Εντάσσει τον αγροτικό τομέα στην πράσινη ανάπτυξη, για να δημιουργήσει ελπίδα ανάπτυξης και όφελος για την αγροτιά, αν και δεν εγγυάται την προστασία της ντόπιας παραγωγής, για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού, ικανοποιητικές εγγυημένες τιμές και εισόδημα για τους αγρότες.

Παράλληλα, ενισχύει την καπιταλιστική αγροτική εκμετάλλευση, ενώ οδηγεί στα ίδια με τη ΝΔ αντιλαϊκά, αντιαγροτικά, αδιέξοδα τη μικρή και φτωχομεσαία αγροτιά. Ουσιαστικά, σχεδιάζει να συνδυάσει ορισμένες καλλιέργειες και κάποια κτηνοτροφικά προϊόντα με την επέκταση δραστηριοτήτων στον τομέα του τουρισμού.

Πιο ειδικά, από τις προγραμματικές δηλώσεις της υπουργού Γεωργίας, του πρωθυπουργού αλλά και το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι η νέα κυβέρνηση:

Συγκαλύπτει τις συνέπειες της ΚΑΠ και της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης (διάθεση παραγωγής, πτώση τιμών και αγροτικού εισοδήματος, ψαλίδα τιμών παραγωγού - καταναλωτή κ.ά.) ως κακή διαχείριση της ευρωκοινοτικής πολιτικής από τη ΝΔ και μάλιστα ότι «δεν υποστήριξαν τη δημιουργία υποδομών, δομών και θεσμών για τη διασφάλιση του υγιούς ανταγωνισμού και της ποιοτικής γεωργίας».

Την επαγγελματική εκπαίδευση των αγροτών θα τη χρησιμοποιήσει για το διαχωρισμό σε κατά κύριο επάγγελμα αγρότη, με διάφορα πιστοποιητικά. Εξάλλου, τα λεφτά από την ΕΕ για την αγροτική εκπαίδευση είναι σημαντικά. Είναι τα διάφορα σεμινάρια που χρησιμοποιούνται για εξαγορά των αγροτών χωρίς να διασφαλίζεται στη συνέχεια η παραγωγή τους. Αλλά και στο πρόγραμμα αναφέρει «Πιστεύουμε στους επαγγελματίες αγρότες και τους κατοχυρώνουμε επαγγελματικά. Δημιουργούμε Σύστημα Παροχής Συμβουλευτικών Υπηρεσιών προς τους αγρότες και αλιείς». Ουσιαστικά συνεχίζει το ΠΑΣΟΚ αυτό που ισχύει σήμερα, αφού το προβλέπει και επιβάλλει η ΚΑΠ και το απαιτεί και στην τελευταία αναθεώρηση της ΚΑΠ με τα «μέτρα υγείας». Πρόκειται για τους γεωργικούς συμβούλους που είναι ιδιωτικά γραφεία γεωπόνων, παίζουν το ρόλο του συμβούλου και πληρώνονται - παίρνουν ένα μέρος των επιδοτήσεων από τους αγρότες, για να τους δίνουν χαρτιά που θα πιστοποιούν ότι ακολουθούν τους «κανόνες της ορθής γεωργικής πρακτικής», δηλ., ό,τι επιβάλλει η ΕΕ.

Εγγυώνται το μέλλον της υπαίθρου με «μία αγροτική μεταρρύθμιση», αναφέροντας όσο το επιτρέπουν οι περιορισμένες «δημοσιονομικές δυνατότητες που υπάρχουν». Ρίχνουν ιδιαίτερο βάρος στο μετά το 2013, για να ξεχάσουμε ότι μέχρι τότε υπάρχουν τα χειρότερα μέτρα «του ελέγχου υγείας» που έχει συμφωνήσει και θα υλοποιήσει η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Το «αναπτυξιακό μοντέλο» που αναφέρει είναι της μεγάλης καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης.

Για την ενίσχυση στο αγροτικό εισόδημα με ψίχουλα και αοριστολογίες κοροϊδεύουν με «αύξηση στο 11% του συντελεστή επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες για όλα τα προϊόντα φυτικής και ζωικής παραγωγής», και «επανεξέταση της επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης Πετρελαίου, ώστε να είναι αντικειμενικός και να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες των μεγάλων τομέων παραγωγής» και «την καταβολή του Επιδόματος Αλληλεγγύης». Η επιστροφή του 11% του ΦΠΑ αναφέρεται επί της εμπορικής αξίας (χωρίς την επιδότηση), η οποία μειώνεται τα τελευταία 3 χρόνια. Το ποσοστό επιστροφής του ΦΠΑ μπορεί να αυξηθεί, όμως το ποσό που επιστρέφεται θα είναι μικρότερο σε αξία. Εξαγγελία δίχως αντίκρισμα. Αυτό που θα ανακούφιζε είναι η κατάργηση του ΦΠΑ.

