Γ.Α. Χάλαρης, ΚΟΒ Αχαρνών. Η δήλωση που γίνεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στην απαίτηση του αντιστασιακού κόσμου και όλων των πολιτών που θίχτηκαν κατά τη γερμανική κατοχή, για καταβολή από το γερμανικό κράτος των οφειλόμενων πολεμικών αποζημιώσεων είναι: «Προέχουν οι καλές σχέσεις με τους Γερμανούς εταίρους μας».

Ομως η θέση του ΠΑΣΟΚ, πάνω στο ίδιο θέμα το 1992 ήταν: «Η Ελλάς ουδέποτε έχει παραιτηθεί από τις απαιτήσεις αυτές έναντι της Γερμανίας». Θέση που υιοθετούσε και η ΝΔ. Γιατί λοιπόν η σημερινή κυβέρνηση Σημίτη, άλλαξε θέση και έκανε στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών, πάνω στο ίδιο θέμα; Πιθανόν να έπαιξε σπουδαίο ρόλο, ο «εκσυγχρονιστικός» της χαρακτήρας, η «ευρωπαϊκή» θέση της Ελλάδας η οποία λόγω ακριβώς αυτής της θέσης της απέβαλλε το χαρακτήρα της «Ψωροκώσταινας», με τα ενοχλητικά της αιτήματα, όπως αυτό των γερμανικών αποζημιώσεων!!! Και μη χειρότερα.

Δημήτρης Πανταζώνας, αντιστασιακός, Καλλιθέα. Το ζήτημα με τις ταυτότητες, ήταν ό,τι έπρεπε για την κυβέρνηση ώστε να αποπροσανατολιστεί ο λαός, από τα σοβαρότατα προβλήματα που έρχονται, με το ηλεκτρονικό φακέλωμα της ΣΕΝΓΚΕΝ.

Κυβέρνηση και Εκκλησία κοροϊδεύουν το λαό - η μεν πρώτη όταν διατυμπανίζει ότι βλάπτει η αναγραφή του θρησκεύματος στην ταυτότητα, ενώ αντίθετα δεν πειράζει σε τίποτα το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η δε δεύτερη ότι χάνεται η πίστη και θρησκευτικότητα του λαού - ενώ ταυτόχρονα στρώνουν το χαλί για τη Συμφωνία Σένγκεν. Ομως ο Ελληνικός λαός και γνώση και πείρα έχει, ώστε να μην παρασυρθεί από τη δήθεν φαγωμάρα Εκκλησίας - κυβέρνησης, που «διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο». Ο διαχωρισμός Εκκλησίας - κράτους είναι η μόνη λύση και θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

Νίκος Ηλιόπουλος, συνταξιούχος, Γαλάτσι. Ανήκω και εγώ στους συνταξιούχους του ΙΚΑ, όπως πολλές άλλες χιλιάδες συμπολιτών μου. Είμαι δηλαδή ένας από τους πολλούς «τυχερούς» που είχαμε χαρακτηριστεί από τον τότε πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου σαν «περήφανα γηρατειά», όρος που άφησε εποχή, όχι τόσο για αυτήν καθεαυτή τη σημασία του, αλλά για τον εμπαιγμό που υποστήκαμε με την τελείως διαφορετική μεταχείρισή μας, από το κράτος.

Ο σημερινός πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, προεκλογικά μας «έταξε» ένα δεκαχίλιαρο αύξηση. Και αυτό κάτω από την πίεση των υποσχέσεων της ΝΔ για αύξηση του ορίου της κατώτερης σύνταξης. Ομως μέχρι σήμερα δεν είδαμε αυτό το 10άρι πάνω στη σύνταξή μας, γιατί; Τόσο λοιπόν μας υποτιμούν εμάς τους απόμαχους της δουλειάς και μας κοροϊδεύουν; Εμείς που έχουμε προσφέρει όλη μας τη ζωή, δουλεύοντας, δεν ανεχόμαστε αυτή τη ματαχείριση.

