Ομως η πραγματικότητα είναι πάντα συγκεκριμένη και πεισματάρα. Ορισμένα στοιχεία νομίζουμε θα... φωτίσουν τους προπαγανδιστές του οπορτουνισμού.
Στη Γερμανία που υποτίθεται η «Die Linke» θα δυσκολέψει τη ζωή του νεοφιλελευθερισμού υπάρχει το παράδειγμα της συγκυβέρνησης τα τελευταία 8 χρόνια του Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού αρχικά και μετέπειτα της «Die Linke» με τους Σοσιαλδημοκράτες, στην κυβέρνηση του Βερολίνου, τα πεπραγμένα τους είναι αποκαλυπτικά:
Στην Πορτογαλία το «Μπλόκο» της Αριστεράς δηλώνει υπέρ της περικοπής των αποδοχών των εργαζομένων για να συμβάλουν στην έξοδο από την κρίση.
Συγκεκριμένα, ο Αντόνιο Χόρα, συντονιστής του εργατικού συμβουλίου της «AutoEuropa», μέλος της Εθνικής Επιτροπής του «Μπλόκου», δηλώνει στην εφημερίδα «Publico»:
«Οι εργαζόμενοι μπορούν να κάνουν κάποιες θυσίες». Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου αν «οι εργαζόμενοι της AutoEuropa έχουν πετύχει ένα επίπεδο ωριμότητας που λείπει σε άλλες περιπτώσεις;» λέει: «Eίναι οι καλύτερα ενημερωμένοι. Δεν είναι μόνο από την ίδια την εταιρεία, αλλά και από την επιτροπή των εργαζομένων. Αυτό δείχνει ότι οι εργαζόμενοι αξίζει τον κόπο να κάνουν ορισμένες θυσίες τώρα, για να διατηρήσουν τη θέση εργασίας αύριο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τι είναι πιο σημαντικό, η αμειβόμενη εργασία τα Σάββατα ή η ανεργία».
Και υποστήριξε ότι «η πληρωμή των εργασιών το Σάββατο θα πρέπει να είναι οκτώ ώρες (σ.σ δηλαδή χωρίς το 75% παραπάνω) και να καταβληθεί σε μετρητά και το υπόλοιπο σε ταμείο πίστωσης και όταν θα υπάρχουν κέρδη να πληρωθούν και τα υπόλοιπα». (Σημειωτέον η επιχείρηση που ζητά από τους εργάτες ο συνδικαλιστής του «Μπλόκου» να κάνουν θυσίες στην ετήσια συνέλευση των μετόχων της εταιρείας «Φολκσβάγκεν», θυγατρική της οποίας είναι η «ΑυtoEuropa», το 2007 αποφάσισε να αυξήσει το μετοχικό της κεφάλαιο για το έτος 2007 στα 700 εκατ. ευρώ).
Αυτά τα λίγα ...αντινεοφιλελεύθερα, κύριοι οπορτουνιστές. Καταλάβατε; Αλλά τι να καταλάβετε αφού όμοιος τον όμοιο αγαπά...
Το παρακάτω μήνυμα φτάνει αυτές τις μέρες στα κινητά τηλέφωνα πολλών εκπαιδευτικών, χωρίς οι ίδιοι να γνωρίζουν ποιος και από πού άντλησε τα προσωπικά τους στοιχεία: «Συνάδελφοι, υποστηρίζουμε Παπαθανασίου, Στυλιανίδη, Χατζηδάκη, Νεράτζη, Μπεντενιώτη, Διαμαντοπούλου, Μπεγλίτη, Παπαϊωάννου, Λιτζέρη, Κουράκο, Βαρεμένο». Τι είναι όλοι αυτοί; Υποψήφιοι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος καλεί σε υπερψήφισή τους; Ο Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων! Με άλλα λόγια, οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων έχουν σχηματίσει μια «υπερκομματική» λίστα με τους εκλεχτούς τους και αφού απέσπασαν τους αριθμούς των κινητών τηλεφώνων χιλιάδων κατά πάσα πιθανότητα εκπαιδευτικών, προπαγανδίζουν τις υποψήφιότητές τους και ζητάνε την υπερψήφισή τους! Αν και άθλια και απαράδεκτη η «πρωτοβουλία» τους, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η επιλογή των εκλεκτών τους, με κριτήριο την κομματική τους προέλευση και τις θέσεις του καθενός για την Παιδεία, είναι απόλυτα πετυχημένη. Ξέχασαν μόνο να προσθέσουν και κανέναν υποψήφιο του ΛΑ.Ο.Σ. για να συμπληρωθεί το καρέ των δυνάμεων εκείνων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προωθούν τα συμφέροντα των ιδιωτών στο χώρο της εκπαίδευσης, ή τουλάχιστον δεν τα αμφισβητούν...
