Η απόφαση δικαιώθηκε από τους πρώτους κιόλας μήνες ζωής της ΚΝΕ. Η δράση της μέσα στη νεολαία, με την ιδεολογική και πολιτική καθοδήγησή της από το ΚΚΕ, η αποφασιστικότητά της, η συμβολή της στην ανάπτυξη του αντιδικτατορικού αγώνα, η πρωτοπόρα δράση της σε διάστημα ήδη σαραντα ένα χρόνων, η αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας στην οποία έχει καθοριστική συμβολή, αλλά και η προετοιμασία και διαπαιδαγώγηση χιλιάδων μελών και στελεχών της που πυκνώνουν στην πορεία τις γραμμές του ΚΚΕ, όλα αυτά αποτελούν παρακαταθήκη όχι μόνο για τους σημερινούς νέους κομμουνιστές, αλλά για όλη τη νεολαία.

Η ίδρυση της Οργάνωσης έγινε μέσα σε συνθήκες παρανομίας. Το ΚΚΕ είναι παράνομο, οι κομμουνιστές συλλαμβάνονται, βασανίζονται, κλείνονται στις φυλακές, εξορίζονται. Οι προοδευτικές ιδέες βρίσκονται υπό συνεχή διωγμό. Μέσα σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες, οι νέοι κομμουνιστές ξεκινούν τις προσπάθειες για τη δημιουργία της Κομμουνιστικής Νεολαίας, της ηρωικής ΚΝΕ, αψηφώντας τις διώξεις, τη χούντα και τα όργανά της, οικοδομούν την ελπίδα, χτίζουν το αύριο.

Η αγωνιστική προοπτική, που χάραξε για τη νεολαία η ΚΝΕ, κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚΕ, τής εξασφάλισε την απήχηση που είχε μέσα στη νέα γενιά. Συνδυάζοντας όλες τις μορφές δράσης, παλεύει από την αρχή, για να δημιουργηθεί ένα μαζικό κίνημα αντίστασης. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί της δικτατορίας στράφηκαν πρώτα απ' όλα ενάντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Εκατοντάδες νεολαίοι στις φυλακές, στα στρατοδικεία, στην εξορία. Τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ κράτησαν ψηλά τη σημαία της πάλης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τίμησαν τον τίτλο του μέλους της ΚΝΕ.

Αφίσα της παράνομης, τότε, ΚΝΕ το 1968, υπέρ των πολιτικών κρατουμένων του χουντικού καθεστώτος

Στα 41 χρόνια που πέρασαν από τότε, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας βρίσκεται στην πρωτοπορία της νεολαιίστικης δράσης, είναι ο νους και η ψυχή των αγώνων για το δίκιο των παιδιών των καταπιεσμένων, στο πλευρό του εργατικού κινήματος, του ΚΚΕ, για το άνοιγμα του δρόμου προς στο μέλλον, για το πέρασμα «από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας». Τα καλύτερα παιδιά της εργατικής τάξης και του λαού μας δίνουν μάχες περνώντας μέσα από φωτιά και σίδερο, για να ωριμάζουν στις γραμμές της, με την αμέριστη καθοδηγητική διαπαιδαγωγητική δράση του κόμματος της εργατικής τάξης, στρατιές πρωτοπόρων επαναστατών, άξιων να σηκώσουν στις πλάτες τους, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, την ιστορία και την πορεία της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Το Κόμμα μας φροντίζει για τη συνέχεια του επαναστατικού κινήματος, με την ξεχωριστή δουλειά στη νεολαία και την αμέριστη ιδεολογικοπολιτική καθοδήγηση της ΚΝΕ.

Ηδη, με απόφαση του 17ου Συνεδρίου του, έγινε τον Οκτώβρη του 2005 «Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με θέμα τη δράση του Κόμματος για τα προβλήματα της νεολαίας και τη στήριξη της ΚΝΕ». Στις Θέσεις της ΚΕ για τη Συνδιάσκεψη αναφέρονταν τα εξής:

Το πρώτο φύλλο του «ΟΔΗΓΗΤΗ» που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1968

Η νεολαία, έχοντας την αίσθηση του καινούριου, έλκεται από κάθε τι που περικλείει δυναμισμό. Εχει εκρηκτική ενεργητικότητα, στοιχείο της οποίας είναι σήμερα η θετική στάση της απέναντι στις νέες τεχνολογίες. Με ευκολία αποδέχεται τις αλλαγές, έλκεται από το ρίσκο. Εχει την τάση να αναζητεί ιδεώδη και ιδανικά.

Οι νεολαιίστικες ιδιότητες δεν μπορεί να αναπτυχθούν από μόνες τους, να γεννήσουν θετικά αποτελέσματα για την ίδια τη νεολαία και την κοινωνία, αν δε συνδεθούν με τον αγώνα κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, κατά της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής. Με την πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το πραγματικά καινοτόμο και ανατρεπτικό υπάρχει, δυναμώνει εκεί που αναπτύσσεται η ταξική πάλη, εκεί που αρχίζει η συνειδητή δράση για την αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του και σε όλη την πορεία του, αναδείκνυε το καθήκον της δράσης του στη νεολαία, παράλληλα με την πρωτοβουλία του να διαμορφωθεί αυτοτελής οργανωτικά κομμουνιστική νεολαία, που δρα κάτω από την ιδεολογική και πολιτική ευθύνη του Κόμματος. Η ΟΚΝΕ, η ΚΝΕ, αλλά και οι πολιτικές οργανώσεις όπου συμμετείχαν ενεργά κομμουνιστές και αριστεροί νεολαίοι, όπως η ΕΠΟΝ, η Νεολαία της ΕΔΑ, η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, επιβεβαιώνουν τον αναντικατάστατο ρόλο του Κόμματος στον ευρύτερο αγώνα της νεολαίας. Μέσα από τις γραμμές των Οργανώσεων αυτών, αναπτύχθηκαν πρωτοβουλίες, έγιναν αγώνες, καταγράφηκαν κατακτήσεις και ηρωικές σελίδες. Καταβλήθηκαν αιματηρές θυσίες, που αποτελούν κορυφαίες σελίδες όχι μόνο του νεολαιίστικου, αλλά και του γενικότερου λαϊκού κινήματος.

