Αμεση εξάρτηση απ' τη διεθνή βοήθεια σε τρόφιμα έχει ο μισός σομαλικός πληθυσμός...

Αυτόπτες μάρτυρες κάνουν αργότερα λόγο για τουλάχιστον τέσσερις νεκρούς, τους οποίους απομακρύνουν εντός λεπτών απ' τον τόπο της επιδρομής, οι λευκοί κομάντος.

Κάποιοι λένε ύστερα πως διέκριναν το σήμα της γαλλικής σημαίας στους ώμους τους. Οι Γάλλοι το αρνούνται και ελάχιστοι τους πιστεύουν μιας που διατηρούν ικανές δυνάμεις στην πρώην αποικία τους στο Τζιμπουτί και έχουν πραγματοποιήσει στο παρελθόν ένοπλη επιχείρηση στη Σομαλία για την απελευθέρωση υπηκόων τους που είχαν πέσει θύματα πειρατείας. Ωστόσο, ώρες μετά την επιδρομή, Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι τηρώντας την ανωνυμία τους ομολογούν, με θριαμβευτικό ύφος, σε δημοσιογράφους των Τάιμς της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον Ποστ πως οι κομάντος ήταν Αμερικανοί και πως κατάφεραν να εξολοθρεύσουν ηγετικό στέλεχος της «Αλ Κάιντα» στην Αφρική αιφνιδιάζοντας τους ισλαμιστές...

Το επόμενο 24ωρο, ανακοινώνεται πως μεταξύ των θυμάτων της επιδρομής ήταν ο 30χρονος Κενυάτης Αλί Σάλεχ Νάμπχαμ. Ο Νάμπχαμ κατηγορείται απ' την Ουάσιγκτον ως υπεύθυνος για τη βομβιστική επίθεση σε (ισραηλινών συμφερόντων) ξενοδοχείο στο Ναϊρόμπι της Κένυας το 2002 με αποτέλεσμα 15 νεκρούς...

Ωστόσο, οι Αμερικανοί δεν είναι ικανοποιημένοι μόνον με την ταυτότητα του θύματός τους, αλλά και με τη συνολική έκβαση της επιχείρησης, που σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές απέδειξε ως σίγουρο ένα τουλάχιστον πράγμα: Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν διεισδύσει για τα καλά στους κόλπους των ισλαμιστών της Αλ Σαμπάαμπ στη Σομαλία και δη στα ανώτερα κλιμάκια στελεχών της οργάνωσης που δεν απαρτίζεται μόνον ή κυρίως από ντόπιους αλλά από Πακιστανούς, Αφγανούς, Σουδανούς ακόμη και σομαλικής καταγωγής Αμερικανούς και Ευρωπαίους ισλαμιστές...

Επίσης, το γεγονός πως στην επίθεση χρησιμοποιήθηκαν ελικόπτερα αντί για βομβαρδιστικά αεροσκάφη και πυροβόλα όπλα στα χέρια κομάντος αντί για τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους, (όπως είχε γίνει την πρωτομαγιά του 2008 σε ανάλογη επιχείρηση με θύμα το ηγετικό στέλεχος των Σομαλών ισλαμιστών Αντεν Χάσι Αϊρο), δείχνει αύξηση της επιχειρησιακής αυτοπεποίθησης των ΗΠΑ. Και επιπλέον; Πως έχει ανοίξει η όρεξη για πύκνωση των «χειρουργικού τύπου» επεμβάσεων στο Κέρας της Αφρικής. Να πλησιάζει άραγε και η ώρα που οι ΗΠΑ θα ξαναρχίσουν απροκάλυπτες στρατιωτικές επεμβάσεις στο Κέρας της Αφρικής, όπως είχαν κάνει επί Κλίντον με την «ανθρωπιστική επέμβαση» της περιόδου 1992 - 94, που κατέληξε σε φιάσκο και ταπεινωτική ήττα του αμερικανικού στρατού στο Μογκαντίσου;