Υπερκομματικό όμως, με την παρουσία υποψήφιων βουλευτών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και των Οικολόγων Πράσινων είναι και το ψηφοδέλτιο που συγκρότησε και η Ελληνική Ενωση των Διαπιστευμένων Φορέων Επιθεώρησης και Πιστοποίησης, η οποία σε μήνυμά της σημειώνει ότι «στηρίζει τους ανθρώπους της Ποιότητας για τη δράση τους στο χώρο με την υποψηφιότητά τους στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009». Ανάμεσα στους εκλεκτούς της φιγουράρουν οι Δεληγιαννάκης Εμμανουήλ (ΝΔ), Διαμαντοπούλου Αννα (ΠΑΣΟΚ), Μπούκλης Λάμπρος (Οικολογοι Πρασινοι), Σγούρος Σπύρος (Οικολόγοι πράσινοι), Σπαρτινός Κωνσταντίνος (ΣΥΡΙΖΑ), Σπηλιωτοποπούλου Χριστίνα (ΝΔ), Τζαφέρης Μελέτης (ΝΔ). Εμείς τι να πούμε παραπάνω. Οταν οι εργοδότες και οι διάφοροι «φορείς» του κυρίαρχου συστήματος διαλέγουν υποψήφιους και κόμματα, οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν μπορούν παρά να κουμπώνονται...
Ολιγομελές και ευέλικτο σχήμα υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ, χωρίς πολλούς υπουργούς και με τους «άριστους» να βρίσκονται στις επιτελικές καρέκλες.
Εξίσου μικρό κυβερνητικό σχήμα υπόσχεται και η Νέα Δημοκρατία, που δηλώνει πως έμαθε από τις λάθος επιλογές προσώπων και τώρα θα κάνει υπουργούς όλους τους τίμιους και αξιόπιστους.
Εμείς, ως ...καλόπιστοι άνθρωποι που είμαστε, δεχόμαστε ότι και οι δύο τους μπορούν να κυβερνήσουν ακόμη και με τριμελές υπουργικό συμβούλιο. Ακόμη καλύτερα μπορούν να κυβερνήσουν ο Καραμανλής ή ο Παπανδρέου μόνοι τους.
Ελα όμως που το θέμα είναι ...πώς θα κυβερνήσουν. Δηλαδή, με ποια πολιτική. Οσο μικρά κι αν είναι τα κυβερνητικά σχήματα είναι βέβαιο πως θα είναι ...μεγάλη η καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων.
Αλλωστε, όποιος κι αν γίνει πρωθυπουργός είναι βέβαιο πως δε θα νιώσει ποτέ μόνος του. Μαζί του θα είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο ΟΟΣΑ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ο ΣΕΒ κι όλοι οι υπόλοιποι ...«καλοί του φίλοι»!
Προσθέστε τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τις πολυεθνικές, τους «διεθνείς επενδυτές», τους οικονομικούς οίκους παγκόσμιας εμβέλειας, τους κατασκευαστές, τις πετρελαϊκές εταιρείες, τους εμπόρους όπλων, τους ιδιοκτήτες Μέσων Ενημέρωσης...
Τελικά, στην πραγματικότητα είναι αδύνατο να είναι ...μικρό το κυβερνητικό σχήμα. Μάλλον πολλοί μαζεύονται. Και το χειρότερο: Ολοι εναντίον μας...
Αρα, καλό είναι να ...μαζευόμαστε σιγά σιγά κι εμείς. Εργαζόμενοι, νέοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι, αγρότες, άνεργοι... Σας βεβαιώνουμε ότι θα αποδειχθούμε πιο πολλοί και στα σίγουρα πιο δυνατοί.