Η ίδρυση της ΚΝΕ, το 1968, δικαίωσε την απόφαση του ΚΚΕ με την επαναλειτουργία του στην Ελλάδα, σε συνθήκες παρανομίας, ύστερα από τη διάλυση των ΚΟ, το 1958. Η ύπαρξη επαναστατικής οργάνωσης νεολαίας, υπό την καθοδήγηση του ΚΚΕ, είναι απολύτως αναγκαία. Καμία άλλη νεολαιίστικη οργάνωση, όσο μαζική και ριζοσπαστική και να είναι, δεν μπορεί να την αντικαταστήσει, να την υποκαταστήσει.

Τα τελευταία 15 χρόνια, που σημαδεύτηκαν και σημαδεύονται ακόμα από τις συνέπειες της αντεπανάστασης και της προσωρινής υποχώρησης του εργατικού κινήματος, το ΚΚΕ πήρε πρωτοβουλίες και άνοιξε ζητήματα που αφορούσαν τα καίρια συμφέροντα και τα δικαιώματα της νεολαίας, αλλά και τον ίδιο τον προσανατολισμό της στις περίπλοκες νέες συνθήκες.

Αποδείχτηκε ο σύγχρονος φάρος προβολής και διάδοσης των ηρωικών παραδόσεων του λαού. Αταλάντευτος υπερασπιστής του σοσιαλισμού, της κομμουνιστικής προοπτικής, αδιάλλακτος αντίπαλος του ιμπεριαλισμού, όταν όλοι, όχι μόνο τα παραδοσιακά στηρίγματά του, αλλά και οι νέοι σύμμαχοί του, έσπευδαν να διαδώσουν στη νεολαία, με πρόσχημα τα λάθη που έγιναν στο σοσιαλισμό στην πρώτη και πρωτόγνωρη απόπειρα για την οικοδόμησή του, ότι το μέλλον της είναι ο καπιταλισμός.

Το ΚΚΕ, παρά τις δυσκολίες που είχε όλα αυτά τα χρόνια, έκανε προσπάθειες, ώστε να φθάσει στη νεολαία η αλήθεια για το βρώμικο πόλεμο στα Βαλκάνια και στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ. Αναμετρήθηκε με τον εθνικισμό και το σοβινισμό, όταν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου καλούσαν τη νεολαία να γεμίσει τις πλατείες με άλλοθι την ονομασία της ΠΓΔΜ.

Ανέλαβε πρωτοβουλίες ενημέρωσης, αλλά και αγώνα, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της νεολαίας στη μόρφωση και στην εργασία. Τολμηρά και πειστικά έθεσε το ζήτημα του ενιαίου υποχρεωτικού δωδεκάχρονου σχολείου, της πάλης ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας με όλες τις μορφές που αυτή έχει πάρει, ανοιχτή και συγκαλυμμένη.

Οταν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, στο όνομα του εκσυγχρονισμού και του εφικτού, νομιμοποιούσαν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, όταν τους έλεγαν ότι πρέπει να αλλάξει το ασφαλιστικό σύστημα στο όνομα τού να μη σηκώσει η νεολαία τα βάρη των προηγούμενων γενεών, το ΚΚΕ όχι μόνο δε δίστασε, αλλά, με αποφασιστικότητα, πήγε κόντρα στο ρεύμα. Αποκάλυψε τα ψέματα, την υποκρισία τόσο των ελληνικών κυβερνήσεων, όσο και της ΕΕ. Πάνω απ' όλα έδειχνε σταθερά, με αποδείξεις, τον ταξικό χαρακτήρα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, το πιο μεγάλο θύμα των οποίων είναι οι νέοι και οι γυναίκες που ανήκουν στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Με τα συνθήματα της απειθαρχίας και ανυπακοής, άνοιξε το μεγάλο θέμα της πάλης για ριζικές αλλαγές. Αποτελεί, επίσης, προσφορά στη νεολαία η πλατιά ενημέρωση και δράση κατά της ΕΕ, η διαπάλη του Κόμματος με τα ιδεολογήματα του μονόδρομου, με τις επικίνδυνες απόψεις που ταυτίζουν την ενότητα των λαών της Ευρώπης με την ΕΕ.

Το ΚΚΕ αναδεικνύει τον ιδιαίτερο ρόλο που μπορεί να παίξει η νεολαία και το κίνημά της στην οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου (ΑΑΔΜ), στον αγώνα για τη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία. Το νεολαιίστικο κίνημα αποτελεί ιδιαίτερη συνιστώσα του Μετώπου, άρα και της εξουσίας που θα προκύψει από την επιτυχημένη έκβαση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού αγώνα.