Σε ό,τι αφορά την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης πετρελαίου, αν και ο τρόπος υπολογισμού δεν είναι ο δικαιότερος και δεν αφορά όλες τις καλλιέργειες, ωστόσο τελικά ένα πολύ μικρό μέρος σήμερα επιστρέφεται. Αυτό που ζητούν οι αγρότες είναι να δίνεται αφορολόγητο πετρέλαιο όπως δίνεται στους εφοπλιστές.

Η δημιουργία ΤΕΜΠΕ στους αγρότες, που αναφέρεται στο πρόγραμμα, ουσιαστικά θα αφορά την επιχειρηματική γεωργία, αυτή τη μορφή δηλαδή που προωθεί η ΕΕ , το ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ταυτόχρονα ΤΕΜΠΕ στους αγρότες θα εξασφαλίζει τους τραπεζίτες. Υπάρχει και η αντίστοιχη πείρα από τους ΜΜΕ που ελάχιστοι μικροί εντάχτηκαν.

Για τις συντάξεις εξαθλίωσης του ΟΓΑ των 330 ευρώ, αν και αναφέρει στο πρόγραμμα ότι θα γίνει 550 ευρώ και 950 για το ζευγάρι, ανακοίνωσε ως άμεση αύξηση την ελεημοσύνη των 30 ευρώ, που θα εξανεμισθεί πολύ γρήγορα, από τη νέα αύξηση στους έμμεσους φόρους. Η υπουργός Γεωργίας υποσχέθηκε τη σύνταξη των 550 ευρώ σε βάθος χρόνου. Ομως, προβλέπεται κατάργηση της προνοιακής σύνταξης (το 2026) με νόμο του ΠΑΣΟΚ.

Θα προχωρήσει σε «αναπροσαρμογή του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος ΟΓΑ, στα πλαίσια της γενικότερης μεταρρύθμισης των ασφαλιστικών ταμείων». Πάντοτε οι αλλαγές στον ΟΓΑ γίνονται προς το χειρότερο για τους αγρότες.

Σε ό,τι αφορά τον «εκσυγχρονισμό και αναμόρφωση του ΕΛΓΑ και του συστήματος ασφάλισης παραγωγής, ώστε να καλύπτονται και οι νέοι κίνδυνοι λόγω των κλιματικών αλλαγών». Το μεγάλο πρόβλημα του ΕΛΓΑ είναι η καταχρέωσή του. Το χρέος του ξεπερνάει τα 4,5 δισ. ευρώ και δεν αποκλείεται να αποτελέσει το άλλοθι για την ιδιωτικοποίησή του. Για το υψηλό χρέος δε δεσμεύεται το ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, για τον εκσυγχρονισμό που επικαλείται, βάζει ως κύριο τους νέους κινδύνους από τις κλιματικές αλλαγές. Είναι ακριβώς η ίδια θέση που προβάλλει το Πράσινο βιβλίο της ΕΕ για την Ενέργεια και τις κλιματικές αλλαγές για τη συγχώνευση και ιδιωτικοποίηση των μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις καταστροφές από τις κλιματικές αλλαγές.

Η θέση για «σύγχρονο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και δίκτυο κοινωνικής προστασίας στην ύπαιθρο (Αγροτικά Ιατρεία, Κέντρα Υγείας, Βρεφονηπιακοί Σταθμοί, Κέντρα Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων, Προγράμματα Βοήθειας στο Σπίτι)», αν και αφορά βασικές λαϊκές ανάγκες, ωστόσο στην πλειοψηφία τους είναι τα γνωστά προγράμματα της ΕΕ, βραχείας διάρκειας, που στη συνέχεια δίνονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για να τα συρρικνώσει ή να τα συνεχίσει με τη μορφή της ανταποδοτικότητας, δηλαδή με μια μορφή ιδιωτικοποίησης. Ετσι γίνεται αναφορά σε ώριμη κοινωνική ανάγκη αλλά χρησιμοποιείται ευκαιριακά και δημαγωγικά.

