Τον έπιασε το παράπονο τον Καρτερό στην «Αυγή», γιατί ο «Ριζοσπάστης» καταγράφει ορισμένες κρίσιμες λεπτομέρειες για το ποιόν του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποτυπώνονται και στον αστικό Τύπο. Για να μη μείνει με το παράπονο, να του αφιερώσουμε μια καταγραφή που βρήκαμε κοντά στο δικό του άρθρο στην «Αυγή»: «Ας κάνουμε τίμια εκεχειρία. Αυτό είναι το τίμιο. Το διαρκές συνέδριο του ΣΥΝ να γίνει σε ήρεμα νερά, με απλώς αναγνωριστικό σκοπό. Το ίδιο και η Πανελλήνια του ΣΥΡΙΖΑ. Να πάρει μόνο τις απολύτως απαραίτητες, οργανωτικές αποφάσεις. Μέχρι τις εκλογές, μούγκα όλοι, για τις διαφορές (...) μετά τις εκλογές (...) Τότε μπορούμε ως κάποια πτέρυγα να αποχωρήσουμε (...) Ας κάνουμε εκεχειρία και ας πάμε στις εκλογές με ηρεμία (...) Εκτός εάν θέλουμε τώρα να τα λύσουμε όλα. Να τα παίξουμε όλα για όλα, να τα διαλύσουμε όλα και να γίνουμε μπάχαλο και τότε μαύρα μαντάτα».
Αυτό σημαίνει σωστός «χώρος διαλόγου», ε;
Αποκατάσταση βαφτίζει το υπουργείο Εσωτερικών την πρόχειρη επικάλυψη και δεντροφύτευση χωματερής όπου επί 20 χρόνια θάβονταν ραδιενεργός φωσφογύψος. Πρόκειται για την παράνομη χωματερή στην περιοχή Λακκώματα Σχιστού, όπου από το 1979 έως το 1999 εργοστάσιο λιπασμάτων απέρριπτε εκεί τα απόβλητά του, με κίνδυνο της υγείας των κατοίκων και συνέπειες στον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.
Χτες, υπεγράφη από το υπουργείο Εσωτερικών, η χρηματοδότηση της τρίτης φάσης αποκατάστασης της χωματερής, ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ. Αποκατάσταση, όμως, χωρίς ουσιαστική αντιμετώπιση των συνεπειών του διάσπαρτου φωσφογύψου στην περιοχή και με πρόχειρες επικαλύψεις, δεν μπορεί να υπάρχει. Φορέας υλοποίησης του έργου αποκατάστασης είναι ο Σύνδεσμος Περιβάλλοντος Δήμων Αθήνας - Πειραιά.
Διαστάσεις επιδημίας λαμβάνει η καλλιεργούμενη στην ΕΕ τρομο-υστερία, με στόχο πάντα τη θωράκιση των συμφερόντων που έχουν τα μονοπώλια. Στην Ελλάδα, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες, επικαλούμενη λόγους «ασφαλείας», έφτασε να απαγορεύει στους πελάτες της να εισέρχονται στα υποκαταστήματά της φορώντας γυαλιά ηλίου!
Συγκεκριμένα, μετά τα ειδικά γυάλινα κουβούκλια, ή, καλύτερα, κλουβιά, που πάμπολλες τράπεζες έχουν τοποθετήσει στις εισόδους τους, προκειμένου οι μικροκαταθέτες να εισέρχονται ελεγχόμενοι και κατά μόνας, η Εθνική Τράπεζα έκανε ένα βήμα παραπέρα. Σε ξεχωριστό τρικάκι που εξέδωσε, προκειμένου να προπαγανδίσει την αναγκαιότητα γι' αυτό το «νέο σύστημα εισόδου - εξόδου με πόρτες ασφαλείας», «παρακαλεί» τους πελάτες κατά την είσοδό τους στο κατάστημα ανάμεσα στ' άλλα: «Μην φοράτε γυαλιά ηλίου». Αλλη μια υπερβολή μέσα σε ένα κλίμα όπου ο εργαζόμενος πρέπει να συνηθίσει να παρακολουθείται από κάμερες, να φακελώνεται και να δέχεται εντολές τάχα για την ασφάλειά του.
Πώς να το κάνουμε, δεν είναι μόνο «δικαιοσύνη» αλλά είναι και ...«γερμανική»! Διπλό το κύρος της και δεδομένη η αξιοπιστία της.
Πόσο ...διαφορετική λέτε όμως να είναι από τη δική μας; Να υποθέσουμε ότι στη Γερμανία η Δικαιοσύνη είναι «πάνω από όλα», δεν ελέγχεται, δεν κατευθύνεται και δε διορίζεται όπως στην Ελλάδα;
Και το κυριότερο: Μήπως οι νόμοι που εφαρμόζει (τους οποίους ψηφίζει το γερμανικό Κοινοβούλιο) δε θωρακίζουν την ασυλία των πολυεθνικών και των ανώνυμων εταιρειών;
Μάλλον απίθανο αυτό το ενδεχόμενο για μια χώρα που είναι η έδρα ορισμένων από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του πλανήτη. Μια χώρα που συγκαταλέγεται στις μεγάλες του ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Ως εκ τούτου πολύ θα δυσκολευτούμε να πιστέψουμε ότι τα γερμανικά δικαστήρια (όπως και τα ...γαλλικά ή τα βρετανικά) έχουν ως βασικό μέλημά τους να αναδείξουν τη διαφθορά που είναι σύμφυτη με το σύστημα της αγοράς.
Ιδίως όταν υπάρχουν κυρίως για να υπερασπίζουν και να διατηρούν αυτή την αγορά...
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΥΣ λόγος γίνεται για το ποια εμβάσματα (των «μαύρων ταμείων» ντε) αφορούν τον Χριστοφοράκο, καλό θα είναι να επισημάνουμε ότι εκτός από αυτά που βρέθηκαν υπάρχουν κι αυτά που ...δε βρέθηκαν.
Αυτά που διακινούν προς πάσα κατεύθυνση η «Ζήμενς» και πολυεθνικές όπως η «Ζήμενς» (Εκτός αν κανείς πιστεύει ότι το «λάδωμα» ήταν αποκλειστική πατέντα της συγκεκριμένης εταιρείας).
Τα «μαύρα χρήματα» που κινούνται στους λαβυρίνθους ενός τεράστιου συστήματος ...αγωγών, όπου πρόσβαση έχουν αποκλειστικά οι οικονομικά ισχυροί.
Μιλάμε για τους ανώνυμους τραπεζικούς λογαριασμούς, τις «τρίτες» χώρες με ειδικές διεθνείς συμβάσεις και ανύπαρκτους οικονομικούς ελέγχους ή τις περίφημες παράκτιες εταιρείες.Ενα δίκτυο που κανείς δε θέλει να πειράξει. Ιδιαίτερα μάλιστα όσοι ορκίζονται στο όνομα της διαφάνειας.