Το ΚΚΕ και θέλει και μπορεί να συμβάλει στον προσανατολισμό της νεολαίας στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, στην ανάπτυξη της αυτενέργειας και πρωτοβουλίας της, γιατί διαθέτει επιστημονικά τεκμηριωμένη θεωρία και μεθοδολογία προσανατολισμού. Γιατί απαντά στο ζήτημα της σχέσης του νέου με την ανάπτυξη όλης της κοινωνίας.

Το ΚΚΕ έχει, ταυτόχρονα, συναίσθηση ότι η δράση του πρέπει να γίνει πιο ριζοσπαστική, ανατρεπτική και καινοτόμα, όσον αφορά τα προβλήματα, την οργάνωση και την πολιτικοποίηση της νεολαίας. Είναι περήφανο για ό,τι έκανε έως σήμερα. Ομως, κατανοεί βαθιά και ότι πρέπει να αποκτήσει μεγαλύτερη ποιότητα η δράση του για τα προβλήματα της νεολαίας, να ξεπεράσει αδυναμίες και ελλείψεις που παραμένουν. Νιώθει σήμερα περισσότερο έτοιμο και έμπειρο από πριν.

Πρώτη και βασική προϋπόθεση είναι να ξεπεράσει τις αδυναμίες και ελλείψεις, που εντόπισε το 17ο Συνέδριο, και τις οποίες συνόψισε σε προβλήματα βαθιάς αφομοίωσης της στρατηγικής του, στην ικανότητα εξειδίκευσης και προσαρμογής, στην ενιαία αντίληψη για το πώς αυτή προωθείται στις σημερινές συνθήκες. Αν το κομματικό δυναμικό, ξεκινώντας από την ΚΕ, αναμετρηθεί με επιτυχία με τα προβλήματα που εντόπισε το συνέδριο, θα έχει ήδη κάνει ένα σοβαρό βήμα και στη δράση του για τα προβλήματα της νεολαίας.

Μια δεύτερη βασική προϋπόθεση είναι να εξειδικεύσει με μεγαλύτερη επάρκεια τη γενική στρατηγική του στο χώρο της νεολαίας και των νέων ηλικιών γενικότερα. Να αναπτύξει περισσότερες πρωτοβουλίες και να επεξεργαστεί σύγχρονες θέσεις για προβλήματα που αφορούν τη νεολαία. Ιδιαίτερα για προβλήματα που συνδέονται με τον ελεύθερο χρόνο ως μέτωπο της ταξικής και νεολαιίστικης πάλης.

Να διαδώσει πλατιά στη νεολαία το Πρόγραμμα και την ιδεολογία του, την πολιτική του πρόταση για το ΑΑΔΜ και το ρόλο της νεολαίας σ' αυτό. Να κατανοήσει η νεολαία την ανάγκη κοινής δράσης και συμμαχίας με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Στις σημερινές συνθήκες, η πρωτοποριακή δράση του Κόμματος στη νεολαία και η καθοδηγητική βοήθεια στην ΚΝΕ αποκτά επείγοντα και επιτακτικό χαρακτήρα, καθίσταται, δηλαδή, πιο σημαντικό πρόβλημα από κάθε άλλη φορά. Η ανάγκη να δυναμώσει ποσοτικά και ποιοτικά το Κόμμα, να εξασφαλιστεί στο αμέσως επόμενο διάστημα η ανανέωση των γραμμών του με νέο αίμα, ιδιαίτερα από την εργατική τάξη και τις νέες ηλικίες, είναι σήμερα κάτι παραπάνω από ζωτική...

Ιδιαίτερος στόχος της Συνδιάσκεψης είναι να κατανοηθεί από όλα τα καθοδηγητικά όργανα, ξεκινώντας από την ΚΕ έως την ΚΟΒ, ότι τα σύγχρονα προβλήματα της νεολαίας και του κινήματός της είναι ευθύνη πριν απ' όλα του Κόμματος. Αυτό δε συνεπάγεται τον παραμερισμό της ευθύνης του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, των καθοδηγητικών της οργάνων. Αντίθετα. Οσο πιο υπεύθυνο γίνεται το ΚΚΕ απέναντι στη νεολαία και τα προβλήματά της, τόσο πιο ικανό και αποτελεσματικό θα γίνεται στην ιδεολογικοπολιτική καθοδήγηση της ΚΝΕ, στη δημιουργία προϋποθέσεων να παίξει αυτή το δικό της υπεύθυνο πρωτοπόρο ρόλο».

Στο 18ο Συνέδριό του το ΚΚΕ εκτίμησε για την ΚΝΕ: «Η ΚΝΕ είναι σήμερα εξοπλισμένη με τις αποφάσεις του 9ου Συνεδρίου της, οι οποίες ανταποκρίνονται θετικά και με ευστοχία στην επεξεργασία της στρατηγικής του Κόμματος στο χώρο της νεολαίας. Η πορεία της είναι συνολικά θετική. Εμφανίζει μεγαλύτερη ικανότητα και ωριμότητα στην ανάπτυξη της δράσης της για τα οξυμένα προβλήματα της εργαζόμενης, μαθητικής και σπουδαστικής νεολαίας. Βελτίωσε σημαντικά τον προσανατολισμό δράσης της στους χώρους εργασίας της νεολαίας, στη νεολαία που βιώνει τα προβλήματα της εργασιακής περιπλάνησης και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τα προβλήματα των νέων ζευγαριών.