Τις εκτιμήσεις και απόψεις του πάνω στην απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τις εκλογές της 9ης Απρίλη καταθέτει ο Δ. Τσαόπουλος, από την Κατερίνη, σε γράμμα του. Ανάμεσα στα άλλα σημειώνει σε επιστολή του:

«... Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στην καθημερινή δουλία των κομμουνιστών και οπαδών του Κόμματος και όχι μόνο κατά την περίοδο των εκλογών. Φυσικά, αρνητικό ρόλο παίζει στην άνοδο των ποσοστών του Κόμματος, το παρόν εκλογικό σύστημα και η εξαγορά συνειδήσεων από μέρους του κεφαλαίου, που με νύχια και με δόντια υποστηρίζει τα δυο μεγάλα αστικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Εχοντας λοιπόν υπόψη μας αυτούς τους παράγοντες, πρέπει να προσαρμόσουμε την πολιτική μας, αντίστοιχα. Να εκφράσουμε, δηλαδή σωστά αυτό που νιώθει ο λαός, να παραδεχτούμε τις προσωπικές μας ευθύνες, να καλυτερεύσουμε την οργάνωση της δουλιάς και να αναδείξουμε δραστήριους και τολμηρούς συντρόφους. Ετσι θα τους δώσουμε την ευκαιρία να δείξουν τις οργανωτικές τους ικανότητες.

Είναι καθήκον μας να εφαρμόσουμε την αρχή της αποδοτικότητας στη δουλιά του κάθε κομμουνιστή. Και αυτό θα επιτευχθεί, όταν το κάθε μέλος του Κόμματος καταλάβει, ότι σαν λαϊκός αγωνιστής, πρέπει να αφιερώσει όλη του τη σκέψη, τη δράση, τις σωματικές και ψυχικές του δυνάμεις στην πάλη για το σοσιαλισμό.

Η στάση ενός πολιτικού κόμματος μπροστά στα λάθη του, είναι ένα από τα σπουδαιότερα και ασφαλέστερα κριτήρια για τη σοβαρότητά του και την εκπλήρωση στην πράξη των υποχρεώσεών του απέναντι στην τάξη που εκπροσωπεί και στις εργαζόμενες μάζες. Να αναγνωρίζει ακόμα, ανοιχτά τα λάθη του, να βρίσκει τις αιτίες τους, να αναλύει την κατάσταση που τα γέννησε και να προσπαθεί να διορθώσει. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά ενός σοβαρού κόμματος και αυτό θα πει διαπαιδαγώγηση της τάξης του και έπειτα της μάζας(Λένιν). Και πάνω σ' αυτό ο Στάλιν προσθέτει: "Αυτό θα πει, ότι το καθήκον των κομμουνιστών δεν είναι να κρύβουν τα λάθη τους, να αποφεύγουν τη συζήτηση, όπως γίνεται συχνά σε μας, αλλά να αναγνωρίζουν τίμια και ανοιχτά τα λάθη τους, ώστε να είναι σε θέση να τα διορθώνουν". Αλλωστε είναι γνωστή και η θέση του Λένιν: "Εμείς οι κομμουνιστές διδασκόμαστε από τα λάθη μας". Με λίγα λόγια, να κάνουμε το μέλος του Κόμματος να νιώθει, να καταλαβαίνει την κομματική γραμμή και δημιουργικά να δουλεύει πάνω σ' αυτή. Το μέλος του ΚΚΕ, όπου δουλεύει, ζει και κινείται, πρέπει να κάνει τη γραμμή του Κόμματος, δράση και αγώνα για το λαό.

Καθοδηγητής και στέλεχος του Κόμματος, δεν μπορεί να σταθεί, όταν δεν μπορεί να δημιουργεί γύρω του μέλη με αυτά τα γνωρίσματα. Παράλληλα, δεν μπορεί να είναι κανείς μέλος του Κόμματος όταν δε νιώθει έτσι όπως σκιαγραφήσαμε την αποστολή του».