Για την ώρα φαντάζει μάλλον αρνητική η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα. Αυτό γιατί επί του παρόντος οι ΗΠΑ κάνουν, και έτσι, μια χαρά τη δουλειά τους. Για παράδειγμα, στα τέλη του Δεκέμβρη του 2006 οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν στρατιωτική επέμβαση στη Σομαλία έχοντας ως βιτρίνα αλλά και βοηθό για τις επικίνδυνες και βρώμικες δουλειές την Αιθιοπία. Ο αιθιοπικός στρατός κατοχής έκανε όλα όσα θα έκαναν και οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις δίχως το παραμικρό κόστος σε ζωή Αμερικανών στρατιωτών. Αντί των δυνάμεων πεζικού οι ΗΠΑ προτίμησαν τις αεροπορικές επιδρομές - πάντα από απόσταση ασφαλείας...- έναντι Σομαλών και αλλοδαπών ισλαμιστών που τους θεωρούν ηγετικά στελέχη της Αλ Κάιντα στο Κέρας της Αφρικής. Οπως είναι έκδηλο, ακόμη και εάν δεν υπήρχαν οι διάφοροι πυρήνες της Αλ Κάιντα στην ανατολική Αφρική, οι ΗΠΑ θα έπρεπε να τις είχαν εφεύρει... Αλλωστε αποτελούν, συχνά, το καλύτερο πρόσχημα για τη στρατιωτικοποίηση αυτής της στρατηγικής περιοχής (με θέα στα γεωπολιτικά περάσματα της διεθνούς ναυτιλίας όσον αφορά στη μεταφορά της ενέργειας...). Γεγονός που φάνηκε στα μέσα του περασμένου καλοκαιριού με την αποστολή 40 τόνων αμερικανικών όπλων στη Σομαλία αλλά και απ' την προ διμήνου περιοδεία της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον στην Αφρική, στη διάρκεια της οποίας υποσχέθηκε στον Σομαλό πρόεδρο Σεΐχη Σαρίφ Αχμέντ διπλασιασμό της στρατιωτικής «βοήθειας» για να αντιμετωπιστούν οι ...τρομοκράτες και η απειλή των πειρατών. (Θυμίζουμε ότι στη ΝΑΤΟική ναυτική δύναμη στον Κόλπο του Αντεν συμμετέχει με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και ελληνική φρεγάτα).

Οσο για τη δυτικόφιλη και ταυτόχρονα μετριοπαθώς ισλαμική κυβέρνηση - μαριονέτα του προέδρου Σεΐχη Σαρίφ Αχμέντ; Απ' τον περασμένο Φλεβάρη οπότε ορκίστηκε έως σήμερα, δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του σομαλικού λαού, ο οποίος βλέπει καθημερινά τη ζωή του να επιδεινώνεται απ' το φονικό συνδυασμό πολέμου και ξηρασίας...

Επανειλημμένα, όλοι οι οργανισμοί αρωγής του ΟΗΕ έχουν επισημάνει πως σχεδόν ο μισός πληθυσμός των περίπου 11.000.000 Σομαλών βρίσκεται στα όρια της λιμοκτονίας. Τουλάχιστον το ένα πέμπτο εξ αυτών έχει αναγκαστεί να πάρει το δρόμο της ξενιτιάς με κόστος ακόμη και την ίδια τη ζωή, προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα πιάτο φαΐ, δίχως την απειλή του πολέμου, στην Υεμένη, στη Σαουδική Αραβία ή σε κάποια χώρα της Ευρώπης...

Τα 200.000.000 δολάρια που υποσχέθηκαν στην κυβέρνηση του προέδρου Αχμέντ διεθνείς «δωρητές» τον περασμένο Απρίλη στις Βρυξέλλες παραμένουν ουσιαστικά άφαντα για τη μεγάλη πλειονότητα του λαού. Επιπροσθέτως, τις τελευταίες μέρες έκλεισαν τουλάχιστον 12 σημεία διανομής τροφίμων του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών στη χώρα λόγω έλλειψης διεθνούς χρηματοδότησης.

Κοντολογίς, ο σομαλικός λαός δεν έχει τίποτε καλό να ελπίζει ούτε απ' την αμερικανική επέμβαση, ούτε απ' τους ισλαμιστές «Ταλιμπάν» που έχουν αιματοκυλίσει τη χώρα, επιδιώκοντας την επιβολή στυγνού ισλαμικού νόμου πρώτα στη Σομαλία, μετά στην Κένυα. Μόνον όταν μπορέσει να σηκώσει το κεφάλι πρώτα και κύρια στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες.

α) Η ελληνική επικράτεια και τα σύνορά της είναι δεδομένα και αδιαπράγμευτα έναντι οιουδήποτε συμμάχου ή μη χώρας και προς πάσα κατεύθυνση.

β) Μοναδική διευθέτηση των υπαρκτών συνόρων με την Τουρκία στο ΔΔ της Χάγης είναι τα όρια της υφαλοκρυπίδας στο Αιγαίο.

γ) Η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα επέκτασης των θαλάσσιων συνόρων της στα δώδεκα μίλια σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας με ταυτόχρονη διευθέτηση των ζωνών ελεύθερης ναυσιπλοΐας της περίκλειστης χώρας.

δ) Στο πλαίσιο της διάλυσης των στρατιωτικών συνασπισμών (ΝΑΤΟ) και των επιμέρους ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών συμπράξεων (ad hoc) η Ελλάδα απορρίπτει κάθε ξένη ιμπεριαλιστική ανάμειξη. Επιζητά την απευθείας ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων με ενίσχυση της επικοινωνίας του ειρηνιστικού εργατολαϊκού κινήματος Ελλάδας - Τουρκίας.