Το σχετικά καινούριο θετικό στοιχείο είναι ότι διεύρυνε το περιεχόμενο δράσης στη νεολαία με το σύνολο των σύγχρονων αναγκών. Επεξεργάστηκε καλύτερα τα ζητήματα της δράσης της στο μαθητικό και φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα, κατέκτησε καλύτερο προσανατολισμό στο αντίστοιχο μαζικό κίνημα, στις κινητοποιήσεις. Επεξεργάζεται την τακτική της στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, σε ένα σύνθετο και δύσκολο χώρο, όπου πέρα από τις Οργανώσεις των Νεολαιών των άλλων πολιτικών κομμάτων δρουν αναρχοαυτόνομες αντικομμουνιστικές ομάδες, οι οποίες, σε συνεργασία με τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δρουν διαλυτικά και αποπροσανατολιστικά στο κίνημα. Η ΚΝΕ βελτίωσε το ιδεολογικό της μέτωπο απέναντι στα αστικά, μικροαστικά ρεύματα στο χώρο της νεολαίας, προβάλλει πιο συγκροτημένα την πολιτική πρόταση του Κόμματος, με επεξεργασμένες θέσεις για τα ιδιαίτερα προβλήματα της νεολαίας».

Ο αξέχαστος σύντροφός μας Μήτσος Τσιάρας ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της ΚΝΕ και στα πρώτα της βήματα από την ίδρυσή της, Γραμματέας του Κεντρικού της Συμβουλίου. Η ζωντανή μαρτυρία του, για το πώς μετά την απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καταπιάστηκαν οι νεολαίοι κομμουνιστές για τη δημιουργία, την ανάπτυξη και τη δράση της Οργάνωσης μάς μεταφέρει πραγματικά στην εποχή που «όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» της χούντας, όταν μπήκαν τα θεμέλια της ΚΝΕ. Σε εποχές που είχαν το δικό τους ηρωισμό, που συνεχίζουν να διδάσκουν ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο για τους κομμουνιστές, για τους ανθρώπους που πιστεύουν στη νομοτελειακή αναγκαιότητα της κοινωνικής εξέλιξης και της ταξικής πάλης, για να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Και τότε όχι μόνο κάνουν άθλους, λέγοντας έτσι απλά ότι κάνουν το καθήκον τους, αλλά είναι σίγουροι πως δε λάθεψαν για τις επιλογές τους, επιλογές ζωής. Μιας ζωής αφιερωμένης στον αγώνα για τις αξίες και τα ιδανικά της πιο πρωτοπόρας κοινωνικής δύναμης που γέννησε η ιστορία, της εργατικής τάξης. Παραθέτουμε ολόκληρη την μαρτυρία του Μήτσου Τσιάρα όπως δημοσιεύθηκε στον «Οδηγητή», (27 Αυγούστου 1975), στην 7η επέτειο από την ίδρυση της ΚΝΕ.

«Η ελληνική νεολαία για πολλά χρόνια είχε πάψει να διαπαιδαγωγείται με τα ιδανικά του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού, με την ιδεολογία του Μαρξισμού - Λενινισμού, γιατί έλειπε ακριβώς εκείνη η οργάνωση νεολαίας που θα της διοχέτευε, θα της καλλιεργούσε αυτά τα ιδανικά. Και φυσικά μόνο μια κομμουνιστική οργάνωση θα μπορούσε να εκπληρώσει αυτό το σκοπό.

Η διαπαιδαγώγηση της νεολαίας στα ιδανικά του Μαρξισμού - Λενινισμού, της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού μπήκε σαν βασικός σκοπός της και περιλήφθηκε στο Καταστατικό της ΚΝΕ.

Ακόμα και με τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων το 1958 στην Ελλάδα, είχε σταματήσει η στρατολογία νέων μελών στο Κόμμα και η ανανέωση των γραμμών του. Και καταλαβαίνουμε τι σημασία είχε αυτό για την πορεία του Κόμματός μας και του κινήματος. Η ΚΝΕ έπρεπε να σταθεί το φυτώριο για τη δημιουργία και την προετοιμασία νέων κομμουνιστών και το πέρασμά τους στις γραμμές του ΚΚΕ.

Οπωσδήποτε - και να καθοδηγήσει και να αναπτύξει όπως άλλωστε επιβεβαιώθηκε - η ίδρυση της ΚΝΕ ήταν αναγκαία ακριβώς και για τις τότε συνθήκες, που ζούσε και πάλευε η ελληνική νεολαία...

Μόνο μια οργάνωση σαν την ΚΝΕ θα μπορούσε να οργανώσει τον αντιδικτατορικό αγώνα της ελληνικής νεολαίας. Κι αυτό γιατί, μια Κομμουνιστική Οργάνωση απ' τις ίδιες τις αρχές και τους σκοπούς της έχει τη μεγαλύτερη επαναστατική συνέπεια στα αντιφασιστικά δημοκρατικά, αντιιμπεριαλιστικά ιδανικά. Από την ίδια την οργανωτική της λειτουργία, βασισμένη στην αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, θα μπορούσε να στεκόταν ικανή να δημιουργήσει τέτοιες παράνομες οργανώσεις και μηχανισμό αναγκαία και απαραίτητα για την οργάνωση και ανάπτυξη ενός πλατιού αντιδικτατορικού κινήματος της νεολαίας και ταυτόχρονα να σταθεί ικανή να προφυλάξει τις οργανώσεις της, το μηχανισμό της και το αντιδικτατορικό κίνημα απ' τα χτυπήματα του εχθρού. Καμιά από τις προηγούμενες νεολαΐστικες οργανώσεις δεν εκπλήρωνε αυτούς τους όρους».