«Επιλέγουμε ως βασικό προσανατολισμό του αγροτικού τομέα της χώρας μας την παραγωγή τροφίμων, τον εκσυγχρονισμό των παραδοσιακών καλλιεργειών, την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων με ταυτότητα, την ανάπτυξη συμπληρωματικών δραστηριοτήτων στον τομέα του αγροτουρισμού και τη διασύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό. Η προβολή του μεσογειακού μοντέλου διατροφής αποτελεί βασική εθνική μας στόχευση».

Παραγωγή τροφίμων στη βιομηχανία θα έχουμε, είναι αμφίβολο όμως αν η πρώτη ύλη θα είναι στο μεγάλο της ποσοστό εγχώρια, αφού η παραγωγή σαπίζει στο χωράφι και η προοπτική είναι ακόμη πιο μαύρη. Ωστόσο, μία μικρή παραγωγή εγχώριων τυποποιημένων προϊόντων θα υπάρχει. Οχι για ευρεία κατανάλωση αλλά σε συνδυασμό με την επέκταση εναλλακτικών μορφών τουρισμού.

Σε ό,τι αφορά τον εκσυγχρονισμό παραδοσιακών καλλιεργειών, το πιθανότερο να εννοεί την ενίσχυση της μεγάλης καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης. Παραδοσιακές καλλιέργειες που υπήρχαν κυρίως στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, με εξαγώγιμα τα προϊόντα τους (σταφίδα, καπνός, οπωρ/κά) συρρικνώθηκαν εκτεθειμένα στους περιορισμούς της ΚΑΠ και του ΠΟΕ, ενώ παρόμοια εξελίσσεται η παραγωγή στο βαμβάκι που μειώθηκε κατά 1.000.000 στρέμματα).

Παραπλανητική είναι η αναφορά στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων με ταυτότητα. Η ουσία είναι ότι παράγονται στην Ελλάδα καλά ποιοτικά φυτικά και ζωικά προϊόντα, το αντίθετο συμβαίνει, έχουν μεγαλύτερη ζήτηση και γι' αυτό γίνονται παράνομες ελληνοποιήσεις εισαγόμενων.

Οι μειώσεις στην παραγωγή δεν οφείλονται στην ποιότητα, αλλά στους περιορισμούς (ποσοστώσεις) της ΕΕ π.χ. μείωση κατά 50% της παραγωγής της ζάχαρης, (αν και ποιοτικά και παραγωγικά είναι πολύ καλή) και κλείσιμο 2 εργοστασίων λόγω του νέου Κανονισμού της ΕΕ. Τα εισαγόμενα αρνιά κάθε Πάσχα «βαφτίζονται» ελληνικά, το ίδιο τα περισσότερα γαλακτοκομικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, το λάδι, καλαμπόκι κ.ο.κ. Αλλά το πιο σημαντικό πρόβλημα σήμερα αφορά την προστασία της ντόπιας παραγωγής και τις τιμές παραγωγού.

Παρουσιάζεται επίσης το μεσογειακό μοντέλο διατροφής ως «βασική εθνική στόχευση» που θα εξασφαλίσει το αγροτικό εισόδημα, τρόφιμα και υγιεινή διατροφή στον ελληνικό λαό.

Είναι υποκρισία, αφού πάνω από όλα υγιεινό για τον εργαζόμενο, το νέο άνθρωπο είναι να έχει σταθερή δουλειά, μισθό που να μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια, δημόσια και δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, Αθλητισμό, Πολιτισμό, λαϊκή στέγη, κ.ά. Σε ό,τι αφορά τα μεσογειακά διατροφικά προϊόντα είναι υγιεινά, αλλά αυτό δεν εξασφαλίζει από μόνο του την απορρόφηση και προστασία της ντόπιας παραγωγής. Αφού πολλά από τα τρόφιμα που συμπεριλαμβάνει αν και τα παράγουμε, εν τούτοις εισάγονται ομοειδή, με αποτέλεσμα τα ντόπια να μένουν απούλητα και να σαπίζουν στις αποθήκες και στα χωράφια.

Συνεπώς από μόνη της η μεσογειακή διατροφή δε λύνει τα οξυμένα προβλήματα της διάθεσης της ντόπιας παραγωγής και του αγροτικού εισοδήματος, αλλά περισσότερο λειτουργεί δημαγωγικά. Μεσογειακή διατροφή γίνεται και με λάδι από το Μαρόκο ή την Ιταλία, ντομάτες από Πολωνία ή Ολλανδία, μήλα Ιταλίας, αχλάδια Αργεντινής, χυμούς Βραζιλίας, κόκκινο κρασί Χιλής ή Αυστραλίας, πορτοκάλια Ν. Αφρικής κ.ο.κ.

