Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλά ας πάμε και στην ουσία που τους πονάει γι' αυτό ψάχνουν τέτοια τερτίπια. Αλλωστε πώς να δικαιολογήσουν το κλάμα τους για το ΠΑΣΟΚ που δεν αποδέχεται το δικό τους μείγμα διαχειριστικής πολιτικής;

Γιατί η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ - όπως και του ΠΑΣΟΚ - είναι: «αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου μέσα από ένα δίκαιο, απλό και αναλογικό φορολογικό σύστημα» και «ανάγκη εξοικονόμησης πόρων από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής».

Πρόκειται για μια πολιτική πρόταση που γίνεται πριν τις εκλογές του 2009, όταν:

• Το 2002 το ΠΑΣΟΚ μείωσε το φορολογικό συντελεστή των κερδών των επιχειρήσεων από το 40% στο 35%.
• Η ΝΔ μείωσε ακόμα περισσότερο αυτό το συντελεστή και τον έφτασε στο 25%. Κάτι που αποτελεί προγραμματική δέσμευση και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
• ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θέσπισαν μια σειρά φοροαπαλλαγές σε επενδύσεις του μεγάλου κεφαλαίου στο πλαίσιο της στήριξης της ανταγωνιστικότητας.
• Οι μισθοί των εργατών - από την ίδια πολιτική που φοροαπαλλάσσει το κεφάλαιο και έρχεται τώρα να μιλήσει για φοροδιαφυγή - μειώνονται.
• Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης - στο πρώτο εξάμηνο του 2009 - τα κέρδη τους έφτασαν τα 3 δισ. ευρώ. Και την ίδια περίοδο το μεροκάματο του εργάτη είναι 33 ευρώ και ο κατώτερος μισθός 740 ευρώ.

Μπορεί, βεβαίως, και κάποιοι μεγάλοι επιχειρηματίες να φοροδιαφύγουν, αλλά γιατί να διακινδυνεύσουν μ' αυτόν τον τρόπο να χάσουν τα άλλα προνόμια γενναίας χρηματοδότησής τους; Αλλά η πρεμούρα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και της «Αυγής» άλλη είναι. Επειδή δεν αντιπαλεύουν τον καπιταλισμό, θέλουν τους υπουργούς να μην υποκύπτουν στα αφεντικά. Γι' αυτό και στο σχόλιο αναφέρουν πληροφορία ότι κάποτε υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ έστειλε να ελέγξουν έναν επιχειρηματία, και τον εξανάγκασαν σε παραίτηση. Τόσο αριστεροί οι του συστήματος της ΕΕ...

Για ποια φοροδιαφυγή μιλούν λοιπόν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό που προτείνουν είναι απλά μια θέση εντυπωσιασμού. Με τέτοιες προτάσεις τρίβει τα χέρια του το μεγάλο κεφάλαιο και τα «αφεντικά» που λέει και η ΑΥΓΗ.

Ολα ανακατεμένα: Λέξεις όπως «βλακεία» (σ.σ. απευθυνόμενη στους συντάκτες του «Ριζοσπάστη»), «έντυπη καρικατούρα της Ισκρα» (σ.σ. για την εφημερίδα «Ριζοσπάστης»), «Αϊ σιχτίρ επιτέλους» (σ.σ. για τον «Ριζοσπάστη», τους συντάκτες του, το ΚΚΕ, τα στελέχη του και πιθανά για όποιον σκέφτεται τη λέξη ΚΚΕ).

Με τσιτάτα του τύπου: «...η αλήθεια είναι πάντοτε επαναστατική», «...η ταξική, η αριστερή περηφάνια δεν είναι δικό τους (σ.σ. του ΚΚΕ) προνόμιο».

Ολα αυτά στο χτεσινό κείμενο του Θανάση Καρτερού... Για ποιο λόγο; Μα για το ότι ο «Ριζοσπάστης» αναδημοσίευσε το εξής σχόλιο του ΕΘΝΟΥΣ: «Το ερώτημα είναι αν θα διαψευστούν εκείνοι που προβλέπουν ότι οι ψηφοφόροι θα βάλουν τον ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή όχι επειδή πείθονται από την πολιτική παρουσία του Τσίπρα και των συντρόφων του, αλλά επειδή τους λυπούνται. Και αν συμβεί αυτό δεν μπορεί παρά να διερωτηθεί κανείς ποιο είναι το μέλλον ενός κόμματος που δε στηρίζεται στην εμπιστοσύνη των πολιτών αλλά στον οίκτο τους». Μιας εφημερίδας που, αν μη τι άλλο, τους «πάει»...

Καταλαβαίνουμε. Δύσκολα τα πράγματα... Πάνω απ' όλα ψυχραιμία. Αλλά πού να τη βρούνε; Εδώ, μεταξύ τους δεν μπορούνε να τα βρούνε. Οχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον ΣΥΝ. Ο Θ.Καρτερός δεν έγραφε στην «Αυγή» ότι στον ΣΥΝ είναι δυο κόμματα σε ένα και το ζητούμενο είναι το «κόμμα» τους να γίνει ένα; Και ύστερα βρίζουν το ΚΚΕ και τον «Ριζοσπαστη». Τουλάχιστον, ξεθυμαίνουν;