«Η ΚΝΕ δε γνώρισε αυτή την τεράστια ανάπτυξη, ξεκινώντας από μια μικρή ομάδα στελεχών, θέλω να τονίσω την τεράστια συμβολή των ομάδων που δημιουργούνταν με δική τους πρωτοβουλία με βάση τη γραμμή του ΚΚΕ. Πράγματι πολλοί νέοι ακούγοντας τη "Φωνή της Αλήθειας", που καλούσε κάθε ξεκομμένο κομμουνιστή οπαδό του ΚΚΕ, να φτιάξει οργάνωση του Κόμματος, και της ΚΝΕ στο χώρο του, είχαν συγκροτήσει χωρίς να 'χουν καμιά σύνδεση και καμιά πείρα πολυάριθμες και πολυμελείς οργανώσεις, με τις οποίες ερχόμασταν τη μια μετά την άλλη σε επαφή και μέναμε πραγματικά έκπληκτοι από τη σωστή δουλιά των ηρωικών νεολαίων μας. Ολόκληρες οργανώσεις φτιάχτηκαν έτσι απ' την αρχή τους.

Η ΚΝΕ πήρε συγκεκριμένη οργανωτική μορφή τον Οκτώβρη του 1969 με την Α' Συνδιάσκεψή της, που συνήλθε παράνομα στην Αθήνα. Η Συνδιάσκεψη επεξεργάστηκε και διατύπωσε το Καταστατικό της ΚΝΕ, τη Διακήρυξη προς την ελληνική νεολαία και συγκροτήθηκε το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της ΚΝΕ. Το κεντρικό όργανο της ΚΝΕ, ο "Οδηγητής" εκδόθηκε αμέσως μετά την απόφαση για την ίδρυσή της, στις 22 Σεπτέμβρη 1968...»

Κινητοποίηση, ενάντια στον πόλεμο κατά του Ιράκ (2003)

Η πρωτοβουλία αυτή δεν ξεπήδησε έτσι ξαφνικά, αλλά προετοιμάστηκε συστηματικά μέσα σ' όλη την πορεία ανάπτυξης του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας, μέσα στις νέες συνθήκες της βαθιάς παρανομίας και της αντιδικτατορικής πάλης του λαού.

Υπάρχει, πριν απ' όλα, η αντικειμενική ανάγκη για μια τέτοια οργάνωση, ανάγκη που έγινε ιδιαίτερα επιτακτική και επείγουσα μέσα στις νέες αυτές συνθήκες. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι ανάγκη να συσπειρωθούν οι πιο πρωτοπόρες δυνάμεις της Ελληνικής Νεολαίας σε μια οργάνωση στηριγμένη στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού, εμπνεόμενη από τα ιδανικά της πιο πρωτοπόρας θεωρίας του κομμουνισμού, γερά συγκροτημένη και συνωμοτικά οργανωμένη, με την τήρηση των επαναστατικών αρχών του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και της επαγρύπνησης, τη μόνη ικανή να μπει επικεφαλής ενός πλατιού αντιδικτατορικού κινήματος της Ελληνικής Νεολαίας. Χωρίς τέτοια οργάνωση, ούτε τους πιο πρωτοπόρους νέους και νέες - που είναι αποφασισμένοι ν' ακολουθήσουν με συνέπεια το δρόμο της επαναστατικής πάλης για την ανανέωση της ελληνικής κοινωνίας - δεν μπορούμε σωστά να διαπαιδαγωγήσουμε και ολόπλευρα να προετοιμάσουμε για το δρόμο αυτόν, ούτε το πατριωτικό αντιδικτατορικό μέτωπο νέων και το πλατύτερο αντιδικτατορικό κίνημα της Νεολαίας δε θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε να διευρυνθεί, αναπτυχθεί και οργανωθεί πολύπλευρα.

Ιούλης 2005: 14ο Αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ στην Καστοριά

Είναι χαρακτηριστικό ότι την αντικειμενική αυτή ανάγκη έβλεπαν και πολλοί νέοι αγωνιστές, που από τους πρώτους μήνες της επιβολής της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας απευθύνονταν στις καθοδηγήσεις των ΚΟ μας, στην ΚΕ και το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και εξέφραζαν τις σκέψεις τους για την ανάγκη δημιουργίας της «Κ.Ν.». Πολλά επίσης καθοδηγητικά στελέχη των ΚΟ του ΚΚΕ στο εσωτερικό, ιδίως μετά τη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία επίσης αναφέρθηκε στο πρόβλημα αυτό, έθεταν στο ΠΓ της ΚΕ το ζήτημα. Το ΠΓ της ΚΕ στο τελευταίο διάστημα, με βάση αυτό τον προβληματισμό των μελών και στελεχών του Κόμματος και τη μελέτη και επεξεργασία του θέματος που έκανε το ίδιο, έχει καταλήξει στην ανάγκη της δημιουργίας της «Κομμουνιστικής Νεολαίας». Ετσι, η πρωτοβουλία των νέων κομμουνιστών, που προχώρησαν πραγματικά στη δημιουργία της «Κ.Ν.», απαντάει στην επείγουσα και επιτακτική ανάγκη του επαναστατικού μας κινήματος, βρίσκεται μέσα στο πνεύμα της γραμμής που χαράσσουν και στις αποφάσεις που παίρνουν η ΚΕ και το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Λαύριο 9/7/2007: Από το 16ο Αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ

