.