Το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξουν ορισμένες ελληνικές ποικιλίες φυτών και φυλών ζώων, δεδομένου ότι και προγράμματα από την ΕΕ ενισχύουν τη διατήρησή τους. Οχι για ευρεία παραγωγική και εμπορική διαδικασία αλλά ως τράπεζα γενετικού υλικού. Αυτές τις ποικιλίες φυτών και φυλών ζώων θα τις χρησιμοποιήσουν στον αγροτουρισμό, σε περιορισμένη κλίμακα, σαν ατραξιόν μουσειακή.

Αναφέρεται, επίσης, η προώθηση καλλιεργειών και ποικιλιών «που δεν απαιτούν μεγάλη κατανάλωση φυσικών πόρων και νερού». Ακριβώς η ίδια θέση αναφέρεται και στο Πράσινο Βιβλίο της ΕΕ για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, προτρέποντας μάλιστα να καλλιεργούνται γενετικά τροποποιημένα για να αντέχουν στις συνθήκες ξηρασίας. Από τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου προτάθηκε να μην καλλιεργείται στο θεσσαλικό κάμπο το βαμβάκι γιατί καταναλώνει πολύ νερό, αν και αυτό επιστημονικές μελέτες δεν το δέχονται, συγκριτικά με άλλες καλλιέργειες. Ο προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι η πλήρης απελευθέρωση του προϊόντος από την όποια στήριξη υπάρχει σήμερα και η προσαρμογή της στις μελλοντικές ρυθμίσεις του ΠΟΕ.

Για «την εντατικοποίηση των ελέγχων στην αγορά για τη ριζική αντιμετώπιση των ελληνοποιήσεων γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων και το χτύπημα των καρτέλ», που υποστηρίζει ότι θα κάνει αυτό που καλά γνωρίζουμε είναι ότι: Οσες κρατικές ελεγκτικές υπηρεσίες υπήρχαν, οι περισσότερες ιδιωτικοποιήθηκαν ή υποβαθμίστηκαν ή διαλύθηκαν για να εξυπηρετούνται οι έμποροι καλύτερα στη δράση τους π.χ. ΕΦΕΤ και διατροφικά σκάνδαλα. Οσα βγαίνουν κατά καιρούς στην επιφάνεια τα περισσότερα είναι λόγω ανταγωνισμών. Η λογική που κυριαρχεί είναι να υπάρχει αυτοέλεγχος, γιατί κανείς επιχειρηματίας δε θέλει να έχει κακό όνομα στην αγορά. Σε ό,τι αφορά τα καρτέλ, δηλαδή τις συμφωνίες μεταξύ μονοπωλίων στο εμπόριο, για να κρατούν ψηλά τις λιανικές τιμές, ακόμα και αν αυτές ελεγχθούν δε σημαίνει ότι περιορίζεται η δύναμη των μονοπωλίων, το πώς αγοράζουν από τους αγροτοπαραγωγούς, πώς διαμορφώνουν τις λιανικές τιμές, αφού τα μονοπώλια είναι κυρίαρχα στην αγορά. Αλλωστε, η πολιτική της ΕΕ είναι η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση (αγροτικά εφόδια, γάλα, πτηνοτροφία, ενέργεια κ.ά.) στα μονοπώλια, που θα συνεχιστεί με ταχύτερους ρυθμούς.

Ορισμένοι ελιγμοί στο Πρόγραμμα είναι για να κερδίσει χρόνο η κυβέρνηση και να ξεγελάσει τους αγρότες με την αντιαγροτική πολιτική της που θα δημιουργήσει νέα φτώχεια, ανεργία, ξεκλήρισμα, ερήμωση της υπαίθρου.

Η θέση μας για ανάπτυξη της γεωργίας, κτηνοτροφίας και αλιείας που θα εξυπηρετεί και θα καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας και όχι τα μονοπώλια και την κερδοφορία τους, ενισχύει τη συμμαχία της φτωχής αγροτιάς με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους και την πάλη ενάντια στα μονοπώλια, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της οικονομίας, που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες και προϋποθέτει το πέρασμα της εξουσίας στο λαό, τη λαϊκή εξουσία και όχι την κυβερνητική εναλλαγή στην αστική εξουσία.