Είναι φανερό πως οι αρχές αυτές πρέπει να τηρηθούν αυστηρά κατά την ανάπτυξη των οργανώσεων και της δράσης της «Κ.Ν.». Κάτι περισσότερο στις σημερινές συνθήκες της βαθιάς παρανομίας, της αυστηρά συνωμοτικής και αποκεντρωμένης οργάνωσης των δυνάμεών μας, ο καθοδηγητικός ρόλος όχι μόνον του Κόμματος γενικά, αλλά και των ΚΟ πόλεων και περιοχών γίνεται αποφασιστικός. Τα γραφεία των ΚΟ του ΚΚΕ πρέπει να θεωρούν σαν δικό τους, πριν απ' όλα, καθήκον τη βοήθεια για τη δημιουργία και ανάπτυξη των οργανώσεων της «Κ.Ν.» και των καθοδηγήσεών τους στην περιοχή τους. Να καθοδηγούν σωστά τη δράση των πυρήνων της «Κ.Ν.», ώστε να αποτελούν πραγματικά πρωτοποριακά κύτταρα κινητοποίησης και πάλης μέσα στις μάζες της Νεολαίας, στο κάθε εργοστάσιο και τόπο δουλειάς, στο κάθε σχολείο και ανώτερο ίδρυμα, στην κάθε συνοικία. Να γίνονται πυρήνες, που συσπειρώνουν γύρω τους όλους τους νέους και τις νέες που θέλουν να αγωνιστούν κατά της δικτατορίας και να τους βοηθούν ν' αναπτύσσουν και οργανώνουν την πλατιά αντιδικτατορική πάλη της Νεολαίας.

Μεγάλες είναι και οι ευθύνες που επωμίστηκε και το Γραφείο της «Κ.Ν.», που εκλέχτηκε από τη σύσκεψη των νέων κομμουνιστών. Χρειάζεται να παρακολουθήσει, να βοηθήσει, και από τη μεριά του, τη δημιουργία οργανώσεων της «Κ.Ν.» και των καθοδηγητικών της Γραφείων σε κάθε τομέα. Εχει να παρακολουθήσει και εξασφαλίσει την παραπέρα έκδοση και βελτίωση του ΟΔΗΓΗΤΗ. Πρέπει επίσης να επεξεργαστεί σχέδια ιδρυτικής διακήρυξης και κανονισμού λειτουργίας της οργάνωσης, που θα μπουν για έγκριση σε πλατύτερη σύσκεψη ή συνδιάσκεψη στελεχών - εκπροσώπων των οργανώσεων της «Κ.Ν.», η οποία επίσης πρέπει να προετοιμαστεί για το μέλλον και με τη μορφή που οι συνθήκες ανάπτυξης του κινήματος θα επιτρέψουν για να ολοκληρώσει τη διαμόρφωση της οργάνωσης «Κ.Ν.» και των καθοδηγητικών της οργάνων.

Οι κομματικές οργανώσεις, τα μέλη και στελέχη, ολόκληρο το Κόμμα μας, δεν υπάρχει αμφιβολία, θα δώσουν όλη τη βοήθεια και προσοχή που χρειάζεται για την ανάπτυξη της «Κ.Ν.», της πρωτοπόρας οργάνωσης της νεολαίας μας που συνεχίζει επάξια τις ηρωικές παραδόσεις της ΟΚΝΕ των προπολεμικών χρόνων, της ΕΠΟΝ της Κατοχής και τις πρόσφατες λαμπρές παραδόσεις της «Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη».

Για να διαπαιδαγωγούν τα μέλη της «Κ.Ν.» σε πραγματικούς κομμουνιστές - επαναστάτες, προσβλέποντας σ' αυτούς σαν τα μελλοντικά αφοσιωμένα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, που θα κάνουν το Κόμμα μας ακόμα πιο γερό, ακόμα πιο ικανό να μπει επικεφαλής και να καθοδηγήσει την αντιδικτατορική πάλη του λαού μας, για την ανατροπή της στρατιωτικοφασιστικής χούντας, για μια ανανεωμένη Δημοκρατία στον τόπο μας.

Η ΟΚΝΕ στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το ακαδημαϊκό άσυλο, δεκαετία του 1930

Βεβαίως, στο 1ο ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ δεν υπάρχει καμιά αναφορά για μορφή συγκρότησης οργανώσεων νεολαίας. Αυτό εμφανίζεται στο Καταστατικό του Κόμματος, που ψηφίστηκε στο 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Απρίλης 1920), στο κεφάλαιο θ με τίτλο «Ομιλοι νέων και γυναικών». Στο άρθρο 39 αναφέρεται: «Διά την ευκολίαν της προπαγάνδας του Κόμματος και διά την σοσιαλιστικήν μόρφωσιν των νέων δύναται να οργανωθούν εντός των τμημάτων όμιλοι νεολαίας».

Εργατόπαιδα σε εξόρμηση με τη «Νεολαία», εφημερίδα της ΟΚΝΕ

Η ΟΚΝΕ σύμφωνα με απόφαση του Συνεδρίου της αποτελούσε τμήμα του Κόμματος, δρούσε μέσα στα πλαίσια του προγράμματος και της πολιτικής του, είχε όμως εσωτερική αυτονομία.

Η ίδρυση της ΟΚΝΕ αποτελούσε σημαντικό σταθμό στην ιστορία του επαναστατικού νεολαιίστικου κινήματος της Ελλάδας και τον καλύτερο βοηθό του Κόμματος για τη δουλιά του στη νεολαία. Η εξασφάλιση της διάδοσης της επιστημονικής κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού στη νέα γενιά, αλλά και η πρωτοπόρα οργάνωση που μπορούσε να συσπειρώσει και να καθοδηγήσει το κίνημα της νεολαίας για τις δικές του διεκδικήσεις στο πλευρό του εργατικού κινήματος, εύρισκαν την πραγμάτωσή τους με τη δράση της ΟΚΝΕ.

Την πρώτη της μεγάλη «μάχη», η ΟΚΝΕ την έδωσε τον Αύγουστο του 1923, στη μεγάλη γενική απεργία. Η συμμετοχή των Νεολαιών Θεσσαλονίκης, Αθήνας, Πειραιά, Βόλου, Καβάλας, Δράμας και Πάτρας ήταν σοβαρή και έδειξαν εξαιρετική μαχητικότητα. Στη διάρκεια της απεργίας εκείνης πιάστηκε στην Καβάλα, επικεφαλής των απεργών, ο γραμματέας της ΟΚΝΕ Καβάλας Νίκος Σγουρίδης, που παραπέμφθηκε στο Στρατοδικείο Δράμας και πέθανε από τα βασανιστήρια στις φυλακές της.

Η πορεία της ΟΚΝΕ ήταν συνυφασμένη με την πορεία του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος. Το Κόμμα στάθηκε πάντα δίπλα της σαν η δύναμη που καθοδηγούσε ιδεολογικά - πολιτικά την ΟΚΝΕ, διαπαιδαγωγούσε τα στελέχη και τα μέλη της στο πνεύμα της κατάκτησης της πρωτοπόρας δράσης, ανοίγοντας δρόμους για την πιο αποτελεσματική δουλειά της οργάνωσης στη νέα γενιά. Ετσι εξασφάλιζε ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες, τη διαμόρφωση της μελλοντικής γενιάς, της συνειδητής πολιτικά και ιδεολογικά πρωτοπορίας της εργατικής τάξης και, ταυτόχρονα τις προϋποθέσεις για ένα γερό επαναστατικό κίνημα της νεολαίας στο πλευρό του εργατικού κινήματος.

Το 3ο Εκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Κ), τον Οκτώβρη του 1924, μετονόμασε το κόμμα σε Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας - Ελληνικό τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς και αποφάσισε την «μπολσεβικοποίηση» του Κόμματος, την αναδιοργάνωσή του με βάση τους πυρήνες, την ανάπτυξη της μαζικής του δράσης. Το Συνέδριο πρόσεξε ιδιαίτερα την ανάπτυξη της δουλειάς μέσα στους νέους και τη στερέωση της ΟΚΝΕ. Την περίοδο αυτή, ουσιαστικά, η ΟΚΝΕ άρχισε να διαμορφώνεται πολιτικά και οργανωτικά. Δε λείπει από κανέναν κοινωνικό και πολιτικό αγώνα, παίζοντας όλο και πιο αποφασιστικό και καθοριστικό ρόλο στο γενικότερο κίνημα της προοδευτικής νεολαίας. Στέκεται πιστή στο πλευρό του ΚΚΕ, δυναμώνοντας καθημερινά την ενότητα των γραμμών της και τη μαχητικότητά της.

Το Μάρτη του 1927 συνήλθε το 3ο Τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ. Στις εκτιμήσεις του, αλλά και στις αποφάσεις του στέκεται ιδιαίτερα στο κίνημα της νέας γενιάς. Από τον «Ριζοσπάστη», 6 Απρίλη 1927, που παρουσίασε αναλυτικό ρεπορτάζ από το Συνέδριο και τις αποφάσεις του, έχουμε την εκτίμηση και απόφαση του Συνεδρίου με τίτλο «Επί του κινήματος των νέων», όπου ανάμεσα σ' άλλα αναφέρει: «Το Συνέδριο διαπιστώνει μια σοβαρή ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος των νέων. Η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών μ' όλα τα χτυπήματα της τελευταίας παρανομίας (σ.σ. δικτατορία Πάγκαλου), βρίσκεται σήμερα σε μια οργανωτική στερέωση και ανάπτυξη σημαντική. Ο αριθμός των μελών της μετά την πτώση του Παγκάλου έχει πενταπλασιαστεί, η εσωτερική συνοχή και πειθαρχία (μετά την κρίση του Κόμματος) έμεινε ανέπαφη. Η επιρροή της αυξήθηκε κατά πολύ, αυτό αποδείχνεται απ' την κυκλοφορία των οργάνων της και τα τελευταία συνέδρια ζύμωσης που έχουν σοβαρή επιτυχία. Η ΟΚΝΕ αρχίζει να μπαίνει στους καθημερινούς αγώνες της προλεταριακής νεολαίας. Επίσης, άρχισε συστηματική μορφωτική εργασία...». Στην ίδια απόφαση το Συνέδριο αντιμετωπίζει και πιο ειδικά στη σχέση του Κόμματος με την ΟΚΝΕ.

Ετσι, ανάμεσα στ' άλλα επιβεβαιώνει την αρχή που διέπει τις σχέσεις τους ως εξής: «Η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ελλάδος αποτελεί τμήμα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδος και ως τέτοιο υποτάσσεται στην πολιτική κατεύθυνση του Κόμματος του οποίου δέχεται το πρόγραμμα και μέσα στα όρια της πολιτικής του γραμμής δρα... Η Ομοσπονδία έχει εσωτερική αυτονομία (έναντι του Κόμματος) που της επιτρέπει να έχει τη δική της συγκεντρωμένη οργάνωση... Σύμφωνα μ' αυτά, η Ομοσπονδία κάνει τα δικά της συνέδρια, συνδιασκέψεις και έχει τα δικά της διευθυντικά όργανα». Σε ό,τι αφορά την καθοδηγητική - διαπαιδαγωγητική δουλειά του Κόμματος στην ΟΚΝΕ, ανάμεσα στ' άλλα πήρε και την εξής απόφαση: «Επίσης πρέπει τα δραστήρια μέλη της Νεολαίας να τραβηχτούν στο Κόμμα γενόμενα μέλη του Κόμματος. Τα μέλη αυτά θα εξακολουθούν να εργάζονται όπως και πριν μέσα στη Νεολαία, υποχρεωτικά όμως θα παρακολουθούν τη δουλιά του Κόμματος. Με τον τρόπο αυτό θα μεγαλώνει η επιρροή του Κόμματος στη Νεολαία, ενώ απ' τ' άλλο μέρος η υποστήριξη της νεολαίας απ' το Κόμμα θα γίνει πιο ζωηρή».

Οι αποφάσεις του 3ου Τακτικού Συνεδρίου του Κόμματος ενίσχυσαν τη δουλειά του Κόμματος στην ΟΚΝΕ, αλλά συνέβαλαν επίσης και στην πιο αποτελεσματική δράση της Οργάνωσης στο κίνημα της νεολαίας.

Στις 4 Αυγούστου 1936, εγκαθιδρύεται η δικτατορία του Μεταξά. Οι οργανώσεις της ΟΚΝΕ, με τον παράνομο Τύπο τους και με τη γεμάτη ηρωισμό και αυτοθυσία δράση τους, συνέβαλαν αποφασιστικά στη διαφώτιση του λαού και των νέων. Ξεσκέπαζαν καθημερινά τη δημαγωγία της δικτατορίας και έδειχναν στους νέους το δρόμο της αγωνιστικής συσπείρωσης και πάλης. Η ΟΚΝΕ πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Αντιδικτατορικού Μετώπου και στην πάλη ενάντια στη φασιστική ΕΟΝ.

Στο σκληρό, αλλά δίκαιο και ιερό αγώνα για την ανατροπή της φασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, η ΟΚΝΕ έδωσε δείγματα υψηλού πατριωτισμού και αμέτρητες θυσίες, με πρώτους απ' όλους τον ήρωα και μάρτυρα γραμματέα της ΚΕ της, Χρήστο Μαλτέζο, ο οποίος εξοντώθηκε από το καθεστώς του Μεταξά στις φυλακές της Κέρκυρας μετά από φρικτά βασανιστήρια.

ο πλαστουργός της νιας ζωής

Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης

κι ώριμο τέκνο της Οργής.

Δεν κατεβαίνω από τα νέφη

γιατί δεν μ' έστειλε κανείς

Πατέρας, τάχα παρηγόρια

για σένα, σκλάβε, που πονείς.

Ουράνιες δύναμες, αγγέλοι,

κρίνα, πουλιά κι ψαλμουδές

- τίποτα! Εμένα παραστέκουν

οι θυμωμένες σας καρδιές.

Εγώ του καραβιού γοργόνα

στ' ορθόπλωρο καράβι μπρος.

Απάνω μου σπάνε φορτούνες

κι άγριος ενάντιά μου καιρός.

Ακου, πώς παίρνουν οι αγέρες

χιλιάδων χρόνων τη φωνή!

Μέσα στο λόγο το δικό μου

όλ' η ανθρωπότητα πονεί.

Ω! πώς τον παίρνουν οι αέρες

και πώς φωνάζουμε μετά

άβυσσοι μάβροι, τάφοι μάβροι

ποτάμια γαίματα πηχτά!

Μέσα στο νου και στην καρδιά μου

αιώνων φουντώσανε ντροπές

και την παλάμη μου αρματώνουν

με φλογισμένες αστραπές.

Ενας δεν είμαι, μα χιλιάδες!

Οχι μονάχα οι ζωντανοί -

κ' οι πεθαμένοι μ' ακλουθάνε

σε μια αράδα σκοτεινή.

Μα κι όσοι αγέννητοι, χιλιάδες

άπλαστοι ακόμη με βλογούν

κι όλοι ακουμπάνε τα σπαθιά τους

απάνω μου και τα λυγούν.

Δεν δίνω λέξεις παρηγόρια

δίνω μαχαίρι σ' ολουνούς

καθώς το μπήγω μες το χώμα

γίνεται φως, γίνεται νους.

Οθε περνά, γκρεμίζει κάτου

σαν το βοριά, σαν το νοτιά

όλα τα φονικά ρηγάτα

θεμελιωμένα στην ψευτιά.

Κ' ένα στηλώνει κι ανασταίνει

το 'να βασίλειο της Δουλειάς

(Ειρήνη! Ειρήνη!)

το βασίλειο της Πανανθρώπινης Φιλιάς.